Posts tonen met het label persoonlijk ontwikkelingsproces. Alle posts tonen
Posts tonen met het label persoonlijk ontwikkelingsproces. Alle posts tonen

zondag 7 januari 2018

Een gelukkig mens en andere geheimen

Bij toeval word ik geattendeerd op een bericht van mij uit 2008.

Ik voeg het hier weer toe, inclusief mijn reactie indertijd op het artikel.

Ik wens allen veel leesgenot!

Het geheim van de ander.



"Waarom woont u in het bos", vroeg Frederike, "waarom woont u niet bij ons in het dorp"?

"Omdat ik een eenling ben", zei de vreemde man. "Eenlingen wonen op zich zelf".

Wat is een eenling?

Iedereen is een eenling, zei de vreemde man, maar bijna niemand weet het. 
Frederike keek hem ernstig aan. 

Waarom niet? 

Omdat de meeste mensen bang zijn voor zichzelf. Ze willen liever samen eenzaam zijn.
Ben ik ook een eenling? vroeg Frederike.

Ja, jij ook, zei de vreemde man. Zal ik later ook een eenling zijn?

Dat hangt van jou af, bedenk wel dat het heel moeilijk is om een eenling te zijn. 

Ieder mens wil je beïnvloeden. Iedereen wil zich met jou bemoeien, zodat je net zo wordt als zij. 

Want als je een eenling wilt zijn, dan blijf je altijd een ander voor de ander en dezelfde voor jezelf. 

Dan blijf je altijd vrij. Zorg dat je vrij blijft.

Hoe moet ik dat doen, vroeg Frederike zacht. Ik ben vaak heel bang voor de mensen, vooral op school. Ze schelden me uit omdat ik zo goed kan leren.

Dat maakt niets uit, het gaat erom dat je niet bang bent voor jezelf. 

Eenlingen reageren altijd op zichzelf en nooit op de ander. 

Dus als de ander je uitscheldt, dan scheld je niet terug. 

Je vraagt je alleen af waarom doet het nu zo zeer in mij? 

Is dat mijn trots, is dat mijn onzekerheid, is dat mijn angst? En waarom wil ik nu zo graag terugschelden? 

Komt dat door de ander of komt dat omdat ik zo van schelden hou? 
Omdat ik nog zoveel gescheld in mij heb zitten? 

Vraag altijd aan jezelf en nooit aan de ander, want anders komt er een ander in je wonen en weet je niet meer wie je bent.
De vreemde man pakte een beukennootje van de grond en zei: ieder mens is als dit zaadje. 

De ander is alleen het water of het zonlicht, maar nooit het zaadje zelf

Dat zaadje zit in jou. Verbind je altijd met jouw eigen oorzaak en niet met de motieven van de ander.  

Zo maak je je vrij van de motieven van de ander. 

De ander raakt je alleen maar aan, zoals ook de regen of de zon alleen het zaadje aanraakt, maar niet weet of er een beukenboom of een dennenboom uit groeit.
 
Of een roos, zei Frederike.

Precies, of een roos. Niemand weet wat jij in je hebt. 

Dat moet je zelf ontdekken. 

De ander kan je niet raken, als jij het niet in je hebt. 

Dus iedere keer als je door de ander wordt aangeraakt, of dit nu met vloeken gebeurt of met een compliment, met slaan of met een streling, iedere keer kun je iets over jezelf te weten komen

Dat is het mooie van de ander. 

Dat is het mooie als je een eenling bent. 

Een eenling doet dankzij de ander steeds nieuwe ontdekkingen over zichzelf.
Eigenlijk kan de ander je dus heel weinig aandoen. 

Je doet het allemaal zelf. 

Je kunt de ander ook heel weinig aandoen. 

Wees dan ook niet bang de ander te kwetsen, want dat is niet mogelijk. 

Je kunt de ander alleen aanraken op de plek waar hij al gekwetst was, maar dat is niet jouw schuld, dat heeft hij zelf gedaan.

En het is ook aan hem of hij deze kwetsing vergroot, of juist beter wil leren begrijpen. 

Bemoei je niet met de ander, maar laat hem vrij.

Voel je ook niet gehinderd om alles te zeggen wat je wilt zeggen, zo blijf je in evenwicht. 

Zo blijf je vrij van elkaar en geef je de ander geen macht over jou.

Fragment uit:

“Een gelukkig mens en andere geheimen” - Theije Twijnstra'

-----

Ik reageer even op de volgende passage:

“Want als je een eenling wilt zijn, dan blijf je altijd een ander voor de ander en dezelfde voor jezelf. Dan blijf je altijd vrij. Zorg dat je vrij blijft.”

Ik vind het prachtig als iemand een-ling is. De “Werkelijke Een-ling” “staat” voor wie hij IS , hij “staat” ook voor “het hele kosmische gebeuren”, waar wij als mensen allemaal deel van uit maken, hij “staat” dus ook voor “ons aller welzijn, zonder “zichzelf te verliezen”.
Hij “staat” in zijn KRACHT. Een een-ling heeft zijn VRIJHEID hervonden in zichzelf en is in staat ieder contact met een ander aan te kunnen…… wat een VRIJHEID …. Dat is ECHTE VRIJHEID …..

Een-ling is niet “een eenzame”, juist niet …

De eenzame heeft het contact met zichzelf verloren, van waaruit hij zich eenzaam zal voelen, afgewezen of verloren …... De eenzame zal makkelijk een zonder-ling kunnen worden ….

De eenzame “zonder-ling” is vaak bang om veranderd te worden, hij zegt VRIJ te willen zijn, maar blijkt niet in staat vrij te kiezen er voor anderen te zijn, omdat hij nog niet geheel in zijn kracht staat. De angst dat de ander hem zal kunnen beïnvloeden deed hem besluiten zich af te zonderen …. Vrijheid wordt dan vaak aangedragen als reden van de afzondering … echter de VRIJHEID zal pas om te hoek kunnen komen voor de “zonder-ling”, als hij het werkelijk contact met zichzelf aangaat. Dat is een proces van persoonlijke ontwikkeling .....

Hiervoor zal contact met de omgeving daarvoor nodig kunnen zijn. Van belang is dan dat zij de juiste “persoon of hulpverlener” weten te vinden, aan wie hij het vertrouwen durft te schenken, om hem in “zijn kracht en VRIJHEID” te mogen brengen.

Ik wens iedereen VRIJHEID zonder "zonder-ling" te zijn, en de juiste
personen om hen hun eigen werkelijke VRIJHEID te geven.

Yvonne
4 mei 2008 om 14:23




Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

woensdag 3 januari 2018

Hoe begrepen voelen we ons ?


Een post van mij uit 2008, voor velen herkenbaar en nog even actueel ...

....

Soms zit ik met pijn in mijn hart te aanschouwen. Soms hoor ik iemand iets opmerken, in de hoop dat de boodschap werkelijk bij de ander binnen komt....

Vaak is de onderliggende vraag  ... kom eens bij me ... BEN er voor me.... waarmee bedoeld wordt .... hoor mijn pijn van NU even ... je hoeft hem niet voor me op te lossen, dat doe ik zelf wel, maar neem alsjeblieft de moeite je "in" te leven, laat me even voelen dat ik niet alleen gelaten wordt.
daarna volgt de rest vanzelf zijn weg weer, mits die boodschap ook ontvangen kan worden ...!

In hoeverre ZIJN we er voor een ander als we de onderliggende pijn bij die ander niet eens herkennen?


.... bijvoorbeeld, mijn vriendin zonder kinderen die 365 dagen per jaar alleen woont, die zegt in de zomer opmerkt: "... ik voel me wel erg alleen hoor met deze stilte, iedereen is druk bezig of weg of op vakantie, het is wel ERG rustig nu, ik voel me wel erg op mezelf teruggeworpen".

Horen en  begrijpen we dan werkelijk de onderliggende boodschap?

Horen we de echte boodschap en zijn we bereid daarop antwoord te geven.

Al is het alleen maar .... de bevestiging dat de boodschap verstaan is, zoals "dat valt je niet mee in je eentje iedere dag weer he? "

Tonen we onze bereidheid er daadwerkelijk te zijn voor de ander door eens een afspraak te maken .... desnoods voor over twee weken, zodat er weer "zicht" is op "medemensen".

We zijn er soms .... bijna .... en soms maken we de pijn groter als we de echte wens aan contact niet hebben gehoord.

...


.... degene die een druk gezin of een gezellige partner heeft zou kunnen verzuchten: " ja, heerlijk he die rust".

De ander die toch al moeite heeft met al die drukte in zijn hoofd zou kunnen verzuchten : " ja, zo kom je weer eens helemaal tot je zelf, heerlijk die rust voor je."

Ja, we zijn er soms .... bijna ..... als we een antwoord geven .....
Dat kleine stukje nog .... en dan zijn WE er helemaal .

Lees ook: Misverstanden in communicatie en communiseren


Yvonne Mooijman


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

maandag 27 januari 2014

De betekenis van ego

Ego is een begrip dat vaak op diverse manieren benaderd wordt.
Persoonlijk zou ik ego omschrijven als een deel van het groter geheel van ons, dat nog leeft in angst. Het groter geheel is pure liefde, daar waar geen liefde heerst, heerst angst.
We zijn mensen, en zullen vanuit onze in het verleden opgebouwde angst leven, al of niet richting liefde.
Ik haal een stukje tekst aan van Eric Schneider uit zijn boek "Naar het hart van communicatie NLP en spiritualiteit".
Hij omschrijft het ego als volgt:
"Het ego is gebaseerd op angst. Angst in al zijn mogelijke gradaties, geuren en kleuren, gaande van lichte ongerustheid naar fundamentele paniek. Angst dus in al zijn mogelijke vormen. Zodra er op een of andere manier angst in het spel is, zitten we in ons ego. Het ego is kiezen voor het verleden. Het zorgt dat het verleden toekomst wordt".
Spiritualiteit kunnen we, in dit opzicht definiëren als: het leren loskomen van onze angst. Want in de mate waarin ik loskom van angst, kan ik toelaten dat de dingen mogelijk anders zijn dan ik altijd gedacht heb.
Wij zijn allemaal geneigd de wereld ondersteboven te zien. Belangrijk te vinden wat eigenlijk helemaal niet belangrijk is; te denken dat juist is wat eigenlijk helemaal niet juist is. Terwijl wat we allemaal afgeschreven hebben als onjuist, vaak datgene is waar het in feite om gaat. Wat houdt ons tegen om ons geloof in hoe de wereld in elkaar zit los te laten? Onze angst.
Ons democratische systeem is een perfecte weerspiegeling van onze neiging om vast te klampen aan wat volgens ons allen “juist” is. Want wie anders denkt, dan de overgrote meerderheid is in de minderheid. En de algemene opinie vormt de meerderheid Dat komt neer op: “wij denken allemaal zus, jij denkt anders, wij hebben dus gelijk en jij hebt ongelijk.”
Terwijl het in werkelijkheid, ook in de menselijke evolutie, omgekeerd is. De meerderheid heeft nooit gelijk. De enigen die gelijk hebben zijn die individuen die de moed hebben om anders te denken, nagewezen te worden, belachelijk gemaakt te worden.
Die staan veel dichter bij de echte Realiteit. Als het tegen zit, komen ze in de psychiatrie terecht of houden ze het fysiek niet uit. (door de druk van de omgeving)
De democratische meerderheid of de banaliteit van de middenmaat heeft nooit gelijk. Want die meerderheid is gebaseerd op angst. Wanneer we angst overwinnen, krijgen we meer kwaliteit. Er komt meer waarheid in ons leven, minder vervalsing, minder interpretatie. We worden vrijer. Maar er is niets waar we zo bang voor zijn als voor vrijheid
Spiritualiteit heeft te maken met congruentie. Congruentie betekent: ik ontwikkel me spiritueel in de mate waarin ik mijn innerlijke conflicten oplos.
De innerlijke conflicten zijn weer gebaseerd op onze eigen angst, ego dus.


Yvonne Mooijman


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

donderdag 2 januari 2014

Welke kennis en ervaring?

In een eerder geschreven bericht had ik het al even over "al mijn kennis en ervaring inzetten".
Wel zo handig om dat dan even wat explicieter te verwoorden.
In principe mag ieder die tenslotte minder dan een weekend cursus ergens gevolgd heeft, een bord "coach" op zijn deur spijkeren.
En zeker zal het zijn dat daar deskundige levens kunstenaars onder aanwezig zijn.
Tevens is een opleiding op zich, geen garantie, want ook daar is het "integreren van de kennis" een uitermate belangrijk onderdeel van het geheel.

Desalniettemin wil ik graag vermelden wat mijn "achtergrond van werken" is, simpelweg omdat ik vind dat als je op zoek ben naar een goede coach of trainer, je mag weten wat diens achtergrond is.
Zonder meer raad ik altijd iedereen aan om vooral af te gaan op de "ervaring van anderen", als ze door en coach gecoacht zijn.
In wezen spreek ik voortdurend van "coach", in de praktijk ben ik werkzaam als Counselor / A-Therapeut/ A-Master Coach / Trainer /, (Personal Mental Emotional Coach en Trainer) en ben ik werkzaam vanuit mijn totaliteit van persoon, opleiding en ervaring.

Ik startte mijn beroepsopleiding Maatschappelijk werk aan de Sociale Academie Markendaal te Breda alwaar ik in 1969 mijn diploma behaalde.

Mijn oorspronkelijke ervaring heb ik opgedaan in het bedrijfsmaatschappelijk werk (C & A Nederland), Kinderbescherming, Zwakzinnigenzorg, Medisch maatschappelijk werk ( Stichting Thuis Dialyse Utrecht) en als onderzoeker ziekteverzuim binnen het bedrijfsleven naar verzuim gerelateerde oorzaken binnen het bedrijf.

Ik heb vervolgens de beroeps opleidingen gedaan tot NEI-therapeute (Neuro Emotionele Integratie ontwikkeld door de arts Roy Martina), NLP Mastercach (Neuro Linguïstisch Programmeren) en Well Balanced Therapeute. Op al deze gebieden ben ik gecertificeerd A Therapeut.

Opleiding:

1965-1969 HBO - 4 jarige HBO Dagopleiding Maatschappelijk werk aan de Sociale Academie "Markendaal" te Breda. Diploma Maatschappelijk Werk.

Ervaring:

Vanaf 1969 werkzaam geweest in :

Kinderbescherming te Breda

Sociaal Pedagogische Dienst (Zwakzinnigenzorg te Bergen op Zoom)

C & A Nederland te Utrecht regio midden Nederland  (Bedrijfsmaatschappelijk Werk)

Stichting Thuis Dialyse te Utrecht (Medisch maatschappelijk werk)

De Kruithoorn te 's-Hertogenbosch (Metaalverw. Ind. 450 werknemers): Onderzoekster ziekteverzuim in opdracht van de directie en uiteindelijk rapporterende aan directie en OR)

Jarenlange ervaring als docente aan groepen in oa werklozen-, en reintegratie-projecten en diverse andere groepen belangstellenden. (HBO niveau en hoger, directieniveau)
Kennisoverdracht in groepen tot 50 personen.

Vervolg opleidingen: (gecertificeerd)

NEI Practitioner Opleiding (Neuro Emotionele Integratie)

NLP Practitioner Opleiding (Neuro Linguïstisch Programmeren)
NLP Mastercoach Opleiding

Well Balanced Practitioner Opleiding

Verzamelpunt Correctie Certificering

Sinds 1996 in eigen mijn praktijk -Take Care- werkzaam als counselor,  life-coach en trainer.

Aangesloten bij de beroepsvereniging VIV (Vereniging Integrale Vitaliteit kunde)

Specialismen:

Gespecialiseerd in het begeleiden van hoogbegaafden, hoog sensitief gevoeligen, mensen met autistiform gedrag, suïcidaal gedrag,  burn-out verschijnselen en  DIS.

Ik heb gemerkt dat diverse mensen, waaronder mensen die een combinatie hebben van bovengenoemde verschijnselen ten onrechte in de psychiatrie bleken te kunnen belanden. Vanuit mijn opleiding en ervaring werk ik graag oplossingsgericht met hen vanuit oorzakelijk niveau.

Ervaring als traumaverwerking therapeut, rouwverwerking therapeut, en ervaring met stervensbegeleiding.

Coachen uit depressie
Burn-out begeleiding
Coachen met hoog sensitief gevoeligen
Coachen met hoog begaafden
Coachen vanuit autisme (autistiform gedrag)
Coaching in werkgerelateerde problemen
Coaching vanuit fysieke, mentaal-emotionele problemen
Relatie coaching
Coaching vanuit gezondheidsklachten
Coaching aan leidinggevenden
Coaching op persoonlijke effectiviteit
Coaching uit faalangst naar zelfvertrouwen
Coaching in het kader van ziekteverzuim
Zingevings coaching
Trauma coaching
Coaching van mensen met DIS.

Coaching wordt in 1 op1 persoonlijke sessies gegeven, en kan aangevuld worden dmv E-coaching (via skype chat,email)

Wat betreft trainingen  heb ik voor groepen van 8 tot 50 personen gewerkt.

Laatste jaren zeer specifieke ervaring opgedaan in het kader van groepsinterventies via internet (forum, chat groepen), e-coaching.
Dit kan zeer effectief gecombineerd worden met de groepstrainingen.

Ik bied mijn diensten zowel particulier aan als binnen het bedrijfsleven.
Ik wordt regelmatig gevraagd mijn kennis en ervaring in groepsverband over te brengen.
Uitgangspunt is voor mij altijd tot een win-win situatie te komen. Verschillen overwinnen en overeenkomsten herkennen om gezamenlijk tot oplossingen te komen, met altijd "de mens" als uitgangspunt.

Om een idee te krijgen wat een ervaring van een klant kan zijn: zie http://persoonlijkontwikkelingsproces.blogspot.nl/search/label/klantervaring%20HB

Take Care
Yvonne Mooijman


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

vrijdag 9 augustus 2013

Hand in hand - adembenemend



Zo zie je wat je hand in hand bereiken kan!
Het heeft een investering gekost en wat komt er dan iets prachtigs uit voort!
Bewondering!

Yvonne Mooijman

Je pluspunten

..

Uit: "Over relaties" van Neale Donald Walsch blz.36


"Overweeg de mogelijkheid dat je grootste tekortkomingen je grootste pluspunten zijn, waarvan gewoon je volume(knop) iets te ver is opengedraaid."


..

Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

vrijdag 4 mei 2012

Samen ......


Een oude tekst van me die ik tegen kwam van december  2008:

..
We hebben twee deuren naar elkaar in het contact,
Jouw deur en mijn deur!

Je hebt het recht me buiten te houden,
Echter, ik ga jouw deur niet beheren,
Het is jouw deur, jouw verantwoordelijkheid.

Ik kies er vaak voor mijn deur open te laten voor je,
mensen boeien mij, jij boeit mij,
Mijn deur zal nimmer op slot zal zijn, hooguit tijdelijk gesloten,
om op adem te komen als het leven me energie ontnam in plaats van gaf,
doch ik wens mijn deur nimmer voor eeuwig gesloten te houden.

Je mag me toelaten in jouw leven
En ik wil daartoe zeker niet bij je moeten aandringen
Het is simpelweg jouw keuze, we kunnen elkaar verrijken door verbondenheid.

Ander, je boeit me, in elke vorm,
De moeilijkste vorm voor mij, is als de ander zich rücksichtslos afzondert.
En contact niet aan gaat, om welke reden dan ook,
Zelfs als ik aanvoel en in voel wat hiervan de diepere intentie is.

Soms is een keus moeilijk voor me,
Jouw deur gesloten , de mijne open of dicht,
Soms is het moeilijk dan om jouw medemens te zijn
En dan toch gelijktijdig volledig mezelf te zijn.
..

© Yvonne Mooijman

Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

dinsdag 24 januari 2012

Verwachtingen ....

..

Soms krijgen mensen wel eens een reacties op wat ze doen,
men verwachtte dit, de ander dat....
weer een ander die de vorm wat anders had verwacht,
en wij maar wijzigen en ons aanpassen,
totdat we tot de volgende conclusie komen:

We ZIJN OKE,

slechts:

Te diepgaand voor de oppervlakkige
Te serieus voor wie daar niets mee heeft
Te overbezorgd (voor wie me echt niet kent)
Ongeloofwaardig voor wie vertrouwen mist,
Onbegrijpelijk voor wie mijn taal niet verstaat,
Dwingend voor diegene die niet herkent dat hij vrij is om ook nee te zeggen,
Te veel visie voor wie niet weet wat visie werkelijk is,
Te happy voor wie in onvrede in zichzelf leeft,
Een vijand voor wie niet in vrede denkt,
Vrijheid berovend voor wie zijn plaats nog niet inneemt,
Liefde voor wie het al kan toelaten,
Lastig voor diegene die te veel prikkels ervaart,
Te confronterend voor wie zichzelf niet wil zien,
Te lief voor wie anders verwacht,
Te mooi om waar te zijn voor wie niet openstond,
Te lange teksten voor wie van korte teksten houdt,
Te kort voor wie meer verwacht,
Onduidelijk voor wie het niet doorziet,
Te vaak voor wie geen ruimte ziet,
Te weinig voor wie een antwoord verwacht,

.......hoe groter onze reik/rijk wijdte .... des te meer mogelijkheden tot weerstand ertegen,

Het is simpelweg de bedoeling ONS-ZELF te ZIJN ….
en Loesje had gelijk, .... er zijn al genoeg anderen.

Je BENT ....OKE zoals je bent ....

Yvonne Mooijman

............(dankbaar met ieder die me weet te te stimuleren en me weet te waarderen om wie ik ben)


Een tekst van mij van november 2008

Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

zaterdag 27 augustus 2011

Deepak Chopra

Vandaag herlas ik een stukje uit het boek "de zeven spirituele wetten van succes" van Deepak Chopra.

Ik was op zoek naar de tekst over "zelfverwijzing".

Zelfverwijzing betekent dat ons innerlijke punt van referentie onze eigen ziel is, en dat niet de objecten om ons heen dat zijn.

Dit staat als het ware haaks tegenover "objectverwijzing".

Bij objectverwijzing laten we ons beïnvloeden door objecten buiten het eigen ik, daar vallen situaties, omstandigheden, mensen en dingen onder.
Er wordt bij objectverwijzing voortdurend gestreefd naar de goedkeuring van anderen. Ons denken en gedrag worden bepaald door de reacties die we verwachten. Objectverwijzing is dan ook gebaseerd op angst.

Dat laatste (goedkeuring wensen door anderen) zit bij ons vaak "diep ingebakken". Op ons pad, komen we vaak (als ons eigen ontwikkelingsproces) situaties tegen, waarin het een uitdaging is (en daardoor zo moeilijk) om werkelijk te doen "wat ons hart ons ingeeft", soms keer op keer.

Het kan zijn dat het dan zinvol is om juist de dingen te doen die werkelijk diep uit ons zelf komen, terwijl we het risico lopen dat anderen dan zeggen:"dit had je niet moeten doen, dit wordt niet gewaardeerd, laat me maar zitten waar ik zit, laat me maar met rust".
Het lijkt dan in tegenstelling te staan tot "respect hebben voor de ander", alsof je eigen belangen voorop gesteld zouden worden, terwijl eigenbelang hier niet in het geding is. (eigenbelang kan hier zelfs wel eens haaks op staan, je kan bovendien behoorlijk hierom afgewezen worden!.

In werkelijkheid kan het zijn dat "uit het diepste van het hart, vanuit de werkelijk juiste intentie, de juiste dingen gedaan worden, die binnen het ontwikkelingsproces van de ander zelfs als -vervelend- ervaren kan worden, of als inbreuk.
In werkelijkheid wordt er geen inbreuk gedaan, indien vanuit een werkelijk liefdevolle intentie aandacht wordt gegeven of gehandeld.

Mensen komen elkaar altijd tegen in elkaars ontwikkelingsproces.

Yvonne Mooijman


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

vrijdag 15 juli 2011

Kan je voor geluk kiezen?

Kiezen voor geluk.

Kan je kiezen voor geluk?

Kan je kiezen voor iets anders?
Als je kan kiezen voor iets anders, waarom zou je dan niet kunnen kiezen voor geluk?
Ja, hoor ik je zeggen, maar ik zit niet lekker in mijn vel, ik ben daar nog niet aan toe vanwege mijn omstandigheden, ik heb het nog te moeilijk met mijn verleden, er is me iets aangedaan waar ik het moeilijk mee heb.

Allemaal plausibele redenen om je niet jofel te voelen, maar hoe lang ga je dat laten voortduren?
Laten voortduren, alsof ik daar zelf zeggenschap over heb?

Zullen we een weddenschap doen?

Je bent er nog niet aan toe, om gelukkig te mogen zijn, vond je?
Geef me 1 plausibele reden waarom.

Stel nou eens, dat de natuur zo in elkaar zit dat als je gelooft wat je zegt, dat dat dan waarheid wordt.
Alles wat je gelooft maakt zich namelijk waar!
Geloof je dat je het kan, dan blijk je iets te kunnen (je stopt er de benodigde energie in) en als je gelooft dat je iets niet kan dan maakt het zich eveneens waar (je zou wel gek wezen er je energie in te stoppen als je er niet in gelooft, dus gebeurt er weinig). Jouw visie, jouw aanname, maakt zich waar, dat is een natuur-wetmatigheid.

Want neem van mij aan, als je gelooft en voorlopig blijft geloven dat je er nog niet aan toe bent, dan durf ik te wedden dat je er ook absoluut niet de benodigde energie in gaat steken.

Durf je het aan om de proef op de som te nemen?

Wat zou er kunnen gebeuren als je er voor zou gaan kiezen om te gaan geloven dat je er wel aan toe bent, om gelukkig te zijn?
Stel dat je zou kunnen geloven dat je zelfs zeggenschap hebt over jezelf “gelukkig kunnen voelen”.

Wanneer voel je je gelukkig?
Als je tevreden bent met de huidige situatie, als die situatie voldoet aan je verwachtingen, toch?

En je bent niet tevreden nu, met je huidige situatie, anders was je wel gelukkig toch?

Stel nu eens dat je van mij niet blij zou hoeven zijn met je huidige situatie, dat mag, je mag van mij gerust helemaal niet blij zijn met je huidige omstandigheden, dat is heel terecht vaak.

Stel nu eens, dat je ontevreden bent met je huidige situatie, dat is goed mogelijk toch?

Heb je je wel eens afgevraagd of je boos bent op of om je omstandigheden?

Ga eens naar je gevoel toe en luister eens naar wat je tegen jezelf zegt.
“Het had niet mogen gebeuren”, “het is niet eerlijk”, “ik voel me verlaten of alleen”, “ik mis mijn geliefde”, je kunt hier alles invullen wat voor jou speelt.

Stel nou dat … jouw verzet tegen de werkelijkheid, je boosheid op de werkelijkheid, je ontevredenheid op de werkelijkheid, jouw geluk in de weg staat?

Heb je enig idee hoeveel energie jouw verzet tegen de werkelijkheid aan jou ontneemt, energie die je zou kunnen omzetten in geluk?
Ik zeg niet dat je blij hoeft te zijn met je omstandigheden, je mag alles anders wensen, maar stop alsjeblieft met iets wat lijkt op boos worden op onweer, het brengt je alleen verder van huis.

Het leven lijkt soms één grote donderwolk als het flink tegen zit, maar zoals alles in de natuur, is alles tijdelijk, tenzij we er zelf een permanent probleem van gaan maken.
Ik ga jouw probleem geenszins ontkennen of bagatelliseren, ik gun je alleen na die enorme onweersbui dat de zon liefst zo spoedig mogelijk weer door mag breken en daar heb je zelf meer de hand in dan je voor mogelijk hield.

Durf je de uitdaging aan, hoe moeilijk je ook zit, om te beseffen dat de realiteit de realiteit is, hoe onbeholpen die ook voor je was en is.

Het liefst zou je de dingen terug willen draaien, het liefst willen we het geluk in dezelfde verpakking dan die we eerder hebben gehad. Maar die verpakking staat niet meer tot je beschikking helaas.

De realiteit van nu is de realiteit van nu en besef dat hopen op een beter verleden je nooit een beter verleden oplevert maar wel je huidig geluk danig in de weg kan staan.

Stel dat je nu zou kunnen kiezen voor een onsje meer geluk (twee onsjes of meer mag ook!), dan is de eerste stap die we te zetten hebben allereerst beseffen dat we het leven niet terug kunnen draaien en dat wat we eerder aan geluk hebben mogen ervaren mogelijk ons niet meer wordt gegeven in dezelfde verpakking.

Maar kijk eens om je heen, en vraag je af of dat wat je ooit had, of je genegen zou zijn dat geluk in andersoortige verpakking toe te laten. Zou je dat willen, datzelfde geluk, maar dan in ander cadeaupapier?

Kijk om je heen en voel, voel hoe geluk in allerlei gedaantes om je heen zou kunnen zijn, zonder dat je het zag.
Durf je om je heen te kijken met de verwonderde blik van een kind, de openhartigheid van een creatief en sprankelend spelend kind.

Maak eens in gedachten de sprong naar jezelf toen je nog gelukkig was en voel de energie.

Ga met deze energie in gedachte eens met die geluk gevende open blik van een kind om je heen kijken en weer werkelijk zo openstaand als een vrolijk opgewekt kind, in welke verpakking het geluk er nu weer voor je is. Durf die speelsheid van het kind in je weer toe te laten, je zult versteld staan.

Ik hoorde ooit eens iemand letterlijk zijn pas nieuw ontdekte geliefde omschrijven als: “een cadeautje, zo lief .... helemaal voor mij alleen en ik mocht het nota bene zelf uitpakken!” Mijn glimlach was groot!

Durf te geloven dat op welk moment je ook bent in je leven, dat “ik ben aan nieuw geluk toe”, je meer zal brengen dan een houding en geloof van “ik ben daar nog niet aan toe.”

Laat het woordje “nog” een weg, lach het geluk toe, glimlach en zeg:”Ik ben weer aan nieuw geluk toe.”

Wedden dat je wint?

Ik wens je alle geluk van de wereld toe, jij bent degene die zichzelf open moeten stellen wil het je ten deel vallen.

Liefs,

© Yvonne Mooijman

Meer lezen in weblog persoonlijke ontwikkeling

maandag 11 april 2011

Bewustwording in je levenswandeling

Bewust worden is zo iets moois.

Bewust worden is gewoon je bewust worden wat je voorheen niet ervoer!

Het zijn geen dingen die persë heel veel moeite hoeven te kosten, soms is één simpele spontane zin van iemand, één opmerking, één oogopslag, één herkenning, voldoende voor een plotselinge levenslange verandering en verrijking.

Soms kan een klein voorval je ineens bewustmaken van heel belangrijke en cruciale dingen in je leven.

Je bewust worden is heel nuttig, vooral als het je bewust maakt van iets wat je leven tot op dat moment onbewust beïnvloedde zonder dat je je daarvan ook maar enigszins bewust was.

Vorige week maakte ik een zo'n mooi moment mee tijdens een nascholingsdag.

Er werd ons gevraagd een bepaalde oefening te doen en die een aantal malen uit te voeren.

Tijdens de oefening werd ons gevraagd alleen maar wat dingen in onze gedachten te veranderen en we ervoeren daarna wat deze gedachten voor een invloed bleken te hebben. Onze gedachten zijn vaak gebaseerd op wat we gewend zijn, gewend zijn te ontvangen, gewend zijn zelf te doen, gewend zijn zonder ons daarvan bewust te zijn.

Ineens kwam ik plotsklaps tot de ontdekking dat wat voor iemand anders heel normaal en gebruikelijk was, voor mij totaal onbekend was in mijn ervaring.

Ineens wordt duidelijk dat bepaalde gebieden in je leven als het ware nog totaal onbekend voor je zijn, nog "onontgonnen / onaangesproken" als het ware.

Dingen die je in je eentje altijd wel volbracht heb, met veel volharding, maar bijvoorbeeld het spontaan ontvangen van behulpzaamheid op bepaalde gebieden nog geen onvoorwaardelijk automatisme bleek, kennelijk dus zowel voor mij als voor de anderen om me heen een ontwikkelingsproces.

Ineens wordt dan nadien ook duidelijk wat de effecten hiervan geweest zijn in het automatisch toelaten ervan, en zelfs het automatisch herkennen ervan.

Ineens werd me duidelijk dat ik iets van dat thema een tijd geleden "tegenkwam" en ik onbewust dit thema in iemand herkende, herkende slechts alleen dat ik iets van dit thema in mezelf en die ander herkende en ik daarop volkomen spontaan "in beweging kwam", heel openhartig, me volkomen onbewust dat dat specifieke thema net het thema was dat ik nog nooit spontaan in mijn leven echt had toegelaten.

Ik ben met de oefening van vorige week aan het oefenen gegaan en het is wonderbaarlijk hoe er dan ineens na zo'n inzicht bepaalde spontane gebeurtenissen in je leven ontstaan die het lijken mogelijk te gaan maken die nieuwe gebieden te ontdekken, waarbij ik mezelf dan weer keihard tegenkom, op de één of andere manier lijkt het leven dan even een mallemolen waarop je alle kanten op geslingerd wordt rond je eigen middelpunt waarin je precies tegen lijkt te komen wat je "nodig hebt" inclusief alle daarmee gepaard gaande onzekerheden en angsten.

Het frappante is dat iedere ontwikkeling vaak weer volkomen aansluit bij andere ontwikkelgebieden waar je je inmiddels bewust van bent.
Waarschijnlijk ook op die levensgebieden waarvan ik me nog niet bewust van ben, maar dat gebeurt dan ook waarschijnlijk onbewust!

Veelal hebben wij mensen bijvoorbeeld nooit in de gaten wat voor een uitwerkingen bepaalde gebeurtenissen op iemand hebben.

Sommige mensen hebben de gave zich goed te kunnen "invoelen" in anderen, anderen hebben dat bijvoorbeeld weer veel minder sterk en hebben weer andere gaven.

Voor mij kan dat betekenen dat ik heel sterk kan invoelen wat iets voor iemand betekent. Nou dat is mooi, kan je dan denken, maar dat heeft dan bijvoorbeeld op een ander gebied weer een heftig effect.

Ik zal een voorbeeld noemen.
Ooit kwam ik in contact met iemand die sterk autistisch bleek te leven, enorme behoefte had zich emotioneel af te sluiten.

Ga je mij dan tegen komen, dan zou het zomaar kunnen zijn, dat ik de neiging zou hebben om me op afstand te houden, simpelweg omdat ik rekening zou willen houden met de "wensen/automatismen" van anderen.

Tegelijkertijd is gebleken dat gebeurtenissen zich nooit "per toeval" voordoen.
Op momenten dat iets "heftig voelt" (en meestal is dat dan aan twee zijden), dan kan je er vrij zeker te zijn dat het beider ontwikkelingsproces raakt.

Nimmer heb ik meer kunnen leren bijvoorbeeld dan in die ontmoeting indertijd,juist door die nieuwe situatie aan te gaan en de aanwezigheid in te gaan.

Op een prachtige manier "overwon" ik mijn ontwikkelproces, door niet onmiddellijk "weg te wezen" als ik aanvoelde dat een ontwikkelproces voor een ander moeilijk kon zijn, en mijn afwezigheid voor hem in zijn ogen "wenselijk" zou kunnen zijn.

Ik was voordien perfect in staat om me "ter plekke onzichtbaar te maken", "niet aanwezig te zijn als een ander daarom "vroeg" (en soms hoefde je mij niets te vragen!), hetgeen vaak in de praktijk betekende dat de ander de gelegenheid en de neiging had te weigeren zijn eigen ontwikkelproces aan te gaan. Ik "trachtte de pijn van de ander op te lossen" door me niet te laten zien. Nou, ik kan je vertellen, dat werkt dus twee keer in het kwadraat tegen zogezegd!!

Het er "durven mogen zijn", (ook als de ander daarmee zijn eigen ontwikkelproces tegen kwam) was dus voor mij mijn ultieme uitdaging, mijn spontane eerste impuls zou zijn geweest om mezelf dan maar in te leveren en "weg te zijn", wat tegelijkertijd voor mezelf vanwege mijn zelf-ontkenning een heel heftig en pijnlijk proces bleek te zijn!

Juist de "pijnlijkheid in het leven" is vaak de drive die gecreëerd wordt vanuit het onderbewustzijn, waarmee dat ons duidelijk weet te maken dat er "nu eindelijk maar eens wat dient opgeruimd te worden wat er ter ontwikkeling door onszelf wordt aangeboden."

Vaak zijn we geneigd de ander van "alle eigen pijn" te ontlasten, wat sowieso al nooit lukt, maar ach... we zijn zo in staat om ook onszelf een motief aan de hand te doen om onze eigen pijn maar niet te voelen.In dergelijke processen komen beiden hun eigen pijn tegen, alleen niet dezelfde pijn!

En vergeet niet, we zijn vaak precies wat de ander nodig heeft en de ander blijkt precies wat wij nodig hebben om beider ontwikkelingsproces aan te kunnen. Als iemand je ooit pijnlijk geraakt heeft, had je hem nodig op dat moment, dat is geen toevalligheid in de zin van dat het nergens mee te maken heeft, de toe-val-ligheid zit hem dan in het "je toe-vallen."

"Dóór onze eigen pijn heen gaan", betekent in dit geval dus "dat we eindelijk aangaan wat we voorheen vaak trachtten te vermijden", zoals ik een kei was in het mezelf pijn te doen door me "niet te laten zien" als ik voelde dat mijn aanwezigheid "een lastig proces voor de ander kon zijn".

Mijn pijn kwam dan voort uit het ontkennen van mezelf, als het ware het nog niet onder ogen durven komen dat mijn persoonlijke aanwezigheid van nut zou kunnen zijn en ik ook mijn waarde heb voor anderen.

Het heeft lang geduurd voor ik inzag dat ik nooit het proces van de ander kan oplossen door AFWEZIG te zijn, en dat juist mijn AANWEZIGHEID een "mogelijkheid" blijkt te zijn voor de ander om zijn of haar eigen proces aan te gaan. De ander komt mij dus tegen als middel om de eigen ontwikkeling aan te gaan, evenzo dat ik die ander tegen kom om mijn proces van "AANWEZIG zijn te durven aangaan".

Waar een ander heeft te leren op gezette tijden "afwezig te zijn" kan het mijn proces zijn op specifieke tijden "aanwezig te zijn."

Het grappige is, (al wordt het zo vaak zeker niet gevoeld!) dat in dat leerproces je juist "verweten zal worden wat je doet".

De "natuur" (via je mede-speler in je eigen levensfilm) test je als het ware geregeld of je iets wat je (vaak volkomen onbewust )aan het "oefenen bent", of je eigenlijk wel genoeg zeker weet dat je dit thema wil leren kennen (Je wil het onbewust wel, maar je zou tegelijkertijd nog zo dolgraag weer een keer keihard de benen nemen en vluchten, want dat oude patroon van wegwezen voelt zo vertrouwd ondanks zijn pijn!!)

De "levens-kunst/uitdaging" is dus om dóór de onzekerheid en pijn van de beoordeling van de ander heen te durven leven, het is je test om ECHT jezelf te DURVEN zijn.

En waar het voor de één "het AAN-wezig mogen zijn" kan betekenen, kan het voor de ander op bepaalde momenten "AF-wezig mogen zijn" wat het leerproces is.

Gebruikelijk (zowel als we ons het wel of niet bewust zijn dat ieder ALTIJD en ten alle tijden zich in allerlei eigen ontwikkelingsprocessen bevinden) gaan we vrij gemakkelijk de beoordeling of veroordeling in over de ander, "hij beoordeelt me", "hij vindt dat ik er niet had mogen zijn", "hij vond dat ik er juist wel had dienen te zijn", en ... zoals je ziet .... beoordelingen en veroordelingen doen ALTIJD PIJN, en waarom? Omdat het ons altijd raakt in ons EIGEN vaak pijnlijke ONTWIKKELINGSPROCES!

Hoe pijnlijker het proces, hoe belangrijker het proces om eindelijk eens uit te werken en aan te gaan.

Het frappante is dat het voor anderen vaak volkomen duister is wat jouw ontwikkelproces is en in welke levensgebieden.

Je kan ijzersterk uit de hoek komen in een bepaald thema waar het je beroep betreft en tegelijkertijd in sommige specifieke privé situaties met een bepaald thema heftig met jezelf aan het stoeien zijn.

Zoals ik op het ene levensgebied met het grootste gemak volledig aanwezig kan zijn, heel liefdevol, heel diepgaand, heel openhartig, kan het goed zijn dat op diverse andere levensgebieden dat thema nog dient uitgewerkt te worden.

Waar ik op het ene levensgebied me vol zelfvertrouwen kan bewegen, kan het zijn dat ik me betreffende hetzelfde thema me op een ander levensgebied als een onhandige puber kan bewegen. Soms heb je dan die andere onhandige puber nodig die je bij de hand weet te pakken en met je de wandeling maakt die nodig is...

Herken je je eigen ontwikkelingsprocessen?

Zoals ik in het voorbeeld hierboven de "hand-in-hand-wandeling" als voorbeeld geef, zo kan jij jezelf behulpzaam zijn op het moment dat je merkt dat mensen je "raken", in juist voor jou moeilijke processen.

We zijn als het ware elkaars mede-spelers in elkaars levensfilm.

Ga in plaats van ver-oordelend het leven in, gewoon eens hand-in-hand jullie levens-film in!

Het vraagt soms het nemen van een drempel, maar het brengt je altijd verder ....

Het LEVEN is je uiteindelijke levens regisseur, het levert je genoeg
toe-vallig-heden op waar je een kruis-punt vindt om op aan-te-haken.

Ennuh ... mocht je de neiging hebt om voor een ander "afwezig te zijn", dan kun je wel eens balen van alle toevalligheden waar je plotseling volkomen onverwacht in verzeild raakt ... het zal je dan mogelijk wat extra moeite kosten ze toe te laten... maar je MAG er dan gewoon ZIJN!

Ik wens jullie een liefdevolle levens-wandeling .....

© Yvonne Mooijman


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

maandag 22 februari 2010

Omgaan met kritiek

Ontvangen ...

Kritiek kunnen ontvangen
Feedback kunnen ontvangen

Een van de belangrijkste dingen die van belang zijn om goed te kunnen blijven communiceren is het in ontvangst kunnen nemen en verwerken van kritiek of feedback.
Een belangrijk onderdeel van persoonlijke ontwikkeling.

Kan je dat namelijk onvoldoende dan staat je persoon (fundament) als het ware gebouwd op drijfzand en dat is hoogst onplezierig, zowel voor jezelf als de ander die je tracht te ondersteunen.

Ondersteunen ... met kritiek?
Ja ... Ondersteunen met kritiek, ... of .... uhhh ... had je ingevuld dat dat een heel andere bedoeling zou hebben?

Ik hoor het je denken ... althans de enkeling die grote moeite heeft met omgaan met kritiek.

Kritiek is toch bedoeld om me af te breken?
Kritiek is toch bedoeld om me te vertellen dat ik het hartstikke fout heb gedaan?
Me onderuit te halen?
Me tegen te houden?
Me dingen te laten doen die ik helemaal niet wil?
Me te stoppen, remmen?
Kritiek is toch altijd gebaseerd op emotioneel gedoe?
Dat kan je toch niet serieus nemen?
...
...

Weet je, ik ben ontzaglijk blij met de jarenlange ervaring die ik inmiddels heb opgebouwd met schrijven in diverse fora wereldwijd en de diverse email kringen waar altijd het nodige aan ervaring wordt uitgewisseld. Het heeft me een schat aan ervaring opgeleverd in soms langdurige en vaak pijnlijke processen waar het ging over kritiek of feedback kunnen ontvangen. Het genot van het mee kunnen helpen oplossen van soms werkelijk heel penibele situaties doet toch ook weer heel erg goed!

Het liefst zie ik dan ook dingen geschreven worden, raar zal je denken, want juist het geschreven woord kan zo pijnlijk duidelijk zijn. Het gaat me dan ook om de duidelijkheid !

Haha ... Nou hou ik niet van pijn of pijnlijk hoor!

Ik zit redelijk gezond in elkaar, ik hou van harmonie, ik hou van lief voor elkaar zijn ik hou van openheid, transparantie en vooral van elkaar ondersteunend bezig zijn.
Vooral aan dat laatste daar hecht ik grote waarde aan.

Ik zei ... het liefst zie ik dat dingen geschreven worden, waarom dan?
Weet je, vanuit mijn professie is het van belang de grote lijnen te kunnen gaan herkennen, om zodoende degene waar het om gaat te kunnen ondersteunen in zijn proces.

Niet dat de mensen die moeilijk feedback kunnen ontvangen nou de makkelijkste mensen zijn om mee te werken hoor, geenszins want juist zij zijn vaak genieën in het storten van kritiek, zelfs zonder dat ze dat als kritiek geven ervaren naar een ander. Welnee joh, ik ben gewoon transparant, wordt er dan gezegd, ik zie het toch zo gebeuren! Het is gewoon de waarheid wat ik vertel!
Hoe meer er geschreven wordt, pijnlijk soms ja, hoe duidelijker het beeld wordt en hoe minder je er omheen kan op den duur.

Het gevolg is dan, je zou het zo kunnen raden, dat alles wat ik zal zeggen ook opgepakt zou kunnen worden als “de waarheid” (kritiek werd vaak als waarheid geïnterpreteerd) terwijl het altijd slechts een mening is van iemand persoonlijk, die zelfs helemaal niet van toepassing zou hoeven zijn.
Ik heb het wel eens over me heen gekregen: “Heb jij altijd gelijk?”, “jij maakt zeker nooit fouten, kom op vertel je fouten!” Je snapt het al, graag wordt het hele verhaal die richting op gestuurd, maar dat gaat gegarandeerd de oplossing niet opleveren.

Doorgaan daarop geeft alleen nog maar meer verwarring. Stoppen daarmee vaak idem, dus je zal iets moeten! Toch?

Van belang, doe wat je goeddunkt.

Ja mooie ben jij, hoor ik je denken, zo komen we er toch nooit uit?

Ik neem mensen altijd erg serieus, ook in hun onbalans.

Ik heb wel eens opmerkingen gehoord ... die persoon kan je toch niet serieus meer nemen met wat hij roept ...!

Dat is nou net het lastige, als je het niet meer serieus neemt en het laat gebeuren zonder het serieus te nemen, dan zal het pijnlijke met name nooit opgelost worden, de essentie zal blijven doorgaan. De ander zal je zwijgen gemakshalve invullen als :”Wie zwijgt stemt toe”.
Je raadt het al, het kan zomaar gewoon door blijven gaan en je wil tenslotte een oplossing toch?

Lastig!

Vertel me ... Wat doet kritiek met je ... en wat doe jij met kritiek?

Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

donderdag 22 januari 2009

"Gewoon" DOEN ... het klinkt te gemakkelijk!

Komt het je bekend voor?
Je moet het "gewoon" doen.
"Gewoon doen", het is zo simpel gezegd, maar juist daar blokkeren we nou zo vaak.

Bekend?
"We gaan er gewoon voor", alsof we de knop gewoon een fractie harder dienen te zetten en we dan in de eerste versnelling komen.
Vaak "draaien" we stationair, en zit er geen of nauwelijks beweging in ons.

Het lijkt wel of we de handrem er nog op hebben zitten.

En ja..... die hebben we er vaak onbewust (nog) op zitten, we willen wel maar het lukt gewoon niet, we raken steeds meer energie kwijt. We raken zelfs juist energie kwijt aan het uitstellen wat we zelfs niet eens bewust doen, maar we krijgen onze neus nou eenmaal op de een of andere manier niet de juiste kant op. Althans .... (nog) niet in beweging de juiste kant op.

Uitstellen kost gruwelijk veel energie, veel meer dan de klussen die we voor ogen hadden die we nog "moesten" doen.

Dagelijks kom ik de mensen tegen, moe, futloos, verlangend naar meer, willen "gewoon actie", maar .... het komt er niet van. Al lang niet blij meer, vaak zelfs zwaar depressief, soms geen uitweg meer ziend en vaak nog maar een oplossing voor ogen, het leven uit te stappen.

Het een na het ander gaat mislukken en we krijgen het gevoel dat wat we ook doen, dat niets helpt.
We kunnen financieel bemiddeld zijn, puissant rijk, een dijk van een glimmende auto hebben, maar onze gezondheid beneden peil, ons humeur al tijden niet om te genieten (mind en body gaan hand in hand). We hebben niets aan al dat moois als we niet kunnen "genieten".

En dat "genieten", dat is nou mijn vak! Ik geniet om mensen mijn kennis en ervaring te mogen "delen" en daarmee te "vermenigvuldigen" !!!!

Ik zie ze dagelijks en gelukkig weet ik en ervaren we dagelijks dat zelfs vanuit het diepste dal de weg naar boven net zo goed bereikbaar is als die naar beneden. Vaak hebben mensen die veel tegenslagen hebben gehad ook een enorme kracht en uithoudingsvermogen opgebouwd.
Nu nog deze kracht en uithoudingsvermogen benutten om via de "juiste sturing' werkelijk te komen waar we willen zijn.
Happy, gelukkig zijn, zingeving voelen, sprankelend zijn!
Weet u nog hoe het voelt .....................?

Ik prijs me gelukkig velen begeleid te mogen hebben in dat proces terug, heerlijk mensen weer gelukkig te zien, zinvol te zien leven, aangenamer te zien leven, weer echt leven, genieten en sprankelend zijn, heerlijk!

We hebben namelijk dezelfde Kracht in ons om "de put in te komen" , als de kracht om weer "uit diezelfde put te komen", en weer met plezier te leven. Zinvol en aangenaam Leven.

En weet je wat nou zo heerlijk is en wat we meestal niet realiseren als we ons niet aangenaam voelen?

De werkelijke oplossing ligt in onszelf en nooit bij de ander.
We zijn dus niet van wie dan ook afhankelijk voor de oplossing.
Kijk, we kunnen uiteraard de weg naar aangenamer leven behoorlijk versnellen door ook in de coaching expertise "in te huren", zoals we dat voor elke klus die we niet klaren gewoon doen.
Zelfs voor onze waterleiding huren we een vakman in, onze auto krijgt een APK keuring. We poetsen hem op tot hij glimt.
En hoe zorgzaam zijn we voor onszelf?
Hoe "glimmend" voelt u zich ?????

De oplossing zit in onze "mind-set".
Hoe denken we.
Wat denken we, hoe voelen we ons ...
Hoe is onze relatie met anderen, en vooral ...
Hoe is de relatie met onszelf ..... !
Hoe is het met ons zelfvertrouwen gesteld?

In mijn werk als Mental Life Coach coach ik dagelijks top-ondernemers management en ZZP- ers, om zicht te krijgen op wat die "mind-set" nu betekent, wat er gebeurt, of juist niet gebeurt door onze manier van denken, "onze sturing".
Top-management voor ons leven, we zijn onze eigen "auto", ons eigen "voertuig".

Onbewust sturen we onszelf soms "aardig" de mist in.
Tijdens de coaching komen we al snel tot een betere afstemming met onszelf, (mede dankzij de aangeboden inzichten over ons eigen onderbewustzijn), onze "eigen sturing" richting oplossing, door te leren herkennen wat onze manier van denken wass, die ons van al dat "aangenamer leven" afhield om ons vanaf NU met dezelfde kracht richting aangenamer leven te brengen.

Ik vertel er binnenkort graag meer over.
U bent gewoon ongeduldig en u heeft persoonlijke vragen over de coaching?
Bel me gerust.

Take Care
Yvonne Mooijman (Personal Mental Emotional Transformation Master- Coach & Auteur)



Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

woensdag 14 januari 2009

Heb elkaar lief ...

..

Heb elkaar lief.
Laat liefde zijn als een golvende zee
tussen de kusten van je zielen.
Vul elkaars beker maar drink niet
uit dezelfde beker.
Geef elkaar van je brood,
maar eet niet van hetzelfde stuk.
Zing en dans tezamen en wees blij,
maar wees ieder opzich,
zoals de snaren van de luit op zichzelf zijn,
al doortrilt ze dezelfde muziek.
Geef je harten, maar geef ze niet
aan elkaar in bewaring,
Want alleen de hand des levens kan je
harten bevatten.
En sta tezamen, maar leun niet op de ander
want de zuilen van de tempel staan ieder op zichzelf,
en de eik en de cipres groeien niet in elkaars schaduw.


Kahlil Gibran



Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

donderdag 4 december 2008

Niet lekker in je vel zitten?

..

Wat gebeurt er als je niet lekker in je vel zit?
En wat gebeurt er als je niet tijdig ingrijpt?

In eerste instantie zal de levensenergie langzamer gaan stromen.
Hierdoor zullen belangrijke organen minder doorstroming krijgen, waardoor doorstroming nog verder zal stagneren.
De bekende neerwaartse spiraal.
Vaak wordt dit in het beginstadium niet eens zo zeer herkend. Vaak als het proces iets verder gevorderd is gaat men in eerste instantie ervaren dat men "niet lekker in zijn vel zit".

Hoe langer dit proces voortgang vindt, hoe meer klachten zich op emotioneel en ook op fysiek niveau zich zullen gaan manifesteren.
Hoe dieper men "wegzakt", hoe trager de energie zal gaan stromen.

De oorsprong zit hem meestal erin dat men al enige tijd niet "zijn eigen weg bewandelt", zich teveel aanpast of voegt zonder zich voldoende bewust te zijn (geweest) van de diepere eigen behoeftes. Vaak zijn de eigen behoeften al langere tijd niet echt vervuld, of op bepaalde gebieden onvoldoende vervuld.

Een bepaald levenspatroon kan ingesleten zijn, wat lange tijd een bepaald comfort gevoel heeft opgeroepen, maar op het moment dat men zich niet meer echt ontwikkelt, geeft het lichaam vaak aan met klachten en onrustgevoelens dat er verandering noodzakelijk is.

Het lichaam fungeert dan vaak als signaalfunctie om aan te geven dat men zich weer verder heeft te ontwikkelen om weer een gezonde vervulling en invulling van zijn leven te verkrijgen.

Leer eens herkennen of je al langere tijd onvoldoende je werkelijke diepere behoeften heb gevoeld en ook werkelijk vervuld.
Leef jij je passie of leef je al langere tijd vanuit je welbekende comfort-zone?

Soms kan een nieuwe gebeurtenis je ineens bij je gevoel brengen en bewust maken van wat je werkelijk nodig hebt. Ga je tegen die stroom in hangen dan gaat de levensenergie stagneren en ontstaan klachten.

Meebewegen is van belang. Go with the flow wordt dat genoemd!

Verzet je je bewust of onbewust hier tegen dan wordt vaak het volgend patroon herkenbaar

Herken de weg van "de in oorsprong sprankelende energieke" persoon - "wat mat worden" - "zich niet helemaal lekker voelen" - "een echte baaldag hebben" - "een keer een dag ziek zijn" - "een verschrikkelijk humeur hebben" - "regelmatig zich niet lekker voelen"- " zich zorgen maken", "regelmatig ziekteverzuim" - "depressieve gevoelen" gedurende kortere periodes - conflictsituaties met jou als "spin in het web" in je directe privé of werksituaties - "langduriger ziekteverzuim" - " depressie" - "weinig levensvreugde" - "het missen van levensvreugde" - "het gaan missen van zingeving in het leven".

Door middel van bewustwording, wat via transformationele coaching in gang wordt gezet, wordt het proces van de neerwaartse spiraal doorbroken en weer richting "sprankelende authentieke persoon" gebracht.

Zoals je begrepen zult hebben is het van belang tijdig dit proces van de neerwaartse spiraal om te buigen.
Vaak zijn enkele gesprekken dan al voldoende om snel en effectief weer terug in de richting van de juiste energie te komen, waarin je leert herkennen welke natuur wetmatigheden van invloed zijn en hoe je "volgens je natuur" je beter in je vel kunt komen zitten.

Ik richt me in de coaching op kennisoverdracht en oorzakelijk inzicht hoe je het snelste weer in balans komt. Ben je ver weggezakt in je energie dan zal je ook iets meer tijd dienen te besteden om de weg terug weer te optimaliseren.
Leer de natuur wetmatigheden kennen en leer ze vóór je te laten werken.

Het leven is bedoeld om sprankelend te zijn, maar dat kan het pas worden als je zelf "met de levensstroom mee kan bewegen, en er niet er keihard tegenin blijft ploeteren."

Heb je vragen, bel me gerust op 0162 43 82 48 of op 06 333 22 430 om enig inzicht te krijgen in wat ik voor je kan betekenen om samen dit proces te keren.

Het is ook mogelijk om via e-coaching per skype of telefoon, en via workshops om inzicht te verkrijgen in je mogelijkheden.

Naast de emotionele componenten zijn ook de fysieke componenten van groot belang.

In mijn nieuwste artikel heb ik meer geschreven over: Ons interne milieu dat zo dient te zijn dat het een milieu vormt voor behoud van gezondheid in plaats van een mogelijke broedplaats voor ziekteverwekkers.

Met vriendelijke groet,

Yvonne Mooijman


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

zaterdag 29 november 2008

dinsdag 28 oktober 2008

Soms huilt mijn Hart ......

Soms huilt mijn hart ... en stromen de tranen ...

..
Invoelen kan zoveel pijn veroorzaken bij mijzelf dat ik er weer voor zou kunnen gaan kiezen het niet te doen.

Ik probeerde het eens .....

Dat proberen leverde een andere pijn op, die pijn bleef aan mij knagen ... tot het aan mijn kern kwam .... en ik weer koos ... voor mededogen ....

Soms huilt mijn hart nu ….. en stromen de tranen.
Maar mijn eigenliefde is gegroeid..


Yvonne Mooijman


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

maandag 27 oktober 2008

Zingeving

Zingeving

..
Naar het waarom vragen, ofwel naar de diepste intentie zoeken...

Grappig de "reacties" en/of "antwoorden" die je dan krijgt.

En is “naar het waarom vragen” een zinvolle vraag?
Zinvol is hij altijd, simpelweg vanuit zijn bestaan.

Vaak vraag ik “Wat doe ik juist niet”, of “wat doe ik juist wel”, of , indien ik belangstellend ben naar een ander “wat doe jij juist wel” of “wat doe jij juist niet”, een weg vaak die effectiever blijkt om een zinvol antwoord te verkrijgen.

En antwoorden krijgen we alleen maar als die ander zich kan aansluiten bij het gegeven dat een ander oprecht werkelijk belangstellend is en hij/zij zich toestaat dat te willen delen en daarmee een persoonlijk stukje prijs te geven.

Heel elementaire antwoorden vinden we heel vaak in dat wat niet geschreven of niet verwoord wordt of niet geschreven of niet verwoord wil worden, maar in energie altijd aanwezig is, zelfs al wordt het niet gezien of ervaren.

Dat geheel maakt het leven compleet.

Zomaar even een gedachtegang die bij me op kwam.

Wat ben ik blij met mijn werk, waar ik op zinvolle vragen heel zinvolle antwoorden krijg!

Een zinvol leven voor mij en voor de ander komt daar uit voort!...

Yvonne Mooijman


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

zondag 26 oktober 2008

Emoties, wat zijn het?

Emoties, wat ervaar je als ik het over emoties heb?

Wat is het eerste wat in je opkomt?
Positieve gevoelens? Negatieve gevoelen?

Wat ik je nu vroeg te doen, is eigenlijk "waarnemen".
Waarnemen, dat is eigenlijk heel zuiver voelen wat je voelt en kijken wat dat met je systeem doet.

Gevoelens zijn eigenlijk niet eens negatief of positief.
Ze zijn gewoon.

Het positieve of negatieve visitekaartje wat we eigenlijk zo vaak aan hangen, is meer de uitwerking die het op je energiesysteem heeft.

Voelen is dus niet meer dan voelen, waarnemen dus wat je voelt.

Emoties zijn andere dingen dan "voelen".
Ken je het verschil tussen een "gevoelig persoon" en een "emotioneel persoon"?

Een gevoelig persoon neem zijn gevoelens goed waar en kan van daar uit de juiste dingen gaan ondernemen. Dingen gaan doen of nalaten die beter voor het systeem zijn. Gezonder eten bijvoorbeeld.

Een emotioneel persoon is iemand die zich heeft laten "overmannen" door emoties.
Emoties gaan als het ware met de persoon "op de loop".

Hoe komen we nu van voelen naar een emotie?
Daar zitten onze "gedachten" tussen met onze ""waardeoordelen", het is niet eerlijk, het had anders gemoeten, het hoort niet enz. Deze oordelen roepen vaak emoties op als boosheid frustratie, teleurstelling en kosten ons meestal heel veel energie.

Frustraties uit het verleden roepen vaak weer verwachtingen op bij ons over anderen die soms helemaal niets met de werkelijkheid te maken hebben.
Soms vullen we in dat anderen ons "tot de orde roepen", "verwijten maken", "kritiek hebben".
Juist binnen ons ontwikkelingsproces is het zo van belang om dat onder ogen te leren zien.
Vaak gaan we processen niet aan, omdat wij ons "aangevallen voelen"of omdat we zelf eigenlijk al best zelf kritiek op onszelf hebben, omdat we eigenlijk precies weten hoe dingen in elkaar steken en we soms de gemakkelijkste weg bewandelden.

We nemen dan dingen "persoonlijk op", en richten onze boosheid dan op de persoon die toevallig om heel andere redenen een opmerking maakte (die soms niets met ons te maken heeft).
Zouden we de energie van die "boosheid" gebruiken voor onze eigen bewustwording, dan maken we pas echt nuttig gebruik van onze eigen energie.
Boosheid geeft namelijk een boost aan ons energiesysteem. We barsten ineens van de energie!!
Alleen ... richten we de boosheid op de ander zonder eigen bewustwording, dan vreet het aan ons systeem.
Richten we de energie op onze bewustwording, dan voeden we ons systeem met positieve energie.
Tijdens een seminar met mijn beroepsgroep deed ik persoonlijk het inzicht op, om mijn eigen boosheid onder "de lamp te leggen" en er mijn "licht" eens over te laten schijnen als het mij overkwam. Een boeiende bezigheid. Grappig genoeg verdwijnt boosheid meer en meer, simpelweg omdat door bewustwording de boosheid de volgende keer niet meer nodig blijkt, voordat de boosheid zou komen was hij al "zichtbaar" en kon opgelost worden bij mezelf.
Een boeiend proces!

Yvonne Mooijman


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

zondag 5 oktober 2008