vrijdag 21 oktober 2011

Censuur: Dr. Lenkei Wat u niet mag weten over uw gezondheid

Ik las het onderstaande boek. Ongelooflijk inzichtelijk over de achtergronden waarom artsen medicatie voorschreven of blijven voorschrijven. Medicijnen gestudeerd blijken te hebben ipv gezondheidszorg en vaak kennis blijken te missen over ons natuurlijk zelfgenezend vermogen. Om ook te begrijpen waarom de onrust "occupy" is ontstaat. Het merendeel van de mensen die daar hun onrust uiten zullen nog geen idee hebben wat er in historie achter de macht en onmacht aanwezig is:





Veel wist ik al uit ervaring, veel nieuwe inzichten werden me via dit boek óók duidelijk! Voor € 14,75 een hoop kennis en inzicht en hopelijk voor ieder van ons werkelijk gezondheid zonder belangenverstrengelingen en macht en onmacht gevoelens.

Macht en onmacht zijn thema's die zowel prive als in het bedrijfsleven van toepassing zijn. Ons bewustworden wat de motivatie van anderen is in diens communicatie, biedt ons mogelijkheid om weer vrijer van macht en onmachtgevoelens te geraken. We gaan gezondere keuzes maken zowel voor onszelf als voor anderen.

Niet de macht van anderen bevechten, maar ons onze eigen onmachtgevoelens bewustworden. We hebben lang "geleerd" dat anderen het voor ons "beter" wisten.

Weer zelf denken, zelf weer naar ons eigen gevoelens durven gaan, het geeft nieuwe uitkomsten

Yvonne

zondag 16 oktober 2011

Spiegelen

Weerspiegelen ....

Kijk me in mijn ogen en je vindt jezelf …

Kijk me in mijn ogen en je vindt jezelf
Is het je angst, je oordeel of twijfel,
je blijheid, spontaniteit
twijfel of hoop
het is niet mij die je ziet
ik weerspiegel.

Is het wat je denkt of doet
of dat wat je juist vermijdt?
De boog die je om me heen maakte
of de spontaniteit van contact?
Het is niet mij die je ziet
ik weerspiegel.

Kijk, en ervaar
en gun je de rust
voel je vrij en onderzoek
het is niet mij die je ziet,
ik weerspiegel

Reik mij je hand,
raak me aan
ga in contact
via mij
met jezelf
het is niet mij die je ziet
ik weerspiegel.

Wees niet beschroomd,
wees liefdevol
met alles wat je in je voelt
voel hoe het voelt
en ervaar de liefde
het is niet mij die je ziet
ik weerspiegel

Voel de rust in mij
voel de schroom in mij
voel de twinkeling en de glimlach
voel het verlangen en mij
en de liefde in mij
het is niet mij die je ziet
ik weerspiegel.

© Yvonne Mooijman



Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

zondag 9 oktober 2011

Take this waltz ... Leonard Cohen

..







 Leonard Cohen weet me met zijn stem tot diep in mijn hart te raken.

De diepgang in gevoelens spreekt me aan!

zaterdag 8 oktober 2011

Gevoelens kunnen toelaten, wat een KRACHT!



Gevoelens weten toe te laten en ze gewoon kunnen tonen .... wat een power, wat een Kracht!

Authenticiteit, werkelijk bij jezelf mogen uitkomen ..... een pracht voorbeeld van het leven door je heen laten stromen in verbondenheid!

vrijdag 7 oktober 2011

Dank je wel geleende schouder ....

Dank je wel,

Dank je wel geleende schouder,
dat ik even leunen mocht,
dat ik even klein mocht wezen,
dat een hand de mijne zocht.
Dank je wel, geleende oren
open voor mijn jammerklacht,
open voor mijn diepste wanhoop,
luisterend de halve dag.
Dank je wel dat toen
ik woedend vroeg:
"Heb ik dit nou verdiend?!"
Jij alleen mijn haren streelde.
dank je wel,
je bent een
Vriend.

Persoonlijk geschreven tekst op een Kerstkaart aan mij in 1997, schrijfster bij mij bekend.

Ik ben er en ik besta .....



Een rode draad in het leven en de pijn daarvan in mij of jou.

We trachten mensen te ontzien pijn te vermijden.
Echter nimmer kan wie dan ook de verwerking van wie dan ook overnemen door afwezig te zijn.
Verwerk het leven, accepteer wat is en jij en ik kunnen elkaars vrienden zijn.

Meermalen “overkwam” het mij dat mij gevraagd werd vanwege onverwerkte pijn bij zichzelf of een ander afwezig te zijn, waarbij ik onbedoeld in mijn eigen pijn van onbevestiging van mijn gevoelens terecht kwam zonder dat de ander zijn proces van verwerking in bleek te gaan, dat zelfs mijn afwezigheid een reden bleek te zijn voor de ander om diens verwerking niet aan te “hoeven” gaan,
ik gaf kortweg mijn eigen ruimte prijs ....!

Vaak was ik liefdevol “bereid” voor de ander die situatie tijdelijk aan te gaan. Ik geef graag ruimte waar die nodig is ... tekens echter is mij gebleken dat ik de verwerking van de ander daarmee allesbehalve op weg hielp en vaak juist omdat ik er toe bereid bleek, bleef de ander op zijn plek van on-verwerking en kwam de ander juist niet verder.
Ik bleek juist in mijn meegaandheid, en daarmee tevens ontkenning van mijn eigen gevoel de ander allerminst te helpen en slechts mezelf pijn te doen.

Het zit niet in mijn aard iemand te zullen kwetsen, als geen ander ben ik invoelend naar ieders gevoel
omdat ik in kan voelen, viel ik echter regelmatig in mijn eigen valkuil.
De valkuil van “een pas opzij gaan” voor de ander ten koste van mijzelf, ten koste van eigenwaarde.
Ik diende te leren ook meer invoelend naar juist mijn eigen gevoelens te worden en er simpelweg te mogen "zijn", zonder toestemming, gewoon mijn geboorterecht "zijn".

Via “de ruimte” van een ander kan ik, noch de ander, mijn leven verwerken, gelukkig en blij zijn.
Vertrouw daarom op mijn inzet dat ik via mijn natuurlijke aanwezigheid slechts mijn eigen plaats in gebruik zal nemen, zonder voor welke ander dan ook kwetsend aanwezig te zijn.
Ik kan zelfs nooit de ruimte van een ander innemen daarvoor zijn we te UNIEK en bijzonder!

Ieder is verantwoordelijk voor zijn verwerking, zijn eigen gevoelens, waaraan voorafgaand diens eigen gedachten en overtuigingen ten grondslag liggen

Vraag me echter nooit meer om om welke reden dan ook afwezig te zijn want ook ik besta mèt mijn gevoel zoals ieder ander. Nimmer zal jouw of mijn oplossing mogen zijn dat, juist ik, omdàt ik invoelend ben en respect heb voor het gevoel van de ander dat ik om die reden een afwezige dien te zijn.

Het is mijn soms juist pijnlijke weg, om aanwezig te mogen zijn, uit mijn valkuil te mogen stappen, die stap opzij … en plaats te maken niet de verantwoording op te nemen voor de verwerking of pijn van de ander en die over te pakken, de verwerking daar te laten zijn waar hij hoort en aanwezig dient te zijn, ieder bij zichzelf in volledige aanwezigheid van ieder.

Ik ben verantwoordelijk voor mijn ruimte de oerruimte die ieder heeft als ik mijn ruimte niet vul
doet iets of iemand anders dat, en dat is nooit de bedoeling geweest …... van mijn ruimte
Ik ben er, ik besta ….

Stef Bos vertolkt voor mij het er mogen zijn, de eigen plaats in nemen en het goede gevoel
wat dat teweeg brengt.... Simpelweg je eigen ruimte in mogen nemen in de wetenschap dat dat nou net de bedoeling van het leven was....

De ander spiegelt mij

ik krijg een vraag
en mijn antwoord kan ofwel mijn pijn of vreugde zijn.

© Yvonne Mooijman