Als transformationeel coach coach ik mensen naar hun authenticiteit, een belangrijk facet in persoonlijke ontwikkeling.
Authentiek zijn is eigenlijk .. liefde zijn... de eenheid met onze omgeving voelen, mezelf en anderen gelijkwaardig behandelen.
Dit in tegenstelling tot egotripperij, machtsuitoefening, manipulatie, eigen wil doordrukken, anderen als minderen behandelen, respectloos gedrag, egoïsme, zakkenvullerij ed.
Voor mij betekent authenticiteit, het contact maken met je diepste kern (oprechte in liefde zijn met jezelf en anderen) en van daar uit leven. Dus in contact met medemensen eerst durven voelen "wie ik in oorsprong ben" om vandaar uit te gaan doen "wat bij mij hoort" om te doen en dat is in wezen altijd liefdevol eenheidsbewust, verbondenheid en harmonie.
Mijn diepste kern is mijn volledig potentieel aan mogelijkheden. In wezen zijn wij een volledig potentieel aan mogelijkheden. We kunnen daar alleen "zo nu en dan" echter "even" helemaal niet bij. Op momenten dat we niet meer goed in contact staan met onze medemensen, wat zich soms uit in conflictsituaties rondom ons heen, maar vooral vaak in een “niet welbevinden in ons eigen systeem” wat zich weer kan afzetten in ons fysiek, d.m.v. van energieverlies tot ernstige fysieke klachten en dysbalans. Dit is vaak wat onder "blokkades" verstaan wordt.
In mijn werk als life-coach begeleid ik mensen op de weg om weer toegang tot dat volledige potentieel te krijgen. We houden onszelf daar vandaan door ons niet meer te "her-inneren" dat wij dit totaal aan mogelijkheden zijn, eigenlijk herinneren dat we in diepste wezen liefdevol en elkaar ondersteunend verbonden zijn met alles en ieder om ons heen. Onze overtuigingen, (aannames van onze werkelijkheid) zijn vaak een enorme verkleining van de werkelijkheid, waardoor wij "te weinig" van onze mogelijkheden laten zien. Wij beperken onszelf dus altijd door onze eigen beperkende overtuigingen.
Dit alles heeft ook te maken met levensenergie. Hoe beter wij echt vanuit onze werkelijk potentieel aan mogelijkheden leven, hoe beter "ons systeem", ons energiesysteem, ons dat in dank afneemt.
Hoe verder wij afstaan van onszelf, doordat we onvoldoende bewust zijn van ons potentieel, hoe meer wij "tegen onszelf in bezig zijn", knokken, strijden boosheid, frustratie kortom een vorm van overleven ipv sprankelend kunnen leven. Dit heeft tot gevolg dat we als het ware onze eigen energie tegen onszelf inzetten. Je zult begrijpen wat dit met onze levensenergie gaat doen, dit zal gaan afnemen, en hoe minder stroming in levensenergie, hoe meer het leven "ploeteren" wordt.
Als life-coach ben ik dus op dat energetische niveau bezig, door middel van het bewustwordingsproces te begeleiden, waardoor wij uiteindelijk naar een sprankelend energieniveau kunnen.
Geen overleven (het gevoel van zwaar en met moeite uit de klei getrokken worden) maar het sprankelende gevoel van bruisend kunnen zijn.
Je kunt je voorstellen dat dit alles met gezondheid en het ontbreken ervan van doen heeft.
Het mooie is, dat in dat ontwikkelingsproces wij altijd toegang hebben tot ons zelf. Hierin zijn wij dus niet afhankelijk van de goodwill van anderen. Wij hadden dan wel eens het idee, als die ander nou maar anders doet, dan gaat het mij beter.
Hoe dichter je bij je eigen bron komt, hoe meer je jezelf ook verbonden kunt voelen met je omgeving. Ook als je omstandigheden wat beperkend lijken kan je jezelf dus goed blijven voelen.
Het meest verrassende inzicht was voor mij dat ik volstrekt spontaan antwoord aan iemand gaf op de vraag hoe het me ging. Dit was op een moment dat mijn omstandigheden absoluut minder rooskleurig leken. Ik gaf heel spontaan als antwoord dat het mij goed ging. Met mij ging het ook goed, ik bleek namelijk niet meer mijn omstandigheden zijn! Heel vaak voelen mensen zich gelijk aan hun omstandigheden of hun omgeving!
Dit was geen beleefdheidsantwoord van mij. Het was recht uit mijn hart! Het ging mij werkelijk goed! Ik voelde me diep verbonden met mezelf, ik voelde me absoluut gelukkig.
Mensen die burn-out-out raakten kregen dit "letterlijk opgebrand raken" vaak voor elkaar, door alsmaar aardig gevonden te willen worden, alsmaar aan te passen, alsmaar keihard te werken voor iedereen. Mensen die de neiging hebben zich continu "op te fokken" doen hun hart en bloedsomloop daar geen plezier mee.
Vanuit werkelijk authentiek zijn, besef je pas, dat je eerste verantwoordelijkheid echter, je verantwoordelijkheid voor je (bloed)-eigen energiesysteem is. Vaak leven we alsof we op de wereld zijn gezet om het tuintje van de buurman om te spitten. Als dat werkelijk de bedoeling van dit leven was geweest, waren we waarschijnlijk als "de buurman" op deze wereld gezet.
Mijn uitgangspunt is dus ook... eerst onze belangrijkste verantwoordelijkheid van dit leven op ons te nemen, en ons eigen tuintje te spitten. Hierdoor komen we weer in overvloed. Vanuit deze overvloed kunnen we lekker doen, wat we alsmaar dachten dat het onze eerste taak was, anderen helpen.
Meestal komen mensen bij mij met hun tong op hun enkels omdat ze helemaal opgebrand zijn van het geven......geven..... geven, terwijl ze dat allang niet meer kunnen, ze richten hun zorg te veel op de ander.
Evengoed kon ik tegen dat mensen volkomen uitgeput raken door het tegenover gestelde, nl door teveel op hun eigen belang uit te zijn ten koste van anderen,het krampachtige van het doordrukken van de eigen zin ten koste van anderen, vreet letterlijk het eigen systeem op. Je eigen systeem neemt ook dat niet in dank af en protesteert met signalen die als je ze lang genoeg niet de aandacht geeft, zich kunnen manifesteren in ernstige fysieke klachten en aandoeningen.
Door alsmaar trachten aan te passen aan alle wensen verlangens en verwachtingen van anderen raken we los van onze eigen kern.
Aanpassen kan loslaten van jezelf zijn.
Eerst weer verbinding maken met onszelf, en ons her-inneren wie we werkelijk zijn met ons hele potentieel, maakt dat we van binnenuit exact gaan doen wat goed is, zonder onszelf te ondermijnen.
Ik kreeg de vraag:"Zijn er veel zaken die ons belemmeren om echt authentiek te zijn?"
Als we belemmeringen ervaren op welk levensgebied dan ook (relaties, werk, carriere, gezondheid, studie ed.) dan hebben we ze zelf vanuit onze eigen gecreëerde overtuigingen ontworpen. Het mooie is, we zijn ook weer zelf in staat om inzicht te krijgen welke overtuigingen ons in de weg staan.
Mensen die emotioneel "erg diep" zitten, depressief zijn, kunnen putten uit het gegeven, dat ze beschikken over dezelfde immense kracht om te komen waar ze willen als de kracht die ze hadden om te komen waar ze zijn.
Mijn taak als life-coach is om dit proces van persoonlijke ontwikkeling helder en inzichtelijk te helpen doorlopen. Het is tevens mijn lust en mijn leven! Mensen zijn boeiend!
Het leuke is dat in het bijzonder humor (geweldig sprankelend) hierbij een geweldig ingrediënt is.
Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling
donderdag 24 juni 2010
zaterdag 19 juni 2010
Integer Ondernemen
Zie een verwijzing naar mij weblog: Integer Ondernemen.
http://integerondernemen.blogspot.com/
Yvonne Mooijman
Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling
http://integerondernemen.blogspot.com/
Yvonne Mooijman
Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling
zaterdag 5 juni 2010
Hoe echt wil je wezen
Afgelopen week overkwam het me dat ik diverse ontmoetingen had die me een prachtig helder inzicht en gevoel verschaften waar het met puurheid en echtheid te maken had, naar elkaar in contact.
Ontmoeting kunnen zo puur en echt zijn, dat mensen me per onmiddellijk en ter plekke tot in mijn ziel raken.
Ik kwam in een intiem gesprek met twee mensen die elkaar overigens ook niet kenden.
Op een bepaalde manier raakten we met elkaar in contact en in een mum van tijd werden er heel spontaan persoonlijk diepgaande intense ervaringen gedeeld op een heel kwetsbare en liefdevolle manier.
Zulke mensen die daartoe in staat zijn en zulke gebeurtenissen raken mij diep en ik koester ze graag zowel in mijn herinnering als in mijn hart.
De puurheid, de openheid. de kwetsbaarheid, de authenticiteit, dat is voor mij het raakpunt, dat is de ware ontmoeting. Dat biedt mij en hen de mogelijkheid van aanraking van de essentie en de werkelijke bedoeling van het leven, dat is voor mij zoals het leven bedoeld is te zijn voor mij en hoop ik ook voor anderen.
Mensen kunnen mij en elkaar als persoon zo makkelijk verrijken, door puur, openhartig en kwetsbaar te zijn, allemaal vormen van persoonlijke ontwikkeling.
Een dag later, op een ander locatie, andere mensen, het leek heel gezellig.
"Leek" ja, ik schreef inderdaad niet "bleek"!
Was het gezellig? Ja, er was zeker oprecht gezelligheid binnen het gezelschap aanwezig maar daar tussendoor werd er door iemand een "spel gespeeld", mijn systeem wil er als het ware niet eens aan terugdenken, die onechtheid is zo voelbaar voor mij als ik besef wat het doet in een gezelschap, omdat er simpelweg sprake is van bewuste misleiding van een aantal mensen.
Was het nodig?
Het was er en het heeft vast ergens toe gediend, al was het maar om gaandeweg door deze of gene schijn-heiligheid te kunnen leren onderscheiden van echt-heid voor ieder van ons, het werd me duidelijk dat er mensen waren die onderscheid voelden en anderen die zich letterlijk lieten meevoeren met het "spel". Voor mij is dit geen spel, ik zie de gevolgen en dat raakt me,
Mensen zou je moeten mogen vertrouwen, je zou je niet bij voortduring moeten dienen af te vragen of mensen en dingen wel echt zijn.
Het leert me altijd weer, het is altijd weer bewustwording in al zijn facetten. Voor mij een herkenning uit een ver verleden en de gevolgen ervan toen, waar ik nu nut heb van de kennis van toen dus niets gebeurt voor niets.
Daar waar ik als mens mijn medemens als mens respectvol en fatsoenlijk kan blijven benaderen, de ander op een ander "level" bezig kan zijn verwarring te wekken door "aardiger te doen dan op andere momenten als er geen mensen bij aanwezig zijn", verwarring die zeer ver reikt, zover dat mensen soms echt andere dingen waarnemen of aannemen in een situatie dan er zijn.
Verwarring in energie, waarmee mensen "op het verkeerde been worden gezet", met een onderliggend doel. Dubbele agenda's wordt dat ook wel eens genoemd.
Ik hou niet van dubbele agenda's. Ik hou van straight. Ik heb er geen moeite mee een verschil van mening te hebben, dat mag er zijn en bouw daar bij voorkeur geen rookgordijnen omheen ten koste van de authenticiteit.
Ik voel energie van mensen en als die gekleurd is door dubbele agenda's dan voel ik dat soms zelfs fysiek.
Ik heb er geen moeite mee als men mij op een verkeerd been tracht te zetten, daar ben ik altijd nog zelf bij.
Mijn ervaring was in ieder geval duidelijk. Ik herkende het groter geheel en zie hoe mensen zich anders kunnen gaan voordoen als ze aannemen het hen wat zou kunnen opbrengen. Mensen laten zichzelf "kennen" door hun manier van omgaan.
Persoonlijk wordt ik altijd weer gevoed door mensen die zuiver van geest zijn.
Het zijn de cadeautjes in mijn leven.
Dank je cadeautjes ..... ik neem jullie graag in liefde in mijn hart mee, ik hoop dat het jullie ook heeft gegeven wat het mij heeft gegeven .... gevoel van verbondenheid ... puur en echt-heid.
Yvonne Mooijman
Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling
Ontmoeting kunnen zo puur en echt zijn, dat mensen me per onmiddellijk en ter plekke tot in mijn ziel raken.
Ik kwam in een intiem gesprek met twee mensen die elkaar overigens ook niet kenden.
Op een bepaalde manier raakten we met elkaar in contact en in een mum van tijd werden er heel spontaan persoonlijk diepgaande intense ervaringen gedeeld op een heel kwetsbare en liefdevolle manier.
Zulke mensen die daartoe in staat zijn en zulke gebeurtenissen raken mij diep en ik koester ze graag zowel in mijn herinnering als in mijn hart.
De puurheid, de openheid. de kwetsbaarheid, de authenticiteit, dat is voor mij het raakpunt, dat is de ware ontmoeting. Dat biedt mij en hen de mogelijkheid van aanraking van de essentie en de werkelijke bedoeling van het leven, dat is voor mij zoals het leven bedoeld is te zijn voor mij en hoop ik ook voor anderen.
Mensen kunnen mij en elkaar als persoon zo makkelijk verrijken, door puur, openhartig en kwetsbaar te zijn, allemaal vormen van persoonlijke ontwikkeling.
Een dag later, op een ander locatie, andere mensen, het leek heel gezellig.
"Leek" ja, ik schreef inderdaad niet "bleek"!
Was het gezellig? Ja, er was zeker oprecht gezelligheid binnen het gezelschap aanwezig maar daar tussendoor werd er door iemand een "spel gespeeld", mijn systeem wil er als het ware niet eens aan terugdenken, die onechtheid is zo voelbaar voor mij als ik besef wat het doet in een gezelschap, omdat er simpelweg sprake is van bewuste misleiding van een aantal mensen.
Was het nodig?
Het was er en het heeft vast ergens toe gediend, al was het maar om gaandeweg door deze of gene schijn-heiligheid te kunnen leren onderscheiden van echt-heid voor ieder van ons, het werd me duidelijk dat er mensen waren die onderscheid voelden en anderen die zich letterlijk lieten meevoeren met het "spel". Voor mij is dit geen spel, ik zie de gevolgen en dat raakt me,
Mensen zou je moeten mogen vertrouwen, je zou je niet bij voortduring moeten dienen af te vragen of mensen en dingen wel echt zijn.
Het leert me altijd weer, het is altijd weer bewustwording in al zijn facetten. Voor mij een herkenning uit een ver verleden en de gevolgen ervan toen, waar ik nu nut heb van de kennis van toen dus niets gebeurt voor niets.
Daar waar ik als mens mijn medemens als mens respectvol en fatsoenlijk kan blijven benaderen, de ander op een ander "level" bezig kan zijn verwarring te wekken door "aardiger te doen dan op andere momenten als er geen mensen bij aanwezig zijn", verwarring die zeer ver reikt, zover dat mensen soms echt andere dingen waarnemen of aannemen in een situatie dan er zijn.
Verwarring in energie, waarmee mensen "op het verkeerde been worden gezet", met een onderliggend doel. Dubbele agenda's wordt dat ook wel eens genoemd.
Ik hou niet van dubbele agenda's. Ik hou van straight. Ik heb er geen moeite mee een verschil van mening te hebben, dat mag er zijn en bouw daar bij voorkeur geen rookgordijnen omheen ten koste van de authenticiteit.
Ik voel energie van mensen en als die gekleurd is door dubbele agenda's dan voel ik dat soms zelfs fysiek.
Ik heb er geen moeite mee als men mij op een verkeerd been tracht te zetten, daar ben ik altijd nog zelf bij.
Mijn ervaring was in ieder geval duidelijk. Ik herkende het groter geheel en zie hoe mensen zich anders kunnen gaan voordoen als ze aannemen het hen wat zou kunnen opbrengen. Mensen laten zichzelf "kennen" door hun manier van omgaan.
Persoonlijk wordt ik altijd weer gevoed door mensen die zuiver van geest zijn.
Het zijn de cadeautjes in mijn leven.
Dank je cadeautjes ..... ik neem jullie graag in liefde in mijn hart mee, ik hoop dat het jullie ook heeft gegeven wat het mij heeft gegeven .... gevoel van verbondenheid ... puur en echt-heid.
Yvonne Mooijman
Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling
woensdag 2 juni 2010
Blijheid en spontaniteit
Het raakt me enorm als ik bij mensen ervaar dat ze hun blijheid lijken kwijtgeraakt.
Pijnlijke ervaringen, rouw en verlies kan hen soms zo hebben getekend dat zij er voorlopig van wensen uit te gaan "dit risico van verlies" niet meer mee te maken.
Zij geraken dan vaak in een emotioneel isolement.
Voor de omgeving is dit zeer lastig om mee om te gaan, omdat de omgeving op "onbewust niveau" de afwijzing oppikt, die er in verscholen ligt.
Afwijzing van de realiteit, afwijzing van de werkelijkheid.
En wij zijn werkelijkheid, en als omgeving voel je je dan ook vaak afgewezen, beoordeeld en veroordeeld, terwijl de be- en veroordeling nou net de oorzaak is van het emotionele probleem.
De huidige werkelijkheid wordt afgewezen, want die vertegenwoordig de pijn.
Zolang we onze werkelijkheid afwijzen, knokken we voornamelijk tegen onze eigen gevoelens!! En dat doet pas echt pijn!!
Durf de huidige situatie als uitgangspunt te nemen, durf je onmacht onder ogen te zien, durf te geloven dat de toekomst beter zal kunnen aanvoelen dan het nu doet.
Ga stapje voor stapje, nu de dingen doen, die je goed zouden kunnen doen.
Durf een stukje trots weer toe te laten, als het je gelukt is "even het verleden te vergeten" en weer een stukje leven opgepakt te hebben.
Stapje voor stapje, zal je merken, dat heel voorzichtig blijheid weer toegelaten is.
Durf weer oog te hebben voor je omgeving, die er al die tijd nog steeds voor je wil zijn, ondanks dat je het hen niet makkelijk hebt gemaakt misschien!
Durf eens hen die je het meest gesteund hebben, ondanks dat je dat best lastig vond, eens een compliment van dankbaarheid te tonen, en je zal ontdekking dat je de deur van het leven weer heel voorzichtig voor jezelf op een kier hebt gezet.
Durf de zon in je leven weer toe te laten!
Pijnlijke ervaringen, rouw en verlies kan hen soms zo hebben getekend dat zij er voorlopig van wensen uit te gaan "dit risico van verlies" niet meer mee te maken.
Zij geraken dan vaak in een emotioneel isolement.
Voor de omgeving is dit zeer lastig om mee om te gaan, omdat de omgeving op "onbewust niveau" de afwijzing oppikt, die er in verscholen ligt.
Afwijzing van de realiteit, afwijzing van de werkelijkheid.
En wij zijn werkelijkheid, en als omgeving voel je je dan ook vaak afgewezen, beoordeeld en veroordeeld, terwijl de be- en veroordeling nou net de oorzaak is van het emotionele probleem.
De huidige werkelijkheid wordt afgewezen, want die vertegenwoordig de pijn.
Zolang we onze werkelijkheid afwijzen, knokken we voornamelijk tegen onze eigen gevoelens!! En dat doet pas echt pijn!!
Durf de huidige situatie als uitgangspunt te nemen, durf je onmacht onder ogen te zien, durf te geloven dat de toekomst beter zal kunnen aanvoelen dan het nu doet.
Ga stapje voor stapje, nu de dingen doen, die je goed zouden kunnen doen.
Durf een stukje trots weer toe te laten, als het je gelukt is "even het verleden te vergeten" en weer een stukje leven opgepakt te hebben.
Stapje voor stapje, zal je merken, dat heel voorzichtig blijheid weer toegelaten is.
Durf weer oog te hebben voor je omgeving, die er al die tijd nog steeds voor je wil zijn, ondanks dat je het hen niet makkelijk hebt gemaakt misschien!
Durf eens hen die je het meest gesteund hebben, ondanks dat je dat best lastig vond, eens een compliment van dankbaarheid te tonen, en je zal ontdekking dat je de deur van het leven weer heel voorzichtig voor jezelf op een kier hebt gezet.
Durf de zon in je leven weer toe te laten!
Abonneren op:
Posts (Atom)