Wat bewuster de dingen doen die ik wil
doen ….
Gemakkelijker gezegd dan gedaan zal je
zeggen en gelijk heb je!
Het lijkt zo'n dood-doener, maar dat is
het dan weer niet helemaal.
Het is juist geen dood-doener maar een
energie-gever.
Vaak laten we ons weerhouden van ons geluk vanuit
angst te verliezen.
Stel, je hebt een nieuwe vriend of
vriendin en jullie hebben een klik, het wordt verkering en jullie
gaan regelmatig met elkaar om.
Beiden hebben behoefte aan omgang met
elkaar en jullie kennen elkaar zo'n maand of wat.
Jullie hebben veel tijd aan elkaar
besteed en het voelt goed, er is iets ontstaan zogezegd, jullie
hebben een leuke relatie.
Zonder het te beseffen troffen jullie
elkaar op vaste plaatsen en er was een bepaald patroon ontstaan in
jullie manier van omgaan, dat voelde heel vertrouwd.
Zonder het in de gaten gehad te hebben
zijn er wat vrienden en contacten om je heen verwaterd, maar jullie
hadden het goed met elkaar en de dag had maar 24 uren dus zo gaat dat
dan.
Gaandeweg kom je tot de ontdekking dat
je eigenlijk niet meer naar de film en naar de sauna ging en je muziek kwam ook in het gedrang, een paar
dingen die je eigenlijk altijd heel erg goed gedaan hadden,
dingen die echt bij je pasten en die je in de loop van de laatste
maanden had veronachtzaamd.
Met je beste vrienden of vriendinnen
heb je al in tijden geen echt contact meer gehad en ineens realiseer je je
dat je manier van leven niet meer volledig bevredigend verloopt op
alle gebieden, ondanks dat het met je verkering geweldig gaat.
We zijn inmiddels een tijd verder
en het patroon is nog wat verder ingesleten en je voelt je wat
ongemakkelijk worden, eigenlijk heb je het nodig om ook andere dingen
in je leven die zo bij je hoorden weer toe te staan, ook nieuwe dingen toe te laten, maar je vriend
of vriendin heeft daar niets mee, dus die krijg je voor geen goud mee
naar die film of de sauna.
Op een bepaald moment voel je bij je
zelf de behoefte om naar de sauna de gaan, maar je vriend/vriendin
heeft ooit gezegd daar niets mee te hebben. Een van je andere vrienden komt met
het voorstel samen een keer te gaan. Je vertelt hem dat je vriendin
daar moeite mee zou hebben en houdt het voorlopig af.
Wat doe je en wat is je motivatie?
Je wil de relatie met je vriendin niet
op het spel zetten, wil haar niet kwetsen, maar jouw vriendin kan jou
op dat vlak niet geven wat je toch werkelijk nodig hebt en laten we
eerlijk zijn, eigenlijk krijg je de behoefte om er volledig uit te
breken! Hoe langer je je bewust wordt dat je een verlangen wat heel
wezenlijk is hebt laten liggen, hoe meer het aan je gaat vreten.
Ondertussen heb je eigenlijk nog niet
eens met je vriendin verder overlegd hoe zij hierin staat als jij eens zou gaan, maar je bent
gewoon bij voorbaat bang dat je vriendschap op het spel komt te staan
als je zou overwegen naar de sauna te gaan ( Je bent trouwens 24)
…..
Je vriend die voorstelde om samen met
je een keer naar de sauna te gaan, belt je nog een keer op om een
afspraak te realiseren want die weer niet beter dan dat jij daar een
grote fan van bent, maar je vertelt hem dat je het er niet over hebt
gehad maar dat je je vriendin niet wil kwetsen en kwijtraken dus dat je niet
naar de sauna gaat.
Ondertussen loopt je vriendin al
maanden met een probleem. Jij weet daar niets van. Haar vriendinnen hadden een dagje shoppen
gepland in Antwerpen maar ze had dat afgehouden. Ze heeft tenslotte
verkering met jou en ze wil jou niet voor het hoofd stoten.
Ondertussen heeft ze vernomen wat ze
gemist heeft, haar vriendinnen hebben in volle glorie hun verhalen
onderling uitgewisseld en op Facebook heeft ze alle gezelligheid
langs zien komen en het wringt bij haar enorm dat ze zich niet heeft
toegestaan mee te gaan en de afspraak voor de volgend keer staat al
op de agenda heeft ze gezien op Facebook. Ze is zelfs niet meer
uitgenodigd en dat doet haar behoorlijk pijn. Ze heeft het er niet met je over
gehad want ze wilde je tenslotte niet kwetsen.
Inmiddels ben je een paar jaar verder,
jullie hebben je allebei aangepast zoals dat heet, wezenlijk
belangrijke dingen heb je onbesproken ingeleverd terwijl het je geen
goed doet want diep van binnen heb je een onbedwingbare behoefte aan
juist die dingen die zo wezenlijk onderdeel van je leven waren en
waaraan niet meer tegemoet gekomen wordt door jou.
De relatie duurt inmiddels al jaren en ongemerkt
is de relatie diep van binnen bekoeld, jullie horen nog altijd bij elkaar voor de
buitenwereld, jullie zijn een setje zogezegd, maar alle jeu is er
uit.
Ineens gebeurt er wat en de verkering wordt verbroken, het is plotsklaps uit.
Eigenlijk ontstond er een misverstand
waarbij geen van beiden eigenlijk nog begreep wie het nou uit had
gemaakt, maar dat het niet meer ging was duidelijk en over en weer
was er voldoende ongenoegen, je weet niet eens wie het uitmaakte,
maar jullie zijn uit elkaar.
De maanden die volgen doen pijn, je
mist elkaar, het was zo'n vertrouwd patroon waarin jullie terecht
kwamen en eigenlijk was ze wel lief.
Als je terugdenkt aan een tijd geleden
dan voel je toch een soort benauwing, je kwam tot niets meer buiten
de relatie om en dat beperkte en benauwde toch enorm.
Toch voel je je schuldig, want je was
helemaal niet van plan om het uit te maken en je weet eigenlijk niet
eens waarom het uit ging, je weet zelfs niet een of jij het wel was die het uitmaakte want in het gesprek was zoveel wrevel over en weer dat het wat onduidelijk was, maar dat het uit raakte dat is zeker.
Ik de loop van de komende tijd komen
jullie elkaar nog wel eens tegen en eigenlijk weet je elkaar las persoon gewoon te
waarderen. Zij is gewoon lief en met jou is ook niets loos. Tegelijkertijd weet je in je achterhoofd dat het niet
werkte dus je houdt afstand.
Toch waardeer je haar, voel je je
ongemakkelijk, en gaandeweg zie je elkaar weer vaker.
Het is de omgeving niet helemaal
duidelijk hoe het nou tussen jullie is en eigenlijk weet je dat zelf
ook niet zo goed.
Er bloeit weer wat op, althans het
gevoel haar niet te willen kwetsen is duidelijk weer op de voorgrond
aanwezig. Je gaat weer moeite doen haar vaker te zien en binnen korte
tijd doen jullie weer wat jullie samen gewend waren.
Je hebt voor jezelf besloten dat die
sauna en die film eigenlijk niet zo belangrijk zijn, ondanks dat je
zo vreselijk graag zou gaan, maar dat gevoel weet je aardig te
onderdrukken voor jezelf. Tegen die vriend die je nog een keer ontmoette vertelde je ook dat de sauna verleden tijd is, en met overtuiging waarmee je het verkondigde geloofde je ook jezelf nog.
Een tijd later kom je tot de ontdekking
dat er toch iets niet klopt, je voelt je niet goed, je zit niet
lekker in je vel, je bent kribbig zonder te weten waarom. Je vriendin
waar je overigens veel respect voor hebt die weet inmiddels niet meer
hoe hier mee om te gaan. Bovendien zit zij nog met een onderhuids
gevoel dat ze zichzelf nog steeds tekort doet, omdat haar vriendinnen
nog steeds leuke dingen doen waarbinnen zij al lang niet meer
betrokken wordt, ze wordt daar niet vrolijk van.
De relatie komt onder druk te staan. Je
voelt je inmiddels zonder het te merken toch behoorlijk geïrriteerd
en gefrustreerd maar je kan er je vinger niet helemaal opleggen.
Ineens heeft je vriendin er genoeg van
en hakt de knoop door, eigenlijk hadden jullie al heel lang geen
echte relatie meer en de intimiteit was al lange tijd van de baan,
iets wat behoorlijk aan je vrat, aan je vriendin ook trouwens, maar
bij elkaar kon je je dat niet meer vinden.
Een tijd eerder was je al iemand tegen
gekomen die je aansprak, en met moeite heb je dat weten af te houden,.
Je vriendin idem, maar daar weet jij niets van. Jullie voelen je
ondertussen vreselijk schuldig naar elkaar en tegelijkertijd konden jullie elkaar al
lang niet meer bieden wat je nodig had.
Jullie boden je-zelf met name nooit wat
je nodig had!
Dit is een verhaal zoals het niet in de
sprookjesboeken vermeld staat. ….
In de sprookjesboeken staat een andere
versie … toch?
Daar leefden ze nog lang en gelukkig ..
Ik laat het verzinnen van jouw sprookje
nog even aan jou over …. neem er gerust even je tijd voor.
En ja … de sprookjesboeken zijn geen
onbereikbare sprookjes, ze zijn net zo bereikbaar en waar als de mogelijkheid van dit
sp(r)ookje hierboven.
Wordt je leven een spookje of wordt het een
sprookje ….....?
Aan jou de keus!
wordt vervolgd ….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten