ZIJN - ik Ben - identificatie - en die slordige etiketten

Identificeren.

Naar aanleiding van mijn schrijven over de-etiketteren, kom ik vanzelf op het volgende.
Dat etiketteren (een etiket geven) heeft voor de cliënt vaak het gevolg dat hij zich gaat identificeren met het probleem dat hij ervaart), waardoor het geen gedrag meer lijkt, maar het lijkt of de persoon de klacht zelf is.

In onze maatschappij hebben zoveel termen, die een momentopname vertegenwoordigen, (die even zo goed vaak zeer frequente en langdurige effecten kan hebben) maar zo gauw mensen zich identificeren met een term, gaan ze vaak in het verleden leven. En in het NU leven is de enige manier van LEVEN, de rest is overleven!

Iemand die op 30 jarige leeftijd haar of zijn man of vrouw aan de dood verliest, wordt levenslang weduwe of weduwnaar genoemd. Vroeger werd er zelfs van “de erven van” gesproken als het over de kinderen ging.

Even zo goed als iemand op zijn 30 ste gaat scheiden, zal tot zijn dood achtervolgd worden met de term ex, of gescheiden man of vrouw.

Deze benamingen maken het vaak moeilijk om weer blanco (voor zover mensen blanco kunnen starten) een nieuwe start te maken.

Ik kreeg ooit een jonge vrouw van in de 20 die me vertelde reuma patiënt te zijn.
Het eerste wat me te den stond was haar te laten beseffen dat zij de reuma niet was, maar dat ze last had van reuma klachten, wat een volstrekt andere energie en een volstrekt andere uitwerking heeft op iemand bewustzijn.

Ook termen als ik “ben” ziek, ik”ben” weduwnaar/weduwe, ik “ben” gescheiden, ik “ben” psychiatrisch patiënt enz., kan je ombuigen naar “ik heb last van” of “ik voel me”.

Voelen of ergens last van hebben geeft aan dat het om gebeurtenissen gaat en niet over de eigen identiteit, ondanks dat het wel zeker jou betreft.

Word je bewust hoe vaak je je identificeert .....

Mensen identificeren zich ook graag aan hun dure auto of geweldige baan, en och arm, als met de reorganisatie het manneke met het meubilair wordt buiten gezet! Ik heb jonge kerels zich een half jaar niet buiten hebben durven vertonen, omdat ze werkloos waren. Doordat ze zich zo geidetificeerd hadden met hun baan, pakten ze het als een persoonlijke vernedering en afwijzing op!

Hoed je om in identificatie de gaan.
Besef dat Jij alle kracht van de wereld al bent, je hebt geen meelij of afgunst of iets anders nodig in de vorm identificatie.

Je bent het etiket nooit, je bent veel ruimer!

Zelfs je naam ben je niet, die heb je!

Het is eigen simpel ….. ik ben …...! ZIJN dus!

Da's genoeg en alles!

En verder heb je van alles ….. en alles wat je hebt kan je kwijtraken …. ook die slordige etiketten!

© Yvonne Mooijman

Meer lezen in weblog persoonlijke ontwikkeling

Je hoeft een ander niet te veranderen.

..
"Je ooit gerealiseerd dat je de ander niet hoeft te veranderen, alleen maar jezelf hoeft te zijn"?

Ik hoef alleen maar nu te zeggen wat voor mij nu nodig is om te zeggen, wie weet kan een ander over 25 jaar als "de tijd rijp is voor die ander " met mijn opmerking van nu, zijn voordeel doen.
..

Yvonne Mooijman


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling