Zelfvertrouwen ontwikkelen "O Happy Days"

Het filmpje "O happy days" houd ik bewust regelmatig zo veel mogelijk boven in deze weblog. De rest van mijn nieuwe teksten voeg ik dus vaak ONDER dit filmpje toe!
Dit filmpje toont op een geweldige manier wat er door middel van transformationele coaching en training kan plaatsvinden in de gedachtegang en daarmee in het gevoel van mensen, en van daaruit gebeurt er van alles met het zelfvertrouwen van mensen.

Mooi om het gebrek aan zelfvertrouwen in het begin van het filmpje te zien ombuigen naar het weer kunnen gaan gebruiken van het totale potentieel van de zanger.
Dit potentieel was bij aanvang al aanwezig, maar kon op dat moment niet volledig worden aangesproken. Door "anders en positiever over zichzelf te gaan denken" tijdens dit proces, zie je het zelfvertrouwen weer groeien.

Prachtig ook om te zien wat veranderingen in het energieveld van de één kan doen met het energieveld van andere mensen daar rondom heen. (Ook bij het publiek!)

Ik vond het altijd lastig om bij mensen die geïnteresseerd zijn in mijn werk, zoals op netwerk bijeenkomsten in het zakenleven, om over te brengen wat er zoal bij mensen gebeurt bij "transformationele coaching" en wat dit dan weer te maken heeft met persoonlijke ontwikkeling.

Of het nu privé of zakelijk is, we weten allemaal dat een positief zelfbeeld en zelfvertrouwen ons veel dichter bij onze werkelijke capaciteiten brengt. Onze presentatie naar de buitenwereld wordt veel authentieker en effectiever.

Dit filmpje laat het simpelweg in 3 minuten zien.
Het bewerkstelligt bij mensen een andere mind-set, een ander gedachte patroon, wat een veel beter en effectiever persoonlijk resultaat geeft voor die persoon.
Het "verwoordt" als het ware het effect van mijn werk in al zijn facetten, op een eenvoudige en duidelijk inzichtelijke manier.

Het belangrijkste gebeuren ligt, in het loslaten van gedachten die belemmeren en toelaten van gedachten die ondersteunend zijn om die dingen te kunnen neerzetten die we voorheen al in ons hadden.
Prachtig hoe dit in drie minuten weer te geven blijkt.......
Met dank aan de film maker!

Wil je, na het zien van het filmpje weten waar dit alles in de praktijk toe leidt...?
Bekijk gerust eerst het filmpje en zie dan via onderstaande link de verbinding en uitwerking ervan in de soms harde realiteit!

..


Sister Act II


Lees klantervaring.

Lees ook het artikel communiceren.


Met vriendelijke groet en graag weer tot ziens op mijn weblog,

Yvonne Mooijman

Meer lezen in weblog persoonlijke ontwikkeling

Relatie en bevestiging ....

In een goede relatie is er sprake van wederzijdse verbinding.

Je bent in relatie met elkaar (in welke vorm dan ook) omdat je elkaar over en weer aansprak, iets in de ander raakte jou, iets in jou raakte de ander. Zonder dat was er geen sprake geweest van het ontstaan van de relatie.

Vaak schrijven wij de gevoelens die wij beleven toe aan de ander, terwijl het onze eigen gevoelens betreft. Iedere ontmoeting is in wezen een ontmoeting met ons eigen gevoel en onze eigen diepte in gevoelens. Veel "ontmoetingen" zijn oppervlakkig en van een vluchtig voorbijgaande aard. Bijzonder zijn de ontmoetingen die ons "bijblijven", waarin we diep van binnen ergens door geraakt worden, geraakt in onszelf dus door de ander. Zeldzaam zijn de otmoetingen waarbij we op zielniveau geraakt worden. Het zijn de mensen die we letterlijk in ons hart sluiten en die daar vaak altijd een heel bijzondere plek blijven innemen, ongeacht wat ze doen. Het zijn de mensen die ons een level hoger of dieper in onszelf weten te brengen, het zijn de cadeautjes in je leven. Wees er zuinig op, en vooral beschouw ze niet als vanzelfsprekend, want dat is het juist NIET! Het heeft je namelijk heel veel te zeggen en het geeft je vaak heel veel te ontwikkelen. Nieuwe inzichten, nieuwe gedragingen en nieuwe ontwikkelingen. Open communicatie is dan juist van het allergrootste belang.

Het is in mij dat jij me boeit en andersom.
Het is niet de ander die boeit, ik ben geboeid.
Het is niet dat ik het ben die jou boeit en het is jouw gevoel dat jij geboeid bent door mij.

Mensen die ons aanspreken (aanspreken in de vorm van door wie we "geraakt worden”) hebben onze belangstelling.
Jij bent geïnteresseerd in hen en zij in jou als we over een relatie spreken.

Waar het in vele relaties op strandt is het feit dat we elkaar niet over brengen “dat we geraakt zijn” en “dat we geïnteresseerd zijn”, belangrijker is nog dat we onszelf "bevestigen" (door hardop naar elkaar uit te spreken) dat we geïnteresseerd zijn en belangstellend zijn en dan niet in de vorm dat we aan onze eigen interesse alleen vorm geven door in je uppie zonder dat de ander het weet naar een foto te staren, maar juist door aan de ander te bevestigen (in woorden en daden) dat we in hen geïnteresseerd zijn.

Het is de uiting van onszelf, eigenlijk bevestigen we hardop ons eigen gevoel.

Mensen die elkaar weten te bevestigen doordat ze zichzelf durven tonen in hun gevoel, zijn goud waard binnen de relatie, zonder dat bloedt iedere relatie langzaam dood ..... wat altijd negatieve consequenties zal hebben op de energie!

Ik had eerst haar verhaal gehoord...

Het was alsof ze aan een dood paard liep te trekken, zei ze, alle initiatief leek alleen van haar uit te gaan. Ze hield van hem, maar het leek eenzijdig en eenzijdig hou je een relatie niet in stand.

Toen hij ermee geconfronteerd werd schrok hij zich een ongeluk, hij had er nooit een idee van gehad dat dat de boodschap was die over bleek te zijn kunnen komen, dat ze zich eigenlijk nauwelijks bevestigd had gevoeld, nooit gehoord en gezien had gevoeld doordat hij niets besprak van wat hij werkelijk aan gevoel voor haar had en eigenlijk meer volgzaam dan pro-actief naar haar was.. Hij re-ageerde alleen op wat zij realiseerde, waardoor hij haar belangrijke bevestiging onthield, want ook zij dient even zo goed als hij emotioneel gevoed te worden..

Hij was juist gek op haar, zijn gedachten waren voortdurend bij haar, maar nee, … dat kon ze bij nader inzien ook niet geweten hebben, realiseerde hij zich nadien met grote schrik.

Hoe vaak en hoe heb je haar duidelijk gemaakt dat je werkelijk van haar hield en wat zij als persoon voor je betekende?

Hij keek me aan of ik van een andere planeet kwam ..

Dat WEET ze toch?

Ik keek hem aan en vroeg hem .. HOE weet ze dat? Waaruit heeft ze dat op kunnen maken?

Hij leek in verwarring te raken, de vragen die ik hem voorschotelde leken totaal (nog) niet in zijn beleving te passen …

"Ok", zei ik, "hoe weet jijzelf dat zij belangrijk voor je is?"

Ze belt me, ze mailt, we spreken vaak af.

Ok, zei ik, nam jij ook initiatief?

Hij keek me vragend aan, al die contacten hadden toch plaats gevonden, dus dat zegt toch genoeg?

Ik vroeg hem nogmaals:”hoeveel initiatief nam jij waaruit zij kon opmaken dat gevoelens wederzijds waren?”

Hij moest er even over nadenken, het was duidelijk een volkomen nieuwe invalshoek van kijken voor hem....

Nou je het zo vraagt .. ik heb er nooit bij stilgestaan, maar in wezen was zij vaak de initiatiefnemer, ze was me eigenlijk altijd voor!

Ok en wat deed dat jou?

Ik vond dat leuk, dat gaf me altijd een goed gevoel, ze is een leuke meid en we hebben het prima samen.

“Eigenlijk bevestigde zij dus door haar vragen dat zij belangstelling voor had voor jou?” Jij kon er dus een gevoel van bevestiging voor jezelf uit halen, als ik het goed begrijp.

.... nu je het zegt ... : “Ja, dat gaf me een heel goed gevoel.”

Hoe vaak heb jij haar dat gevoel terug kunnen geven?

Hij keek me nog altijd niet-begrijpend aan.

Ik legde uit: "Met haar vragen, wist zij dus een boodschap over te brengen.

Stel dat ze zou opgehouden zijn met vragen … zou je dan dezelfde boodschap hebben gekregen?"

"Nee natuurlijk niet .. " zei hij, "ik zou me hebben kunnen afvragen of ik nog wel in zicht was..."

En ….. zou dat alleen voor jou gelden denk je?

Hij begreep nog steeds niet echt waar ik heen wilde …

"Ok", zei ik, "dus door iets te doen, te vragen en door iets niet te doen gaf zij dus een boodschap door .. begrijp ik dat goed?"

“Zo heb ik het nog niet bekeken” zie hij, “maar nu je het zegt, ja … inderdaad ..”

“Ok, dus door iets te doen en ook door iets niet te doen brengt iedereen dus een boodschap over … “ zei ik. "Ze bevestigde dus als het ware haar gevoelens voor jou!""

Het kwartje begon te vallen leek het …

Ineens keek hij geschrokken op en leek hij zich te realiseren dat zij hem dus wel voortdurend positief bevestigd had en dat hij dat wel aangenaam had gevonden, maar dat hij zich volstrekt niet had gerealiseerd dat hij dat dus andersom had verzuimd, dat hij bevestigen helemaal niet had gedaan en zij dus met de nodige vraagtekens moest zitten omtrent zijn gevoelens in de relatie …

Zijn verbazing werd nog groter toen ik hem herinnerde aan een door hem eerder gemaakte opmerking “ze weet ze toch wel wat mijn gevoelens voor haar zijn ...”

Nee dat bleek ze dus eigenlijk helemaal niet te weten, althans hij had haar dat zeker niet laten weten ..!

Hij voelde zich beschaamd en zei dat ook.

Ik vertelde hem dat “zich beschaamd voelen” hooguit een mooi startpunt zou kunnen zijn om het vanaf nu anders te gaan doen en haar te geven wat binnen iedere relatie van levensbelang is … namelijk elkaar bevestigen … omdat als je dat niet doet dan minstens een van de twee onbedoeld emotioneel uitgehold wordt!

Hij keek me aan en ik zag dat het heel wat met hem deed ..

"Neem jezelf niets kwalijk", zei ik hem, "je deed naar beste weten met de kennis die je toen had, maar doe nu met de kennis die je nu hebt, wat je te doen staat en pas die kennis toe!"

Een week later zag ik haar weer… ik zag dat er iets gebeurd was wat haar duidelijk heel erg goed had gedaan …

Hij bleek haar een lange en heel oprechte persoonlijke brief te hebben gestuurd waarin hij haar aangegeven dat hij dingen die voor haar belangrijk waren volstrekt over het hoofd had gezien. Dat (de negatieve gevolgen voor haar) zijn intentie absoluut niet was geweest en dat het hem heel erg speet dat zij onbedoeld daardoor zich heel wat minder goed had kunnen voelen dan dat hij zichzelf had kunnen voelen en dat dat beslist niet de bedoeling was geweest.
Hij had haar onomwonden verteld dat zij werkelijk heel veel voor hem betekend had en ook wat ze op dit moment door hem betekende, hij was zich bewust geworden veel van haar te houden.

Het was volkomen nieuw voor haar dit zo openhartig te horen en het had haar geweldig goed gedaan!

Eigenlijk waren het wel dingen die ze onbewust beseft had, maar door nooit bevestigd door hem te zijn geweest was ze ondanks dat langzaamaan toch behoorlijk uitgehold geworden!

Een relatie kan alleen goed stand houden als hij werkelijk wederzijds gevoed wordt, zo niet dan duurt een relatie meestal zelfs korter dan de relatie "leek" voort te duren, soms voor de een slopend terwijl de ander onbewust door hobbelt zonder werkelijk "in relatie te zijn." Soms zie je stellen elkaar wederzijds niet bevestigen, wat vaak de "huwelijken" zijn die als broer-zus relatie voortslepen/verzanden .... altijd weer een ramp voor het hele gezin omdat kinderen met name feilloos aanvoelen hoe relaties in oorsprong werkelijk in elkaar zitten en daar vaak onbewust met psycho-somatische klachten op reageren!

Sinds die brief was hun contact ook geïntensiveerd, ze waren leek het diepgaander met elkaar verbonden, hij had over een drempel bij zichzelf heen gemoeten voor zijn gevoel, maar uiteindelijk had het ook hem heel goed gedaan, hij voelde zich heel goed en voldaan doordat hij nu pas werkelijk in contact kon komen zowel met haar als met zichzelf!

Eigenlijk was het voorheen een manier van leven geweest die hij tot op heden had kunnen volhouden tot het moment hij nu dus tot het besef kwam dat er consequenties voor anderen aan zaten die hij zich nooit echt goed gerealiseerd had en waar hij ook beslist niet op uit was geweest maar waar hij nu achteraf toch wel moeite mee had dat het te lang had kunnen voortduren.

Gelukkig was hun relatie nog te herstellen. Ze zaten niet ver van het punt van verbreking, iets wat hij reeds vaker was tegen gekomen, maar nu begreep hij dat dit patroon van leven zich in het verleden had kunnen voort zetten doordat dat hij daar nooit eerder echt inzicht in had gehad.

Uiteindelijk was hij heel erg blij dat dit alles ter sprake was gekomen … alleen met inzicht en bewustzijn van hoe het leven werkte kon hij bewerkstelligen wat hij werkelijk wilde en dat was een goede en liefdevolle wederzijdse relatie met haar. Hij besefte hoe waardevol ze voor hem was en dat ook hij waardevol voor haar bleek te zijn.

Uiteindelijk bleek hij niet alleen maar zichzelf te willen plezieren maar ook juist de mensen die hij lief heeft!

Toen hij dit door had ging het hem ook persoonlijk heel veel beter, er was een nieuwe dimensie in zijn leven gekomen!

© Yvonne Mooijman

Relatie therapie

--

Onze seksuele relatie stelt niets meer voor … zei hij, met een blik van verontwaardiging, op een toon alsof het puur onlogisch was …...

Ze was gewoon ongevoelig, frigide, deed niets, kortom het was hèm duidelijk waar de oorzaak lag …

Als hij “aanstalte maakte” zoals hij het benoemde dan “had ze geen zin” …

En dat was volkomen onlogisch …. althans dat zou je kunnen opmaken uit de manier waarop hij het op tafel bracht.

Nou moet ik zeggen .... dat het soms voor sommige mensen volkomen onlogisch is wat er zo nu en dan lijkt te gebeuren, dat moet ik toegeven, maar gezien zijn manier van optreden, zijn manier van spreken, zijn manier van onvrede uiten en zijn manier van met de vinger slechts één kant op wijzen, zag ik op voorhand toch iets meer logica in het hele gebeuren dan hij.

Hij was degene die als eerste in de coaching kwam, niet omdat hij een probleem had zei hij, hij had hooguit één probleem en dat was zijn vrouw …. daar moest dus het een en ander aan veranderd worden en dan zou het probleem vanzelf opgelost zijn.

… of hij nog van zijn vrouw hield …. tja … wat moet je daar nu van zeggen, ja natuurlijk hield hij van haar, ze deed tenslotte het huishouden, ze zorgde voor de kinderen, ze hield het huis schoon, deed de was, ze kookte, het was gemakkelijk met haar … alles liep op rolletjes, dat moest hij haar nageven, alleen … ze  moest niet zo zeuren … minder chagrijnig zijn en m/(w)eer sex willen …!

Nou is dat wat anders dan houden van, dat leek meer op “het gemak dient de mens”, (alhoewel het hier zelfs meer weg had van “mijn mens" diende "het gemak!”) maar er ging nog even overheen alvorens we daar belandden … maar ik ging het niet uit de weg .. en toen kwam het inzicht waar het zijn “eigen pakkie brood” betrof en hij zelf mede verantwoordelijk bleek en dat ook ging inzien.

Kortom ze diende hem te nemen zoals hij zich voordeed, ze diende geen te kritiek hebben, en met hem naar bed te moeten gaan als hij dat wilde ...

En nou hield ze het nota bene ook nog met een ànder ook …. had ze een vriend, en daar was hij dus net achter gekomen …

…... en met hèm zeker wel .....! Zijn onbegrip groeide met de minuut en zijn boosheid ook …

Dat vrouwen sex bij voorkeur niet los zien van hoe ze zich emotioneel gesteund voelen en hoe er met respect met hen wordt omgegaan (of denken dat er met ze omgegaan wordt) , en ze persoonlijke verbondenheid willen voelen met hun partner was hem zeker nog een paar stations te ver ... maar ook dat station hebben we gehaald .... en dat was een ware eye-opener voor hem over wat er zich voorheen tussen beiden had afgespeeld.

Nou is relatie-therapie in je eentje niet de gemakkelijkste en heilzaamste weg en ik stelde hem voor hen beiden te spreken en dan nog eens liefst beiden apart met ook soms een gesprek samen!

Ik kende het fenomeen van relatie-therapie, waarbij de een 's avonds de ander “tegen komt” vanwege wat 's morgens zinvol “op tafel kwam.”

Mijn voorstel was dan ook om beiden apart te coachen met het doel dat ieder voor zich de bij hen horende keuzes zou kunnen maken waarbij het mogelijk kan zijn dat de wegen samen komen ofwel indien niet (wat ook niet uit te sluiten is) de wegen zo genomen zouden kunnen worden dat er geen schade aangericht gaat worden bij wie dan ook en met respect ieder zijn eigen stappen zou kunnen nemen op een manier waarop ieder nadien trots op zichzelf zou kunnen zijn en ieder de gelegenheid zou krijgen zijn eigen dingen te verwerken om zodoende ieder voor zich in vrede verder te kunnen en een leven op te kunnen bouwen wat wel werkelijk bij hen hoort.

Soms blijkt dat “goed voor het huis en het gezin en de kinderen gezorgd hebben” verward wordt met liefdevolle gevoelens voor elkaar, men vanuit "praktische" redenen soms bij elkaar blijft, terwijl het soms helaas, alleen de blijk van waardering voor de zorg inhield of een financiële afhankelijkheid vaak van de minstverdienende aan de kostwinner (wat al een groot goed is als dat herkend en geuit kan worden waardoor en waarna ruimte voor de werkelijkheid ontstaat!) terwijl er verder al heel lang geen sprake is van een wens of behoefte om werkelijk als persoon met de ander als "huwelijkspartner" verder te willen, vaak blijft men bij elkaar "voor de kinderen", die echter vaak feilloos ondergrondse strubbelingen aanvoelen en daar vaak al geruime tijd onbewust met fysieke klachten op reageren. Ondanks dat "het gemak de mens diende te dienen" en met zijn tweeën in huis rondlopen op een “illusie van samenzijn” leek te lijken lopen beide personen vaak met onrust- en onlustgevoelens rond. Veel mensen hebben (nog) angst of moeite om "niet met zijn tweeën" te zijn, terwijl ze al geruime tijd eigenlijk al geen echte partners meer zijn. Achteraf blijken "stellen"zich persoonlijk soms binnen een “relatie” uiteindelijk achteraf meer alléén te hebben gevoeld dan na beëindiging van de relatie. Vaak bouwen ze nadien een prima nieuwe liefdevolle en voldoening gevende relatie op.

Hoe vervelend dat ook is, je kan het maar beter weten als je huwelijksrelatie geen voldoening geeft, dan dat je jarenlang op sleeptouw genomen wordt zonder te weten wat er gaande is (en je dan ook nog onterecht de schuld in je schoenen geschoven krijgt omdat je niet aan de “huwelijkse plichten” voldoet, terwijl je al jaren lang als vrouw zijnde onvoldoende gewaardeerd werd en mogelijk zelfs bewust of onbewust vernederd werd.)

Het was zo klaar als een klontje voor hem, zij moest veranderen, gewoon minder chagrijnig zijn, minder zeuren en meer naar bed!

Tja... toen had hij aan mij een hele lastige ..!

En gek genoeg wist hij dat nog te waarderen ook!

We waren aan elkaar gewaagd, misschien kreeg hij voor het eerst weerwoord ..! Werden hem voor het eerst vragen gesteld waar nog een antwoord op verwacht werd ook èn niet ieder antwoord als zoete koek werd geslikt.

Het ging niet van een leie dakje, geenszins .. ik kreeg het niet voor niets, maar gaandeweg werd hem het een en ander duidelijk!

Zijn oorspronkelijke theorie bleek niet te kloppen, en zij bleek "minder frigide" dan hij voor waar had aangenomen, het bleek slechts zijn eigen aanname, alleen bij hen samen ging het een en ander niet meer verwezenlijkt worden. Haar chagrijn verdween ook zienderogen gaandeweg ….

Ik moet nog wel eens aan ze denken, ondanks zijn oorspronkelijke lompheid en botheid, beslist allebei aardige mensen, eerlijk gezegd geloofde hij simpelweg zó in zijn eigen theorie dat hij het niet voor mogelijk hield dat het mogelijks anders in elkaar zou hebben kunnen zitten…

Ze hebben indertijd afscheid van elkaar genomen als huwelijkspartners op een waardige manier, ik heb grenzeloze bewondering gehad hoe zowel hij als zij, toen ze eenmaal doorhadden dat ze het samen niet meer met elkaar zouden gaan vinden, hun relatie om hebben weten te bouwen naar een respectvolle relatie van twee ouders die via hun kinderen levenslang met elkaar verbonden zullen zijn.

Soms krijg je nog wel eens een complimentje achteraf …

… en doet het je deugd dat sommige mensen in staat bleken respectvol afscheid van elkaar hebben kunnen nemen. Voor wederzijds respect heb je altijd twéé mensen nodig, anders gaat je dat bij een scheiding niet lukken…... maar dat is toch maar mooi verwezenlijkt deze keer en dàt was waar het mij omging, respect tav je eigen handelen van waaruit respectvol handelen nat de ander ontstaat!

Uiteindelijk neem je je leven lang jezelf mee en wil je jezelf altijd recht in de ogen kunnen blijven kijken, trots kunnen blijven op je eigen handelen en dat is dus maar weer mooi gelukt toen!

Inzicht in hoe je een relatie "op bouwt", "in stand houdt", "gaat herkennen of en hoe je wederzijds de relatie blijft voeden", hoe er al of niet gecommuniceerd wordt en gevoelens en emoties gedeeld kunnen worden zijn uiteraard allemaal onderdeel van relaties en dus van de coaching.
Het is vaak verbazend te zien, hoe soms gedacht wordt dat een relatie"vanzelf" wel in stand blijft. Elkaars gevoelens leren herkennen en bevragen en open staan voor wat jezelf en de ander nodig heeft is binnen elke relatie van het grootste belang.

Communicatie is van levensbelang binnen een relatie ...
Leer vragen stellen: "wat heb je nodig", "'wat" kan ik voor je doen (ipv "kan ik" wat voor je doen?), leer je waarde te herkennen binnen de relatie ... en vul die in!

© Yvonne Mooijman

In contact gaan – Communiceren

Het woord communiceren wordt op velerlei manier uitgelegd en er kunnen heel wat misverstanden ontstaan als we denken dat mensen het over “hetzelfde” te hebben als we hetzelfde woord gebruiken.

Ik zit al jarenlang wereldwijd op diverse internet-“groepen” en -fora, waarin ik communicatie in al zijn facetten tegen kom.

Nergens zoveel misverstanden over communicatie dan op plekken waar mensen met elkaar denken te communiceren.

Is communiceren informatie uitwisselen, iets mededelen of is communiceren “werkelijk vanuit persoonlijke interesse met elkaar in contact gaan en trachten waar mogelijk tot overeenstemming te komen, nog belangrijker .... begrip te komen!?”

Is communiceren “verstandelijk” of is communicatie iets wat vanuit “het hart-verbondenheid” gaat.

Is communiceren de ander overtuigen van je gelijk, of een ander vertellen dat je op dezelfde voet doorgaat zonder in te gaan op uitgewisselde argumenten. Al die uitingsvormen zijn vormen van communiceren ja. Betekent het dan gelijktijdig dat mensen met elkaar “in contact gingen”?

Allemaal wezenlijk andere invullingen in mijn ogen.

Iedereen geeft betekenis aan een woord, dus als ik het over het woord “communicatie” heb, dan kan jij daar een heel andere invulling aan gegeven hebben.

Vaak nemen we echter aan dat de ander onder een woord, precies hetzelfde verstaat qua inhoud en daar ontstaan dan ook zo makkelijk misverstanden erover.

Veelal gaat aan zichtbare communicatie al het nodige (voor velen (nog)) “onzichtbare” aan vooraf.

Non-verbale communicatie, (door lichaamstaal), communicatie tussen de regels door (bijvoorbeeld precies negeren uit eigenbelang wat je niet uitkomt bij de ander, of negeren omdat dat tijdelijk beter voor het groter geheel is, er zijn zoveel manieren waarop informatie soms al of niet, direct of indirect overkomt)

De een is goed in staat tussen de regels achterliggende toch meegeleverde informatie “op te pakken” en de communicatie “achter de communicatie” op te pikken en de ander reageert puur sec op de inhoud van het woord wat hij of zij zelf er aan gegeven heeft.

Kortom …. communicatie … soms sta ik verbaasd dat mensen elkaar begrijpen (of denken te begrijpen).

Mijn ervaring is, om als je werkelijk in contact wil komen (daar heb je wel de intentie van de ander bij nodig om dat ook te willen!) dan is vragen stellen naar iemands intentie van groot belang (moet de ander dus wel “in contact gaan en blijven gaan).

Niet dat het horen van iemand anders zijn oorspronkelijke intentie een vrijbrief voor die ander is om alles te doen wat hij of zij oorspronkelijk van plan was (wat mogelijk onwenselijk was in een groter geheel) , want zo zit het leven ook niet in elkaar.

Daar zit hem nou de relatie met het woord “in contact gaan”. Communicatie kan een tactische weg zijn die bewandeld wordt (neem keiharde marketing bijvoorbeeld die maakt gebruik van heel andere communicatie dan sociaal contact, en maakt bijvoorbeeld gebruik van een strategie die nou net niet (vaak helemaal niet) getuigt van “in contact gaan”, maar dat is dan ook weer geen communicatie in de vorm van in contact gaan, maar gewoon een marketingvorm, de ander jouw product in de maag splitsen, zelfs als de ander er geen behoefte aan heeft, en zelfs (vaak) als het moet door angst te verspreiden of mensen eigenschappen in de vorm van vooronderstellingen toe te dichten die niet kloppend zijn). Het is allemaal communicatie ….!

In contact gaan doe je vanuit “het hart”, vanuit oprechte belangstelling en verbinding naar elkaar als persoon en een wens met elkaars belangen rekening te houden, dus ook door met uitgewisselde gegevens en informatie “goed en sociaal om te gaan”, dat in te calculeren in gedrag en mogelijk gedrag te wijzigen indien wenselijk voor werkelijk sociaal contact.

In contact gaan … je hebt er twee mensen voor nodig die daartoe bereid zijn.

Echter … indien de ander niet bereid blijkt ..... geen nood … blijf “gewoon” (eenvoudiger gezegd dan gedaan!) met jezelf in contact … ben wie je bent …. in werkelijk contact met jezelf ben je authentiek, ben je bereid het groter geheel te dienen terwijl je de volle verantwoordelijkheid voor je eigen systeem weet te nemen.

Blijf in ieder geval met jezelf goed in contact!

© Yvonne Mooijman

Naar alle artikelen van  weblog persoonlijke ontwikkeling  

Zielepijn

(zo nu en dan krijg ik via internet een reactie op een ouder bericht van me waardoor ik het dan zelf weer even "onder de aandacht krijgt", het brengt me dan op het idee om het hier opnieuw ook weer even te delen)
.....

In de weblog van Glenda de Graav kom ik een passage tegen die mij zeer raakt.

Zij beschrijft -"het uit contact gaan"- en wat dat voor haar betekent.

Het raakt mij om die reden, omdat het -uit contact gaan van de ander- mij (en met mij vele anderen) zo intens diep kan raken."

En wanneer raakt het me zo? ... als ik me diep verbonden voel met iemand, die plotseling vanuit diens persoonlijke gevoelens uit het contact gaat, omdat ik tegelijkertijd de verbondenheid met die persoon heel diep ervaar, waar dan ineens even de weg afgesneden lijkt en ik mijn eigen onmacht en ook verlangen naar werkelijk contact daarin tegen kom.

Het is voor mij in persoonlijke contacten het moeilijkste wat me overkomen kan.

Ik werd mij hier een aantal jaren geleden pas ernstig van bewust, toen ik iemand tegen kwam die mij persoonlijk zeer na aan het hart lag, die zich zéér regelmatig bleek af te sluiten voor zijn omgeving.

Ik prijs mij gelukkig met deze persoon een heel diepgaand contact te mogen hebben opbouwen (tussen alle afsluit-momenten voor hem in), hij heeft mij als het ware een "kijkje in zijn keuken" durven geven van wat toentertijd een heftig afsluitgedrag gedrag leek te zijn.

Nu is dat afsluitgedrag niet precies wat Glenda bedoelde te beschrijven in haar weblog, maar het raakt voor mij wel het item afsluiten en wat dat weer met mij als persoon doet als een ander zich om wat voor persoonlijke reden dan ook afsluit.
Ieder afsluitgedrag heeft een reden, het wil iets specifieks vermijden of juist iets specifieks brengen, maar het lost niet op, het is overlevingsgedrag.

Ik werd mij toentertijd bewust dat als hij zich plotseling afsloot dat ik heel heftig met mezelf geconfronteerd werd, mijn eigen onmacht en pijn ervoer omdat iemand zomaar ineens voor mij niet meer "bereikbaar was."
Ik schreef dit toen toe aan het plotseling overlijden van een vroegere vriend van mij toen ik 24 was, maar ik vroeg mij gelijktijdig af, of ik het niet ook gevoeld zou hebben als ik die ervaring van het overlijden van mijn vriend niet had meegemaakt.

Ik heb ervaren dat het werkelijk contact met mezelf aangaan, in diep contact gaan is met mijn levensbron, een OER-plek waar wij als mens met elkaar samenzijn.
Een plek waar we nog al onze mogelijkheden (her)kennen.

Ik denk dat het contact wat ik op die manier met mezelf aanga, pas mogelijk maakt werkelijk diepgaand persoonlijk contact met de ander aan de gaan. Voor de ander is dat net zo denk ik. Ik kom mijn eigen onmacht- gevoelens tegen lijkt het, omdat ik ook de diepe behoefte voel de ander te "ervaren in contact".

Het is dan alsof ik in een soort OER-plek terecht kom, en in een OER-pijn, als een ander zich om voor mij onverklaarbare reden (maar soms ook verklaarbaar) "uit dat contact gaat."
Die ander voel ik als het ware het contact met zijn eigen OER-bron verbreken, en dat is de pijn die ik voel, lijkt het wel!

Tegelijkertijd kan ik me diep inleven in de ander ook als hij contact verbreekt, ondanks het uit contact gegaan zijn met zichzelf, omdat ik wèl met mezelf in contact blijf en ik heel bewust wil blijven voelen, óók als dat pijn of verlangen is, wat op dat moment daarmee niet weggenomen kan worden.

Ik probeer dan voor mezelf te doorgronden wat het voor me betekent, en dat kan ik alleen als ik mijn werkelijke diepe gevoelens in mijzelf toelaat.

Soms raak ik door diepgaande gesprekken, die ik met enkele van mijn vrienden en vriendinnen regelmatig heb, diep in mijn eigen gevoel en overkwam het me pas geleden nog dat ik een volgende ochtend wakker werd en heel dicht in contact was met mijn eigen pijn.

Ik ervoer dat ik "van deze pijn hield" (wat me tegelijkertijd verbaasde) en ik me tevens tegelijkertijd voor gek verklaarde omdat het zo'n pijn deed en ik tenslotte geen masochist ben!

Ik ging dieper in mijn gevoel en ervoer dat waar ik van hield, het gevoel van "open staan van mijn hart was", wat een geweldig gevoel is als je je daarvan bewust bent hoe dat voelt.

Tegelijkertijd ervoer ik dat het werkelijk "openhartig zijn van mij" een ander mogelijk zelfs wel eens in het "afsluiten" had gebracht, zoals ik zelf heb ervaren dat ik na een overlijden en gemis, me was gaan afsluiten om niet nogmaals een zelfde gemis aan te hoeven gaan.

Pas later heb ik beseft dat ik er beter mee af was, "iets zeer waardevols te hebben gehad te hebben en verloren", dan nooit (meer) gehad!

Dubbel dubbel ....

Komen we op die manier elkaar niet juist tegen ..... om werkelijk bij onszelf uit te mogen komen?
En via ons zelf de weg naar buiten weer in durven te slaan, maar dat pas weer kunnen als we open-hartigheid weer toelaten?

Kortom, ik ben me bewust geworden dat dat "zielepijn", zoals het aanvoelde, heel liefdevol is. Ik heb het durven omarmen!

Het maakte mij bewust dat 't het contact met mijn diepste bron is, contact wat ik graag aan wil blijven gaan, me bewust dat ik daar mijn eigen pijn en eventuele pijn van een ander diep kan invoelen.

En dat voelt ... ondanks alle verlangen naar diepgaand contact, als een ander zich afsluit .... toch goed en liefdevol.

Liefde laat vrij ... te mogen zijn zoals je bent, open-HART-ig of nog wat minder open-HART-ig.

"Aanblijven", zoals Glenda het beschrijft, liefdevol en open blijven, we zijn soms zo geneigd om onze diepste pijn te vermijden en te vertrekken.

Ik raad je aan het schrijven van Glenda te lezen.

© Yvonne Mooijman

Naar alle artikelen van  weblog persoonlijke ontwikkeling 

Contact gegevens

Take Care - Counseling en Coaching
Yvonne Mooijman
Anton Wachterstraat 24
4906EJ Oosterhout nb

T. 0162 43.82.48
M. 06 53.52.72.73

E. welcome@take-care-oosterhout.nl
http://www.yvonnemooijman.nl/weblog
http://www.take-care-oosterhout.nl



Meer lezen in weblog persoonlijke ontwikkeling

Wandelen, fietsen, je kuitspieren, je lachspieren en twinkelende ogen

Sporten,

Sportte je weinig of juist fanatiek veel?

Sommige mensen lopen of fietsen zich uit de naad om hun kuit spieren in conditie te houden.
Wist je wàt de belangrijkste spieren zijn die je gezondheid het meest positief beïnvloeden?

Je lachspieren ...

Dus mocht je je niet kunnen inhouden .. tijdens het lopen of fietsen .... loop en rij met een glimlach ... en train vooral tussendoor je lachspieren soepel... stap gerust af en maak een praatje, lach naar iemand en lach vooral mèt iemand!

Van kuitspieren word je niet overmatig gelukkig, via je lachspieren wel!

En wist je ....?
Je ogen gaan er gelijk van twinkelen, je wordt onweerstaanbaar!

© Yvonne Mooijman

Meer lezen in weblog persoonlijke ontwikkeling

Als dingen een eigen leven gaan leiden

Als dingen een eigen leven gaan leiden.

Open communicatie, wat kan het dingen gemakkelijker maken!
En onder communicatie versta ik nu even goede en open communicatie.

Zeker als mensen elkaar nog onvoldoende kennen, hebben ze soms de neiging om voor elkaar in te vullen wat de inhoud van de communicatie van de ander betekent.
En dat kan lastig zijn, dan kan het je overkomen dat , hoe meer je zegt, hoe meer miscommunicatie ontstaat, ieder woord extra is dan een risico op zich.

Bij communicatie heb je een zender, een ontvanger en een intenties en inhoud / boodschappen.

Zowel de zender als de ontvanger heeft zijn “verleden” van waaruit hij de boodschap gaat "invullen", dus aannemen wat er bedoeld wordt. De zender heeft een “verleden” van waaruit de boodschap wordt gecreëerd. Ervaringen in het verleden, maar ook de eigen angst of eigen vermijdingsgedrag kan bepalend zijn in hoe je de inhoud van iemands communicatie invult.

Zo zag ik ooit gebeuren dat iemand een ander volkomen verkeerd begreep, simpelweg omdat hij van een vooronderstelling over de ander uitging die niet klopte, en als mijn vooronderstelling over jou nou net mijn grote angst is (dan zou ik je willen/kunnen gaan negeren bijvoorbeeld) en dan wordt het erg lastig communiceren kan ik je vertellen.

Als voorbeeld "een meisje ontmoet een jongen waarbij ze op voorhand aannam dat de jongen wat van haar wilde wat zij niet wil, terwijl dat niet het geval was." Als zij van haar eigen vooronderstelling uit gaat zal ze alles in dat kader verkeerd blijven interpreteren, en dat gaat haar een heel ongemakkelijk gevoel en stelselmatige vermijding opleveren, waarmee ze zowel zichzelf als de jongen die de juiste intenties heeft zwaar te kort zal doen en hun mogelijkheden in relatie ook.

De intentie van de zender kan globaal genomen ondersteunend of niet ondersteunend zijn.
Vaker dan gedacht is hij ondersteunend en dat voel je meestal, dat voel je met je hart, dat is een soort helder “weten”! Bij vermijdingsgedrag is er echter sprake van eigen angst en die vertroebelt dat gevoel vanuit het hart. Het frappante is dat zodra die angst verwerkt is, men daarna pas weer vanuit het hart kan toelaten.

De boodschap van de zender zit verpakt in woorden en in lichaamstaal, en wordt uitgezonden door de verzender en “vertaald” door de ontvanger.

Als de uitgezonden boodschap ongeveer wordt opgevangen zoals het de bedoeling van de zender was gaat het “goed' in de communicatie.

De ontvanger ontvangt echt altijd vanuit zijn “verleden”, zijn “verwachting”, zijn "angst" , "vertrouwen "zogezegd vanuit “zijn gekleurde bril.” En we zijn in communicatie (een gesprek) beurtelings zender en ontvanger.

Dat communicatie sowieso nog wel eens goed overkomt mag soms een een wonder heten.
En desondanks heb ik groot vertrouwen in de mogelijkheden van communicatie.
Maar besef dat communicatie pas echt op gang kan komen met "een geopend hart","zo goed mogelijk vrij gemaakt van eigen angst." We hebben dus vooral werk aan de winkel in onze "eigen winkel."

Het is in het belang van goede communicatie om je te blijven realiseren dat we voor een groot gedeelte altijd zelf invullen vanuit ons verleden, door onze gekleurde bril.

Allereerst is het van belang dat men zich realiseert dat de intentie van de ander ok is, (even aangenomen dat dat zo is, en dat is overwegend ook zo!)
Met dat als basis ben je al een heel eind.

Daarnaast is het van belang om “af te tasten” bij de ander wat er met woorden en zinnen bedoeld werd te zeggen. Vragen, oprechte belangstelling in de ander en zijn boodschap kan geweldig helpen.

Prijs je gelukkig als je van elkaar aanvoelt dat de relatie in oorsprong ok voelt, in dat geval kan een relatie best wat “ongein” verwerken (maar op ongein daar zit je natuurlijk niet op te wachten) dat neemt soms de nodige tijd.

Zeker als mensen elkaar nog maar pas kennen kan het gebeuren dat wat voor de ene persoon volkomen helder is, (zoals een basis van waaruit altijd gedacht en gehandeld wordt, wat impliciet in alles doorwerkt in wat hij bedoelt. (juist dat wat zo vanzelfsprekend is dat het soms zelfs niet gezegd wordt)De luisteraar kan soms deze basis van de ander nog niet kan kennen. Dat kan enorme misverstanden oproepen.

Soms kan iets als eigenbelang uitgelegd worden terwijl daar nu juist geen eigenbelang speelt bijvoorbeeld, maar dat wordt vaak pas helder als je elkaar beter leert kennen.

Realiseer je dat het van respect getuigt naar jezelf en de ander dat je de moeite neemt om te “scannen”, doorvragen, aftasten of je de ander werkelijk begrijpt.

Niet iedere situatie leent zich daar al voor, maar openhartigheid en oprechte belangstelling in je medemens is vooral ook een geweldige investering in je eigen geluk.

Uitleggen wat je bedoelt kan je alleen als de ander in staat is open te staan om je te willen begrijpen en soms willen mensen best begrijpen maar komen eerst zichzelf en hun angsten tegen.

Oordeel niet, al kan je dingen soms niet volledig begrijpen of soms helemaal niet vatten, als je voelt dat de intentie oké was, dan zit hem de mis-understanding vaak in je eigen invulling die niet overeenkomt met de bedoeling van de ander.

Ik wens je veel succes in communicatie.
Voel … met je hart, luister dus niet alleen met je oren …. maar vooral met je hart.

© Yvonne Mooijman

Meer lezen in weblog persoonlijke ontwikkeling

Leg nooit uit wat je niet wil - geen paarse olifanten -1

Communicatie - leg nooit uit wat je niet wil!

Soms slaat een timmerman zich keihard op zijn vingers!

Soms maak je in communicatie een vergissing, waarvan je je per onmiddellijk voor je kop kan slaan als je je realiseert dat je die maakte, maar terugdraaien is dan niet altijd mogelijk, lijkt het.

De intentie was prima, ik wilde gewoon heel simpel iemand even ter zijde staan en gewoon behulpzaam zijn in een moeilijk periode, simpel aardig zijn voor gewoon een ander aardig iemand.

Maar soms zit je zelf even niet lekker in je vel en de ander ook niet en maak je daardoor de meest kapitale fout waarvan je altijd aan anderen zo precies hebt uitgelegd dat je dàt nou nèt nièt moet doen. (Ik hoorde ooit iemand zeggen:"Ik maak niet zo gauw een fout, maar àls ik er een maak dan maakt ik ook een pracht exemplaar ... , nou dit leek er zo één, maar ik vond het zelf een heel vervelende en kapitale!)

En dan maak ik nog wel zo'n fout die zo ongeveer gelijk staat aan “schaakmat” staan.

Je kan geen kant meer op, in de schaakwereld zou de enige oplossing zijn met frisse moed gewoon met het volgende spel verder gaan.

Schaakmat, wat deed ik dan zo stom?

Mijn uitspraak “zeg nooit wat je niet wil, want het onderbewustzijn kan daar niets mee en gaat er absoluut de verkeerde kant mee op", kreeg ineens lelijk gestalte.
Praat dus nooit over wat je wil vermijden, maar alleen over wat je wil bereiken.

Een wat deed ik ... juist ja, omdat ik zelf op dat moment wat "uit mijn doen was" en daardoor toen de ernstige behoefte voelde iets te gaan uitleggen, beging ik de kapitale fout om uit te leggen waarom ik iets deed, maar dat deed ik in de vorm van uitleggen in "vermijden", waarin ik iets in die vorm trachtte uit te leggen met de bedoeling om juist een misverstand te voorkomen.

En je begrijpt het al, het misverstand ging volstrekt een eigen leven leiden. Het onderbewustzijn van de ander ging vreselijk aan de loop met het plaatje wat ik nou juist wenste te vermijden, een plaatje wat niet van toepassing was op dat moment, en dàt was nou precies wat ik nou duidelijk had willen maken.

Hoe los je dat nou op?

Ja, als dat jezelf overkomt kan je het plaatje gewoon bijstellen als je je dat realiseert, door het juiste plaatje te maken en het er voor in de plaats te zetten.

Kan ik het plaatje, dat "beeld" wat die ander zelf maakt(e) veranderen?
Was dat maar waar, dan kan alleen de ander, maar die dient er zich dan wel bewust van te zijn!

De enige optie zou mogelijkerwijs zijn geweest als ik had kunnen uitleggen wat er aan de hand was, maar dat ging niet lukken (als gevolg van datzelfde plaatje notabene!)

Het stomme is dat als je zegt “zie géén paarse olifant voor je” er onmiddellijk een paarse olifant in iemands beeld verschijnt.

Lach niet, het zou best een aardige paarse olifant hebben kunnen worden, maar niet toen!

En hoe zeg je " een inmiddels paars geworden olifant" dat het de bedoeling was geweest dat hij "geen paarse olifant" had moeten denken.
In de wiskunde krijg je bij 2 keer nee een ja, maar het onderbewustzijn rekent niet zo.

Als ik nu ga uitleggen dat het géén "geen paarse olifant" was, blijft alsnog het plaatje van die paarse olifant hangen.

Tja.... hoe lossen we dat nou op, of wordt het nou toch automatisch een paarse olifant?

Of ik me "onbewust" keihard op een paar vingers getimmerd heb ....

Een schrale troost dat mijn intentie goed was! Wie weet wordt diè nog eens geproefd en gewaardeerd!

Het zal toch wel èrgens voor bedoeld zijn hoop ik, zo'n kapitale fout?!

© Yvonne Mooijman


Lees de andere relevante artikelen over "de paarse olifant"

Meer lezen in weblog persoonlijke ontwikkeling

Het zere been en het verkeerde keelgat

..
Wist je dat er een soort zenuwbaan loopt van het zere been naar het verkeerde keelgat?
Telkens als je tegen het eerste aanschopt, schiet er iets in het tweede.

Yvonne Mooijman

Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

Vriendschap - Liefde en Relaties - 4

Ik schreef eerder over pleasen van meerdere mensen tegelijk.

Vaak gaat het bij pleasen om het pleasen van 1 persoon.
Je gaat als het ware een tactiek aan, om de ander gunstig te stemmen.
Je gaat doen wat de ander van je verwacht, of waarvan jij verwacht dat de ander dat aan zal kunnen.
Niets mis met je intentie om de ander een plezier te willen doen of het hem of haar gemakkelijker te maken, maar dat is alleen handig als dit ook in het werkelijk belang van die ander is, en mogelijk blijft de ander juist "op zijn plaats", en "ontwikkelt hij zich niet", simpelweg omdat er niets nieuws aangeboden wordt.

Ik zal je een voorbeeld stellen.

Lange tijd vond ik het erg moeilijk om mijn werkelijk gevoel te uiten, vond ik het moeilijk om een ander te vertellen wat ik vond of voelde, hield ik veel gevoelens voor mezelf. Langzaam aan raakte ik in een ontwikkelingsproces waarbij ik de moed bijeen kon rapen om geleidelijk mijn gevoelens meer te delen. (Niet dat ieder daar altijd al mee uit de weg kon, want juist in je eigen ontwikkelprocessen krijg je vaak de reacties die je nodig hebt om dat stuk sterker voor je te maken, maar die je ook weer terug bij "af" kunnen brengen). Als mensen zich meer bewust zouden zijn hoe moeilijk soms sommige processen zijn, zouden zij beslist milder kunnen reageren, maar het leven dient zich aan zoals het zich aandient en mensen kunnen soms behoorlijk oordelend reageren als wat hen overkomt juist voor hen hun eigen ontwikkelproces raakt.

Geleidelijk aan was ik meer in staat mijn gevoelens te delen, wat hele mooie momenten kon opleveren. Tegelijkertijd kwam ik kritiek tegen, alsof het "niet zou mogen."
Je komt dan weer terug bij jezelf, je eigen ontwikkelingsproces, waarin je juist wil ontwikkelen om open en vrij te mogen delen, wat gedeeld mag worden.

Krijg je kritiek, wees dan weer clement voor diegene die de kritiek leverde (al of niet hardop, soms gaan mensen "uit" de communicatie en dat is erg ongemakkelijk, althans, "ik" vind dat erg ongemakkelijk, omdat ik dan geen kans krijg om werkelijk zicht te krijgen op hoe dingen voor de ander overkomen. Niet dat ik de ander wil "pleasen" maar omdat communicatie zo belangrijk is en je vanuit communicatie zo veel kunt ophelderen en juist van beoordeling kan ontdoen.

Voor mij betekent het vaak dat als ik erg "openhartig kan zijn", dit eigenlijk een groot compliment betekent voor degene tegen wie ik openhartig ben, omdat mij het idee is gegeven dat het "vertrouwd is om me te mogen uiten."

Pleasen ...... soms zouden we onszelf wat meer moeten kunnen pleasen en werkelijk doen wat we voelen dat we moeten doen, we ontwikkelen dan bij onszelf wat we willen ontwikkelen en ontwikkelen tevens bij de ander wat bij de ander ontwikkeld kan worden.

Hoe groot is de angst om afgewezen te worden ..... waar we eindelijk zo ver waren onszelf niet meer af te wijzen.
Als we met zijn allen toch eens milder zouden kunnen zijn, meer begrip te kunnen tonen voor wat we niet onmiddellijk begrijpen van de ander.

Communicatie ..... durven we het werkelijk aan?

Vervolg 5.

Terug naar deel 1

Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

Onbevangenheid

Mijn onbevangen openhartigheid (open-hart-igheid).

Mijn hart staat open

Ik wil vrij en authentiek mezelf kunnen zijn
Onbevangen kunnen zijn, doen naar wie ik werkelijk ben
Onafhankelijk van hoe dat ook mogelijk verkeerd begrepen kan worden
wat bij elk van iedere positieve intentie altijd mogelijk is.

Dat trachten te vermijden van verkeerd begrepen kunnen worden,
zou me beperken en sterk afhankelijk maken
en ik wil vrij zijn en zijn wie ik werkelijk  in volle omvang ben

Als ik toevallig plotsklaps van jou hou dan is dat zo
dat krijg je met een open hart.
Kan je dat nog niet geheel aan dan ligt dat niet alleen aan mij,

Het resultaat dient niet te zijn
dat ik mijn onbevangenheid ga prijs geven
Ik ben mijn onbevangenheid gewoon in volle omvang
Mijn hart staat wagenwijd open en ik wens dat graag zo te houden,

Dus als jij (nog) moeite hebt met mijn open hart
en ontvankelijkheid bij jou nog groeien kan
neem me dan niet kwalijk om wie ik was of ben
vervolg je weg .... of verwonder je ....

Want ... mijn hart staat zoals gewoon,
gebruikelijk wijd open
en bij voorkeur niet op een spaarstand.

© Yvonne Mooijman

Meer lezen in weblog persoonlijke ontwikkeling

Persoonlijke ontwikkeling

Ik schrijf regelmatig over thema's die te maken hebben met persoonlijke ontwikkeling.

Momenteel hou ik me volop bezig met het thema man-vrouw communicatie

Heb je hierin speciale interesse, voeg dan gerust een reactie onder aan dit item toe, het kan me doen besluiten binnenkort daarop te gaan reageren in mijn schrijven.

Ik wil heel graag specifieke reacties die te maken hebben met overtuigingen die te maken hebben met de rol van mannen en vrouwen van waaruit communicatie goed loopt of vast loopt.

Hartelijke groet,

Yvonne

Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

Misverstanden in communicatie

Misverstanden in communicatie:

Communicatie daar worden diverse dingen onder verstaan:

1. informatieoverdracht (inhoud overbrengen van de ene persoon naar de andere)
2. de communicatie-kanalen waarlangs men communiceert
3. marketingtechnisch, een product aan de man brengen

Omdat aan woorden soms meerder betekenissen toegekend worden is het van belang zo specifiek mogelijk te benoemen wàt je precies bedoelt te zeggen.

Ik wil het hier hebben over 1. informatie overdracht.

Binnen informatie overdracht hebben we met meerdere facetten te maken

We hebben te maken met oa.:

1. een zender
2. een ontvanger
3. intenties van de zender
4. intenties van de ontvanger
5. het verleden van de zender
6. het verleden van de ontvanger
7. gevoelens en emoties van de zender
8. gevoelens en emoties van de ontvanger
9. de invulling die de zender geeft aan woorden
10. de invulling die een ontvanger geeft aan woorden
11. het openstaan voor informatie door de zender
12. het openstaan voor informatie door de ontvanger

Het is van belang te herkennen dat we tijdens een gesprek te maken hebben met wisselende rollen van zowel zender als ontvanger.

Als we bedenken dat we per tijdseenheden slechts een fractie van de impulsen die we krijgen kunnen verwerken met onze hersenen. Bij 7 eenheden per 20.000 informatie die we tegelijk kunnen verwerken zul je begrijpen dat we nimmer hetzelfde zullen waarnemen als onze buurman. Die 7 eenheden die we binnen krijgen worden dan ook nog eens binnen gelaten via ons eigen filtersysteem dat gebaseerd is op onze specifieke persoonlijke ervaring.

Ons filter systeem is als het ware onze roze of blauwe bril waardoor we waarnemen.
Als we dit alleen al weten, zou het ons een stuk milder kunnen stemmen als we in meningsverschil komen met onze medemensen. Het is namelijk al een geweldig goed dat we elkaar überhaupt zo nu en dan al begrijpen. Dus prijs je gelukkig en wees vooral MILD.

Om zo snel mogelijk praktisch te kunnen worden, wil ik beginnen met wat suggesties om eens op de inhoud van communicatie te letten. Wees gerust, je herkent altijd makkelijker bij een ander, dus je zult eerst waarnemen in communicatie van een ander wat voor een effecten zich voordoen. Neem gerust aan dat we allemaal hetzelfde doen en dat we stapje voor stapje ons kunnen bewust worden wat er gebeurt in communicatie. Mettertijd en door oefening en bewust worden kunnen we onze eigen communicatie gaan verhelderen.

Richt je vooral op jezelf als zender. Daar kan je je met een gerust hard op storten, daar heb je zelf het meeste toegang toe.
Maak je nog niet ongerust als de ander nog niet hoort wat je bedoelt, dat is van later orde.

Richt je vooral op luisteren, eerst vooral luisteren naar jezelf, je innerlijke stem, (het bandje in je hoofd wat vaak afspeelt en wat je van alles over jezelf vertelt). Je innerlijke stem bepaalt namelijk erg veel, veelal onbewust nog.
Geeft niet, het zal gaandeweg duidelijker worden wat je er mee kan.

Wees je als eerste bewust dat, doordat we een fractie van de werkelijkheid slechts waarnemen, en dat die niet hetzelfde zal zijn als de aanname van de werkelijkheid van de ander.
We zien en ervaren allemaal onze eigen werkelijkheid. We brengen onszelf dan ook het meest in verlegenheid las we aannemen dat we gelijk hebben. We nemen waar en die waarneming is onze aanname van wat er werkelijk gebeurt.

Wanneer krijgen we onszelf het meeste op de kast?

Als een ander ons gaat vertellen wat waar is, als iemand je gaat vertellen dat je het verkeerd ziet.
Dat gegeven op zich is al lastig, als die ander daarvan overtuigd is, want dat communiceert ontzettend moeizaam.
Nog lastiger gaat het worden als we zoals zo velen hebben geleerd dat alles wat geschreven of gezegd wordt “waar” is.

We leerden wat je ouders, de school, de kerk, de politie, de politiek, de bank, ieder die met een beetje overtuiging dingen uitsprak, dat we dat voor waar moesten aannemen.
Dit is één van de eerste dingen die ik mensen aanraad om af te leren.

Niets is waar.
Ook wat ik zeg is niet “de waarheid”.
Alles is een mening van diegene die informatie op zich af heeft gehad en die daar een conclusie voor zichzelf aan verbonden heeft.
Dit is een belangrijk gegeven in de persoonlijke ontwikkeling.

Alle wat iemand zegt, dus ook wat jij zegt, is jouw conclusie op grond van een fractie van de informatie die op je af is gekomen.
Het is dus niet meer en niet minder dan een persoonlijk gefilterde mening.

Suggestie 1.

Het is handig als je je bewust bent dat je een mening kan inbrengen en dat je daar alleen maar voor jezelf een tijdelijk waarheidsgehalte aan hebt gegeven.

Dat tijdelijk waarheidsgehalte heeft te maken met voortschrijden inzicht wat we kunnen verkrijgen. Ontwikkeling zogezegd. Nieuwe inzichten die we nadien kunnen toelaten.

Suggestie 2.

Het is handig als je je bewust bent zo expliciet mogelijk te verwoorden wat je bedoelt.

Neem het woord “we / wij” als voorbeeld.
Afhankelijk van diverse samenstellingen kan met we , jij en ik samen bedoeld worden.
In geval van een conflict zou dat we wel eens niet jij en ik maar twee anderen lijnrecht tegenover jou kunnen zijn, en dus van een wij samen geen sprake is.

Wees zo secuur mogelijk in het benoemen wat je precies bedoelt te zeggen.
Lees elders van mij over communiceren


Yvonne Mooijman

Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

Communiceren.

..
Communiceren … waar doen we het voor?

Voor jezelf?
Voor de ander?
Voor jezelf en de ander?

Om iets te zeggen?
Om iets te horen?

Om uit te wisselen?
Of om de ander te vertellen wat je weet?

Om gehoord te worden?
Om gezien te worden?
Om te luisteren?
Of om tot interactie te komen?

Zomaar wat vragen die bij me opkomen als ik soms met verbazing wat teksten lees. Ik lees en schrijf wereldwijd veel op forums, ik zie veel mensen veel teksten schrijven!

Teksten, mooie teksten, minder mooie teksten, korte teksten, lange teksten.

En allemaal hadden ze een bedoeling …

Toch … ?

Er zijn mensen die tegen zichzelf kletsen …
Doe je dat wel eens?

Leuk hoor, en vooral heel leerzaam.
Moet je eens doen!
Kan je lachen!

Tenminste … als je aangenaam communiceert!

Ik klets regelmatig tegen mezelf.

Een leuke manier om tot de ontdekking te komen hoe je communiceert is om met jezelf te communiceren.

Ken je dat ….?
Zinnetjes als:

- Ja, hé dat gaat zomaar niet!
- Gaat niet lukken zo meid, dat zal je anders aan moeten pakken!
- Dit gaat niemand geloven!
- Kom op, dit gaat lukken!

Ga het eens een paar dagen uitproberen en let eens op wat je zoal tegen jezelf zegt.
Soms zie ik teksten van mensen die naar een ander schrijven.
Of óver een ander, gaan ze vertellen dat een ander er geen verstand van heeft (of zo)

Soms zie ik dat mensen vergeten dat er zomaar twee meningen zouden kunnen bestaan, jawel, twee meningen zo maar tegelijkertijd over het zelfde feit!

Kàn helemaal niet, merk je dan onmiddellijk uit dat schrijven…
Dus, de een dient gelijk te hebben ten koste van de ander …

En dáár begin het nou!

Daar begint wàt nou!?

Nou, gewoon, de mis-communicatie.
Want zowel communicatie als mis-communicatie zijn vaak aardig om te zien, maar soms ook pijnlijk!

Soms weet je namelijk al van te voren, wanneer wie waarom tegen het plafond gaat.
Niet dat dàt leuk is!
Althans niet voor de persoon die het zichzelf aandoet.
Want … tegen dat plafond gaan, doe je namelijk altijd helemaal zelf en helemaal alleen!

Alleen?
Ja helemaal alleen.

Die ander fungeert hooguit als zo’n trampoline!

Ook leuke dingen hoor … trampolines, soms … als je er mee om kunt gaan, ik schreef er eerder over, praat me er niet van!

Maar … in communicatie lijkt het leven soms straten breed vol trampolines te staan voor vele mensen.

Trampolines kunnen er ook op een positieve manier zijn.
Van die leuke trampolines bedoel ik nu, van die trampolines waar je als het ware leuke taalspelletjes mee kunt doen.
Je kunt er als het ware mee van de hak op de tak springen, maar dan op een trampoline.

Kortom, waar ik het over wilde hebben, was de communicatie die ik zo nu en dan om me heen lees.


Soms lees ik teksten, geweldig!
Soms dan snap ik precies wat iemand wil!
Soms snap ik alleen maar dat iemand iets niet meer wil!
Dat is jammer, weet je!

Jammer als je weet wat je niet meer wil?
Nou nee , dat is niet jammer natuurlijk, het is alleen jammer als mensen niet of nauwelijks verder komen dan dat!
Soms voel je de boosheid, soms volop frustratie.
Vreemd genoeg nemen die gevoelens vaak zo de overhand dat de lezer een verschrikkelijke behoefte gaat krijgen om af te haken.
En dat kan nou zonde zijn als iemand wezenlijk goede ideeën heeft.

Heb je dat wel eens? Dat je dingen meemaakte die je overweldigd hebben, in negatieve zin?
Je bent nog steeds boos, nog steeds gefrustreerd dat het heeft kunnen plaatsvinden.
En vanuit die frustratie ben je gaan schrijven, omdat je zeker weet dat je het zó niet meer wilt.

Weet je … vervelend hoor, maar dat gaat niet lukken.
Ja tuurlijk, je schrijft ferm, met fikse uitspraken, de boosheid en de frustratie spet of druipt er van af. Misschien lucht het je wel op. Kijk, dat heeft zin! Maar alléén voor jezelf natuurlijk, want voor een ander levert het niets op, en bovendien, die ander heeft die opluchting als oplossing niet nodig. Die ander wil gewoon iets leuks, of iets leerzaams, en dan nog graag in een aangename vorm. En ja, frustratie is nooit aangenaam, en die ander kan daar niets mee, kan je er zelfs niet van af helpen!

Dus als je gefrustreerd ben, dien je wat anders te doen, want dan helpt schrijven naar een ander meestal averechts!
Weet je, meestal is het gevolg dat je lezer af gaat haken, die zit natuurlijk niet te wachten op de frustratie van jou want daar kan hij helemaal niets mee, die brengt hem zelfs in een heel vervelend pakket! Je lezer zal je frustratie voelen en die leest beslist niet om mee te mogen of moeten in een sfeer van frustratie. Bovendien, heb je je ooit afgevraagd wat frustratie is?

Hoe zeg ik dat nu netjes …

Ja, als ik goed voel, dan ben ik gefrustreerd als ik boos ben op mijn verleden, alsof dat verleden zo nooit had mogen verlopen!

Boosheid op de werkelijkheid dus!
En die gaat niet opschieten natuurlijk!

Dat is net zoiets als boos worden op onweer!
Nou, ik kan je vertellen … het onweert gewoon door!
Want het onweert dan gewoon.
En daar boos op worden heeft totaal geen nut.
Het gevolg kan alleen maar worden: Onweer met een pesthumeur.

Nou, laat ik eerlijk wezen, lijkt me knap vervelend!
Als het nou toch onweert, laat het dan gerust onweren met een aangenaam humeur, tenslotte ben ik baas over mijn eigen humeur, als het goed is tenminste!

Frustratie dus, het is zoiets als : een beter verleden wensen, op eisen zelfs.
En tja…. Daar zit em nou de kneep, die zal je nooit krijgen!

Niet dat ik nooit boos bent geweest over mijn verleden hoor. Ik ben super boos geweest, het was niet eerlijk, het had anders gemoeten enzovoort!
Maar schoot ik er mee op?

Echt niet!
Het bracht me verder van huis dan ik al was!

Moet ik dan blij zijn als ik in een situatie zit waar ik niet blij mee ben?

Nee hoor, weet waar je staat, weet wat je niet wil en ga er voor om je toekomst te creëren vanaf dit punt. Een toekomst in de richting waar jij voor wil staan!

Accepteer de werkelijkheid als je startpunt voor nu!
Je hoeft er helemaal niet blij mee te zijn, maar als je het niet als startpunt voor jezelf aanvaart, dan heb je als het ware niet eens een starblok om vanuit te vertrekken.

Je hebt dus veel meegemaakt wat je niet mee viel?

Heb je je frustratie verwerkt?

Dat is je startpunt! De werkelijkheid van nu dus accepteren als je startpunt, daarmee wetend wat je misschien niet meer wilt en van daaruit de beweging inzetten richting de koers waar je naar toe wilt.

Moeilijk?
Ja , want je wilt erkenning!
Erkenning voor je onmogelijke situatie!
Toch?

Desnoods sleuren we er de hele omgeving bij, om toch maar in het gevoel gevoed te worden dat het allemaal zo niet had mogen lopen!

En weet je, zelfs al zouden alle mensen dat doen, dan nog … is het zo’n onverzadigbaar gevoel!
Eigenlijk hadden we het liefst dat het verleden gewoon teruggedraaid zou worden en we het niet mee hadden hoeven maken.

Kijk, en dat zit er nou eenmaal niet in, en daarom kunnen we er voor kiezen om alsmaar te blijven schrijven over onze frustratie, kunnen we er voor kiezen niet verder te komen, omdat al die anderen ons verleden nou eenmaal niet terug kunnen draaien.

Ooit, vroeg iemand mij ooit in een hele moeilijke situatie hoe het met mij ging.
Een aantal maanden eerder zou ik nog hartgrondig gezegd hebben dat het mij verschrikkelijk K…. ging!

Ik gaf echter spontaan vanuit mijn hart antwoord en zei tot mijn eigen stomme verbazing dat het mij goed ging.
En het ging me goed!
Wat bleek?
Ik werd er me pas van bewust op het moment dat ik spontaan het antwoord gaf!
Ik had me los gemaakt van mijn omstandigheden!

Losgemaakt van mijn omstandigheden?
Wat bedoelde ik daar dan mee?
Nou gewoon, mezelf losgemaakt van mijn omstandigheden! Ik wàs namelijk niet meer mijn omstandigheden, mijn omstandigheden waren beslist onaangenaam, maar mij ging het inmiddels uitstekend!

Ik herkende ineens dat ik niet meer de boosheid en de frustratie uitstraalde die ik eerst was.
Ik was voorheen mijn frustratie en mijn boosheid als het ware.
Ik had mij voordien geïdentificeerd met mijn omstandigheden, ik was als het ware mijn omstandigheden, ik was dus ook voor een deel zelf die boosheid!

En ik kan je vertellen, dat schoot niet op!
Dat schoot helemaal niet op!
Dat was zelfs afschuwelijk om mee te maken!

Niemand zat daar op de wachten.
Niemand had de behoefte om in de machteloosheid terecht te komen waar ik de mensen onbewust in bracht, de machteloosheid dat ze aan mijn verleden niets veranderen konden, en mijn boosheid en frustratie niet verwerken konden voor me.

Niemand had behoefte om mijn machteloosheid te ervaren, niemand zoekt dat op!

Tja… en jij en ik maar wachten op bevestiging!
Gaat niet lukken dus!

Die bevestiging …..
Vervelend is dat!
En gelijktijdig helemaal niet vervelend als je beseft dat je uiteindelijk zelf de enige bent die de oplossing in handen hebt!
Je bent zelf de enige die jou die bevestiging het beste kan geven, want jij bent de enige die echt grip zal kunnen krijgen op je eigen leven!
Jij bent dus degene die in staat zal zijn om je verleden te accepteren als een feit, een feit dat vanaf heden veranderbaar is, omdat je beseft dat ze jezelf de creator kan worden van je toekomst!

Niet dat het je niet zou ondersteunen hoor, als een ander je zou kunnen bevestigen dat je verleden minsten heel vervelend was in sommige perioden, dat zou je er extra in kunnen helpen om je eigen nieuwe creatie voor de toekomst aan te gaan.
Maar maak je er alsjeblieft niet van afhankelijk!
Blijf niet hunkeren naar erkenning!
Geef jezelf de erkenning.
Zeg gerust tegen jezelf dat je beter verdiende te krijgen, maar zie te accepteren dat je toch dit verleden kreeg als verleden!

En ja dàn, pas dàn wordt het zinvol om te gaan schrijven, richting toekomst!

Richting toekomst, die pas helder werd voor je mede dankzij je verleden, hoe moeilijk die ook te verwerken was!

Prachtige projecten hebben zich daaruit kunnen ontplooien.
Voorbeelden van mensen die gehandicapt raakten en prachtige uitvindingen deden om de leefbaarheid met mensen met die zelfde handicap te vergroten.
Geweldig is dat!

Wil je dus wezenlijk de wereld verbeteren en daar een werkelijk aandeel in krijgen?
Neem je aandeel dan!

Verwerk je verleden!
En ga daarná schrijven, of produceren, kennis overdragen of wat dan ook, om anderen te helpen.
Communiceren.
Daar had ik het over.
De wezenlijke inhoud van je communicatie komt pas dàn over als je als “zender” helder kan zenden.
En dáár heb je volop grip op!

Herken je hier wat in?
Kan je hier wat mee?
Ik hoor het graag!
Schrijf gerust ...!

Ik wens je veel succes! Veel succes vanaf NU, want vanuit het NU creëer jij je toekomst. Hoe doe je dat?

Lees ook over misverstanden in communicatie.

Lees ook zelfvertrouwen ontwikkelen.

© Yvonne Mooijman


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

Communicatie-training

Communicatie is zo'n prachtige tool.
Een tool. wat is dat?
Gereedschap .....

Communicatie kan dus als gereedschap gebruikt worden.

In deze vorm kan het dus ingezet worden om "je zin te krijgen", "een ander onderuit te halen", "jezelf op je plek te houden waar je zit", of om "andere van hun plaats af te krijgen als je vind dat ze in de weg zitten".

Communicatie ...... is dat de bedoeling van communicatie?
Dit zijn meer "uitwassen", en ja.. daarvoor wordt communicatie vaak "misbruikt" voor een doel.

Communicatie fenomenale positieve en negatieve effecten teweeg brengen.
Een vlijmscherp mes in de handen van een kundig chirurg kan wonderen verrichten, en enorme schade en ellende als dat zelfde vlijmscherpe mes in handen komt van een kind.

De kunst is dus in plaats van de "nog ondeskundige", "de deskundige" te worden.

Ik train mensen op het gebied van communicatie.
In tegenstelling tot veel communicatietrainingen begin ik met heel andere dingen.

Ik begin bij : "Hoe communiceer ik met mijzelf".
Welke "geluidsband of film" speelt zich voortdurend af in mijn hoofd, die maakt dat mijn communicatie tot op heden vaak anders verliep dan ik zou willen, waardoor ik alsmaar of vaak niet gehoord of gezien werd binnen communicatie.

Veel gerenommeerde trainingsbureau's richten zich op de tool als tool.

Mijn expertise ligt juist op betere communicatie "als gevolg van" een betere interne communicatie (dus wat hoor ik mijzelf zeggen tegen mezelf, of wat hoor ik mezelf niet zeggen tegen mezelf, terwijl het er wel zit. Ik richt me op mijn expertise, je onbewuste zelf. Die 95% van de ijsberg onder water, die veel meer impact heeft dan die 5% boven water, die al zo geweldig is!)

Communicatie heeft namelijk niet als doel een ander (of het gedrag van de ander) te veranderen, werkelijke communicatie (uitwisseling van denkbeelden) kan pas ontstaan als ik vooraleerst zicht krijg op mijn interne communicatie.

Stel A. is erg onzeker en gaat om dat te verdoezelen een "masker opzetten", van "ik weet het allemaal en als ik weerwoord krijg dan dien ik dat weerwoord of die persoon te verslaan".
Je kan je voorstellen dat A. bij voortdurend voor het gevoel "tegenstanders" tegenkomt. (een andere mening wordt bij voorbaat afgekeurd als zijnde niet-juist).
A. kan zich gaan beroepen op opleiding, ervaring ed. om toe te lichten dat de verkondigde mening toch wel de enige juiste is.
Jammerlijk gaat dit mislukken (zou daar de juiste communicatietraining, met name gericht op die "ondergrondse boodschappen", bij aanwezig zijn geweest, dan was zelfs het aanhalen van deze opleiding niet nodig zijn geweest, want de communicatie zou al volstrekt anders zijn verlopen, omdat meerdere meningen als ook prima toegelaten zouden kunnen worden, wat tot leuke effectieve en verhelderende communicatie zou hebben kunnen uitmonden.)

Vaak worden communicatie-trainingen ingezet, met het doel, meer gelijk te krijgen, meningen nog beter door te drukken, agressievere verkoop.

Grappig genoeg, blijken door inzicht in de eigen interne communicatie, juist laatstgenoemde facetten niet meer gewenst te worden, omdat men juist "meer toehoorders" krijgt en men er niet meer op uit hoeft om "zijn zegje" aan de man te moeten brengen.

Niemand zit te wachten op iemand die me gaat vertellen dat mijn mening minder waard zou zijn dan die van de ander. Communicatie daarop richten zou juist het tegendeel in de hand werken.

Communicatie kan pas echt gericht en effectief worden, als ik openheid voorsta voor de meningen van anderen, waar ik juist veel informatie uit kan verkrijgen, die processen tot ontwikkeling kunnen brengen, in plaats van ze te doen stoppen.

De communicatie training die ik geef, blijkt in de praktijk blijvend verandering te brengen, door juist de attitude (de levenshouding) van de persoon positief te beïnvloeden.

Grappig genoeg zou je hierdoor juist zelfs ook prima je ergste vijand aanraden de cursus te gaan volgen, het zou tot effectiever communicatie komen nadat hij de training zou hebben gevolgd.

In tegenstelling tot debatteren (waarbij altijd een winnaar uit de bus moet komen, en DUS ook vele verliezers,) is de doelstelling bij mijn communicatietraining, te komen tot alleen maar winnaars en geen verliezers.

De grootste angst bijvoorbeeld in "besturen", "bedrijven", "forums" ed. is de angst dat de ander "beter / sterker" wordt dan jezelf.

Bij de vorm waarin ik communicatietraining geef, ben je gebaat bij het zelf aangaan van de training en ben je tevens gebaat als ook je eventueel aanwezige tegenstanders de training zouden ondergaan, omdat dan juist ook zij, sterker worden in het uitwisselen, ipv het "afmaken van jou als niet bestaande tegenstander".

Ik word soms als "toehoorder" toegelaten, om de processen te verduidelijken, waarbinnen groepen mensen zich soms tot elkaar bewegen (of verstarren als het niet loopt zoals gewenst).

Mocht je hier op je werk, vereniging , bestuur, afdeling, behoefte aan hebben ....

Neem gerust contact op .... info@persoonlijkontwikkelingsproces.nl ...

Je hebt er alleen mee te winnen ... zelfs je grootste hindernis blijkt mee te kunnen gaan werken ....

Ik geef de trainingen op aanvraag.

Beter maatwerk dan dit is niet te leveren.
Ik ga uit van persoonlijke vermogens, waarvan ik reeds van een oneindige grootte overtuigd ben welke ik menigmaal en bij voortduring heb kunnen ervaren .....
Nu jij nog ..... als dat geen winnaar en winst is ..... !

Tel uit je winst ..... neem jezelf mee, en we gaan ervoor ...

Het kan zowel in 1 op 1 coaching / training als in groepsverband.

Neem gerust vandaag nog email-contact met me op.
Iedere dag waarop je over je eigen kennis beschikt, is tenslotte je eigen winst ...

Yvonne Mooijman


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

Forum - Boek - Geweldloze communicatie

Het boek "geweldloze communicatie" van Marshall B. Rosenberg is een aanrader op het gebied van communicatie.

Ik zal een stukje tekst (van de achterkant van het boek) hier vermelden, met een passage uit het boek.

Ik nodig ieder uit reacties te geven, vragen te stellen of bevindingen weer te geven...

Op de achterkant van het boek staat het volgende:

"Geweldloze communicatie, ontwapenend en doeltreffend"

De manier waarop we communiceren is - meestal onbedoeld- gewelddadiger dan we beseffen doordat de uitdrukkingen die we gebruiken vaak nodeloos beschuldigend zijn.

Marshall Rosenberg laat aan de hand van sprekende voorbeelden zien dat het ook anders kan: helder, direct en vooral gericht op aandacht en respect voor de behoeften voor beide partijen. Zo worden latente conflicten voorkomen, blijken onderhandelingen soepeler te verlopen en kunnen gesprekken snel en met het gewenste resultaat worden afgesloten. Kortom, de communicatie verloopt ontwapenender en doeltreffend, maar vooral ook in menselijke zin voor beide partijen bevredigend.

De belangstelling voor Rosenbergs benaderingswijze groeit. De Verenigde Naties ondersteunen zijn werk, in bijvoorbeeld het Midden-Oosten, het voormalig Joegoslavië, Rwanda, Sierra Leone en Sri Lanka. Zijn methode werpt vruchten af in de privé-sfeer, op de werkplek, op school, in de politiek en bij onderhandelingen.

Marshall B. Rosenberg groeide op in het turbulente Detroit en ondervond allerlei vormen van geweld. Al heel jong vroeg hij zich af hoe geweld ontstaat. Tijdens zijn studie en promotie-onderzoek in de klinische psychologie ontdekte hij de invloed van taal en gewelddadigheid in onze manier van communiceren.



Op blz. 12 staat oa.deze tekst, die mogelijk een mooi aanknopingspunt alvast kan geven:

Andrew Schmookler stelt in zijn boek "Out of Weakness" dat aan de basis van alle geweld, ongeacht of het verbaal, psychisch of fysiek is, een manier van denken ten grondslag ligt. Dat (geweld in de hand werkend) denkpatroon is gebaseerd op het idee dat er bij een verschil sprake is van goed en fout. (meerdere opties worden daardoor niet als mogelijk gehouden, terwijl men vanuit verschillende invalshoeken tot verschillende oplossingen zou kunnen komen, die beiden goed werkzaam zijn)

Het "fout zijn" van de ander lijkt (vanuit de belemmerende overtuiging) daardoor gecorrigeerd dienen te worden, op welke manier dan ook.
Wij "bepalen" wat "goed" of "fout" is aan de hand van de heersende moraal of onze eigen normen. Als mensen niet aan die moraal voldoen of er zich niet naar gedragen, vellen we een moralistisch oordeel.

Wij gebruiken het idee van goed en fout en gebruiken taal die mensen classificeert en beoordeelt.

Als wij op die manier spreken, dan denken en communiceren wij in termen van wat er aan anderen en hun gedrag mankeert. Of wat er mis is met onszelf, als wij niet begrijpen of reageren zoals de ander wil.

Onze aandacht is dan gericht op analyseren, classificeren en met vaststellen van de mate van ongelijk. (hetgeen agressie in de hand kan werken).
Wij kunnen dan geen aandacht hebben voor de behoeften van onszelf en de ander.


Ik denk dat deze laatste passage een belangrijk stuk essentie weergeeft:

Op het moment dat ik mijn idee van gelijk krijgen (wat voortkomt uit mijn manier van denken) belangrijker zou gaan vinden dan geluk van personen (mensen die puur menselijke behoeften hebben, zoals gezien of gehoord willen worden), kan ik volstrekt de mist in gaan met mijn communicatie. die daardoor gewelddadig kan overkomen bij de ander, die daarop beslist heftig zal kunnen gaan reageren.

Dat " gelijk willen hebben", blijkt voort te komen uit de manier van denken en aandacht richten, daar heb IK dus een instrument in handen om communicatie van mijn kant uit beter te kunnen laten verlopen.
Uiteraard heb ik geen invloed op beweegredenen van mijn gesprekspartner!
Echter door mijn communicatie zo zuiver mogelijk en helder te laten verlopen, kan ik een opening bieden aan mijn gesprekspartner, zich open te stellen voor mijn ideeën en elkaars ideeën daardoor te kunnen uitwisselen, wat tot een verrijking van beiden kan leiden.

IK kan dus de moeite doen ( en de verantwoordelijkheid op me nemen) om mijn communicatie gerichter, effectiever en geweldlozer te kunnen laten verlopen.

Yvonne Mooijman


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

Maatwerk trainingsresultaten.

Maatwerk-trainingen persoonlijke effectiviteit kunnen voor de volgende doelstellingen worden ingezet:

Afhankelijk van de door u verkozen doelstellingen kunt u zich richten op de volgende items:

- Uw inzicht in uw eigen kwaliteiten en uw zelfsturing worden vergroot.

- U kunt stress signalen bij u zelf herkennen en hierop tijdig reageren.

- U krijgt meer grip op uw leef en werksituatie en weet uw keuzes te maken, ook in moeilijke situaties.

- U zult feedback kunnen geven en ontvangen.

- Uw communicatieve vaardigheden verbeteren.

- U kunt effectiever omgaan met negatieve gevoelens.

- U legt makkelijker contact met anderen, uw werkzaamheden verlopen soepeler en u lost conflicten constructiever op.

- U kiest bewust uw activiteiten beter.

- U weet hoe u assertiever kunt zijn, zonder de goede verstandhouding te verstoren.

- U heeft een communicatiestijl ontwikkeld die een positief effect heeft op uw professionele prestaties.

- U kunt uw eigen patroon van waarden en normen en dat van de organisatie vergroten.

- U kunt non-verbaal gedrag beter plaatsen en beter tussen de regels door lezen.

- U weet hoe u uw gedachten kunt sturen en beïnvloeden

- U herkent de verschillen tussen assertiviteit en agressief gedrag.

- U heeft inzicht in communicatietechnieken en non-verbaal gedrag, u weet dit te herkennen en op een effectieve manier te gebruiken.

- U weet hoe u het best kunt omgaan met het ontvangen en geven van kritiek.

- U weet hoe u effectief kunt omgaan met conflictsituaties.

- U bent in staat uw energie effectiever te beheren, wat uw gezondheid ten goede zal komen.

- U zal beter in staat zijn te ontspannen, waardoor inspanning en ontspanning in gezonde dosering kan plaatsvinden, en vermoeidheidsklachten zullen kunnen verminderen.

Afhankelijk van door u specifiek aangegeven wensen ten aanzien van beoogde resultaten wordt de training daarop specifiek op u afgestemd.

Heeft u belangstelling, neemt u contact op via ymg@xs4all.nl

Met vriendelijke groet,

Yvonne Mooijman

Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

Communicatietraining

Binnenkort start ik een groepstraining effectieve communicatie.
Mocht je belangstelling hebben, stuur me dan gerust even een email via welcome@take-care-oosterhout.nl

Yvonne Mooijman


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

Ondersteun je medemens, hij kan er dan ook voor jou zijn

..

"Ondersteun je medemens ... hij kan er dan ook voor jou en je vrienden zijn ... als jij of zij iemand nodig mochten hebben. Samen kunnen we meer!"

Yvonne Mooijman


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling