Onze levenssoep.
… en vergeet vooral het zout in de aardappels niet!
Soms dan mijmer ik zo om wat ik om me heen zie gebeuren.
Mensen die het druk hebben met van alles en nog wat.
Druk druk druk, je kent het wel.
Zo nu en dan betrap ik er mezelf ook wel eens op.
Natuurlijk kan je het druk hebben, er is zo véél wat je doen kan, het is soms moeilijk keuzes te maken, prioriteiten te stellen.
Gaandeweg in je leven ga je best herkennen welke “patronen” je zoal in je leven tegenkomt.
Patronen die je telkens weer tegen komt en waar je eigenlijk best van weet dat ze je niet altijd evengoed dienen, ondanks dat we toch best in staat zijn om daar een heel plausibel verhaal aan te hangen naar de buitenwereld.
In mijn werk als coach kom ik nog wel eens tegen dat mensen met erg veel overtuigingkracht bezig gaan te verklaren waarom dingen belangrijk zijn.
Ik laat ze dan rustig “verklaren”, duurt soms een hele tijd (maar dat geeft niet want dat heeft in dit geval zijn doel) en als ze klaar zijn kijk ik ze aan en zie dan dat ze zichzelf nog niet overtuigd hebben.
Als ze dat opmerken zijn ze soms in staat om met nog meer overtuigingskracht verder te gaan, waarbij ik simpelweg opmerk dat ze mij geen verantwoording schuldig zijn, dat ze alleen aan zichzelf verantwoording schuldig zijn in wat ze doen.
En ja, daar zitten ze dan met de gebakken peren, want innerlijk weten we eigenlijk precies waar we mee bezig zijn, we stoppen het alleen graag onder onder een geweldige saus van belangrijkheid.
Meestal volgt dan mijn vraag, ok, je had het druk en wat heeft het je opgeleverd?
Nou, ja, dit en dat moest allemaal bijtijds klaar.
Ok, maar wat heeft het jou opgeleverd?
Dat is een vraag die bij het gevoel komt.
Aanhakend op de oefening die ik eerder beschreef … stel ik dan wel eens de vraag …
Hoe kijk je hier op je 85 ste tegenaan? Wat heb je laten liggen terwijl je zo druk doende was, waar je op je 85 ste beslist spijt van zou hebben? Dan komen de partners, kinderen en kleinkinderen nog wel eens in beeld, relaties die stuk liepen op te weinig of geen aandacht. Kinderen die te weinig gezien zijn tijdens het opbouwen van de carriere! Velen krijgen dan gelukkig nog een tweede kans via de kleinkinderen! Nou, neem hem, zou ik zeggen! Tweede kansen worden niet vaak gegeven!
Tja en dan kom je echt bij prioriteiten, want het zijn de kleine dingen, die we vaak aan de kant schuiven, die nou nèt de meest elementaire dingen van het leven blijken te zijn.
De zout in de aardappels, de specerijen in de maaltijd, juist die kleine snufjes van aandacht, die eigenlijk geen tijd kosten, en toch leveren we ze in, als we niets in de gaten hebben.
Ken je dat? De vaders en moeders die carrière willen maken, die druk druk druk zijn en geen tijd meer overhouden om de wezenlijk belangrijke dingen mee te nemen in het leven?
Carrière maken, een raar begrip, alsof werk en aanzien de meest belangrijke zaken in het leven zijn. Aanzien en dan vooral hoe anderen tegen jou aankijken.
Het doet me vaak denken aan van die kleine jongetjes en meisjes die ik wel eens “stiekem stoer zien roken”, waarvan je weet dat ze verwachten dat als een ander ze ziet dat ze zullen denken:” Nou, dat is een grote knul of een flinke meid .. die rookt al”, terwijl ze niet in de gaten hebben dat ze mogelijk totaal anders bekeken worden en dat anderen denken, och.. dat is nou zonde, die rookt!!!!
We zijn soms zo geweldig in staat om allerlei waardeoordelen over onszelf te hebben, als zijnde “groot”, “volwassen”. ” flink” terwijl het gaat om gedrag waarmee we ons diep van binnen eigenlijk onszelf overeind willen houden als zijnde “voldoende belangrijk”.
Jammer toch, als je op de hoogte zou zijn dat je altijd al belangrijk was en je daar je niet eens voor uit de naad hoeft te werken!
Ga nog eens naar die oefening van je 85 ste verjaardag.
Kijk dan eens met een glimlach naar je leven nu en ga dan eens opnieuw beoordelen, waar je je tijd het beste in zou kunnen stoppen.
We zijn zo gewend om alsmaar in of/of te denken.
We doen òf het één, òf het ander, en het één lijkt vaak groot en het ander zijn vaak de kleine attenties in het leven zoals aandacht.
Aandacht voor de klasse-avond van je kinderen, het gesprek op school hoe het met je kinderen staat.
Laat je de dingen van je werk voor gaan, of nemen dergelijke schoolafspraken een even grote plaats in?
Leer in èn/èn te denken, als je je bewust bent van wat ècht belangrijk in het leven is, dan doe je de “kleine dingen” óók, naast wat je momenteel ook al deed.
De zout in de aardappels is een kwestie van aandacht en prioriteit, zorg dat je in je leven die kleine momenten van aandacht volop aandacht geeft, denk in èn/èn en maak de levenssoep tot een waar genoegen.
Sluit je niet af voor die kleine dingen, neem er ruimschoots de tijd voor, ze verrijken je leven op een geweldige manier en het ontspant tevens waar je dat nodig hebt (maar daar zal je je eerst van bewust moeten zijn, wil je dat kunnen opmerken).
Als ik wel eens een groot project heb, waar ik van vind dat het belangrijk is, momenten waarop ik zeg dat ik het even “druk” heb, kan ik het met groot genoegen afwisselen met heerlijke momenten tussendoor.
Internet maakt het je zelfs nog best gemakkelijk daarmee, want de hele wereld ligt aan je voeten.
Ik kan dan met genoegen een chat, MSN of skypegesprek tussendoor voeren, waarbij vooral de fun de overhand heeft. Of een diepgaand gesprek, wat even heel mijn aandacht in beslag neemt maar een geweldige tegenhanger kan zijn van al die andere ook belangrijke zaken.
Het is vooral de afwisseling die het leven interessant en aantrekkelijk maakt.
In wezen heeft het veel te maken met het voldoende gebruiken en voldoende afwisselen van heide hersenhelften.
Het één staat voor “logisch denken”, “werken” zogezegd, zoals we dat hier in het westen zo geneigd zijn dat als prominent belangrijk te ervaren. De andere hersenhelft is de “gevoelskant”, het “overzicht”, de “emotionele kant”, die helaas geweldig ondergewaardeerd wordt.
De linkerkant, waarbij alles lineair gebeurt, werkt geruime tijd in een staat van alertheid maar heeft de tegenpool hard nodig waarbij tussendoor de ontspanning kan toegelaten worden.
De rechterhelft, het creatieve brein, de het overzichtbrein, werkt alleen optimaal in een staat van ontspanning.
Ken je dat gevoel, keihard aan het denken en je kan er niet op komen, en je ontspant je even en jawel, het valt zomaar op je bordje!
Ontspan regelmatig, en ontspannen is als het ware die aandacht voor “het zout” in de aardappels en de “specerijen” in een wereldgerecht.
Op je 85 ste ben je je bewust dat met name die aandacht voor die “kleine aandachtspunten” je brachten waar je wezen moest.
Dus .. als je druk bent … vergeet de “kleine dingen niet”.....!!
Ik noem er wat, als “boodschappenlijstje voor de toekomst.”
Ga eens geregeld even tussendoor zo'n 5 minuutjes aandacht aan je omgeving, als ontspanning voor jezelf en als basis van je levenssoep! (Je kan alleen 85 worden als je goed gegeten hebt, met de juiste ingrediënten!)
Geef aandacht aan je relaties, en het gaat dan zowel om de 5 minuutjes tussendoor, als de afspraken om samen er eens even lekker voor elkaar te zijn, een avondje uit, een etentje, een cabaret of waarmee je elkaar verblijden kan.
Sta eens even stil bij blijdschap, ervaar wat die kleine dingen in jezelf teweeg gaan brengen.
Pak de telefoon eens en maak iemand blij met dat onverwachte moment van aandacht.
Het hele leven draait op aandacht.
Een baby die geen aandacht krijgt gaat zelf fysiek dood.
Wij “grote mensen” sterven soms emotioneel door te weinig aandacht te geven en door dat onvoldoende te kunnen ontvangen.
Ook de aandachtsmomenten voor jezelf zijn wezenlijk van belangrijk.
Herken wat het jou doet, als je aandacht geeft, het doet je innerlijk en emotioneel groeien.
Geef aandacht aan je gevoelens … stomp niet af, stop niet onder, zorg dat het leven je niet “opbreekt.”
Geef ruimte en aandacht, aan anderen maar ook aan jezelf.
Vraag je eens af, wat je diepste hartewens is!
Het zouden “die arm om je heen” en dat ontbijtje op bed kunnen zijn!
De wandeling met je kinderen en kleinkinderen, de speeltuin in!
Hoe wereldschokkend belangrijk willen we zijn?
Onze belangrijkheid ligt dus niet in “druk druk druk” zijn!
Leer genieten … het zijn met name de “kleine dingen” die ons de werkelijke vreugde schenken.
© Yvonne Mooijman
Posts tonen met het label prioriteiten. Alle posts tonen
Posts tonen met het label prioriteiten. Alle posts tonen
dinsdag 16 augustus 2011
woensdag 10 augustus 2011
Tijd te kort, prioriteit te kort, je bent zelf de oplossing
Tijd – prioriteit – en de rode draad in je leven
Ik kom tijd te kort. Ik kom er niet aan toe.
Vaak wordt een stuk eigen onbehagen uitgesproken als iemand dat zegt.
Ik kom tijd te kort, het betekent dat je systeem het gevoel heeft dat het bepaalde dingen beslist had willen doen, maar vaak “uit aangeleerde gewoonte” laten we andere dingen voorgaan.
Op onbewust niveau komt het bijvoorbeeld nog wel eens voor, dat als je voelt dat je iets echt wil in je leven, maar je vindt het nog wat lastig, nieuw of misschien wat onwennig, je moet wat uit je comfort-zone komen als het ware (persoonlijk ontwikkelen is soms even door je comfort-zone heen breken!), dat je daardoor allerlei andere dingen er voor in de plaats gaat doen. Haha het is me wel eens overkomen dat ik dacht: ”waar ben ik nu toch mee bezig, ik wist dat ik gewoon tijd zit te verspillen met allerlei minder belangrijke dingen (minder wezenlijke dingen) om maar uit te stellen!”
Mensen zijn allerminst gek, veelal voelen we terdege als we niet in evenwicht bezig zijn.
Ik raad niet voor niets aan aan mijn cliënten: “Voel, voel, voel, je bent zelf de weg! Je bent ook zelf de richtingaanwijzer. Je bent zelf de oplossing! Als je echt durft te voelen, voel je precies wat goed voor je zou zijn, niemand uitgezonderd”
Op onbewust niveau weet je die dingen vaak best, je wordt ze zelfs behoorlijk bewust, en die fase van “behoorlijk bewustzijn” is het gevoel dat ik net benoemde , dat je aangeeft dat “je er geen tijd voor had”, het excuus wat je benoemde. Het enige wat nog nodig is is het juiste bewustzijn!
Het is de onvrede, het gevoel dat je eigenlijk beter voor jezelf zou kunnen zorgen dat zegt: “ ja maar, ik had er geen tijd voor.”
Tijd, …. het heeft alles te maken met priori-tijd!
Prioriteiten stellen, weten wat werkelijk nu het belangrijkste is.
Ik ben wel eens een work-aholic tegen gekomen die het oeverloos druk had met werken, druk-druk-druk was het altijd.
Ja, maar het is gewoon belangrijk, was dan ook altijd wat hij ging verklaren.
Als je in evenwicht bent met je privé en werk, valt er niets te verklaren, dan is er gewoon evenwicht. Een excuus zal je in dat geval dan ook nooit horen, want dat is gewoon niet im frage.
Ken je de rode draad in je leven?
Hoe is je balans?
Stel je werkelijk het allerbelangrijkste op de eerste plaats?
Wat wil je bereiken in je leven?
Bouw je echte vriendschappen op, bouw je intense relaties op? Investeer je in met name “warme gevoelsbanden” in plaats van een strakke band met het bedrijfleven?
Ooit bij iemand bij zijn grafrede horen vertellen: “Pa, wat was ik blij dat je altijd op je werk en weg was, nooit geen tijd voor ons had, wat was je een geweldig werker …..?”
Wat prijs ik mij gelukkig met mijn pa indertijd, een man van weinig woorden, maar hij stelde duidelijk prioriteiten, binnen al zijn verplichtingen, en hij wist te tijd te maken een gevoelsband te smeden!
Hij nam tijd, hij had duidelijk prioriteiten. Ik heb genoten van de tijd dat we samen hadden in dit leven, zelfs al was dit maar heel even!
Hij smeedde in die tijd een band waar ik mijn leven lang mee toe kan!
Tijd prioriteit, neem je de tijd om de banden te smeden (al is het maar heel kort, je weet tenslotte niet echt hoeveel tijd je bij iemand krijgt?) waar mensen hun leven lang mee voort kunnen.
Werkelijk fysiek contact, bij elkaar zijn, tijd voor elkaar hebben, dingen samen doen, het wordt soms zo in de vergetelheid gebracht.
Tijd prioriteit …. je krijgt ofwel excuses ofwel resultaten. Zorg dat je resultaten krijgt!
Ik heb geen tijd, is slechts een excuus!
O, wat heerlijk om de tijd samen met je te door te brengen, is het genot van de juiste prioriteit.
Het blije gevoeld wat het oplevert, omdat je zelf (of samen) de prioritijd voor elkaar neemt.
Zoals mijn dochter met genoegen een afspraak kan maken om samen met haar zoontje de leuke momenten uit te zoeken waarin ze samen (met oma) specifieke leuke dingen gaat doen, tijd voor elkaar maken! Tijd investeren in elkaar is zo wezenlijk van belang.
Het herstelt ook de innerlijke balans. Heb je geen innerlijke balans, dan “breekt het leven je op”, zoals dat genoemd wordt. Kan een tijdje duren voor je het gaat beseffen, want dat is een regelrechte sluipmoordenaar (maar hij dient zich wel aan in gevoel, dus wees alsjeblieft alert!)
Prioriteit, tijd voor elkaar maken, ... voel wat het met je doet.
Voel als je “gemis aan dat specifieke gevoel van voldoening hebt”.
Wees je bewust waaraan je ECHT behoefte hebt, wat je ECHT nodig hebt om in evenwicht te zijn!
Even-wicht, niet ge-wichtig willen zijn door teveel gewerkt te hebben!
Op je 80 ste moet het NIET je werk-gever zijn die zich met genoegen in zijn handen wrijft omdat je er altijd was, ook niet als je je eigen werkgever was.
Je kinderen en je kleinkinderen willen zich je herinneren, hoe je er zowel fysiek als emotioneel voor hen was!
Neem alle rollen in de leven even serieus, vader, moeder, opa, oma, zoon, dochter, kleinkind, het zijn net zoals evenwichtig werk, serieuze onderdelen van het leven, met een bedoeling!
Helaas wordt vaak werken bij ons in het westen zo over gewaardeerd! Wat hebben we nog veel af-te-leren!
Ik wens je de juiste priori-tijd en een heel goed gevoel over je leven en je relaties!
Investeer vooral in priori-TIJD.
© Yvonne Mooijman
Ik kom tijd te kort. Ik kom er niet aan toe.
Vaak wordt een stuk eigen onbehagen uitgesproken als iemand dat zegt.
Ik kom tijd te kort, het betekent dat je systeem het gevoel heeft dat het bepaalde dingen beslist had willen doen, maar vaak “uit aangeleerde gewoonte” laten we andere dingen voorgaan.
Op onbewust niveau komt het bijvoorbeeld nog wel eens voor, dat als je voelt dat je iets echt wil in je leven, maar je vindt het nog wat lastig, nieuw of misschien wat onwennig, je moet wat uit je comfort-zone komen als het ware (persoonlijk ontwikkelen is soms even door je comfort-zone heen breken!), dat je daardoor allerlei andere dingen er voor in de plaats gaat doen. Haha het is me wel eens overkomen dat ik dacht: ”waar ben ik nu toch mee bezig, ik wist dat ik gewoon tijd zit te verspillen met allerlei minder belangrijke dingen (minder wezenlijke dingen) om maar uit te stellen!”
Mensen zijn allerminst gek, veelal voelen we terdege als we niet in evenwicht bezig zijn.
Ik raad niet voor niets aan aan mijn cliënten: “Voel, voel, voel, je bent zelf de weg! Je bent ook zelf de richtingaanwijzer. Je bent zelf de oplossing! Als je echt durft te voelen, voel je precies wat goed voor je zou zijn, niemand uitgezonderd”
Op onbewust niveau weet je die dingen vaak best, je wordt ze zelfs behoorlijk bewust, en die fase van “behoorlijk bewustzijn” is het gevoel dat ik net benoemde , dat je aangeeft dat “je er geen tijd voor had”, het excuus wat je benoemde. Het enige wat nog nodig is is het juiste bewustzijn!
Het is de onvrede, het gevoel dat je eigenlijk beter voor jezelf zou kunnen zorgen dat zegt: “ ja maar, ik had er geen tijd voor.”
Tijd, …. het heeft alles te maken met priori-tijd!
Prioriteiten stellen, weten wat werkelijk nu het belangrijkste is.
Ik ben wel eens een work-aholic tegen gekomen die het oeverloos druk had met werken, druk-druk-druk was het altijd.
Ja, maar het is gewoon belangrijk, was dan ook altijd wat hij ging verklaren.
Als je in evenwicht bent met je privé en werk, valt er niets te verklaren, dan is er gewoon evenwicht. Een excuus zal je in dat geval dan ook nooit horen, want dat is gewoon niet im frage.
Ken je de rode draad in je leven?
Hoe is je balans?
Stel je werkelijk het allerbelangrijkste op de eerste plaats?
Wat wil je bereiken in je leven?
Bouw je echte vriendschappen op, bouw je intense relaties op? Investeer je in met name “warme gevoelsbanden” in plaats van een strakke band met het bedrijfleven?
Ooit bij iemand bij zijn grafrede horen vertellen: “Pa, wat was ik blij dat je altijd op je werk en weg was, nooit geen tijd voor ons had, wat was je een geweldig werker …..?”
Wat prijs ik mij gelukkig met mijn pa indertijd, een man van weinig woorden, maar hij stelde duidelijk prioriteiten, binnen al zijn verplichtingen, en hij wist te tijd te maken een gevoelsband te smeden!
Hij nam tijd, hij had duidelijk prioriteiten. Ik heb genoten van de tijd dat we samen hadden in dit leven, zelfs al was dit maar heel even!
Hij smeedde in die tijd een band waar ik mijn leven lang mee toe kan!
Tijd prioriteit, neem je de tijd om de banden te smeden (al is het maar heel kort, je weet tenslotte niet echt hoeveel tijd je bij iemand krijgt?) waar mensen hun leven lang mee voort kunnen.
Werkelijk fysiek contact, bij elkaar zijn, tijd voor elkaar hebben, dingen samen doen, het wordt soms zo in de vergetelheid gebracht.
Tijd prioriteit …. je krijgt ofwel excuses ofwel resultaten. Zorg dat je resultaten krijgt!
Ik heb geen tijd, is slechts een excuus!
O, wat heerlijk om de tijd samen met je te door te brengen, is het genot van de juiste prioriteit.
Het blije gevoeld wat het oplevert, omdat je zelf (of samen) de prioritijd voor elkaar neemt.
Zoals mijn dochter met genoegen een afspraak kan maken om samen met haar zoontje de leuke momenten uit te zoeken waarin ze samen (met oma) specifieke leuke dingen gaat doen, tijd voor elkaar maken! Tijd investeren in elkaar is zo wezenlijk van belang.
Het herstelt ook de innerlijke balans. Heb je geen innerlijke balans, dan “breekt het leven je op”, zoals dat genoemd wordt. Kan een tijdje duren voor je het gaat beseffen, want dat is een regelrechte sluipmoordenaar (maar hij dient zich wel aan in gevoel, dus wees alsjeblieft alert!)
Prioriteit, tijd voor elkaar maken, ... voel wat het met je doet.
Voel als je “gemis aan dat specifieke gevoel van voldoening hebt”.
Wees je bewust waaraan je ECHT behoefte hebt, wat je ECHT nodig hebt om in evenwicht te zijn!
Even-wicht, niet ge-wichtig willen zijn door teveel gewerkt te hebben!
Op je 80 ste moet het NIET je werk-gever zijn die zich met genoegen in zijn handen wrijft omdat je er altijd was, ook niet als je je eigen werkgever was.
Je kinderen en je kleinkinderen willen zich je herinneren, hoe je er zowel fysiek als emotioneel voor hen was!
Neem alle rollen in de leven even serieus, vader, moeder, opa, oma, zoon, dochter, kleinkind, het zijn net zoals evenwichtig werk, serieuze onderdelen van het leven, met een bedoeling!
Helaas wordt vaak werken bij ons in het westen zo over gewaardeerd! Wat hebben we nog veel af-te-leren!
Ik wens je de juiste priori-tijd en een heel goed gevoel over je leven en je relaties!
Investeer vooral in priori-TIJD.
© Yvonne Mooijman
donderdag 4 december 2008
Niet lekker in je vel zitten?
..
Wat gebeurt er als je niet lekker in je vel zit?
En wat gebeurt er als je niet tijdig ingrijpt?
In eerste instantie zal de levensenergie langzamer gaan stromen.
Hierdoor zullen belangrijke organen minder doorstroming krijgen, waardoor doorstroming nog verder zal stagneren.
De bekende neerwaartse spiraal.
Vaak wordt dit in het beginstadium niet eens zo zeer herkend. Vaak als het proces iets verder gevorderd is gaat men in eerste instantie ervaren dat men "niet lekker in zijn vel zit".
Hoe langer dit proces voortgang vindt, hoe meer klachten zich op emotioneel en ook op fysiek niveau zich zullen gaan manifesteren.
Hoe dieper men "wegzakt", hoe trager de energie zal gaan stromen.
De oorsprong zit hem meestal erin dat men al enige tijd niet "zijn eigen weg bewandelt", zich teveel aanpast of voegt zonder zich voldoende bewust te zijn (geweest) van de diepere eigen behoeftes. Vaak zijn de eigen behoeften al langere tijd niet echt vervuld, of op bepaalde gebieden onvoldoende vervuld.
Een bepaald levenspatroon kan ingesleten zijn, wat lange tijd een bepaald comfort gevoel heeft opgeroepen, maar op het moment dat men zich niet meer echt ontwikkelt, geeft het lichaam vaak aan met klachten en onrustgevoelens dat er verandering noodzakelijk is.
Het lichaam fungeert dan vaak als signaalfunctie om aan te geven dat men zich weer verder heeft te ontwikkelen om weer een gezonde vervulling en invulling van zijn leven te verkrijgen.
Leer eens herkennen of je al langere tijd onvoldoende je werkelijke diepere behoeften heb gevoeld en ook werkelijk vervuld.
Leef jij je passie of leef je al langere tijd vanuit je welbekende comfort-zone?
Soms kan een nieuwe gebeurtenis je ineens bij je gevoel brengen en bewust maken van wat je werkelijk nodig hebt. Ga je tegen die stroom in hangen dan gaat de levensenergie stagneren en ontstaan klachten.
Meebewegen is van belang. Go with the flow wordt dat genoemd!
Verzet je je bewust of onbewust hier tegen dan wordt vaak het volgend patroon herkenbaar
Herken de weg van "de in oorsprong sprankelende energieke" persoon - "wat mat worden" - "zich niet helemaal lekker voelen" - "een echte baaldag hebben" - "een keer een dag ziek zijn" - "een verschrikkelijk humeur hebben" - "regelmatig zich niet lekker voelen"- " zich zorgen maken", "regelmatig ziekteverzuim" - "depressieve gevoelen" gedurende kortere periodes - conflictsituaties met jou als "spin in het web" in je directe privé of werksituaties - "langduriger ziekteverzuim" - " depressie" - "weinig levensvreugde" - "het missen van levensvreugde" - "het gaan missen van zingeving in het leven".
Door middel van bewustwording, wat via transformationele coaching in gang wordt gezet, wordt het proces van de neerwaartse spiraal doorbroken en weer richting "sprankelende authentieke persoon" gebracht.
Zoals je begrepen zult hebben is het van belang tijdig dit proces van de neerwaartse spiraal om te buigen.
Vaak zijn enkele gesprekken dan al voldoende om snel en effectief weer terug in de richting van de juiste energie te komen, waarin je leert herkennen welke natuur wetmatigheden van invloed zijn en hoe je "volgens je natuur" je beter in je vel kunt komen zitten.
Ik richt me in de coaching op kennisoverdracht en oorzakelijk inzicht hoe je het snelste weer in balans komt. Ben je ver weggezakt in je energie dan zal je ook iets meer tijd dienen te besteden om de weg terug weer te optimaliseren.
Leer de natuur wetmatigheden kennen en leer ze vóór je te laten werken.
Het leven is bedoeld om sprankelend te zijn, maar dat kan het pas worden als je zelf "met de levensstroom mee kan bewegen, en er niet er keihard tegenin blijft ploeteren."
Heb je vragen, bel me gerust op 0162 43 82 48 of op 06 333 22 430 om enig inzicht te krijgen in wat ik voor je kan betekenen om samen dit proces te keren.
Het is ook mogelijk om via e-coaching per skype of telefoon, en via workshops om inzicht te verkrijgen in je mogelijkheden.
Naast de emotionele componenten zijn ook de fysieke componenten van groot belang.
In mijn nieuwste artikel heb ik meer geschreven over: Ons interne milieu dat zo dient te zijn dat het een milieu vormt voor behoud van gezondheid in plaats van een mogelijke broedplaats voor ziekteverwekkers.
Met vriendelijke groet,
Yvonne Mooijman
Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling
Wat gebeurt er als je niet lekker in je vel zit?
En wat gebeurt er als je niet tijdig ingrijpt?
In eerste instantie zal de levensenergie langzamer gaan stromen.
Hierdoor zullen belangrijke organen minder doorstroming krijgen, waardoor doorstroming nog verder zal stagneren.
De bekende neerwaartse spiraal.
Vaak wordt dit in het beginstadium niet eens zo zeer herkend. Vaak als het proces iets verder gevorderd is gaat men in eerste instantie ervaren dat men "niet lekker in zijn vel zit".
Hoe langer dit proces voortgang vindt, hoe meer klachten zich op emotioneel en ook op fysiek niveau zich zullen gaan manifesteren.
Hoe dieper men "wegzakt", hoe trager de energie zal gaan stromen.
De oorsprong zit hem meestal erin dat men al enige tijd niet "zijn eigen weg bewandelt", zich teveel aanpast of voegt zonder zich voldoende bewust te zijn (geweest) van de diepere eigen behoeftes. Vaak zijn de eigen behoeften al langere tijd niet echt vervuld, of op bepaalde gebieden onvoldoende vervuld.
Een bepaald levenspatroon kan ingesleten zijn, wat lange tijd een bepaald comfort gevoel heeft opgeroepen, maar op het moment dat men zich niet meer echt ontwikkelt, geeft het lichaam vaak aan met klachten en onrustgevoelens dat er verandering noodzakelijk is.
Het lichaam fungeert dan vaak als signaalfunctie om aan te geven dat men zich weer verder heeft te ontwikkelen om weer een gezonde vervulling en invulling van zijn leven te verkrijgen.
Leer eens herkennen of je al langere tijd onvoldoende je werkelijke diepere behoeften heb gevoeld en ook werkelijk vervuld.
Leef jij je passie of leef je al langere tijd vanuit je welbekende comfort-zone?
Soms kan een nieuwe gebeurtenis je ineens bij je gevoel brengen en bewust maken van wat je werkelijk nodig hebt. Ga je tegen die stroom in hangen dan gaat de levensenergie stagneren en ontstaan klachten.
Meebewegen is van belang. Go with the flow wordt dat genoemd!
Verzet je je bewust of onbewust hier tegen dan wordt vaak het volgend patroon herkenbaar
Herken de weg van "de in oorsprong sprankelende energieke" persoon - "wat mat worden" - "zich niet helemaal lekker voelen" - "een echte baaldag hebben" - "een keer een dag ziek zijn" - "een verschrikkelijk humeur hebben" - "regelmatig zich niet lekker voelen"- " zich zorgen maken", "regelmatig ziekteverzuim" - "depressieve gevoelen" gedurende kortere periodes - conflictsituaties met jou als "spin in het web" in je directe privé of werksituaties - "langduriger ziekteverzuim" - " depressie" - "weinig levensvreugde" - "het missen van levensvreugde" - "het gaan missen van zingeving in het leven".
Door middel van bewustwording, wat via transformationele coaching in gang wordt gezet, wordt het proces van de neerwaartse spiraal doorbroken en weer richting "sprankelende authentieke persoon" gebracht.
Zoals je begrepen zult hebben is het van belang tijdig dit proces van de neerwaartse spiraal om te buigen.
Vaak zijn enkele gesprekken dan al voldoende om snel en effectief weer terug in de richting van de juiste energie te komen, waarin je leert herkennen welke natuur wetmatigheden van invloed zijn en hoe je "volgens je natuur" je beter in je vel kunt komen zitten.
Ik richt me in de coaching op kennisoverdracht en oorzakelijk inzicht hoe je het snelste weer in balans komt. Ben je ver weggezakt in je energie dan zal je ook iets meer tijd dienen te besteden om de weg terug weer te optimaliseren.
Leer de natuur wetmatigheden kennen en leer ze vóór je te laten werken.
Het leven is bedoeld om sprankelend te zijn, maar dat kan het pas worden als je zelf "met de levensstroom mee kan bewegen, en er niet er keihard tegenin blijft ploeteren."
Heb je vragen, bel me gerust op 0162 43 82 48 of op 06 333 22 430 om enig inzicht te krijgen in wat ik voor je kan betekenen om samen dit proces te keren.
Het is ook mogelijk om via e-coaching per skype of telefoon, en via workshops om inzicht te verkrijgen in je mogelijkheden.
Naast de emotionele componenten zijn ook de fysieke componenten van groot belang.
In mijn nieuwste artikel heb ik meer geschreven over: Ons interne milieu dat zo dient te zijn dat het een milieu vormt voor behoud van gezondheid in plaats van een mogelijke broedplaats voor ziekteverwekkers.
Met vriendelijke groet,
Yvonne Mooijman
Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling
maandag 18 augustus 2008
Vanzelfspekendheid
Wat zou je doen als je nog twee dagen te leven had en voldoende energie om alles nog te kunnen doen wat je zou willen, waarvan je je nooit gerealiseerd hebt dat het werkelijk het allerbelangrijkste zou zijn voor jou of een ander?
WAT zou je tegen WIE willen zeggen?
Weet je wel zeker dat je die twee dagen krijgt, hoe vanzelfsprekend is dat voor je?
Hoe vanzelfsprekend is het voor je dat die ander die twee dagen nog gegeven is?
Ooit ervaren dat het leven plots eindig kan zijn, zonder vooraankondiging?
En zou je bovenstaande doen, ook zonder onder die druk te moeten staan?
Stel je voor dat je zou beseffen dat je leven NU plots voorbij zou kunnen zijn, waarvan zou je spijt hebben dat je echt waardevolle dingen nooit gedaan had.....?
WIE zou het verdiend hebben meer aandacht van je te hebben gekregen.
Bij wie vond je het het meest vanzelfsprekend dat hij of zij er altijd voor je was?
Hoe vanzelfsprekend heb je daar zelf je aandacht gegeven?
Haal uit jezelf wat er in zit ....
Veel succes.......
Yvonne Mooijman
Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling
WAT zou je tegen WIE willen zeggen?
Weet je wel zeker dat je die twee dagen krijgt, hoe vanzelfsprekend is dat voor je?
Hoe vanzelfsprekend is het voor je dat die ander die twee dagen nog gegeven is?
Ooit ervaren dat het leven plots eindig kan zijn, zonder vooraankondiging?
En zou je bovenstaande doen, ook zonder onder die druk te moeten staan?
Stel je voor dat je zou beseffen dat je leven NU plots voorbij zou kunnen zijn, waarvan zou je spijt hebben dat je echt waardevolle dingen nooit gedaan had.....?
WIE zou het verdiend hebben meer aandacht van je te hebben gekregen.
Bij wie vond je het het meest vanzelfsprekend dat hij of zij er altijd voor je was?
Hoe vanzelfsprekend heb je daar zelf je aandacht gegeven?
Haal uit jezelf wat er in zit ....
Veel succes.......
Yvonne Mooijman
Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling
Abonneren op:
Posts (Atom)