Ver-ont-schuld-igen , excuses maken

..

Het lijkt mode in "wat de spirituele wereld heet te zijn", om een hele rare draai te geven aan het leven.

Ik hoor "spirituele kreten" langs komen, die dermate de werkelijke bedoeling van spiritueel zijn, namelijk "het totaal en werkelijk verbonden willen zijn", in verwarring brengen. Verbonden willen zijn met ALLEN ... niet alleen jij en ik, nu even. Juist ALLE verbindingen mee te nemen, de verantwoordelijkheid JUIST te willen nemen met mensen die hun pijn tegen komen.

Het is bij voorbeeld zo KRACHTIG, als iemand tot het inzicht komt, dat hij iets deed, wat bij de ander pijn opriep, waarbij geen intentie was om die ander pijn te bezorgen. Een beschrijving misschien die niet helder was, waardoor iemand zich geraakt voelde door een stuk wat een onzorgvuldige boodschap meegaf.

Op dat moment kan een welgemeend excuus, een welgemeende ver-ont-schuld-iging, zoveel pijn weer verzachten. Dat is geen schuld- bekennen, nee juist ver-ont-schuld-igen, zuiver durven aangeven dat van schuld geen sprake was in tegenstelling tot "doelbewust treiteren", wat gewoon ook bestaat. Het is een cadeau aan je zelf om je te mogen distantieren van iets wat je niet was, en een cadeau aan de ander.

Het is verwarrend als mensen dan (ook met een prima intentie) de welgemeende verontschuldiging gaan ont-krachten door publiekelijk de persoon die zijn excuus aanbood te gaan vertellen dat een excuus niet nodig was..... zit weer...... de ander (met de pijn die niet bedoeld was ) in de kou, alsof er geen pijn was om te verzachten.
Er wordt dan al snel geroepen.... ach joh ... het is spiritueel ... laten joh ... dat is het pad van de ander .
Het lijkt een nieuwe rage voor mensen die nog in het "egocentrisme zitten en daar comfortabel in wensen te blijven zitten", om dan met de stelling te komen "dat is het pad van de ander, daar moet je AF blijven", om vervolgens genade-loos hun eigen padje af te lopen ... alsof de ander niet op HUN pad kwam.

Deze verwarring wordt gezaaid door de egoist .... die nou net niet spiritueel ontwikkeld bezig is ... Spiritualiteit is in wezen in de ogen van de egoist de vijand.
De spirituele persoon zelf heeft geen vijanden, komt echter vaak absoluut vijandig gedrag tegen ...
Vijandig gedrag zal pijn kunnen opleveren .... het vreet energie, want men is bereid te geven zelfs waar tijdelijk niets gekregen wordt, zolang dat nodig zal zijn.

Werkelijk spiritueel verbonden zijn, is JE EIGEN PAD te durven bewandelen, en diegene die je op je pad in zijn pad tegen komt .... simpel weg de hand te durven RIJKen en te ondersteunen....
Spiritualiteit is namelijk .... ondersteunen waar pijn is, om die pijn te helpen verwerken.
De egoist ( bezig met ego - eigen belang) is bezig kracht bij de ander te ont-krachten.

Durf mensen te ondersteunen die in hun Kracht staan ... een excuus is KRACHT......!
Ondersteun het excuus zodat hij zijn DOEL (de be-doel-ing) kan bereiken ... de pijn die onbedoeld een gevolg was voor een ander van misschien mijn gedrag gewoon krachtig en liefdevol te ook verzachten .....

Als een ander een excuus van mij ont-kracht, zal ik dan ook altijd de ander duidelijk maken, dat mijn excuus welgemeend is, en serieus genomen mag worden als Kracht voor mij en degene die er "on-be-doel-d" hinder van heeft gehad. Dat wens ik dan niet weer ont-kracht te zien ....

Yvonne Mooijman


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling