Relaties, zielsverwanten en spiegelen.

Een paar prachtige teksten die voor veel mensen zeer inzichtelijk zullen kunnen werken.

Ik verwijs als eerste graag naar de volgende blog over de zgn. schaduwvrouw

Aansluitend zal ik de volgende linken over de beleving van de zgn. runner geven en een link naar het  artikel "in gesprek met een runner", om zo mogelijk meerdere kanten van een en dezelfde werkelijkheid te kunnen belichten.

Denk er om tijdens het lezen, dat niets een kwestie is van "schuld", zelfs niet als mensen zeggen zich wel schuldig te "voelen".

Een gevoel van zich "schuldig" voelen, of een aanname "schuldig" te zijn, houdt mensen vaak onnodig "op hun plek", waar ze niet horen!

Het houdt mensen vaak in de "bevriezing".

Schuld is een overtuiging, een overtuiging is een "aanname", het kan daardoor mensen juist  ondermijnen doordat ze erdoor niet meer in beweging durven komen, bang om "gezien" te worden..

Alles binnen relaties heeft te maken met de persoonlijk-ontwikkelingsprocessen die mensen doormaken en al of niet wensen aan te gaan.

Voor iedereen binnen relaties heeft de betreffende relatie te maken met de eigen persoonlijke ontwikkelingsprocessen.

Durf ik alles wel onder ogen te komen, kan ik wel open en eerlijk zijn, wil ik dat zijn, durf ik dat aan, ben ik me al of niet bewust dat ik dingen soms zelfs "liever niet onder ogen kom", kortom ... binnen relaties kan en zal met zijn grootste persoonlijk ontwikkelingsprocessen tegen komen!!

Creeer nu rust in je tweelingziel-relatie.


Om het een en ander nog uitgebreider te verduidelijken wil ik de volgende link nog toevoegen  over spiegelen .


Het waren vier artikelen die ik onafhankelijk van elkaar kort geleden tegen kwam, ik zet ze alle vier in combinatie, graag even in het licht!

Alle artikelen geven inzicht in bepaalde relaties, onafhankelijk vanuit welke positie je het leest, zal het ieder inzicht kunnen geven van waar men "staat".

Veel succes!!

Liefs

Yvonne

Een gelukkig mens en andere geheimen

Bij toeval word ik geattendeerd op een bericht van mij uit 2008.

Ik voeg het hier weer toe, inclusief mijn reactie indertijd op het artikel.

Ik wens allen veel leesgenot!

Het geheim van de ander.

"Waarom woont u in het bos", vroeg Frederike, "waarom woont u niet bij ons in het dorp"?

"Omdat ik een eenling ben", zei de vreemde man. "Eenlingen wonen op zich zelf".

Wat is een eenling?

Iedereen is een eenling, zei de vreemde man, maar bijna niemand weet het. 

Frederike keek hem ernstig aan. 

Waarom niet? 

Omdat de meeste mensen bang zijn voor zichzelf. Ze willen liever samen eenzaam zijn.

Ben ik ook een eenling? vroeg Frederike.

Ja, jij ook, zei de vreemde man. Zal ik later ook een eenling zijn?

Dat hangt van jou af, bedenk wel dat het heel moeilijk is om een eenling te zijn. 

Ieder mens wil je beïnvloeden. Iedereen wil zich met jou bemoeien, zodat je net zo wordt als zij. 

Want als je een eenling wilt zijn, dan blijf je altijd een ander voor de ander en dezelfde voor jezelf. 

Dan blijf je altijd vrij. Zorg dat je vrij blijft.

Hoe moet ik dat doen, vroeg Frederike zacht. Ik ben vaak heel bang voor de mensen, vooral op school. Ze schelden me uit omdat ik zo goed kan leren.

Dat maakt niets uit, het gaat erom dat je niet bang bent voor jezelf. 

Eenlingen reageren altijd op zichzelf en nooit op de ander. 

Dus als de ander je uitscheldt, dan scheld je niet terug. 

Je vraagt je alleen af waarom doet het nu zo zeer in mij? 

Is dat mijn trots, is dat mijn onzekerheid, is dat mijn angst? En waarom wil ik nu zo graag terugschelden? 

Komt dat door de ander of komt dat omdat ik zo van schelden hou? 

Omdat ik nog zoveel gescheld in mij heb zitten? 

Vraag altijd aan jezelf en nooit aan de ander, want anders komt er een ander in je wonen en weet je niet meer wie je bent.
De vreemde man pakte een beukennootje van de grond en zei: ieder mens is als dit zaadje. 

De ander is alleen het water of het zonlicht, maar nooit het zaadje zelf. 

Dat zaadje zit in jou. Verbind je altijd met jouw eigen oorzaak en niet met de motieven van de ander.  

Zo maak je je vrij van de motieven van de ander. 

De ander raakt je alleen maar aan, zoals ook de regen of de zon alleen het zaadje aanraakt, maar niet weet of er een beukenboom of een dennenboom uit groeit.
 

Of een roos, zei Frederike.

Precies, of een roos. Niemand weet wat jij in je hebt. 

Dat moet je zelf ontdekken. 

De ander kan je niet raken, als jij het niet in je hebt. 

Dus iedere keer als je door de ander wordt aangeraakt, of dit nu met vloeken gebeurt of met een compliment, met slaan of met een streling, iedere keer kun je iets over jezelf te weten komen. 

Dat is het mooie van de ander. 

Dat is het mooie als je een eenling bent. 

Een eenling doet dankzij de ander steeds nieuwe ontdekkingen over zichzelf.
Eigenlijk kan de ander je dus heel weinig aandoen. 

Je doet het allemaal zelf. 

Je kunt de ander ook heel weinig aandoen. 

Wees dan ook niet bang de ander te kwetsen, want dat is niet mogelijk. 

Je kunt de ander alleen aanraken op de plek waar hij al gekwetst was, maar dat is niet jouw schuld, dat heeft hij zelf gedaan.

En het is ook aan hem of hij deze kwetsing vergroot, of juist beter wil leren begrijpen. 

Bemoei je niet met de ander, maar laat hem vrij.

Voel je ook niet gehinderd om alles te zeggen wat je wilt zeggen, zo blijf je in evenwicht. 

Zo blijf je vrij van elkaar en geef je de ander geen macht over jou.

Fragment uit:

“Een gelukkig mens en andere geheimen” - Theije Twijnstra'

-----

Ik reageer even op de volgende passage:

“Want als je een eenling wilt zijn, dan blijf je altijd een ander voor de ander en dezelfde voor jezelf. Dan blijf je altijd vrij. Zorg dat je vrij blijft.”

Ik vind het prachtig als iemand een-ling is. De “Werkelijke Een-ling” “staat” voor wie hij IS , hij “staat” ook voor “het hele kosmische gebeuren”, waar wij als mensen allemaal deel van uit maken, hij “staat” dus ook voor “ons aller welzijn, zonder “zichzelf te verliezen”.
Hij “staat” in zijn KRACHT. Een een-ling heeft zijn VRIJHEID hervonden in zichzelf en is in staat ieder contact met een ander aan te kunnen…… wat een VRIJHEID …. Dat is ECHTE VRIJHEID …..

Een-ling is niet “een eenzame”, juist niet …

De eenzame heeft het contact met zichzelf verloren, van waaruit hij zich eenzaam zal voelen, afgewezen of verloren …... De eenzame zal makkelijk een zonder-ling kunnen worden ….

De eenzame “zonder-ling” is vaak bang om veranderd te worden, hij zegt VRIJ te willen zijn, maar blijkt niet in staat vrij te kiezen er voor anderen te zijn, omdat hij nog niet geheel in zijn kracht staat. De angst dat de ander hem zal kunnen beïnvloeden deed hem besluiten zich af te zonderen …. Vrijheid wordt dan vaak aangedragen als reden van de afzondering … echter de VRIJHEID zal pas om te hoek kunnen komen voor de “zonder-ling”, als hij het werkelijk contact met zichzelf aangaat. Dat is een proces van persoonlijke ontwikkeling .....

Hiervoor zal contact met de omgeving daarvoor nodig kunnen zijn. Van belang is dan dat zij de juiste “persoon of hulpverlener” weten te vinden, aan wie hij het vertrouwen durft te schenken, om hem in “zijn kracht en VRIJHEID” te mogen brengen.

Ik wens iedereen VRIJHEID zonder "zonder-ling" te zijn, en de juiste
personen om hen hun eigen werkelijke VRIJHEID te geven.

Yvonne

4 mei 2008 om 14:23

Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

Kerstwens - Vrede in jezelf geeft je vrede met de ander ...

Mijn kerstwens voor jou:






- Voel dat je de juiste dingen doet,

- voel dat je op je juiste plek zit,

- is het nu werk of een relatie,

- volg je passie en volg je hart.



- Volg je hart,

- doe de dingen vanuit je Ziel,

- vind jezelf

- in Ziels-geluk.



- Vind de vrede in jezelf,

- creëer je eigen vrede,

- volg je hart in vrede,

- volg wat de vrede van je vraagt,



- Vind de vrede in jezelf,

- laat woorden vrede niet verstoren,

- maak altijd je goede intentie duidelijk,

- je hervind de weg in vrede  ...



- Vind de vrede in jezelf,

- intentie kan je ook overbrengen zonder woorden,

- laat je mooie ogen je vertaling vanuit je Ziel zijn

- maak diep contact en omarm de liefde.



- Vind de vrede in jezelf,

- verwoord je intentie, liefdevol en zuiver

- gun jezelf en ieder ander, je oprechte vrede ...

- vind de vrede in jezelf!



- Vind de vrede in jezelf,

- de vrede vraagt je, hem te omarmen,

- "take me in your arms

- and hold me .."


- Vanuit hart en Ziel pas, ben je jezelf,

- vanuit vrede "weet" je je, op de juiste plek,

- de tijd vliegt in passie zo,  dat je hem vergeet,

- je hoeft je nooit af te vragen, ... wat doe ik hier ..


- Wees je eigen vrede,

- het omarmt jezelf en zegt  ..

- "take me in your arms

- and hold me .."




© Yvonne Mooijman
..

Worden wie je "bent" ....

...

Wie was je ... voor je over jezelf ging denken ... ?

Wie was je voor je je van alles over jezelf liet aanpraten ....?

Wie was je ... voordat je keihard maar ongemerkt, over jezelf ging oordelen ...?

Hoe komen we terug in de richting van onze oorspronkelijke staat ... ?



Binnenkort een workshop over deze materie ..


"Wie ben ik .. hoe was is .. ?

Hoe was ik ... Wie ben ik ...?"

              ....

 -- Wie wil ik zijn ...! --


De workshop wordt gegeven door Yvonne Mooijman

Cirque du Soleil - Let me fall

Let me fall - Josh Groban

Laat me kunnen vallen, laat me kunnen klimmen.

Er is een moment waar angst en dromen gaan botsen.

Iemand diep in mij, wacht op de moed, Degene die ik wil zijn.

Degene die ik zal worden, zal mij vangen, dus laat me met een gerust hart vallen, als ik dien te vallen.

Ik zal niet naar waarschuwingen luisteren, ik zal ze niet horen.

Al wat ik vraag en al wat ik nodig heb is:" Laat me de deur openen, die ik openen zal en laat me met een gerust hart vallen als ik val".

Zelfs al zal de fenix misschien niet herrijzen, ik zal vrij dansen, me aan niemand vast klampen.

Je kun mij alleen maar behouden als jij bereid bent, ook weg van al deze onnodige angsten en ketenen te vallen.

Iemand die in mij is, wacht op de moed: diegene die ik wil zijn.

Die ik zal worden, die zal me vangen, dus laat me met een gerust hart vallen, als ik vallen moet.

Ik zal niet naar waarschuwingen luisteren, ik zal ze niet horen, laat me rustig vallen, als ik val.

Er is geen enkele reden om deze ene kans te missen, dit is het perfecte moment, laat me dus "kunnen" vallen.

.

Zelfvertrouwen bevorderen

Het filmpje "Oh Happy Day" toont op een geweldige manier wat er door middel van transformationele coaching en training kan plaatsvinden in de gedachtegang en daarmee in het gevoel van mensen.

Van daaruit gebeurt er van alles met het zelfvertrouwen van mensen en daardoor met hun gedrag!

Mooi om het gebrek aan zelfvertrouwen in het begin van het filmpje te zien ombuigen naar het weer kunnen gaan gebruiken van het totale potentieel van de zanger.

Dit potentieel was bij aanvang al wel aanwezig, maar kon op dat moment niet volledig worden aangesproken.

Door "anders en positiever over zichzelf te gaan denken", zie je het zelfvertrouwen groeien en blijkt iemand wel waar te kunnen maken wat voorheen niet mogelijk "leek".

Prachtig ook om te zien wat veranderingen in het energieveld van de één kan doen met het energieveld van andere mensen daar rondom heen. (Ook bij het publiek!)

Ik vond het altijd lastig bij mensen die geïnteresseerd zijn in mijn werk, zoals op netwerk bijeenkomsten in het zakenleven, om over te brengen wat er zoal bij mensen gebeurt bij "transformationele coaching" en wat dit dan weer te maken heeft met persoonlijke ontwikkeling.

Of het nu privé of zakelijk is, we weten allemaal dat een positief zelfbeeld en zelfvertrouwen ons veel dichter bij onze werkelijke capaciteiten brengt. Onze presentatie naar de buitenwereld wordt veel authentieker en effectiever.

Waar iemand voordien angstig was en zich niet durfde tonen, blijkt nadien dat wat eerst als een probleem ervaren werd, dat dit als van nature oplost.

Veel heeft te maken met "mind-set"; "wat denk ik over mezelf ... en wat denk ik dat anderen over me zullen gaan denken!

Zelfvertrouwen is daarin een belangrijk instrument.

Door zelfvertrouwen zullen we in de toekomst onze eigen mening niet meer inleveren voor die van een ander!

Bewust worden wat met name door "onszelf" over onszelf en anderen bedacht wordt is een belangrijk element voor verandering, niemand kan onze gedachten veranderen, alleen wijzelf kunnen ons bewustworden dat we het altijd ZELF zijn die onszelf beperkt in gedrag!

Dit filmpje laat het simpelweg in 3 minuten zien.
Het bewerkstelligt bij mensen een andere mind-set, een ander gedachte patroon, wat een veel beter en effectiever persoonlijk resultaat geeft voor die persoon.
Het "verwoordt" als het ware het effect van mijn werk in al zijn facetten, op een eenvoudige en duidelijk inzichtelijke manier.

Het belangrijkste gebeuren ligt, in het loslaten van gedachten die belemmeren en toelaten van gedachten die ondersteunend zijn om die dingen te kunnen neerzetten die we voorheen al in ons hadden.
Prachtig hoe dit in drie minuten weer te geven blijkt.......
Met dank aan de film maker!

Wil je, na het zien van het filmpje weten waar dit alles in de praktijk toe leidt...?
Bekijk gerust eerst het filmpje en zie dan via onderstaande link de verbinding en uitwerking ervan in de soms harde realiteit!

..


Sister Act II

http://persoonlijkontwikkelingsproces.blogspot.nl/search/label/Klantervaringen

Lees klantervaring.

Lees ook het artikel communiceren.


Met vriendelijke groet en graag weer tot ziens op mijn weblog,

Yvonne Mooijman

Meer lezen in weblog persoonlijke ontwikkeling

Alles er altijd maar uit flappen, is dat altijd eerlijkheid?

Alles er altijd maar uit flappen, is dat altijd eerlijkheid?

Ik kwam er op, naar aanleiding van wat emails uit email-groepen die ik langs zag komen, ze kunnen me vaak inspireren! Dat zijn van die groepen waarin uitgewisseld en gediscussieerd wordt.

Soms doen bepaalde conclusies van mensen me aan andere dingen terug denken, zoals net.

Soms zie ik dat er een aantal termen aardig met elkaar verward worden.

Neem nou vrijheid van meningsuiting, vinden dat je alles altijd maar moet kunnen zeggen, beledigen, grofheid, zeggen wat je op je hart ligt, fantasie, dingen soms uit respect niet zeggen, soms dingen uit vriendschap en respect juist wel zeggen, de mening van een ander respecteren, soms dingen verzwijgen, dingen niet bespreken, moet je iedereen overal antwoord op geven?

Moet je iedereen altijd alles zeggen? Iemand "de waarheid" zeggen ...? Je mening zeggen ...

Wat is waarheid, wat is het? Is wat ik waar vind altijd de waarheid?

Ben ik bereid de mening van een ander te vragen en die naast de mijne te leggen zonder de behoefte te hebben één van de twee tot waarheid te bombarderen?

Ik zei het gewoon eerlijk waar het op stond, hoor ik dan wel eens zeggen...

Tja ... wat is waarheid en was is eerlijk!

Ik ga hier binnenkort verder over schrijven, ik ga eerst een snorren in oude teksten van me wat ik al geschreven heb. (waar ik oude teksten vind zal ik het betreffende woord koppelen aan mijn oudere teksten)

Laat ik zeggen dat ieder zijn eigen waarheid ervaart, afhankelijk van zijn manier van kijken tegen de wereld, tegelijkertijd zijn er principes.

Ik heb ooit in een ander forum eens een bestand daarover geschreven zal dat weer ons opzoeken.

Ik heb voor mezelf een uittreksel gemaakt uit het boek "De zeven eigenschappen van effectief leiderschap" van Stephen R. Covey, geweldig inzichtelijk.

Telkens weer als ik het ter hand neem sta ik verbaasd, verbaasd over wat het verschil kan uitmaken tussen principes en andere uitgangspunten die als "centrum" kunnen worden genomen!

Hoe het één je in je kracht en het ander je er juist uit haalt!

Het zijn allemaal thema's waar ik in mijn werk mee bezig ben.

Ik zal eens gaan zoeken …

© Yvonne Mooijman

Naar alle artikelen van  weblog persoonlijke ontwikkeling 

Fantasie - of - De leugen regeerde?

Een leuk gesprek, heel openhartig, ondanks dat het best confronterend was.

Het verbaasde haar dat ze hier zo open over had durven spreken want eigenlijk schaamde ze zich over zichzelf, wist best hoe het in elkaar zat, maar had zichzelf graag voorgehouden dat het niet was.

Zichzelf had ze zich jarenlang voor de gek weten te houden, had een beeld over zichzelf gevormd wat niet overeenkwam met de werkelijkheid.

Ze wist dat ze zichzelf voor de gek hield, maar het had haar zo lekker op haar plaats gehouden … het leek zo gemakkelijk, je hoefde geen verantwoordelijkheid te nemen leek het, want niemand had het in de gaten!

En … toch voelde het niet … het voelde niet lekker, ze werd voortdurend met zichzelf geconfronteerd … en tja... ga jezelf maar eens uit de weg … dat gaat niet gemakkelijk lukken, eigenlijk was het een langdurige stiekeme uitputtingsslag geweest, besefte ze nu pas.

Bij toeval kwamen we in gesprek, ach ja … wat is toeval ….!

Ze zat “even” niet lekker in haar vel, en dat had ze lang gezeten zei ze … dacht ze …

Eigenlijk had ze lang, te lang in haar eigen fantasieleven geleefd … geloofde haar eigen verhaal .. zelfs nu terwijl ze geconfronteerd werd met wat niet bleek te kloppen, was ze verbaasd, het was of er niet in haar opgekomen was dat anderen dwars door haal verhaal heen bleken te hebben kunnen kijken.

Niet allemaal natuurlijk, het gros van de mensen was niet echt geïnteresseerd geweest, had haar gelaten, hadden het niet eens ter sprake gebracht … maar nu... nu ze serieus verkering kreeg, eindelijk een werkelijke serieuze relatie aan het opbouwen was, nu werd het menens …

Hij prikte door haar verhaal heen, voelde zich genomen, hij had haar geloofd, natuurlijk had hij haar geloofd.

Tot het verhaal niet meer klopte … en ach.. zei ze “het was toch eigenlijk niet zo belangrijk?”

Ik keek haar aan, me afvragend wat haar deed aannemen dat het niet zo belangrijk was.

Ze was bang, bang om te verliezen, (bleek uit het gesprek) en daarom maakte ze de omstandigheden maar zo dat ze zouden lijken te werken …

En ja … daar prikte hij doorheen … hij onthield beter dan zij wat ze gezegd had en ineens werd ze er mee geconfronteerd, met hem ..., met zichzelf....

In eerste instantie was ze teleurgesteld, teleurgesteld dat het niet zo makkelijk bleek, het had toch een bedoeling, een goede bedoeling zelfs, maar hoe moest het nu?

Het leek zo gemakkelijk het vol te houden, gewoon de werkelijkheid aan te passen zoals het haar uitkwam, ze had er zich nooit vervelend mee gevoeld, het was een onderdeel van haar leven geworden, maar het begon haar nu op te breken.

Ze was gek op hem, hield van hem en nu ... nu vertrouwde hij haar niet.

Dat deed haar pijn, want dat was niet wat ze wilde bereiken ..!

Allerminst zelf, voor de eerste keer merkte ze nu dat iemand als hij, nu eigenlijk was waar ze zo'n verschrikkelijke behoefte aan had en juist nu dreigde ze erdoor hem juist te verliezen, ze had niet eens beseft dat het nou juist dit was waar ze nou eigenlijk zo diep van binnen altijd zo naar verlangd had ...!

Het was een diepte waarin ze nog niet gewend was geweest zich in te bewegen bleek achteraf!

Nu werd ze geconfronteerd met wat ze werkelijk had bereikt, mensen die door haar verhaal heen keken, die haar verhaal niet geloofden en zich genomen voelden, zich niet serieus genomen voelden, die haar niet meer serieus namen, en dat was nou net wat ze nodig had (besefte ze nu pas) , serieus genomen voelen.

Ik was verbaasd, als coach verbaast het me nog steeds hoe mensen soms in staat zijn zichzelf langdurig te bedotten.

Ik zei haar dat.

Zij was ineens heel verbaasd door mijn opmerking.

“Mezelf bedotten”, ik heb hèm toch juist bedot?

“Jawel, je hebt hem ook bedot, maar dat kan je alleen maar als je jezelf hebt weten te bedotten.”,.

Ze keek me aan alsof ze niet begreep wat ik bedoelde, en waarschijnlijk begreep ze dat ook niet.

Ik trachtte het haar uit te leggen.

Hij voelt zich bedot door jou, omdat hij zichzelf serieus neemt!

Hij wil zich niet laten bedotten, hij wil de persoon achter het verhaal leren kennen.

Je had verkering met hem, hij wilde je serieus nemen, maar jij nam jezelf niet serieus.

Ik vertelde haar dat ik lang naar haar verhaal geluisterd had en me vrijwel direct was opgevallen dat ze vrij stellig haar eigen verhaal geloofde waar ik al diverse punten had opgemerkt die met elkaar in tegenstrijd waren.

Ik vertelde haar dat ik soms dingen bewust door laat lopen, een proces eerst open wil leggen, wil zien hoe het hele verhaal wordt, pas dan wordt helder wat er gepasseerd is.

Ik mocht haar, ik voelde aan dat ze het niet voor niets had gedaan, achter ieder gedrag zit een positieve intentie, al is het maar om scheef overeind te kunnen blijven staan en niet om te vallen!

Niet dat ik daarmee het gedrag goedkeur of handig vind, maar het ik vind mensen belangrijk en ik wil in contact met de mens achter zijn verhaal.

Niet dat ik met iedereen dat proces aan ga, zeker te weten van niet.

Eigenlijk is het een dik compliment als ik dit doe, voor degene die het betreft.

Ik kan even goed iemand allerlei verhalen op laten hangen zonder er op in te gaan, ik hoef tenslotte de hele wereld niet te verbeteren.

Ze keek me stomverbaasd aan.

Maar waarom ben je dan met mij nog in gesprek?

Ik keek haar aan en zie: “Je raakt me, en wie weet heeft dit gesprek voor mij ook wel een bedoeling, soms kom je daar jaren later pas achter, en soms niet!”

Ze liet haar hoofd hangen en durfde me niet aan te kijken …

“En ik heb je besodemieterd?”, zei ze.

Nu keek ik haar verbaasd aan : “Je hebt jezelf meer besodemieterd, en dat is je lang gelukt, en nu niet meer.”

Ik zag haar denken … :”en toch schaam ik mij ...”, zei ze.

Ik schoot in de lach … “ik wil niet hard zijn, maar dat lijkt me een prima begin!”

Het leek me wel zo eerlijk haar te vertellen wat ik daarmee bedoelde.

Ik bedoel, dat toegeven dat je je schaamt een begin is, omdat je eindelijk met je gevoel bij jezelf uit komt, voorheen kwam je niet tot schaamte.

Niet dat schaamte zelf wat oplost .. maar het geeft aan dat je met je gevoel jezelf hebt kunnen bereiken en dat is me veel waard, want daar zit het begin voor jou.

Je bent mij niets verschuldigd, natuurlijk wens ik eerlijk benaderd worden en moet me niets op de mouw willen spelden.

Laat ik eerlijk zijn, als ik je verkering zou zijn zou ik geen relatie met je aan willen gaan als jij jezelf nog altijd wat op de mouw speldt.

Je kan pas een goede relatie aan gaan als de ander zichzelf serieus neemt, dus in wezen ben je gewoon nog geen goede relatie … (tja, die was hard, maar ik wilde het haar niet onthouden!)

Ze liet het een en ander op zich inwerken.

Het gesprek verliep dus niet in het tempo waarin ik het nu beschrijf, normaal gesproken duren deze gesprekken gauw twee tot drie uren.

Ondanks dat ik best confronterende dingen tegen haar zei, voelde ze zich voornamelijk opgelucht.

Opgelucht omdat ze merkte dat ze eindelijk een keer serieus genomen had gevoeld.

Ik had het niet “laten gebeuren” maar confronteerde haar met wat ik gehoord had.

Jij neemt me serieuzer dan ik mezelf ooit gedaan heb, en eigenlijk is dat waar ik altijd naar verlangd heb, ik zat er alleen niet op te wachten en verwachtte niet dat iemand me ooit nog serieus zou nemen.

Natuurlijk wist ik wat er gaande was, ik wist alleen niet waarom ik het deed.

Meestal worden mensen boos en wijzen me af, laten me stikken. Ik heb dan een hekel aan mezelf.

Dat maakt dat ik me nog onzekerder ga voelen en nog meer probeer te bereiken wat ik wil en pas mijn verhaal er dan op aan.

Dat is niet de weg heb ik nu begrepen, ik ben blij dat ik nu dit inzicht heb gekregen.

Ik mag mezelf en mijn omgeving wel eens wat serieuzer nemen.

Ik hoop dat ik met mijn vriend er nog uitkom, die moet zich behoorlijk genomen gevoeld hebben.

Als hij me er niet zo op aangesproken zou hebben zou ik nog steeds hetzelfde doen en het bracht me steeds minder bij mijn doel.

“Wat is je doel,” vroeg ik haar?

Ze wilde antwoord geven, maar ze “zat ik haar hoofd”, ze was bereid meteen antwoord te geven, maar dat was niet wat ik bedoelde.

Ga terug naar je gevoel, niet naar wat je denkt … . geef jezelf die drie seconden die je daarvoor nodig hebt, wat voel je dat je nodig hebt …!

Ze nam de tijd om werkelijk in te voelen en er kwam aarzelend uit: “ik wil werkelijk serieus genomen worden,” voor de volle 100% als mens serieus genomen te voelen geloof ik.

Uiteindelijk bleek ze door haar gedrag, hoe onbeholpen het ook was geweest, uiteindelijk daar uitgekomen.

Het mag vreemd klinken, het is wat ik vaak tegen kom!

Al die mensen die haar niet serieus genomen hadden waren ook niet serieus met haar bezig gegaan.

Onbewust zocht ze naar mensen die haar werkelijk serieus konden nemen!

Zolang ze zichzelf echter niet serieus nam, ontmoette ze ook niet de mensen die ze nodig had.

Nu ze een serieuze relatie aan wenste te gaan, kwam ze iemand tegen die zichzelf en haar serieus wenste te nemen.

Ik hoop dat ze de kans nog krijgt bij haar verkering .., zoals ik haar al zei: “Niemand wil besodemieterd worden” ze zal dus eerst met zichzelf aan de slag moeten om haar oude gewoonte om te zetten naar “zichzelf als mens werkelijk serieus te nemen”.

Ze was verbaasd hoe goed het had gedaan om dit gesprek zo te hebben, dit was eigenlijk wat ze wilde.

Niet de confrontatie of zich, alhoewel confrontatie een vorm is van werkelijk contact en dat was waar ze zo zielsveel behoefte aan had.

Ik vertelde haar, dat ze dat contact nu zelf had “geforceerd” vanuit haar “onhandig gedrag”, dit was eigenlijk een vorm van negatieve aandacht vragen.

Onbewust trek je dat aan als er iets dient opgelost te worden.

Je baseerde je leven op een leugen, bovendien was je daarin erg volhardend!

Je onderbewustzijn zal echter altijd volhardender zijn, het is diens taak het hoogst haalbare uit je te halen, je te laten doen wat je bedoeling (DOEL) van je leven is!

Het zal je tegen iedere leugen beschermen, desnoods je leven lang als je erg "eigen-wijs" bent!

Het is de taak van je onderbewuste het te ontmaskeren als je je leven niet vrij van leugens leeft.

je onderbewuste is uiteindelijk je hoofdverantwoordelijk, die zich de stem van je ziel nog herinnert!

Het zal er werkelijk alles aan doen, welke leugen dan ook die je bent gaan "geloven",  te ontmaskeren, het zal je blijvend confronteren met de werkelijkheid, het geeft je signalen, eerst vriendelijke, daarna zal het je klachten voorschotelen, als signaal om de leugen op te lossen, net zo lang tot de pijn van de signalen zo heftig wordt dat je de leugen wel zal moeten "willen" ontmaskeren.

Jij hebt het ver laten "lopen", jij was volhardend in het willen blijven geloven van wat een leugen bleek, je ging als het ware over de rand van de "werkelijkheid" heen.

Maar nu ben je weer bij jezelf!! Je hebt jezelf hervonden, gefeliciteerd!


En je hebt het nog zelf opgelost ook!

Ken je de opmerking:"De leugen regeerde"?


Dat is nu verleden tijd!

Ze keek me aan en zei:" Ik heb het niet op de meest handige manier opgelost geloof ik!"

Nee, op de meest pijnlijke en op de meest langdurige manier dat klopt, je kan je kracht positief en negatief aanwenden blijkt wel weer!

Maar wees gerust, je kracht die in je had heb je aan jezelf bewezen, nu nog de neus de juiste kant op houden en je bent er!

Je hebt de cirkel doorlopen en je bent terug bij jezelf!
Gefeliciteerd!

Ze wist nu dat werkelijk contact ook op de positieve manier kon, zoals ze de opluchting in zichzelf herkende doordat ze zich als mens wezenlijk serieus genomen had gevoeld in het gesprek.

Ondanks de confrontatie had ze zich niet beoordeeld gevoeld waardoor ze zich veilig had gevoeld.

Eigenlijk was ik dus zelf niet erg veilig voor de ander, besefte ze zich nu.

En ook niet voor mezelf dus!

Gelukkig kunnen we als mensen elkaar aanvullen … veiligheid bieden .. eerlijk zijn, het zijn allemaal dingen die we in wezen allemaal in ons hebben, indien we werkelijk met ons gevoel bij onszelf kunnen komen!

We zijn er tenslotte om elkaar te helpen nietwaar?

En we komen elkaar nooit voor niets tegen!

PRINCIPES

..
Vaak hebben we als mensen geen idee van waaruit we met de regelmaat van de klok beslissingen nemen.

Ken je de term: Een principieel besluit?

Het is het moment dat niemand je meer uit je kracht, je bron krijgt.

Je bron is je principe. Je bron wéét ten alle tijden wat juist is en is in staat vanuit die -bron van principe- een besluit te nemen dat alle levensgebieden tegelijkertijd evenwichtig kan bedienen.

Een principieel besluit betekent zoals ik al wel eens eerder schreef, dat er eigenlijk maar één juiste oplossing overblijft en dat is ook het enige besluit wat je een blijvend goed gevoel kan geven.

Stel je zou iemand een “kunstje flikken”, je neemt het nare gevoel altijd met je mee!

Waarom is het zo dat leven vanuit principes altijd een blijvend goed gevoel geven?

Omdat principes onveranderlijk zijn, het is je diepste bron van je bestaan.

Niemand kan je dieper raken dat tegen je te zeggen dat je je niet aan bepaalde principe houdt.
We worden als het ware rechtstreeks in onze ziel geraakt als iemand ons zou suggereren dat we bijvoorbeeld niet integer zouden handelen.

Integriteit bijvoorbeeld is een principe                .

Als we “overstag zouden gaan” dan neemt ons systeem ons dat ernstig kwalijk, ons “geweten, letterlijk ge-weten” neemt dit gegeven nadien bij voortduring in ons mee.

“Heb je last van je geweten”, wordt dat in de volksmond genoemd.

Stel, je maakt een onderlinge afspraak waarop beiden in vertrouwen hun besluiten gaan nemen.

Je zou iemand niet meer vertrouwen als die eenzijdig de afspraak niet na zou komen, daar waren we met zijn allen als initiatiefnemer van overtuigd..

Stel ik benadeel iemand ongewild, mijn geweten zou alles in het werk stellen om een oplossing aan te dragen die overeenkomt met de intentie.

Al zou ik er lange tijd voor krom moeten liggen, mijn systeem heeft in principe maar één juiste oplossing, het integer afwerken, dus gemaakte afspraken nakomen, ongeacht de gevolgen al zijn ze nog zo zwaar.

We zouden ons ten alle tijden verantwoordelijk blijven voelen ook voor eventuele fouten en vergissingen, die zouden we niet afwentelen op een ander.

Het is als een spirituele bankrekening die we naar elkaar hebben.

We kunnen dus het allerbeste voor zowel ons eigen systeem als dat van een ander, integere en principiële besluiten nemen, dat houdt zowel ons systeem als dat van een ander gezond.

Mij werd ooit overduidelijk duidelijk, wat er gaat optreden als mensen niet vanuit principes leven, maar als één van de diverse levensthema’s, hier even levenscentra genoemd, het gaat overnemen.

Ik kan u aanraden het boek van Stephen R. Covey te lezen. Lees eerst de bladzijde over principes eens rustig door en ervaar hoe dat voelt. Nadien kan je de diverse aparte levenscentra van waaruit mensen kunnen leven eens rustig doorlezen en voelen wat het met je doet.

Als mensen zich onvoldoende bewust zijn dat uit principes leven de enige juiste levenshouding is, gaan ze uit onwetendheid vanuit één van de levensgebieden leven die ze als het ware als centrum gaan inrichten.

Het is een spirituele levenshouding die altijd aangenaam is, zowel voor het eigen systeem als voor het systeem van de ander, als we vanuit principes leven.

Lees na de inzichten die je opdoet nog eens opnieuw de bladzijde door van principes.

Wordt je bewust, vanuit welk centrum je misschien onbedoeld gewend was te leven, wordt je bewust dat leven vanuit één van de centra, zijnde huwelijkspartner, gezin, geld, werk, bezit, genot, vriendschap, vijandschap, kerk, het ik/ego altijd onbalans oproept.

Geen enkel van deze centra geeft rust en evenwichtigheid.

Wordt je bewust van het effect van leven vanuit principes.

Het is een hele kluif om door te nemen, ik heb het over de tekst uit het boek van Stephen R.Covey “De zeven eigenschappen van effectief leiderschap.”

Wil je het goed doorgronden, ga dan eens na hoe diverse anderen tov jou staan, zodat je gaat herkennen hoe jij soms benaderd voelde, of hoe jij je partner of zakenpartner benadert vanuit de diverse centra.

Zie wat de diverse centra van invloed op je leven hebben.

Onbalans ontstaat als je één van de levensgebieden voorrang geeft.

Dat geldt voor ieder individu, evenals voor iedere organisatie.

Waar in een organisatie veranderingen plaats vinden bij mensen en het oorspronkelijke principe gaat ingeruild worden voor "waarden", (bijvoorbeeld geld of ego boven principes) dan is het niet meer wat het was. (Voor de goede verstaander zal het zo nu en dan in de verleden tijd schrijven van mij bij organisatie een voldoende aanwijzing kunnen zijn dat oorspronkelijke opzet wel eens behoorlijk onderuitgehaald is geworden en wordt door persoonlijke onbalans van deelnemers die negatief door kan werken in de entiteit van een organisatie, absoluut hoogst onaangenaam!).

Ik wens je veel succes net de diverse inzichten.

Als transformationeel coach bied ik mensen de mogelijkheid inzicht in zichzelf te verschaffen.

Hierdoor wordt het op natuurlijke wijze mogelijk de beste kansen uit jezelf naar boven te halen.

Vanuit meer ontspanning en inzicht kan je je doelen met minder inspanning en meer ontspanning weer te bereiken.

© Yvonne Mooijman


Voor diepergaande info over dit onderwerp adviseer ik het boek:

De zeven spirituele eigenschappen van effectief leiderschap Stephen R. Covey
blz. 92 t/m 109

Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

Testimonial Marleen

Door het volgen van de workshop "Persoonlijke Effectiviteit" van Yvonne Mooijman, ben ik na 2 weken weer volledig in mijn kracht, energie en positieve zijn terecht gekomen.

Ik ben mij door de aangedragen theorie en ons groepsgesprek bewust geworden van hoe ik mijn probleem en denkproces onbewust in stand hield.

Daardoor blokkeerde ik onbewust ook de oplossing en verergerde de situatie alleen maar.

Veel dank voor deze innerlijke bewustwording en persoonlijke groei en het positieve effect dat het nu heeft op mijn persoonlijke relaties.


Marleen Koning


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

Klant ervaring

18-08-2008

Yvonne,

Je hebt me geleerd hoe het leven werkt. 

Ik was op het moment dat ik met de coaching begon zwaar depressief, diep gefrustreerd dat dingen niet gebeurden zoals ik vond dat ze zouden moeten gebeuren. 

Ik zat in een voortdurende situatie van " op de bank hangen", zonder werk, zonder vooruitzicht, 's nachts levend. 

Ik had de diagnose ongeneeslijk ziek en had anti-psychotica voorgeschreven gekregen. 

Ik blowde mijn hersenen eruit, om maar niet te lang te hoeven nadenken hoe ik het voor elkaar zou kunnen krijgen het gat voor mezelf nog dieper te graven. 

Mijn verhouding tot de "boze rest van de grote wereld", is totaal veranderd. Ik ben niet meer de parasiet die op de boze wereld zit, ik ben weer een werkend deel ervan op een heel plezierige manier. 

Ik had met mijn 24 jaar vorig jaar het vooruitzicht mijn leven lang van een minimum uitkering te moeten leven, zonder ooit mijn werkelijke capaciteiten te kunnen gebruiken, welke ik toch terdege bezit. Het schoolsysteem had erg slecht aangesloten op mijn hoogbegaafdheid. 

Je leerde me dat hoogbegaafdheid een gave was en geen probleem. je hebt me met die gave leren werken.

Al in het allereerste gesprek ging er een wereld voor me open. Ik kreeg een gevoel dat ik in jaren niet meer had gevoeld, gewoon het gevoel op eigen benen te zullen kunnen gaan staan. 

De zwarte smorende deken die ik vanuit frustratie om me heen had opgebouwd was gewoon even op zijn minst van mijn gezicht af. Ik wist niet wat me overkwam, er ging een nieuwe wereld voor me open waarvan ik niet meer wist dat die bestond. 

Je boorde mijn potentieel aan, waarvan ik zelf niet eens meer wist dat dat in me zat. Ik had met mijn ideeën mijn mogelijkheden en toekomstperspectief volkomen voor mezelf afgesloten en alle vooruitzichten volstrekt voor mezelf dichtgetimmerd.

Je ging niet of nauwelijks op mijn belastende verleden in, je bent als het ware aan het omschakelen gegaan van, "als dit allemaal dan niet werkt", "wat werkt dan wel voor je".

Dat bleek ongelooflijk effectief, mede door de zo vele verschillende invalshoeken die je tot je beschikking bleek te hebben.

Zelfs als ik zou hebben gewild, ik zou mijn defensie niet zo hoog hebben kunnen inzetten, dat ik al je verschillende invalshoeken zou hebben kunnen weerstaan. 

Nou ben ik hoogbegaafd, met mijn mentale mogelijkheden ben ik toch absoluut tot veel in staat, maar dat bleek me absoluut niet kunnen lukken. Je bleek de eerste therapeut in mijn langdurig "verleden", die ik niet "het bos in heb kunnen sturen". Door jou heb ik me zelf weer kunnen her-ontdekken.

Ik moest me wel met mezelf confronteren. 

Je hebt me nooit of te nimmer beoordeeld of veroordeeld, waardoor ik in staat bleek om open naar mezelf te kunnen gaan kijken. Uiteindelijk is me gebleken dat al wat ik voorheen deed niet werkte, behalve dan de diepe frustratie en depressiviteit oproepen die het gevolg werd.

Je wist me tot het besef te brengen, dat puur bij mezelf de taak lag om mijn eigen leven in de hand te nemen en op te bouwen vanuit mijn eigen capaciteiten die ik toch dolgraag ingezet wilde hebben.

Ik heb bij je geleerd voluit te leven, vooral geleerd welke fundamenten de natuurwetten voor mij waren, de natuurwetten die hierop van toepassing waren.

Ik heb mijn ware identiteit leren kennen door middel van jou.

Je hebt me vooral geleerd nu voortdurend mezelf te kunnen coachen.

Voordat ik bij je in coaching kwam heb ik 7 jaren bij het Riagg doorgebracht, waar ik een diagnose ongeneeslijk ziek had gekregen met het uitzicht op een levenslange uitkering, zonder enig uitzicht op werk of op het benut van mijn capaciteiten. Ik heb veel capaciteiten en wil dat daarvan gebruik gemaakt wordt.

We zijn de coaching ingegaan met het doel, om me beter te gaan voelen.

Nu achteraf blijkt dat ik doordat ik me beter ben gaan voelen, binnen een half jaar aan het werk ben kunnen komen ( terwijl daar vooraf geen enkel uitzicht op leek te zijn) en we zijn nu volop bezig om te coachen op communicatie om me juist ook binnen de werksfeer goed tot mijn recht te laten blijven komen. 

Voorheen richtte de coaching zich op de communicatie met mezelf, NU de communicatie ook naar buiten toe.

Ik heb een heel snel en effectief ontwikkelingsproces doorgemaakt door middel van je coaching. 

Ik ben niet meer afhankelijk van een uitkering van het UWV, ik heb weer vooruitzicht op mezelf en mijn eigen mogelijkheden!

Ik kan je coaching en training aan iedereen aanraden.


Ik geef je een beoordelingscijfer van 9.2


Hartelijke groet,


F.



Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling