Yvonne Mooijman
Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling
Deze blog gaat over "Life style en Persoonlijke Ontwikkeling in al zijn facetten". Het betreft vitaliteits-bevordering en ontwikkeling op het mentaal-emotionele , psychische, fysieke en spirituele vlak. Het is het proces dat we voortdurend allemaal doorlopen om onszelf te "verwerkelijken". Werkelijk onszelf te worden, in al zijn facetten. Ons aanwezige potentieel aan kunnen spreken is een belangrijke opzet. Ik ben werkzaam als life-coach in mijn praktijk Take Care te Wernhout nb (Gem. Zundert)
Taal is, behalve de vorm om een ander iets duidelijk te maken, vooral ook de weergave van onze innerlijke wereld. Door middel van taal geven wij weer hoe wij ons voelen, wat wij ervaren, welke behoeften wij hebben en hoe wij denken. Wij kunnen taal gebruiken om in contact te zijn met onszelf, onze gevoelens en behoeften. Wij kunnen vrij zijn om onze behoeften bevredigd te krijgen en tegelijkertijd respect en mededogen te hebben voor de gevoelens en de behoeften van anderen.
Lang voordat ik echter volwassen was, (zo staat er geschreven) leerde ik echter te communiceren op een onpersoonlijke manier, waarbij het onnodig was om te onthullen wat er bij mij van binnen gebeurde: de manier waarop de meesten van ons communiceren; een manier die vaak gewelddadig is.
Ook als wij ons taalgebruik niet als gewelddadig ervaren, leiden onze woorden vaak tot pijn, voor onszelf dan wel voor anderen.
Ik herkende patronen in ons taalgebruik die dat geweld veroorzaken en ik ontdekte een specifieke vorm om te communiceren, te spreken en te luisteren, die ons brengt tot een wezenlijke verbinding met onszelf en met anderen; die ons natuurlijk mededogen doet bloeien.
Ik noem de vorm van communiceren geweldloze of mededogende communicatie.
Het verraste mij niet dat het onderzoek van professor Harvey van de Universiteit van Colorado aantoonde dat er een duidelijk verband is tussen het regelmatig gebruik van woorden die mensen classificeren of beoordelen en geweld. Etiketten, of zij nu iets zogenaamd positiefs of iets negatiefs uitdrukken, zijn een oordeel.
Etiketten zijn herkenbaar aan statisch taalgebruik. Jij “bent” aardig, dom, byzonder of wat dan ook. Ik heb nog nooit iets geleerd van de vele etiketten die ik in de loop van mijn leven opgeplakt heb gekregen. Wat mij wel heel duidelijk is geworden, is dat een etiket bijdraagt aan gevoelens van angst, schuld of schaamte.
Onze gedachten, gevoelens en behoeften uiten zich ook in onze daden. Wij dragen daarvoor zelf verantwoordelijkheid. Het schaadt ons en anderen als wij die verantwoordelijkheid afschuiven.