In memoriam

Sandra,

Ik voel de stilte,
ik voel de werkelijke rust,
waarnaar jij zo diep verlangde,

Je zocht contact,
je wilde zo graag
je was er.

Je zocht begrip,
je zocht aansluiting,
je was er.

Je was alleen
en zocht ten diepste contact,
contact waar velen nog niet aan toe waren.

Als deel van de maatschappij,
maak ik mijn excuses,
voor waar wij de aansluiting met jou misten.

Je wilde zo graag,
je bood jezelf
maar wij boden je helaas onvoldoende.

Ik respecteer je keuze,
je deed wat jouw keus was,
ik snap je.

Je vroeg je af,
waarom de maatschappij,
je niet bood wat je nodig had,

te mogen zijn wie je was,
liefde in pure vorm
op jouw manier.

Wij als maatschappij hebben nog veel te leren,
je was bereid ons te leren,
voor wie het ontvangen kon.

Met je keus heb je laten zien waarvoor je stond
te mogen zijn wie je bent,
te kiezen wat velen nog niet kunnen begrijpen.

Je wilde jezelf zijn,
je zocht contact
je was een gelijkgestemde.

Dank dat ik je mocht leren kennen,
Je liet je vanuit je allerdiepste kern kennen,
Je was en bent liefde in de reinste vorm.

Dank je Sandra,
je te hebben mogen leren kennen,
ik voel nu in je de liefdevolle stilte waaraan je zo'n behoefte had.

Met begrip en respect,
in memoriam Sandra 5-11-2010,

…
…
…

Yvonne Mooijman 7-11-2010


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling