maandag 22 februari 2010

Omgaan met kritiek

Ontvangen ...

Kritiek kunnen ontvangen
Feedback kunnen ontvangen

Een van de belangrijkste dingen die van belang zijn om goed te kunnen blijven communiceren is het in ontvangst kunnen nemen en verwerken van kritiek of feedback.
Een belangrijk onderdeel van persoonlijke ontwikkeling.

Kan je dat namelijk onvoldoende dan staat je persoon (fundament) als het ware gebouwd op drijfzand en dat is hoogst onplezierig, zowel voor jezelf als de ander die je tracht te ondersteunen.

Ondersteunen ... met kritiek?
Ja ... Ondersteunen met kritiek, ... of .... uhhh ... had je ingevuld dat dat een heel andere bedoeling zou hebben?

Ik hoor het je denken ... althans de enkeling die grote moeite heeft met omgaan met kritiek.

Kritiek is toch bedoeld om me af te breken?
Kritiek is toch bedoeld om me te vertellen dat ik het hartstikke fout heb gedaan?
Me onderuit te halen?
Me tegen te houden?
Me dingen te laten doen die ik helemaal niet wil?
Me te stoppen, remmen?
Kritiek is toch altijd gebaseerd op emotioneel gedoe?
Dat kan je toch niet serieus nemen?
...
...

Weet je, ik ben ontzaglijk blij met de jarenlange ervaring die ik inmiddels heb opgebouwd met schrijven in diverse fora wereldwijd en de diverse email kringen waar altijd het nodige aan ervaring wordt uitgewisseld. Het heeft me een schat aan ervaring opgeleverd in soms langdurige en vaak pijnlijke processen waar het ging over kritiek of feedback kunnen ontvangen. Het genot van het mee kunnen helpen oplossen van soms werkelijk heel penibele situaties doet toch ook weer heel erg goed!

Het liefst zie ik dan ook dingen geschreven worden, raar zal je denken, want juist het geschreven woord kan zo pijnlijk duidelijk zijn. Het gaat me dan ook om de duidelijkheid !

Haha ... Nou hou ik niet van pijn of pijnlijk hoor!

Ik zit redelijk gezond in elkaar, ik hou van harmonie, ik hou van lief voor elkaar zijn ik hou van openheid, transparantie en vooral van elkaar ondersteunend bezig zijn.
Vooral aan dat laatste daar hecht ik grote waarde aan.

Ik zei ... het liefst zie ik dat dingen geschreven worden, waarom dan?
Weet je, vanuit mijn professie is het van belang de grote lijnen te kunnen gaan herkennen, om zodoende degene waar het om gaat te kunnen ondersteunen in zijn proces.

Niet dat de mensen die moeilijk feedback kunnen ontvangen nou de makkelijkste mensen zijn om mee te werken hoor, geenszins want juist zij zijn vaak genieën in het storten van kritiek, zelfs zonder dat ze dat als kritiek geven ervaren naar een ander. Welnee joh, ik ben gewoon transparant, wordt er dan gezegd, ik zie het toch zo gebeuren! Het is gewoon de waarheid wat ik vertel!
Hoe meer er geschreven wordt, pijnlijk soms ja, hoe duidelijker het beeld wordt en hoe minder je er omheen kan op den duur.

Het gevolg is dan, je zou het zo kunnen raden, dat alles wat ik zal zeggen ook opgepakt zou kunnen worden als “de waarheid” (kritiek werd vaak als waarheid geïnterpreteerd) terwijl het altijd slechts een mening is van iemand persoonlijk, die zelfs helemaal niet van toepassing zou hoeven zijn.
Ik heb het wel eens over me heen gekregen: “Heb jij altijd gelijk?”, “jij maakt zeker nooit fouten, kom op vertel je fouten!” Je snapt het al, graag wordt het hele verhaal die richting op gestuurd, maar dat gaat gegarandeerd de oplossing niet opleveren.

Doorgaan daarop geeft alleen nog maar meer verwarring. Stoppen daarmee vaak idem, dus je zal iets moeten! Toch?

Van belang, doe wat je goeddunkt.

Ja mooie ben jij, hoor ik je denken, zo komen we er toch nooit uit?

Ik neem mensen altijd erg serieus, ook in hun onbalans.

Ik heb wel eens opmerkingen gehoord ... die persoon kan je toch niet serieus meer nemen met wat hij roept ...!

Dat is nou net het lastige, als je het niet meer serieus neemt en het laat gebeuren zonder het serieus te nemen, dan zal het pijnlijke met name nooit opgelost worden, de essentie zal blijven doorgaan. De ander zal je zwijgen gemakshalve invullen als :”Wie zwijgt stemt toe”.
Je raadt het al, het kan zomaar gewoon door blijven gaan en je wil tenslotte een oplossing toch?

Lastig!

Vertel me ... Wat doet kritiek met je ... en wat doe jij met kritiek?

Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

1 opmerking:

hilde zei

wat kritiek met me doet .... in eerste instantie mijn adem vasthouden, stil worden, soms lam leggen..... soms vastzetten met denken. door vragen te stellen of me in vraag te stellen bij een voor mij vertrouwd iemand, kan ik het gegeven nuanceren en rationaliseren. zelf kritiek geven is iets heel moeilijks voor mij. behalve bij het aanhoren van kritiek tov zwakkere groepen, geeft me kracht om te reageren tot het uiterste .... t ja wat betekent dit allemaal en vooral wat betekent dit voor mij ? ban gekwetst te worden ??? bang anderen te kwetsen ??? niettegenstaande het ook anders kan bekeken worden ... iemand verder te helpen - ruimer te kijken en te denken... 't ja ik voel dat die veiligheid ik niet altijd krijg of durf te zien