Soms voel ik me dwars .... en trigger ik ...

Soms voel ik me dwars ….. terwijl ik dan eigenlijk gewoon niet dwars ben …. maar meer mezelf....

Dat zijn van die momenten dat ik weet dat ik mensen trigger en ik zelf getriggerd word.

Nou is dat geen punt, want triggers zijn juist onze leerpunten, vaak ook onze pijnpunten, maar vooral ook onze "omslagpunten" naar ons ware geluk, we zoeken ze niet op, welnee we vinden ze als vanzelf, daar zorgt ons onderbewustzijn wel voor!

Lekker zo'n onderbewustzijn …. maar ja.. het is zijn taak tenslotte … om goed voor ons te zorgen, ons te bieden wat er aan goeds te bieden is, onze veiligheid en ons geluk te creëren en te waarborgen. ...

Zijn taak?

Wat voor een taak dan?

Nou gewoon, om al onze pijnpunten door te komen, ze te mogen neutraliseren … gewoon verwerken noemen ze het dan ook, waarna we kunnen bereiken wat voor ons is weggelegd aan geluk.

Verwerken, wegwerken, de lading er van af halen …

Die lading ja, die ieder van ons met zich meedraagt, ons verleden, onze ervaringen, zwaar en minder zwaar, en juist die ervaringen waar wij ooit eens een verkeerde betekenis aan hebben gegeven, waardoor het een pijnpunt werd, ons pijnpunt werd.

In mijn werk ben ik daar voortdurend mee bezig, met mensen hun pijnpunten te leren herkennen en die nu juist niet langer uit de weg te gaan. Te beseffen dat ze er niet voor niets zijn, ze vaak best herkenbaar zijn als we er voor open willen staan. De patronen die we als een rode draad door ons leven voorgeschoteld krijgen, soms maar steeds weer, telkens opnieuw … net zo lang tot wij het een plek kunnen geven voor onszelf en we het achter ons mogen laten.

Ik zal een voorbeeldje geven.

Donny zit in de zandbak met zijn emmertje en zijn schepje te spelen, helemaal blij en trots op zijn speelgoed, hij geniet hij is blij. Zijn emmertje en zijn schepje heeft hij net van zijn vader en moeder gehad voor zijn verjaardag en hij voelt zich er helemaal gelukkig mee! (Voor Donny zijn emmertje en schepje mag je naar behoeve alles invullen, het kan symbool staan voor werk, een liefdevolle relatie, gelukzaligheid, materie ..... alles wat ook maar enige waarde vertegenwoordigt)

Terwijl hij zit te spelen komt Antoontje er aan die bij hem komt zitten en meespeelt.

Antoontje zijn thuissituatie is heel anders, hij heeft zelf geen speelgoed en hij zou best net zo blij als Donny willen zijn met zulk speelgoed. Diep in zijn hart wil Antoontje ook wel zo'n emmertje en schepje voor zichzelf en in een onbewaakt ogenblik grist Antoon het speelgoed weg en zet het op een lopen.

Donny blijft verslagen en verbaasd achter, holt nog wel achter zijn speelgoed aan, maar Antoon is hem te snel af en hij is zijn speelgoed kwijt.

Donny gaat verslagen naar huis.

Drie weken later ….

Donny heeft inmiddels van zijn moeder nieuw speelgoed gekregen en Donny zit weer in de zandbak.

In de verte komt Marietje aangelopen, het is weer prachtig weer en zij ziet Donny zitten en gaat naar de zandbak toe. Ze denkt met  Donny te kunnen gaan spelen.

Ze heeft een open vriendelijke blik in haar ogen en verwacht gewoon gezellig te kunnen gaan spelen.

Donny echter bedenkt ineens hoe het vorige keer afliep toen hij in de zandbak zat te spelen en ineens kijkt hij met norse en wantrouwende blik naar Marietje en gaat zo zitten dat hij zijn speelgoed afschermt voor Marietje zodat ze er niet bij kan.

Marietje staat perplex, voelt zich geschokt, kan die houding niet vatten, voelt zich onheus bejegend en gaat vanuit die reactie reageren en grist in een vlaag van woede het emmertje uit Donny zijn handen en zet het op een lopen.

Marietje die totaal niet van plan was zo te reageren, wilde gewoon gezellig in de zandbak spelen en daar na weer naar huis, maar ze werd enorm getriggerd door het gedrag van Donny.

Donny werd getriggerd door zijn eigen herinneringen, slechts alleen al doordat Marietje (nietsvermoedend en niets verkeerds in de zin hebbend) aan kwam lopen en zijn herinnering aan de vorige keer met Antoon hem in de weg zat.

Hij was bang dat Marietje hetzelfde zou doen als Antoon en zijn angst daarvoor zette een kenningreactie in werking waardoor Marietje getriggerd werd en als automatisch een zelfde reactie ging vertonen als Antoon, terwijl dat zonder de herinnering van Donny absoluut niet het geval zou zijn geweest.

Je kunt je voorstellen wat er de volgende keer zou gaan gebeuren, mits Donny uberhaupt nog een keer naar de zandbak zou gaan!

Dit voorbeeld geeft summier aan hoe processen kunnen verlopen en hoe we in een situatie terecht kunnen komen waarbij we ons terecht afvragen welke betekenis welk gedrag nu nog heeft.

Laat ik het zo zeggen, mensen komen elkaar nooit voor niets tegen zeker niet als je uitgaat van de werking van het onderbewustzijn.

Ons onderbewustzijn krijgt het telkens voor elkaar de juiste omgeving te creëren om onze triggers gewaar te worden en ze te kunnen oplossen.

Het was namelijk niet allen Donny die iets had op te lossen, ook Antoontje en Marietje hadden hun eigen triggers die feilloos aansloten bij de trigger van de ander. Alles is energie, alles heeft een bepaalde frequentie en op grond van die frequentie zijn we in staat elkaar tegen te komen. Je kent de uitdrukking waarschijnlijk wel, op dezelfde golflengte zitten met elkaar?

Bij triggers zitten we alleen een beetje verder van elkaar af op dezelfde golflengte, waarbij we door de triggers die op die golflengte zitten we naar elkaar toe kunnen groeien en juist daardoor kunnen gaan treffen wat we zo graag willen maar waar soms tegelijkertijd een stukje angst hebben zitten om weg te werken waar het ons nog in de weg zit op de weg naar geluk/gelukzaligheid.

Zolang zowel Donny als Antoontje als Marietje zich onbewust blijven van de mogelijkheid triggers op te lossen, zullen ze ze waarschijnlijk telkens een er op lijkende vorm tegen komen.

Je kunt je voorstellen dat de emotie van teleurstelling of onbegrip als een rode draad blijft doorlopen en dat juist gebeurt door de angst hem tegen te komen.

Donny zit als het ware in vermijdingsgedrag waardoor hij Marietje bijvoorbeeld triggerde, waarbij Marietjes gedrag ging vertonen waardoor er precies ging gebeuren waar Donny zo bang voor was.

Ons onderbewuste is als het ware onze harde schijf waar al onze herinneringen opgeslagen zijn.

Ken je het …. dat je telkens in een patroon “verdwijnt” wat zo herkenbaar wordt?

Herken je al dat je zelf “standvastig” op dezelfde manier reageert en steevast in een zelfde situatie belandt?

Zoals ik al zei: Soms voel ik me dwars ….. terwijl ik dan eigenlijk gewoon niet dwars ben …. maar meer mezelf....

Soms moet je dwars worden, voelen wat er pijn doet en daar dwars doorheen gaan …. openheid creëren naar jezelf om te beseffen wat er speelt, waar een onbewust stukje angst aanwezig is.

Vaak wordt het doorbreken van je grootste angst je grootste en mooiste eigenschap.

Tegelijkertijd zal die eigenschap waarschijnlijk het beste gereedschap zijn voor je omgeving om verder te komen.

Vaak zijn we ons niet bewust en denderen we gewoon door in die trein waarin we zitten, met oogkleppen op voor ons eigen aandeel.

Tot … de pijn te erg wordt … want hij wordt toch voortdurend heftiger …. en als de pijn opgelost wil worden, dan gaan we ons bewust worden, bewust van de patronen die we tegen komen en bewust er mee willen omgaan.

Zoals we in het voorbeeld zagen veroorzaken veel reacties kettingreacties op elkaar.

Kettingreacties vaak die onbegrijpelijk zijn en waarom zijn ze onbegrijpelijk? Omdat het onbewust is gebleven …

De oplossing zit altijd in onszelf, alhoewel onze omgeving ons hier geweldig in kan helpen, mits zij er voor open staat, maar dat vraagt al een vorm van bewustzijn. Maar het is nooit te laat voor bewustzijn, ieder komt altijd wel op een punt waarop hij bewust wordt, bewust van uiteindelijk onze eigen bijdrage in het geheel die tot de oplossing er van bijdraagt.

Bedenk dat de persoon die je mogelijk het meest irriteert, je grootste heelmeester is, in de vorm van “helen” / “gezond maken.”

Je mag er van weglopen, die vrijheid heb je .. je kan er op een positieve manier gebruik van maken door bij jezelf naar binnen te gaan en te gaan voelen … waar zit mijn grootste angst … wat wil ik vermijden, waar ben ik bang dat iets me in de toekomst pijn kan doen.

Mensen die een intense relatie hebben gehad die om een of andere reden is beëindigd, kunnen bijvoorbeeld “besloten hebben” die pijn niet meer tegen te willen komen.

Kan je je voorstellen wat dat kan gaan betekenen voor eventueel toekomstige relaties?

Zo gauw ze voelen dat het de positieve kant op zou kunnen gaan, zal het verzet er aan komen …. het vermijdingsgedrag …

Wat zou dat kunnen betekenen voor die eventueel toekomstige partners (die de eindstreep nooit zullen kunnen behalen en waarschijnlijk al vrij snel niet meer toegelaten gaan worden?).

Ik prijs me gelukkig met veel mensen in contact te staan en via de coaching vaak heel intiem mag bespreken wat er in een mensenhoofd omgaat.

Ik heb zelfs toegang gekregen tot intieme dagboeken van mannen die gecoacht werden, waarin ze in eerste instantie alleen maar in staat waren hun diepste geheimen aan zichzelf en het papier toe te vertrouwen en op basis daarvan konden we later de openheid creëren om er inzicht in te krijgen hoe op te lossen.

Openheid is in wezen bewustwording, open durven kijken en voelen, de communicatie met zichzelf aangaan, voor velen in eerste instantie iets wat met argusogen bekeken wordt, maar waarbij al heel spoedig blijkt dat openheid zo'n geweldige vrijheid blijkt te creëren, de vrijheid om alle positieve ervaringen die we ons nu vaak nog onthouden weer toe te kunnen laten.....

Ik prijs me gelukkig met mijn werk …. wat heb ik veel mogen leren door de openheid die cliënten mij boden, maar ook mijn vrienden en vriendinnen die in staat bleken open en bewust te worden.

Uiteindelijk blijkt dat we alles aankunnen wat we tegen komen, ook daarin is ons onderbewustzijn zorgvuldig …

Alle en iedereen komt op het juiste moment … de enige stap die ons rest is onszelf en de ander “aan te gaan,” open te staan en te luisteren, te voelen en te ervaren …

En als je angst of weerstand voelt?

Open je … neem iemand in vertrouwen .. ga jezelf aan …. het is er de tijd voor!

© Yvonne Mooijman

 Meer lezen in weblog persoonlijke ontwikkeling

Leonard Cohen - Dance Me To The End of Love

Meer lezen in weblog persoonlijke ontwikkeling

De Uitnodiging – Oriah Mountain Dreamer (Indiaanse stamoudste)

Het interesseert me niet
wat voor werk je hebt.
Ik wil weten wat je verlangens zijn
en of je durft te dromen
je harts’ verlangen te ontmoeten

Het interesseert me niet hoe oud je bent.
Ik wil weten of je het risico wil nemen
voor gek te staan voor liefde voor je dromen
voor het avontuur van levend te zijn

Het interesseert me niet welke planeten je maan kruisen
Ik wil weten of je de kern van je eigen verdriet hebt aangeraakt
of je bent geopend door het verraad van het leven
of dat je bent verschrompeld en afgesloten
uit angst voor nog meer pijn

Ik wil weten of je kunt zijn met pijn
de mijne of de jouwe
zonder proberen die te verbergen,
te verdoezelen of te verhelpen

Ik wil weten of je met vreugde kunt zijn
de mijne of de jouwe
of je kunt dansen met wildheid
en je door de extase laten vullen
tot in je vingers en tenen
zonder ons te waarschuwen
voorzichtig te zijn
realistisch te zijn
te denken aan de beperkingen
van mens-zijn

Het interesseert me niet
of het verhaal dat je me vertelt waar is
Ik wil weten of je een ander kunt teleurstellen
om eerlijk te zijn naar jezelf.
Of je de beschuldiging van verraad kunt verdragen
en niet je eigen ziel te verraden.
Of je trouweloos kunt zijn
en daarom betrouwbaar.

Ik wil weten of je Schoonheid kunt zien
zelfs wanneer die niet even mooi is iedere dag.
En of je je eigen leven kunt verrijken
vanuit diens aanwezigheid.

Ik wil weten
of je met mislukkingen kunt leven, de mijne of de jouwe
en je nog steeds aan de rand van het meer staat
en roept naar de zilver gloed van de volle maan,
“Ja.”

Het interesseert me niet te weten waar je woont of hoeveel geld je hebt.
Ik wil weten of je kunt opstaan na een nacht van verdriet en wanhoop,
vermoeid en gekwetst tot op het bot, en doen wat gedaan moet worden
om de kinderen te voeden.

Het interesseert me niet wie je kent
of hoe het gekomen is dat je hier bent.
Ik wil weten of je zult staan midden in het vuur
met mij en niet terugdeinst.

Het interesseert me niet waar of wat of met wie je hebt gestudeerd.
Ik wil weten wat jou overeind houdt van binnenuit wanneer al het andere wegvalt.

Ik wil weten of je alleen kunt zijn met jezelf
en of je werkelijk waardeert wat je gezelschap houdt
in de lege momenten.

De Uitnodiging – Oriah Mountain Dreamer (Indiaanse stamoudste)

--------------------------------------------------------------------------------

The Invitation by Oriah

It doesn’t interest me
what you do for a living.
I want to know
what you ache for
and if you dare to dream
of meeting your heart’s longing.

It doesn’t interest me
how old you are.
I want to know
if you will risk
looking like a fool
for love
for your dream
for the adventure of being alive.

It doesn’t interest me
what planets are
squaring your moon…
I want to know
if you have touched
the centre of your own sorrow
if you have been opened
by life’s betrayals
or have become shrivelled and closed
from fear of further pain.

I want to know
if you can sit with pain
mine or your own
without moving to hide it
or fade it
or fix it.

I want to know
if you can be with joy
mine or your own
if you can dance with wildness
and let the ecstasy fill you
to the tips of your fingers and toes
without cautioning us
to be careful
to be realistic
to remember the limitations
of being human.

It doesn’t interest me
if the story you are telling me
is true.
I want to know
if you can disappoint another
to be true to yourself.
If you can bear
the accusation of betrayal
and not betray your own soul.
If you can be faithless
and therefore trustworthy.

I want to know if you can see Beauty
even when it is not pretty
every day.
And if you can source your own life
from its presence.

I want to know
if you can live with failure
yours and mine
and still stand at the edge of the lake
and shout to the silver of the full moon,
“Yes.”

It doesn’t interest me
to know where you live
or how much money you have.
I want to know if you can get up
after the night of grief and despair
weary and bruised to the bone
and do what needs to be done
to feed the children.

It doesn’t interest me
who you know
or how you came to be here.
I want to know if you will stand
in the centre of the fire
with me
and not shrink back.

It doesn’t interest me
where or what or with whom
you have studied.
I want to know
what sustains you
from the inside
when all else falls away.

I want to know
if you can be alone
with yourself
and if you truly like
the company you keep
in the empty moments.

By Oriah Mountain Dreaming,
from the book The Invitation


 Meer lezen in weblog persoonlijke ontwikkeling

Boek: De kracht van echte mannen

In De kracht van echte mannen wijst David Deida de moderne man de weg naar een daadkrachtig leven vol integriteit, authenticiteit en vrijheid. Het boek laat zien hoe een man een bevredigend leven kan leiden, door ruimte te geven aan de kern van zijn wezen: zijn mannelijkheid.

Deida stelt dat de trend naar seksuele gelijkheid een belangrijke oorzaak is van het ontbreken van geluk in relaties. Het heeft namelijk niet alleen geleid tot economische en sociale gelijkheid, maar ook tot seksuele neutraliteit. Nu we de gelijkheid tussen de seksen hebben geaccepteerd, zegt Deida, is het tijd om de eigen mannelijke of vrouwelijke essentie weer in ere te herstellen. En daarmee het vuur van de seksuele hartstocht opnieuw aan te wakkeren! 

Boekvorm:

 

. E-book: . . Meer lezen in weblog persoonlijke ontwikkeling

Saamhorigheid

Meer lezen in weblog persoonlijke ontwikkeling

Hangdrum

Hangdrum, een van de mooiste instrumenten die ik ooit gehoord heb.

Yvonne Mooijman

Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

Boek: Houd me vast

Ruzies zijn vormen van protest tegen het verlies van emotionele verbondenheid.
Onze geliefde is de schuilplaats in het leven, anders staan wij in de kou.
De interacties worden steeds negatiever wanneer de basisbehoefte ontbreekt.
Durf in een dialoog terug te kijken op een crisis of conflict.
De band met elkaar, de verbondenheid kan ook door seks en aanrakingen versterkt of hersteld worden.
Een boeiend en pittig boek. Boekvorm:





Lees: Vervolgartikel.


Meer lezen in weblog persoonlijke ontwikkeling

Relatie en bevestiging ....

In een goede relatie is er sprake van wederzijdse verbinding.

Je bent in relatie met elkaar (in welke vorm dan ook) omdat je elkaar over en weer aansprak, iets in de ander raakte jou, iets in jou raakte de ander. Zonder dat was er geen sprake geweest van het ontstaan van de relatie.

Vaak schrijven wij de gevoelens die wij beleven toe aan de ander, terwijl het onze eigen gevoelens betreft. Iedere ontmoeting is in wezen een ontmoeting met ons eigen gevoel en onze eigen diepte in gevoelens. Veel "ontmoetingen" zijn oppervlakkig en van een vluchtig voorbijgaande aard. Bijzonder zijn de ontmoetingen die ons "bijblijven", waarin we diep van binnen ergens door geraakt worden, geraakt in onszelf dus door de ander. Zeldzaam zijn de otmoetingen waarbij we op zielniveau geraakt worden. Het zijn de mensen die we letterlijk in ons hart sluiten en die daar vaak altijd een heel bijzondere plek blijven innemen, ongeacht wat ze doen. Het zijn de mensen die ons een level hoger of dieper in onszelf weten te brengen, het zijn de cadeautjes in je leven. Wees er zuinig op, en vooral beschouw ze niet als vanzelfsprekend, want dat is het juist NIET! Het heeft je namelijk heel veel te zeggen en het geeft je vaak heel veel te ontwikkelen. Nieuwe inzichten, nieuwe gedragingen en nieuwe ontwikkelingen. Open communicatie is dan juist van het allergrootste belang.

Het is in mij dat jij me boeit en andersom.
Het is niet de ander die boeit, ik ben geboeid.
Het is niet dat ik het ben die jou boeit en het is jouw gevoel dat jij geboeid bent door mij.

Mensen die ons aanspreken (aanspreken in de vorm van door wie we "geraakt worden”) hebben onze belangstelling.
Jij bent geïnteresseerd in hen en zij in jou als we over een relatie spreken.

Waar het in vele relaties op strandt is het feit dat we elkaar niet over brengen “dat we geraakt zijn” en “dat we geïnteresseerd zijn”, belangrijker is nog dat we onszelf "bevestigen" (door hardop naar elkaar uit te spreken) dat we geïnteresseerd zijn en belangstellend zijn en dan niet in de vorm dat we aan onze eigen interesse alleen vorm geven door in je uppie zonder dat de ander het weet naar een foto te staren, maar juist door aan de ander te bevestigen (in woorden en daden) dat we in hen geïnteresseerd zijn.

Het is de uiting van onszelf, eigenlijk bevestigen we hardop ons eigen gevoel.

Mensen die elkaar weten te bevestigen doordat ze zichzelf durven tonen in hun gevoel, zijn goud waard binnen de relatie, zonder dat bloedt iedere relatie langzaam dood ..... wat altijd negatieve consequenties zal hebben op de energie!

Ik had eerst haar verhaal gehoord...

Het was alsof ze aan een dood paard liep te trekken, zei ze, alle initiatief leek alleen van haar uit te gaan. Ze hield van hem, maar het leek eenzijdig en eenzijdig hou je een relatie niet in stand.

Toen hij ermee geconfronteerd werd schrok hij zich een ongeluk, hij had er nooit een idee van gehad dat dat de boodschap was die over bleek te zijn kunnen komen, dat ze zich eigenlijk nauwelijks bevestigd had gevoeld, nooit gehoord en gezien had gevoeld doordat hij niets besprak van wat hij werkelijk aan gevoel voor haar had en eigenlijk meer volgzaam dan pro-actief naar haar was.. Hij re-ageerde alleen op wat zij realiseerde, waardoor hij haar belangrijke bevestiging onthield, want ook zij dient even zo goed als hij emotioneel gevoed te worden..

Hij was juist gek op haar, zijn gedachten waren voortdurend bij haar, maar nee, … dat kon ze bij nader inzien ook niet geweten hebben, realiseerde hij zich nadien met grote schrik.

Hoe vaak en hoe heb je haar duidelijk gemaakt dat je werkelijk van haar hield en wat zij als persoon voor je betekende?

Hij keek me aan of ik van een andere planeet kwam ..

Dat WEET ze toch?

Ik keek hem aan en vroeg hem .. HOE weet ze dat? Waaruit heeft ze dat op kunnen maken?

Hij leek in verwarring te raken, de vragen die ik hem voorschotelde leken totaal (nog) niet in zijn beleving te passen …

"Ok", zei ik, "hoe weet jijzelf dat zij belangrijk voor je is?"

Ze belt me, ze mailt, we spreken vaak af.

Ok, zei ik, nam jij ook initiatief?

Hij keek me vragend aan, al die contacten hadden toch plaats gevonden, dus dat zegt toch genoeg?

Ik vroeg hem nogmaals:”hoeveel initiatief nam jij waaruit zij kon opmaken dat gevoelens wederzijds waren?”

Hij moest er even over nadenken, het was duidelijk een volkomen nieuwe invalshoek van kijken voor hem....

Nou je het zo vraagt .. ik heb er nooit bij stilgestaan, maar in wezen was zij vaak de initiatiefnemer, ze was me eigenlijk altijd voor!

Ok en wat deed dat jou?

Ik vond dat leuk, dat gaf me altijd een goed gevoel, ze is een leuke meid en we hebben het prima samen.

“Eigenlijk bevestigde zij dus door haar vragen dat zij belangstelling voor had voor jou?” Jij kon er dus een gevoel van bevestiging voor jezelf uit halen, als ik het goed begrijp.

.... nu je het zegt ... : “Ja, dat gaf me een heel goed gevoel.”

Hoe vaak heb jij haar dat gevoel terug kunnen geven?

Hij keek me nog altijd niet-begrijpend aan.

Ik legde uit: "Met haar vragen, wist zij dus een boodschap over te brengen.

Stel dat ze zou opgehouden zijn met vragen … zou je dan dezelfde boodschap hebben gekregen?"

"Nee natuurlijk niet .. " zei hij, "ik zou me hebben kunnen afvragen of ik nog wel in zicht was..."

En ….. zou dat alleen voor jou gelden denk je?

Hij begreep nog steeds niet echt waar ik heen wilde …

"Ok", zei ik, "dus door iets te doen, te vragen en door iets niet te doen gaf zij dus een boodschap door .. begrijp ik dat goed?"

“Zo heb ik het nog niet bekeken” zie hij, “maar nu je het zegt, ja … inderdaad ..”

“Ok, dus door iets te doen en ook door iets niet te doen brengt iedereen dus een boodschap over … “ zei ik. "Ze bevestigde dus als het ware haar gevoelens voor jou!""

Het kwartje begon te vallen leek het …

Ineens keek hij geschrokken op en leek hij zich te realiseren dat zij hem dus wel voortdurend positief bevestigd had en dat hij dat wel aangenaam had gevonden, maar dat hij zich volstrekt niet had gerealiseerd dat hij dat dus andersom had verzuimd, dat hij bevestigen helemaal niet had gedaan en zij dus met de nodige vraagtekens moest zitten omtrent zijn gevoelens in de relatie …

Zijn verbazing werd nog groter toen ik hem herinnerde aan een door hem eerder gemaakte opmerking “ze weet ze toch wel wat mijn gevoelens voor haar zijn ...”

Nee dat bleek ze dus eigenlijk helemaal niet te weten, althans hij had haar dat zeker niet laten weten ..!

Hij voelde zich beschaamd en zei dat ook.

Ik vertelde hem dat “zich beschaamd voelen” hooguit een mooi startpunt zou kunnen zijn om het vanaf nu anders te gaan doen en haar te geven wat binnen iedere relatie van levensbelang is … namelijk elkaar bevestigen … omdat als je dat niet doet dan minstens een van de twee onbedoeld emotioneel uitgehold wordt!

Hij keek me aan en ik zag dat het heel wat met hem deed ..

"Neem jezelf niets kwalijk", zei ik hem, "je deed naar beste weten met de kennis die je toen had, maar doe nu met de kennis die je nu hebt, wat je te doen staat en pas die kennis toe!"

Een week later zag ik haar weer… ik zag dat er iets gebeurd was wat haar duidelijk heel erg goed had gedaan …

Hij bleek haar een lange en heel oprechte persoonlijke brief te hebben gestuurd waarin hij haar aangegeven dat hij dingen die voor haar belangrijk waren volstrekt over het hoofd had gezien. Dat (de negatieve gevolgen voor haar) zijn intentie absoluut niet was geweest en dat het hem heel erg speet dat zij onbedoeld daardoor zich heel wat minder goed had kunnen voelen dan dat hij zichzelf had kunnen voelen en dat dat beslist niet de bedoeling was geweest.
Hij had haar onomwonden verteld dat zij werkelijk heel veel voor hem betekend had en ook wat ze op dit moment door hem betekende, hij was zich bewust geworden veel van haar te houden.

Het was volkomen nieuw voor haar dit zo openhartig te horen en het had haar geweldig goed gedaan!

Eigenlijk waren het wel dingen die ze onbewust beseft had, maar door nooit bevestigd door hem te zijn geweest was ze ondanks dat langzaamaan toch behoorlijk uitgehold geworden!

Een relatie kan alleen goed stand houden als hij werkelijk wederzijds gevoed wordt, zo niet dan duurt een relatie meestal zelfs korter dan de relatie "leek" voort te duren, soms voor de een slopend terwijl de ander onbewust door hobbelt zonder werkelijk "in relatie te zijn." Soms zie je stellen elkaar wederzijds niet bevestigen, wat vaak de "huwelijken" zijn die als broer-zus relatie voortslepen/verzanden .... altijd weer een ramp voor het hele gezin omdat kinderen met name feilloos aanvoelen hoe relaties in oorsprong werkelijk in elkaar zitten en daar vaak onbewust met psycho-somatische klachten op reageren!

Sinds die brief was hun contact ook geïntensiveerd, ze waren leek het diepgaander met elkaar verbonden, hij had over een drempel bij zichzelf heen gemoeten voor zijn gevoel, maar uiteindelijk had het ook hem heel goed gedaan, hij voelde zich heel goed en voldaan doordat hij nu pas werkelijk in contact kon komen zowel met haar als met zichzelf!

Eigenlijk was het voorheen een manier van leven geweest die hij tot op heden had kunnen volhouden tot het moment hij nu dus tot het besef kwam dat er consequenties voor anderen aan zaten die hij zich nooit echt goed gerealiseerd had en waar hij ook beslist niet op uit was geweest maar waar hij nu achteraf toch wel moeite mee had dat het te lang had kunnen voortduren.

Gelukkig was hun relatie nog te herstellen. Ze zaten niet ver van het punt van verbreking, iets wat hij reeds vaker was tegen gekomen, maar nu begreep hij dat dit patroon van leven zich in het verleden had kunnen voort zetten doordat dat hij daar nooit eerder echt inzicht in had gehad.

Uiteindelijk was hij heel erg blij dat dit alles ter sprake was gekomen … alleen met inzicht en bewustzijn van hoe het leven werkte kon hij bewerkstelligen wat hij werkelijk wilde en dat was een goede en liefdevolle wederzijdse relatie met haar. Hij besefte hoe waardevol ze voor hem was en dat ook hij waardevol voor haar bleek te zijn.

Uiteindelijk bleek hij niet alleen maar zichzelf te willen plezieren maar ook juist de mensen die hij lief heeft!

Toen hij dit door had ging het hem ook persoonlijk heel veel beter, er was een nieuwe dimensie in zijn leven gekomen!

© Yvonne Mooijman

Het jodeldiploma!

Hoe serieus kunnen we het leven wel niet maken!
Een staaltje van met je verstand creatief proberen te worden!
Zie hier het resultaat!

Ik was net bezig te schrijven, waarbij ik in een zinsnede aanhaalde hoe onze maatschappij zich wat sterkjes heeft overgeoriënteerd op het gebruik van de linker hersenhelft, hetgeen resulteert in zwaarwegend voor je diploma's en papiertjes een de gang moeten.

Ik kreeg net een link via mijn Facebook die ik hierboven heb ingelast.
Hij spreekt voor zich!

Ik ... kwam in ieder geval niet meer bij van de lach!
Ik ben benieuwd hoe jij hem vindt!

Geniet, daar was het leven in oorsprong voor bedoeld ....!

Yvonne Mooijman

De betekenis van ego

Ego is een begrip dat vaak op diverse manieren benaderd wordt.

Persoonlijk zou ik ego omschrijven als een deel van het groter geheel van ons, dat nog leeft in angst. Het groter geheel is pure liefde, daar waar geen liefde heerst, heerst angst.

We zijn mensen, en zullen vanuit onze in het verleden opgebouwde angst leven, al of niet richting liefde.

Ik haal een stukje tekst aan van Eric Schneider uit zijn boek "Naar het hart van communicatie NLP en spiritualiteit".

Hij omschrijft het ego als volgt:

"Het ego is gebaseerd op angst. Angst in al zijn mogelijke gradaties, geuren en kleuren, gaande van lichte ongerustheid naar fundamentele paniek. Angst dus in al zijn mogelijke vormen. Zodra er op een of andere manier angst in het spel is, zitten we in ons ego. Het ego is kiezen voor het verleden. Het zorgt dat het verleden toekomst wordt".

Spiritualiteit kunnen we, in dit opzicht definiëren als: het leren loskomen van onze angst. Want in de mate waarin ik loskom van angst, kan ik toelaten dat de dingen mogelijk anders zijn dan ik altijd gedacht heb.

Wij zijn allemaal geneigd de wereld ondersteboven te zien. Belangrijk te vinden wat eigenlijk helemaal niet belangrijk is; te denken dat juist is wat eigenlijk helemaal niet juist is. Terwijl wat we allemaal afgeschreven hebben als onjuist, vaak datgene is waar het in feite om gaat. Wat houdt ons tegen om ons geloof in hoe de wereld in elkaar zit los te laten? Onze angst.

Ons democratische systeem is een perfecte weerspiegeling van onze neiging om vast te klampen aan wat volgens ons allen “juist” is. Want wie anders denkt, dan de overgrote meerderheid is in de minderheid. En de algemene opinie vormt de meerderheid Dat komt neer op: “wij denken allemaal zus, jij denkt anders, wij hebben dus gelijk en jij hebt ongelijk.”

Terwijl het in werkelijkheid, ook in de menselijke evolutie, omgekeerd is. De meerderheid heeft nooit gelijk. De enigen die gelijk hebben zijn die individuen die de moed hebben om anders te denken, nagewezen te worden, belachelijk gemaakt te worden.

Die staan veel dichter bij de echte Realiteit. Als het tegen zit, komen ze in de psychiatrie terecht of houden ze het fysiek niet uit. (door de druk van de omgeving)

De democratische meerderheid of de banaliteit van de middenmaat heeft nooit gelijk. Want die meerderheid is gebaseerd op angst. Wanneer we angst overwinnen, krijgen we meer kwaliteit. Er komt meer waarheid in ons leven, minder vervalsing, minder interpretatie. We worden vrijer. Maar er is niets waar we zo bang voor zijn als voor vrijheid

Spiritualiteit heeft te maken met congruentie. Congruentie betekent: ik ontwikkel me spiritueel in de mate waarin ik mijn innerlijke conflicten oplos.

De innerlijke conflicten zijn weer gebaseerd op onze eigen angst, ego dus.

Yvonne Mooijman


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

Over communicatie gesproken ....

Communiceren heeft alles te maken met wat "gebeurt", het heeft echt ook alles te maken met wat NIET "lijkt" te gebeuren .....

Communiceren is in al zijn vormen (verbaal, non-verbaal via lichaamstaal of via bijvoorbeeld negeren) , een uitingsvorm, van in hoeverre men zich "in verbinding ervaart en in hoeverre men realistisch persoonlijk in verbinding staat met zijn omgeving."

Katten kunnen uitgebreid genieten van de zon en daar voor kiezen, niets mis mee!
Ze kunnen zich ook in hun gedrag soms uiterst eigengereid gedragen, bijna op het arrogante af ... dieren kunnen gedrag van mensen aardig weerspiegelen!
Soms gedragen dieren en mensen zich echter helaas over de grens van arrogantie heen.

Leer voelen en ervaren wat "welke" communicatie met je doet.....

Wie weet je energie te geven?
Wie weet je gebruikelijk energie te onttrekken vanuit arrogant gedrag?

Leer je te omringen met de mensen die je weten te stimuleren, die energie weten te geven, uit te wisselen, en ervaar wat communicatie van mensen (of dieren) met je doen.

Het leven is energie-uitwisseling, voel en ervaar hoe dat in elkaar steekt .....

Dit plaatje geeft je hiertoe de gelegenheid ....

Welke boodschap draagt iemand gebruikelijk over ...?
Welke boodschappen krijg je van bepaalde personen in je omgeving?
Sta je bepaald gedrag toe?
Wat doet dat met je?

Doet bepaalde communicatie je goed?
Onttrekken bepaalde levenshoudingen van bepaalde mensen bij jou jouw energie?

Uiteraard zijn we net als deze poes het middelpunt van ons eigen leven en draagt zij en wij daar ook de verantwoording voor... laten we het op voor onszelf en onze omgeving op de juiste en meest effectieve wijze doen ....

Zijn we ons er van bewust met "welke houding wijzelf in het leven staan" en hoe anderen in het leven staan?
Soms is een "houding" via verbale-, non-verbale en soms "non-communicatie" duidelijk en helder, soms ook voelbaar pijnlijk in wat we naar elkaar weten over te brengen. Leer dat herkennen!

Ben je in staat levensenergie via communicatie te ontvangen, te geven en te delen?

Omring je met voldoende mensen die je positieve en stimulerende energie weten uit te wisselen ...!

Niet iedereen heeft evenveel energie tot zijn of haar beschikking, besef dat we pas vanuit onze overvloed (weer) kunnen geven. Het leven is niet afpassen van evenveel energie krijgen als geven, soms kunnen mensen ons overeind houden of krijgen wij zelf op een moment dat we zelf wat minder in energie zitten energie van anderen.

Besef dat je veel voor een ander kan betekenen door aandacht en energie te geven ....

Omring je met die mensen die je als mens laten ontwikkelen en die je als mens op waarde weten te waarderen en die je weten te stimuleren jezelf te kunnen zijn...diep in je hart zul je voelen wie dat zijn, je voelt het aan je energie ...

Yvonne Mooijman