Uit: Geweldloze communicatie – ontwapenend en doeltreffend Marshall B Rosenberg. blz 11
Taal is, behalve de vorm om een ander iets duidelijk te maken, vooral ook de weergave van onze innerlijke wereld. Door middel van taal geven wij weer hoe wij ons voelen, wat wij ervaren, welke behoeften wij hebben en hoe wij denken. Wij kunnen taal gebruiken om in contact te zijn met onszelf, onze gevoelens en behoeften. Wij kunnen vrij zijn om onze behoeften bevredigd te krijgen en tegelijkertijd respect en mededogen te hebben voor de gevoelens en de behoeften van anderen.
Lang voordat ik echter volwassen was, (zo staat er geschreven) leerde ik echter te communiceren op een onpersoonlijke manier, waarbij het onnodig was om te onthullen wat er bij mij van binnen gebeurde: de manier waarop de meesten van ons communiceren; een manier die vaak gewelddadig is.
Ook als wij ons taalgebruik niet als gewelddadig ervaren, leiden onze woorden vaak tot pijn, voor onszelf dan wel voor anderen.
Ik herkende patronen in ons taalgebruik die dat geweld veroorzaken en ik ontdekte een specifieke vorm om te communiceren, te spreken en te luisteren, die ons brengt tot een wezenlijke verbinding met onszelf en met anderen; die ons natuurlijk mededogen doet bloeien.
Ik noem de vorm van communiceren geweldloze of mededogende communicatie.
Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling
Geen opmerkingen:
Een reactie posten