woensdag 30 mei 2012

Go with the flow .... 1


Go with the flow …..onverdeelde aandacht  …. denken in vermijden of bereiken.

Denk je in vermijden of in bereiken... ben je je daar voldoende van bewust?

Het maakt namelijk heel veel uit, voor zowel jezelf als voor anderen.

Vaak hoor je bijvoorbeeld mensen zeggen: Ik vermijd juist mensen te kwetsen, “ik wilde juist helemaal niet kwetsen” op momenten dat ze oprecht geloofden dat ze vermeden om iemand te kwetsten, en toch belandden ze onbedoeld en onbewust in kwetsen.

Hoe gaat dat in zijn werk? Wat gebeurt er dan?

Laat ik beginnen te zeggen dat iedere zin die je zegt of denkt iedere overtuiging, een zeer letterlijk genomen regelrechte “opdracht is” aan je eigen onderbewuste, en ik heb al eerder geschreven dat je onderbewuste iedere opdracht van je heel secuur uitvoert. In de natuur zitten namelijk de frequenties van je "vraag", "gedachten" op de zelfde golflengte van de frequenties van het bijbehorend gedrag en uitkomst. Vandaar dat de juiste manier van denken een juiste uitkomst kan bewerkstelligen en kan een onhandige manier van denken onbedoeld en onhandig gedrag in de hand werken.

Het is namelijk van belang dat jij weet hoe de natuur werkt en helaas zijn we een stuk van die kennis 'kwijtgeraakt", iets wat we door persoonlijke ontwikkeling als het ware weer leren oppikken.

Het onderbewustzijn staat namelijk in dienst van jou en gaat er simpelweg van uit dat wat jij zegt en doet de juiste opdracht voor hem is en jij en hij steven er naar te bereiken wat je ten diepste nodig hebt op je levenspad en dat is in wezen je hart leren volgen.

Je "hart" staat symbool voor de ware liefdesenergie. Liefde en overvloed  zijn uitingen van liefdesenergie ....
We zijn in wezen allemaal liefde, alleen door wat te ver van onze natuur afgeraakt te zijn, herinneren we als het ware onze echte natuur niet meer voldoende en gedragen we ons soms onbedoeld anders!

Ondanks ander gedrag ZIJN we nog wel in oorsprong liefde, maar belanden we soms ongemerkt in angst en verkramping en dat stagneert de doorstroming en houdt ons af van ons vermogen de liefde volledig door ons heen te laten stromen, we stagneren in ons systeem als het ware de weg om volledig lief te kunnen hebben. Bij onbelemmerende doorstroming stroomt de liefde door ons heen waarbij wij onszelf en de ander verrijken ...

Het was je onderbewuste (als deel van de natuur) die je al je nieuwe situaties aanreikte, nieuwe situaties komen namelijk nooit voor niets, het zijn je middelen tot jouw specifieke groei naar jouw zelfverwerkelijking, namelijk liefde tot uiting te kunnen laten komen via jou! We zijn echter geweldige keien om daar heel onhandig voor onszelf en anderen mee om te gaan.

Een van de natuur-wetmatigheden is: “alles wat je aandacht geeft groeit
Een andere natuur-wetmatigheid is : ”het onbewuste neemt waar in plaatjes (niet in zinnen)

Een plaatje van een zin waar het woord NIET in staat wordt herkend als een plaatje zonder dat woord er in.… dus als je zegt: denk NIET aan een paarse olifant verschijnt er dus een juist een paarse olifant. Dit is  in tegenstelling tot wat je denkt te doen” (ofwel... leer alsjeblieft te denken in bereiken ipv vermijden want bij bereiken stuur je aan op het bereiken van iets en bij vermijden stuur juist aan op het tegenovergestelde van wat je eigenlijk wil bereiken, omdat het juist aanstuurt op dat wat je wil vermijden!)

Wil je dus een grijze olifant bereiken heb het dan ook over een grijze olifant en heb het dan dus niet over het vermijden van een niet-paarse olifant ...!

Het lastige is namelijk dat wij in onze boodschappen naar ons eigen onderbewuste zo geweldig onhandig kunnen zijn, waardoor wij enorme verwarring scheppen in het al of niet bereiken van wat we werkelijk behoeven.

Vermijden is dus de ultieme vorm van iets niet te zullen  bereiken!!!! 

De oorsprong van de verwarring die we in ons systeem en dat van anderen scheppen ligt dus in onze manier van denken.

Regelmatig vertel ik in de coaching dat alles wat we doen nooit voor niets is geweest, zoals ik ooit jarenlang met plezier geprogrammeerd heb op de computer toen de kinderen nog klein waren.

Iets volkomen anders dan coaching zou je zeggen. Ik heb daar toen iets geleerd wat ik tegenwoordig vaak gebruik in het uitleggen waardoor mensen zoveel verwarring in zichzelf en hun omgeving kunnen scheppen.

Een goed ontworpen pc-programma is helder en eenduidig en staat voor zijn gemaakte keuzes!

Bij veranderende situatie maakt het een hernieuwde keuze!
Een computer heeft precisie mogelijkheden ondanks of dankzij het feit dat alles is opgebouwd uit slechts enen en nullen in de programmatuur.

In een goed lopend computerprogramma is het zaak om een goed gestroomlijnd geheel te krijgen zonder opdrachten te geven waardoor je een zogenaamde eeuwigdurende lus terecht komt, (de schrik van iedere programmeur!) het is het moment waarop een pc crasht en je zal hem moeten resetten. (mensen verdwijnen daar ook nogal eens in!).

Wij mensen hebben geregeld de neiging om in van die “lussen” te geraken, lussen die we zelf maken vanuit ons denkpatroon en die ons in een klein kringetje laten rond bewegen waardoor we niet meer vrij zijn en ons van ons toekomstig bedoelde ontwikkelings pad afhouden, Eigenlijk weten we vaak nog onvoldoende hoe we in elkaar steken en hoe ons systeem eigenlijk werkt.

Daarom ben ik zo blij met mijn vak, mensen die kennis aanreiken die ze nodig hebben om optimaal te kunnen functioneren in hun eigen systeem!

In een pc programma leerde je gebruik te maken van stroomschema's, een handig hulpmiddel, om niet in een eeuwigdurende lus verzeild te raken. Hierbij stel je gesloten vragen en afhankelijk van het antwoord op de vraag is het antwoord een JA of een NEE. De nul en de een staan in wezen simpelweg voor ja en nee. Indien je tot JA besluit, wordt de weg naar Nee niet bewandeld. Je kunt nu eenmaal niet tegelijk twee kanten tegelijk op rijden, je kan alleen naar de ene kant rijden door de andere kant niet te berijden op dat moment, ook dat is weer een natuur-wetmatigheid.

En bij iemand in de auto zitten die zich onderweg voortdurend bezig houdt met wat hij allemaal wel niet gehad zou hebben als hij de andere kant op zou hebben gereden (en dus mist voor zijn gevoel) daar wordt echt helemaal niemand blij van!

Bedenk hierbij dat zowel ja als nee allebei emotioneel neutraal zijn, het zijn allebei keuzes die tot ons  doel leiden.

Een kleine uitleg tussendoor: Stel dat de vraag gesteld werd: “Wil je naar A(Amsterdam) of naar B(Broek op Langedijk)” of naar C (Culemborg), dan was de oplossing op de pc de vraag zo te stellen dat hij via de weg van alleen de Ja of Nee antwoorden bij de oplossing kwam.

Je stelde dan bijvoorbeeld de vraag: Wil je naar C (Culemborg), dan werd het antwoord bijvoorbeeld NEE.
Vanaf dat moment weet de pc dat Culemborg met zowel alle voors als tegens niet gekozen werd.
Daarna kan de vraag gesteld worden: Wil je naar B(Broek op Langedijk), dan wordt het antwoord bijvoorbeeld weer NEE. Vanaf dat moment wordt de weg naar Broek op Langedijk NIET gekozen (ondanks alle voors en tegens van Broek op Langedijk).
Vervolgens blijft alleen de route naar A(Amsterdam) open en alle andere wegen naar alle andere einddoelen die al niet im frage waren hoeven ook niet gesteld te worden.

Kortom, de pc is helder, het maakt keuzes en loopt nadien niet moeilijk te doen door zich af te vragen “wat ie allemaal gemist zou kunnen hebben of mogelijk in de toekomst zou kunnen gaan missen...… ”

Wij mensen maken het ons zoveel moeilijker, terwijl het niet nodig is ….


© Yvonne Mooijman

vervolg ... Go with the flow 2



Go with the flow ...... 2

vervolg:        starten bij  Go with the flow 1

Wij mensen hebben zo vaak de onhandige neiging om bij ieder keuze die we op ons levenspad maken,  ons NA onze keuze eenzijdig te gaan richten op enkel de positieve voordelen van een van de andere keuzes die we niet ingingen, waarbij we alle negatieve kanten van die keuze onbewust volkomen wegfilteren.

Wij beseffen onvoldoende dat iedere keuze, werkelijk ALTIJD iedere keuze zowel voordelen als nadelen heeft.

En eigenlijk zijn het niet eens voor en nadelen, maar allemaal neutrale dingen waar wij afhankelijk van onze kijk, soms positieve en negatieve gevoelswaarde aan hebben geven, welke daarmee de zaak enorm kunnen verwarren.

Op het moment dat we ons bewust worden dat elke keuze op een bepaald moment zijn voors en tegens heeft, kunnen we pas weer volop genieten in ons leven en ook gelukkig zijn ten tijde van de zogenaamde nadelen en zoals we uiteraard gelukkig zijn ten tijde van de voordelen. We zullen de “nadelen”die we bij iedere keuze hebben alleen maar per keuze in een andere vorm tegen komen, we kunnen dit héél prima "handelen" en daarmee kunnen we gelukkig zijn op heel ons pad naar A(Amsterdam) zonder energieverlies van onnodige overpeinzingen in wat we allemaal wel niet gemist zouden hebben als we voor B of C gekozen zouden hebben.

We verliezen onze levensvreugde met name door ons bezig te houden met alleen maar voordelen vast wensen te houden, terwijl als we dat doen we vaak alleen nog maar gericht blijven op “vermijden van nadelen”, waardoor we dan zo geobsedeerd worden dat we van geen elk voordeel onverdeeld kunnen genieten ….

Besef dat iedere keuze om onverdeelde aandacht vraagt, alleen vanuit onverdeelde aandacht kunnen we gelukkig zijn. Zoals ook iedere persoon van onverdeelde aandacht oprecht gelukkig blijkt te worden. Ooit wel eens een partner gehad die “vreemd ging”, ik prijs me gelukkig, maar ik ken de voorbeelden te over, omdat verdeelde aandacht zelfs geen werkelijke aandacht is, maar ontkenning van een situatie, van een persoon en diens waarde.

Maakt niet uit of je naar A, B of C wilt, (bovendien wij denken dat te kiezen, maar ook dat werd onbewust vaak ook nog eens door ons onderbewuste voor ons in gang gezet, het behelst eigenlijk alleen het proces wat we nadien voor onszelf in gang zetten.) Het onderbewuste reikt ons altijd nieuwe ervaringen aan die goed voor ons zijn.

© Yvonne Mooijman

Vervolg ... Go with the flow 3

Go with the flow ....... 3

vervolg            starten bij  Go with the flow 1

Waar het fout loopt is meestal vanaf het moment daarna waarop wij ons hart niet meer bleven volgen en wij “de behoefte niet konden onderdrukken”er met ons verstand / denkproces tussendoor te komen.

Het moment waarop en we ons onhandig af gingen vragen wat mogelijk allemaal “niet meer zouden hebben”, "kwijt" zouden raken, (tekort denken dus), terwijl de praktijk ons uitwijst dat als we bijvoorbeeld echt “ons hart zouden blijven volgen” (in tegenstelling tot ons "beperkende" verstand inzetten, (ons verstand kan alleen maar oude rondjes rijden dat wil ons bij het oude vertrouwde houden) en houdt ons op zo'n moment tegen om te doen wat we werkelijk nodig hebben

"Ons hart durven volgen" biedt ons wat wij in ons levensproces nodig hebben om onszelf in onze nieuw ontwikkelende vorm te kunnen verwezenlijken, dus werkelijk onszelf te kunnen en mogen zijn in onze ontwikkeling.)

Kortom, onze verwarring (en daarmee ook vaak die van anderen) scheppen wij zelf!
Wij zijn ook zelf weer degenen die dat denkproces kunnen herstellen gelukkig.

De term”go with the flow” geeft zo prachtig aan hoe het ook kan … je hart volgen (hart = je eigen liefdesenergie)  in vertrouwen en overgave, zonder angst (angst waardoor we onze energie zo vertragen, dat we uit ons "sprankelende creatieve zijn" geraken,  in het tekort-denken schieten waardoor we de neiging hebben oude “vertrouwde patronen” te romantiseren en die te rooskleurig voor te stellen met alleen maar voordelen daarvan te filteren waardoor men de neiging heeft het oude bekende terug te willen krijgen wat we dan mogelijk denken te kunnen aanpassen met de voordelen van de andere keuze.

Het frappante is dat vanaf het moment dat we ons dit bewust zijn, we weer veel gemakkelijker ons hart kunnen gaan volgen, onverdeeld onze aandacht kunnen richten op wat we wensen.

Het verschil zit hem dus in het leren denken in “bereiken”, (bereiken in de vorm van groei uit je hart-energie in plaats vanuit ons welbekende patroon van denken in vermijden.).

Ga eens na bij jezelf hoe vaak we niet zeggen: “ik wil niet … (vul maar in).”

Een veelgehoorde invulling van die zin is: “Ik wil niet iemand kwetsen …” en heel vaak blijkt dat in een periode dat we onbewust juist wel mensen onbedoeld kwetsten.

© Yvonne Mooijman

Vervolg .... Go with the flow 4

Go with the flow .... 4

vervolg    starten bij  Go with the flow 1   

Vanaf het moment dat je iemand tegen komt op je pad is dat altijd een verrijking.
Niemand loopt ooit een ander voor de voeten, zo “simpel is that”
Het wordt pas moeilijk als wij zelf gaan invullen dat dat wel zo is, alsof dingen onverenigbaar zijn, die on-verenigbaarheid zit alleen maar in ons denkpatroon vanuit onze angst en vanuit die angst filteren we iedere verenigbaarheid uit …...

Het werkelijke liefdevolle leven is overvloed, er is geen wezenlijk tekort.
Tekorten kweken we zelf vanuit onze angst te kort te komen en angst is waar vertrouwen nog gemist wordt nog niet herkend is geworden.

We willen dan alleen maar de voordelen uit alles hebben (onbedoeld ego-centrisch gedrag kan daaruit voortkomen) , we willen dan alleen de voordelen van de meerdere keuzes, zonder enig nadeel van welke keuze dan ook, een onrealistisch beeld van waaruit we onze eigen armoede scheppen, en dan heb ik het over "armoede-gevoel” en "gevoels-armoede" doordat we ons niet meer kunnen verbinden met de werkelijkheid, de realiteit dat alles voor- en nadelen kent die beiden in oorsprong eigenlijk neutraal zijn.

Gevolg is dan dat we geen onverdeelde aandacht meer kunnen schenken aan onszelf en anderen, waardoor we altijd onbewust te kort zullen doen. We zetten dus eigenlijk zelf het tekort neer in de wereld.

Het leven is in wezen liefdevolle overvloed. Onze angst te kort te komen, creëert in wezen dat we zelf te kort gaan ervaren en gaan we tekort doen aan onszelf en anderen doordat we niet meer onverdeeld aandacht kunnen geven. Als we naar ons wereldbeeld kijken en het verschil tussen arm en rijk, honger en overvloed aan eten, op de ene plek wordt voedsel doorgedraaid om individuele prijzen hoog te houden ten koste van altijd waardevol voedsel) waar op de andere kant van de wereld mensen sterven van de honger.

© Yvonne Mooijman


Vervolg ..... Go with the flow 5

Go with the flow ..... 5

vervolg          starten bij  Go with the flow 1

Onverdeelde aandacht is menselijke kracht en wijsheid vanuit liefde …...

Ik wens je veel onverdeelde aandacht toe … in alles wat je doet.

Ik wens je veel vertrouwen toe waardoor je bewust wordt dat je in wezen nooit iets verliest, dat je voortdurend nieuwe rijkdom toegevoegd krijgt, je je bestaande patronen niet hoeft te vervormen en in waarde kunt laten, waarbij je nieuwe levens mogelijkheden kunt toelaten en toevoegen en je daarmee te mogen verrijken.

Voel wat je hart je aanreikt, voel wat je raakt … durf het aan te geloven dat je rijkdom naast elkaar kan ervaren, waarbij iedere vorm onverdeelde aandacht behoeft.

Dit betekent niet dat je aandacht zich verplicht altijd dient te richten op een persoon zoals wel eens gedacht wordt.

Ieder mens is uniek, als je met je kind huiswerk aan het maken bent, zorg dat je aandacht onverdeeld is, wil niet ondertussen in gedachten ook nog een probleem op je werk op te lossen.

Op het moment dat je op je werk bent geef daar onverdeelde aandacht en ga je daar niet bezig houden in gedachten met je privé vakantie te plannen, want dat doe je weer thuis met je geliefden, ofwel je gezin, je vriendin of je partner of je kinderen.

Heb je een vriend/vriendin, geef hem/haar onverdeelde aandacht en ga niet ondertussen je bezig houden met wat je allemaal ook zou kunnen met anderen, vroegere vrienden of andere vrienden.

Ieder persoon heeft een rol in het geheel, soms een verzorgende, soms een liefdesrelatie, soms een werkrelatie, ouder-kind relatie.

Ieder persoon heeft een functie in het geheel. De bakker is de slager niet en verwar dat niet. Je hebt ze simpelweg beiden nodig vanuit hun rol en hoedanigheid en duidelijk, ze staan elkaar niet in de weg, ze zijn aanvullend in jouw leven.

Van belang is dus dat je herkent wat je met onverdeelde aandacht kunt laten gebeuren en leert ervaren wat er dan gebeurt in positieve energie.

Leef in het nu … met je aandacht bij het onderwerp en de persoon waar je op dat moment bent.

In het “hier en nu leven” is onverdeelde aandacht. Van belang dat je je bewust bent van hoe de natuur-wetmatigheden in elkaar steken en je je bewust bent dat als je energie blijkt te verliezen, dat vaak te maken heeft dat je je verstand probeert in te zetten in plaats van … je hart.

Ik wens je toe:  “Go with the flow … en volg je hart …...!”

© Yvonne Mooijman

vrijdag 25 mei 2012

Bekrachtigende relaties


Ik schreef in mijn vorige stuk over het gegeven of een contact bekrachtigend is.

Wat houdt dat precies in, wat bedoel ik hiermee?

Laat ik voorop stellen dat relaties geen statisch geheel zijn. Relaties zijn contacten met mede-mensen die, zo lang ze voedend voor elkaar zijn, goede relaties zijn.

Moet nu alles perse mee zitten? Mogen er misverstanden, onduidelijkheden in het spel zijn?

Laat ik voorop stellen dat ieder altijd het beste doet wat in vermogen ligt. Ooit de op een na beste keus gemaakt? Ik denk het niet. Op grond van de kennis die je op een bepaald ogenblik hebt, neem je simpelweg je beste keus.

Toch kan het voorkomen dat je keus voor een ander lastig of onhandig was, mogelijk misverstanden of onduidelijkheden opriep.

Afhankelijk van hoe iemand in het leven staat kan je daar op diverse manieren mee omgaan.

Ik kan het altijd erg waarderen in mensen als mensen zich verantwoordelijk voelen voor hoe ze omgaan met anderen.
Soms overkomt het iemand dat hij of zij handelt vanuit een bepaalde overtuiging in de veronderstelling dat het bekrachtigt, terwijl dat niet zo blijkt te zijn.
Op zich kan dat onhandig zijn,

Binnen een relatie is het vaak belangrijker hoe je nadien weet om te gaan met de ander als dat gebeurt, dat zegt namelijk iets over hoe de relatie is, of de relatie bekrachtigend is.

Feiten, gebeurtenissen kunnen bekrachtigend zijn of ontkrachten, maar of relaties ontkrachten of bekrachtigend zijn hangt af van de houding ten opzichte van elkaar, is die inlevend, respectvol, liefdevol, open, eerlijk, openhartig. Het zijn allemaal eigenschappen die bekrachtigend zijn. Het zijn eigenschappen die oprechte aandacht geven aan de ander, ongeacht wat er gebeurt. Ben je je bewust dat je de ander geen pijn wil doen, en weet je dat te verwoorden, dan ga je de verbinding aan en ben je heel bekrachtigend bezig. Ben je instaat de ander oprecht persoonlijke aandacht te geven, dat zijn de belangrijke dingen in het leven.

Eigenschappen als: ongeïnteresseerd zijn, geen aandacht geven, egocentrisme, niet oprecht zijn, maar ook eigenschappen als gesloten zijn, niet openhartig zijn, kunnen veroorzaken dat relaties niet bekrachtigend worden.

In een bekrachtigende relatie mag veel fout gaan, kan veel fout gaan (voor zover we in goed en fout denken), eigenlijk gaat het over handig of onhandig gedrag, of handige of onhandige gebeurtenissen.
Zolang men bekrachtigende eigenschappen ontwikkelt tov van elkaar in een relatie, heeft een relatie volop kans van slagen, ongeacht de vorm die een relatie heeft.

Ik wens een ieder vele bekrachtigende eigenschappen en relaties .....


© Yvonne Mooijman

zaterdag 12 mei 2012

Vrij en blij en vrijblijvendheid

Al schrijvend krijg ik vaak mijn inzichten.

Door diepgaand verbinding te maken met wat in mij leeft, kan plotseling een woord wat ergens gezegd of geschreven staat of in mijzelf naar boven komt, zijn dieperliggende betekening zich in mij en aan mij ontsluieren.

Soms ervaren we op bepaalde momenten een ontluikend stukje emotie wat zich kan manifesteren als onrust of onhelderheid, en zijn we zoekende naar waar hem dat nou precies in zit, om zodoende mogelijk ontstane onbalans weer te kunnen herstellen.

Persoonlijk ga ik dan voor me uit schrijven, zoekend, voelend tastend in mezelf, als op zoek naar mijn innerlijk kompas, mijn manier om in mijn natuurlijk evenwicht weer terug te kunnen komen als ik daar even van af geraakt ben. De juiste weg voor mij bewandelend, mijn weg weer bewandelen, waarbij het prima en gezellig kan zijn dat het de weg van een ander kruist of dat ik samen met iemand een stukje oploop, soms hele stukken samen lopen, geheel vrijwillig, afhankelijk van hoe vrij en blij ik me voel en mits een contact mij als persoon weet te bekrachtigen.

Soms geeft contact veel energie, soms merk je dat iets energie blijkt te onttrekken en het is goed dat onmiddellijk te ervaren en te voelen wat er dan gebeurt in je.

Soms voel je een lichte onbalans ontstaan, een oude rode draad die weer eventjes tracht terug te keren in je leven, iets wat triggert, een herkenning van een ambivalentie in jezelf, het ene trek aan je en gelijktijdig is er een tegenstrijdigheid in bijvoorbeeld gedrag die je als het ware uit het lood trekt, en dan is voor mij mijn beste weg de zelfreflectie in te gaan. Het leven test je bij tijd en wijle of je nog steeds gaat voor wat goed voor mij is.

Zo tijdens zo'n schrijven kan dan ineens een bepaald woord er lichtend uitspringen waarmee het als het ware de trigger helder die maakte dat je uit het lood ging, een dus onbalans veroorzaakte.

Vrijblijvendheid en vanzelfsprekendheid waren bijvoorbeeld dergelijke woorden.

Vrij, vrijheid, vrijblijvendheid ...

Bij de woorden "vrij" en "vrijheid" ervaar ik bijvoorbeeld geen enkele trigger.

"Vrijblijvendheid" is echter een woord wat doet triggeren, vanwege de dubbelheid er in.

Als het woord gebruikt wordt, of gedrag getoond, voel ik dan als het ware de dwingende (noodzakelijk voor de ander is een beter woord) eis/behoefte  van de ander die zich (nog steeds) niet vrij in zichzelf voelt en bang is vrijheid te kunnen verliezen (die hij/zij in zichzelf al verloor) met als gevolg dat iemand naar zijn/haar omgeving "vrijblijvendheid" gaat vertonen.

Vergelijkbaar is voor mij het woord "vanzelfsprekendheid", dat is zo'n zelfde soort woord voor mij.

Aan "vanzelfsprekendheid" kunnen de beste relaties ten gronde gegaan, evenzo goed aan "vrijblijvendheid" vanaf het moment dat vanzelfsprekendheid en vrijblijvendheid als het ware als gedrag binnen sluipt!

Beide woorden zeggen iets over "wat gedacht wordt" door de persoon die het gedrag vertoont (en gelukkig is het slechts gedrag en geen vaststaande eigenschap!). Het zijn dus tijdelijke overtuigingen waardoor het gedrag in gang gezet wordt. Bewustwording dat die blijvend-heid in vrij zijn er al is en niet bevochten of veroverd hoeft te worden, kan het gedrag dus ook doen oplossen.

Niets belangrijks zal "vanzelfsprekend" zijn en niets belangrijks zal "vrijblijvend" zijn,.

Ik kan zo'n woord als "vrijblijvendheid" als het ware qua energie vanuit mijn diepere gevoelens gaan scannen om te gaan voelen wat het met personen doet, welke effect een woord en bijgaand gedrag op mensen heeft, op mij heeft, me inleven in "wat iemand moet denken" om het woord in je leven toe te passen en wat het je doet als je het via anderen tegen komt.

Vrijblijvendheid ... vrij blijvend .. vrij-blijvend-heid.

Vrij blijvend is geen trigger, dat voelt prima, want ik ervaar vrij blijvend als een status van de vrijheid die we in wezen allemaal al hebben, ook in verbondenheid met anderen ben je altijd vrij.

Vrijheid zit altijd al in jezelf, dat hou je altijd, zelfs in ieder verbinding die je ingaat, en leven is in voortdurend verbinding staan met jezelf en je kan pas via jezelf in verbinding komen met je omgeving.

Vrij zijn is iets wat we altijd zijn ervaar ik, behalve zijn we vrij in vrijblijvendheid ... voel ik dan en daar zit denk ik de trigger ..!

Het woord "vrijheid" is ook zo'n woord wat bij bepaald gedrag kan gaan triggeren als het niet vanuit wezenlijke innerlijke vrijheid gedragen wordt. Incongruentie wordt wat wel genoemd.  In veel discussies bijvoorbeeld wordt vrijheid van meningsuiting bijvoorbeeld gekoppeld door een enkeling, met de vrijheid die men zich wenst te veroorloven om zich gelijktijdig respectloos tot medemensen te kunnen gedragen. Voor mij is vrijheid gekoppeld met de inherente verantwoordelijkheid van respect.
Binnen vrijheid zit impliciet dus de bijbehorende verantwoordelijkheid van respect.

Ver-antwoor-elijkheid ... betekend in wezen "antwoord geven op een bestaande situatie" in volledige eigen vrijheid,  inclusief het bijbehorend respect wat onze medemens net zo als wij zelf behoeven.

Je kan je in vrijheid een kamerplant aanschaffen en zelfs met een huiskamerplant kan je niet vrijblijvend omgaan, dat is in de kortste keren de dood in de pot. Bij vrijblijvendheid krijgt de plant niet wat hij nodig heeft, krijgt dan hooguit wat water "als het de eigenaar uitkomt."

De vrijheid zich verantwoordelijk te voelen voor een aangegane situatie ontbreekt dus bij vrijblijvendheid. En in wezen is die verantwoordelijkheid een fractie in verhouding tot wat je er voor terug krijgt ... groei en bloei!

Vrijheid in zich is een spirituele menselijke basis, dat IS, dat "gevoel van" vrijheid kan je je hooguit in je eigen gevoel laten ontnemen maar nooit in werkelijkheid, je hebt de vrijheid altijd, zelfs als je hem niet voelt of even  niet ervaart.

Vrijheid IS, vrijblijvendheid is in wezen een restrictie in gedrag van werkelijke vrijheid, welk gedrag de werkelijke essentie van vrijheid in wezen beperkt.

Ieder woord heeft zo zijn eigen energie en vaak pik ik energie in gedrag op om pas nadien bij een woord uit te komen wat verheldert waarom bepaalt gedrag soms wat verstorend kan werken, je voelt dat een harmonie die zou kunnen ontstaan niet opgebouwd kan worden of verstoring veroorzaakt.

Het woord "aangaan" komt al schrijvend bij me op. "Aangaan", "het leven aangaan"

Met het woord "vrij" en "vrijheid" voel ik dat het leven wel degelijk "aangegaan" wordt, aangegaan impliceert de bijbehorende benodigde "actie".

Met "vrijblijvendheid" wordt het leven niet werkelijk aangegaan ...
De actie wordt gemist, de verbinding wordt onvoldoende of niet aangegaan en leven is beweging, actie.
Er wordt wel eens gezegd dat als iets voor jou bedoeld is het vanzelf wel komt, dat is een grote misvatting.

Je dient de juiste energie te genereren in jezelf om aan te trekken wat er bij hoort. Actie dus, hoe subtiel ook. Bij vanzelfsprekendheid en vrijblijvendheid wordt de benodigde actie gemist om de levendigheid in het leven te behouden. Bij deze twee elementen wordt vaak wel alleen in een beginstadium enige actie aangegaan tot men denkt te hebben wat men wil... maar op vrijblijvendheid en vanzelfsprekendheid kan niets blijven groeien en bloeien.

Binnen vrijblijvendheid mis ik de werkelijke verbinding die nodig is om in vrijheid volledig zichzelf te tonen.

Vrijblijvendheid veroorzaakt aldus wederzijds geen vrijheid, geen vrij blijven, hooguit veroorzaakt het de gevolgen van onvoldoende verbinding ... en dat kan niet de vrijheid blijheid opleveren die inter-menselijke verbinding oplevert ......

Doe hier vrij en blij mee wat je goed dunkt .... ;-)
Ik wens je een genoeglijk weekend ...

Liefs

Yvonne


vrijdag 11 mei 2012

Dementie

Pas geleden heb ik mijn zus weer bezocht, samen met mijn nichtje.

Ik schreef over hen in "mijn lachspieren zoeken jouw lachspieren om samen in een glimlach te belanden."

Ze doet me altijd weer versteld staan.

Vroeger at ze namelijk niets, was er van overtuigd vrijwel overal allergisch voor te zijn en haar lichaam leek haar gedachten daarover aardig te volgen.

Ze is een stuk ouder dan ik. We hadden een groot gezin waarvan tussen de jongste en oudste zo ongeveer een generatie verschil in leeftijd zit. Dus veel van "hun vroeger" is aan mij voorbij gegaan, simpeler gezegd, ik was er gewoon nog niet.

Bovendien bood en biedt het mij het voordeel dat leeftijden nooit een belemmering zijn, niet met mensen die ouder en niet met mensen die jonger zijn. Mijn vriendenkring beweegt zich daardoor zo ongeveer tussen de 18 en 88.

Ik kwam het leven van mijn broers en zussen binnen toen zij er al een stuk verleden op hadden zitten.

Ik vind het gezellig om mijn zus te bezoeken, ze is altijd redelijk op zichzelf geweest maar kan van mijn bezoek genieten en ik idem van haar. Het voelt nog altijd als vanouds ondanks dat ze inmiddels al een aantal jaren aan het dementeren is.

Pas geleden was ik met mijn nichtje dus bij haar in het verzorgingstehuis en we besloten met haar het restaurant daar op te zoeken.

We schuifelden even langs een aantal wachtende mensen die in de rij stonden met hun bord waarop we langs een man kwamen die twee overheerlijke dampende bitterballen op zijn boterham had gerangschikt. Hij had er duidelijk zin in!

Mijn zus haar blik glijdt langs dat bord en we hebben nog net bijtijds de bitterbal voor die mijnheer kunnen redden ..... mijn  zus had triomfantelijk haar vingers al boven de bitterbal hangen voordat wij nog maar in de gaten hadden wat er gebeurde ... haha ...

Ze had hem in de gauwigheid bijna te pakken .... haha ... die zus van mij ... die vroeger nooit iets at!
Ze geniet tegenwoordig van alles waar ze vroeger niet van wist te genieten ... vergeten "wat je dacht te geloven" kan soms ook een weldaad zijn ....

Liefs

Yvonne

Lid worden van deze weblog.

Wil je lid worden op deze weblog schrijf je vrijblijvend in door op de link te klikken.

Bij deze heet ik je van harte welkom als lid ...
Het stimuleert me tevens om te weten wie geïnteresseerd is in mijn schrijven.

Ik ben momenteel tevens volop bezig mijn artikelen te structureren waarbij ik graag ook reacties van mijn volgers krijg.

Met vriendelijke groet,

Yvonne Mooijman

Oefening om te weten te komen wat je ECHT wil! -1

Oefening om er achter te komen wat je ECHT wil.

Veel mensen leven hun leven volgens een bepaald patroon van eigen verwachtingen.
Je hebt ooit een besluit genomen en blijft dat opvolgen, vaak zelfs als dat besluit al lang niet meer van toepassing is, of omdat je denkt dat mensen verwachten dat je je aan een voorgenomen besluit conformeert.

Vaak zijn we ons daarvan helemaal niet bewust, we merken mogelijk dat ons systeem, “ons gevoel” aangeeft dat het leven niet zo loopt als de bedoeling was, maar lopen gemakshalve gewoon de ingeslagen weg door.

Ieder leven heeft net als een plattegrond van een grote stad volop kruisingen, kruisingen van wegen, die nieuwe mogelijkheden bieden, het leven is een aaneenschakeling van keuze momenten.

Veelal hebben mensen het gevoel dat het leven hen “overkomt.”
Nou wil ik niet ontkennen dat je van alles op je pad tegen komt waaronder beslist dingen waarop je niet zat te wachten.

Het zijn van die momenten waarop we echter wel keuzes kunnen maken hoe ergens mee om te gaan.

Keuzes maken, veel mensen hebben daar moeite mee.
Wat kies je?
Vanuit welke motieven kies je?
Wat heb je als doelstelling in je hoofd, hou je het bij het bekende? Kies je voor zekerheid? Durf je je gevoel werkelijk te volgen, je intuïtie?

Vaak kan het verwarrend zijn om er achter te komen hoe je uit een bepaalde impasse komt.

In mijn praktijk doe ik dan nog wel eens de volgende oefening.
De oefening heeft het voordeel dat mensen weer durven te gaan dromen, hun droom duidelijk krijgen, hun gevoel weer laten spreken, gewoon je droom leven!

Je zal eerst een beeld van je droom moeten maken, wil je droom zich uiteindelijk kunnen manifesteren.

Je kan er veel woorden aan vuil maken, maar in het leven draaien veranderingen om de actie die je onderneemt.

De valkuil is vaak ons “denken”, het mentale stuk waarin wij opgegroeid zijn en waarbij wij vaak onbewust uitgaan van de patronen die ons zijn aangeleerd.

“Je houdt je aan een afspraak” – “je moet flink zijn en doorzetten”- “mannen mogen niet huilen” – “vrouwen moeten niet zeuren”- eens gekozen voor altijd gekozen – enz. enz.

Kijk, dit zijn nou de overtuigingen die je “op je plek houden”, waarbij je geen nieuwe keuzes gaat maken, laat staan tot actie komen.
Het is de weg van “binnen-vetten” wat zich nota bene nog kan gaan manifesteren op fysiek vlak, en dan zijn de rapen helemaal gaar!

Wil je uit een impasse komen, dan zal je bewust moeten worden, dan zal je de bijbehorende acties moeten aangaan en pas dan krijgen we een keerpunt in ons leven.

De oefening die ik dan onder begeleiding doe, is “je verjaardag op je 85ste voorstellen”, maar dan in de ultieme vorm!

Je bent dan 85, (maar) je bent 85 op de meest gelukkige manier (en dat kan je alleen als je in die tussentijd de juiste beslissingen voor jezelf genomen hebt!!)

Je stelt je voor hoe jij daar op je 85 ste zit, kwik, vief, gezond, energiek, je bent in staat om volop van die verjaardag te genieten en alle belangstelling die je krijgt van harte te ontvangen (je houd van jezelf en van al je dierbaren)

Kortom, je zit intens te genieten van die verjaardag.

Je kijkt om je heen en ervaart wie er dan om je heen staan... wie wens je allemaal in dat plaatje naast je?

Je kinderen en kleinkinderen zijn allemaal gekomen en je voelt je heel rijk me hen. (zelfs als de relaties nu nog niet zijn zoals je zou wensen, in je “droom” kan je alles op de meest positieve manier voorstellen!

Voel, ervaar het intense geluk wat je op die verjaardag voelt. Laat het tot in iedere vezel van je doordringen.

Je kijkt om je heen en geniet van al deze contacten. Je vrienden zijn rondom je heen en je voelt je gelukkig.

Bekijk dit plaatje eens op je gemak, kijk wie er binnen dat plaatje aanwezig zijn, wat ze je doen, wat jij voor hen betekent, en besef dat jij dit zelf allemaal voor elkaar hebt gekregen door de juiste keuzes te maken.

Het is net zo iets als “op vakantie gaan”.
Je maakt je een voorstelling, zon, strand en leuk gezelschap en kiest de omgeving daarbij uit.
Stel je vakantieplaatje komt in Barcelona uit (of doet er niet toe waar, maar je maakt een keus anders kom je nergens en is de route niet uit te stippelen en kan het reisbureau je ook niet op weg helpen.

Oke, het wordt dus Barcelona in dit geval.
Barcelona kan je nu vergelijken met die 85 ste verjaardag!
Je hebt het plaatje gemaakt, je keuze staat op je netvlies.

Nu kan je (omdat je weet, ervaren hebt wat je wil) simpelweg de dingen doen om daar te komen.

Je bepaalt nu namelijk zelf heel gemakkelijk op welke manier je daar wil gaan komen (auto, vliegen, wie neem je mee) en tijdens de reis ben je in staat om precies dat te doen wat nodig is.

Al die vliegtuigen met ander bestemmingen kan je met gemak aan je voorbij laten gaan, daar maak je je geenszins druk om, want jij weet waar je naar toe wil....

Ik wens je een fijne reis en een fijne 85ste verjaardag!!!

Lees verder in deel 2.


© Yvonne Mooijman

woensdag 9 mei 2012

Gewoon gelukkig zijn ....

Er zijn zo van die simpele dagen die me bewust houden wat geluk voor mij betekent ...

Het mooie is dat er dan  helemaal geen wereldschokkende gebeurtenissen voor hoeven plaats te vinden.

Van die dagen dat ik me bewust ben van de bevoorrechte positie waarin ik verkeer, van de vele hele fijne vrienden die ik heb, waarbij ik me bewust ben van mijn zegeningen, en dat zijn er veel. Alles hoeft  niet allemaal wereldschokkend te zijn om tot geluk te leiden, de wereld hoeft niet echt op zijn grondvesten te schudden om geluk toe te laten. Het is een kwestie van er voor open staan en toe te laten wat komt en daar binnen mijn juiste keuzes maken.

In de auto zitten 's avonds tegen half twaalf, na anderhalf uur rijden op weg naar mijn vriendin, heerlijk rustig op de weg geweest, en gereden in de wetenschap dat ik de volgende ochtend niet "in hurry" "op tijd" er uit hoef om me achteraan in de file te moeten aansluiten, want ik wil gewoon op tijd kunnen zijn.

Midden op de Veluwe aangekomen en nog even 10 minuten  de tijd nemen om in het stikdonker te genieten van de stilte daar om me heen.
Daarna nog even onder het genot van een glaasje port "bij kleppen" bij de open haard,  persoonlijke ervaringen uitwisselen en dan het bed in om op mijn gemak er 's morgens uit te kunnen.

Overdag een lange studiedag met zowel 's morgens als 's middags geweldige mensen die hun kennis deelden, waarbij ik in contact kwam met enkele collegae die me uitermate wisten te boeien.

Op de terugweg de file de gelegenheid gegeven zich op te lossen door op de terugweg een andere vriendin te bezoeken en dan weer 's avonds laat met een goed gevoel de dag beëindigen.

Gelukkig zijn behoeft geen wereldschokkend gebeurtenissen.

Vaak kijken we reikhalzend uit naar "het grote geluk", terwijl het vlak voor ons ligt, of we lopen te snel en vergeten dat het geluk soms vlak achter ons loopt waardoor we het niet de kans geven ons in te halen om vervolgens hand in hand verder te kunnen gaan ....

Gelukkig zijn ligt in de waardering in wat IS ... en daarin zijn fijne persoonlijke contacten heel erg waardevol voor mij. Daarin als mens over en weer in elkaar investeren in tijd en aandacht maakt me een blij mens.

Ik prijs me gewoon gelukkig .....

Yvonne Mooijman

maandag 7 mei 2012

Boek "Het slimme onbewuste" Ap Dijksterhuis

Ik zit momenteel het boek van Ap Dijksterhuis te lezen "Het slimme onbewuste."

Altijd weer boeiend wat anderen aan invalshoeken hebben over onderwerpen waar ik me dagelijks mee bezig hou.

Het gaat over hoe ons onbewuste zoveel sneller is dan ons bewuste en ons zoveel onbewuste kennis aanreikt, waar men onbewust dus al op reageert, al lang voordat men er zich pas van bewust wordt.

Grappig om weer te bemerken dat we eigenlijk dus altijd al "weten" en"wisten" voordat we ons ervan bewust werden. Dat we dus eigenlijk voortdurend bij tijd en wijle "kwijt waren" en we nadien als het ware weer even herinnerenden (bewust werden).

Letterlijk via her-inneren dus (her inneren, dus even opnieuw bij onszelf naar binnen gaan en bij onze immense innerlijke kennis te rade gaan, introspectie dus)
Herkennen wat we diep van binnen al lang wisten en dus al aanvoelden, lang voordat we ons er (weer) van bewust werden.

Een passage op blz. 178. gaat over sociale waarneming:

"We zien iemands gelaatsexpressie, we zien iemands lichaamshouding. We weten echter dat sociale waarneming veel verder gaat dan die dingen die we letterlijk kunnen observeren."

"Waarschijnlijk omdat het zo belangrijk is, zijn we heel goed in sociale waarneming."

"Zo vormen we ons onbewust razendsnel een eerste mening over iemand.
We delen daarbij onbewust waargenomen stimuli razendsnel in, in "goed" en "slecht" voor ons.

Zo'n eerste indruk is belangrijk en stuurt verder gedrag. Het beïnvloedt per direct ook al de subtiele dingen zoals de afstand die we houden tot iemand."



Een boeiend boek ... een aanrader ....!

Yvonne Mooijman

zondag 6 mei 2012

Film As it is in heaven

..
Vanavond met een viertal mensen de DVD van deze film bekeken.
Ik had hem zelf al meermalen gezien. Hij blijft zo geweldig indrukwekkend, iedere keer weer.
Ook prachtig om zo in heel klein gezelschap samen te ervaren ... een aanrader.
Een heerlijke avond! 

.....

Het boek wat bij de film werd verkocht is ook verkrijgbaar: indien je op de afbeelding klikt kan je de beschrijving lezen.

De link voor de DVD staat helemaal onderaan in dit artikel!




In mijn praktijk kom ik geregeld tegen dat mensen zich vanuit pijnlijke ervaringen verhard hebben, mensen soms niet meer bij hun eigen gevoelens willen komen, "pijn willen vermijden", soms zelfs hun eigen gevoelens niet (meer) herkennen en anders omschrijven.
De weg terug naar gezond leven, is gevoelens weer toe te laten, ze een plek te geven.
Gevoelens zijn niet goed of slecht, ze kunnen wel pijn veroorzaakt hebben, om welke reden mensen soms niet meer willen voelen, en situaties uit de weg zullen gaan.

Soms raad ik aan, om specifiek naar een "gevoelige film te gaan kijken", te beleven en weer in aanraking te komen met wat we zoal aan gevoelens in onszelf tegenkomen.

Iedereen, ook mensen die gevoelens uit de weg gingen, werkelijk iedereen heeft behoefte aan werkelijk contact.
Niemand wenst de afstand die ze soms zelf gecreëerd hebben tot anderen.

Het is ongelooflijk hoe vaak ik hoor: "Al was het maar een arm om me heen!", meer hoef ik niet, maar die arm om me heen die mis ik zo!

Een film als deze kan mensen weer in contact brengen met hun eigen gevoelens en verlangens, ervaar ze voel ze en laat ze mogen zijn.
Ontkennen en uit de weg gaan roept nog meer afstand op.
Laat gevoelens toe, accepteer dat ze er gewoonweg zijn.

We creëren voornamelijk onze eigen pijn door onze eigen afwijzing over de werkelijkheid.
Zoals pijn bij verlies geweldig en overweldigend kan aanvoelen.
De eerste stap zal zijn, de werkelijkheid onder ogen te zien en het gevoel dat daarbij komt te accepteren.
Door naar ons gevoel geluisterd te hebben, zal het net als een rivier, weer doorstromen.
Pijnlijke gevoelens ontstaan door het vastzitten ervan .... het niet geaccepteerd hebben van deze gevoelens.

Het kan beter stromen dan vastzitten.
Een film als deze is een geweldige aanrader om gevoelens weer te laten stromen ...


">As it is in Heaven

Een film waarin prachtig allerlei gevoelens en emoties van mensen weergegeven wordt.
Prachtige muziek.

Een aanrader voor velen om via een film weer "in contact" met eigen gevoelens en emoties te komen, tot op je ziel geraakt te worden!

Nog een prachtige passage, waarin de tekst Nederlands ondertiteld is, een prachtige tekst!

Gabriella's song


En nog een kleine gevoelige passage:



De DVD is via de volgende link weer te bestellen:




Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

Vrijheid geef je door ...

..
Ik werd net geïnspireerd door een mooie spreuk, ik geef hem graag aan je door ...
Hij is ruim toepasbaar op alle levensgebieden ...

 - VRIJHEID geef je door -

"Vrijheid ervaren" is een vorm en mate van "bewustzijn".

Van "vrijheid op zich" die nog niet ervaren is, wordt men bijvoorbeeld nog niet blij.

Zoals overlijden op zich (nog) niet droevig maakt, pas als gehoord wordt dat iemand overleden is, wordt pas de droefenis ervaren.

We hebben dus "het bewustzijn er van", nodig om de gevoelens erover te ervaren ....

"Bewustzijn van vrijheid" uit zich in vreugde, vreugde is sprankelend en houd je jong van geest, en jij straalt zonder moeite jouw levensvreugde weer uit ... het leven stroomt gewoon onbevangen door je heen! Je bent als een lamp die licht geeft, je bent gewoon een "lichtend"  voorbeeld.
Je hebt ogen die twinkelen!
Dat twinkelen is onze uiting van die levensvrijheid, de ogen zijn de poort van de ziel wordt wel eens gezegd.

Prachtig, vrijheid die we ieder voor zich en gezamenlijk aan elkaar door kunnen geven ..

Vrijheid ... is eigen ruimte ervaren en kunnen geven!

Vrijheid is onze ruimte die we onszelf en anderen toestaan om vooral onszelf te kunnen zijn in onze beste vorm ... onze liefdevolste vorm

Vrijheid is een diepe verbinding in onszelf die ons verbindt met onze natuur.

Nelson Mantela had "een bewustzijn" wat hem zijn jarenlange gevangenschap heeft doen overleven in een vorm waarin hij niet als een "gebroken man" naar buiten kwam, hij bleef zijn innerlijke vrijheid behouden. Hij kwam er krachtig uit als "vrij man van geest"" wat hij altijd heeft weten te behouden.

Er zijn al mensen die zich "gevangen voelen" in een goede relatie! (om maar eens twee uitersten te noemen) Dus besef dat je als je je beperkt lijkt te voelen, je je eigen gevoel van beperking hebt opgeroepen (wel zo handig te beseffen, want je kan hem namelijk dus ook zelf oplossen door bewust zijn!)

Onze medemensen zijn net als wij onderdeel van de natuur .. dat besef begint gelukkig meer en meer bewustzijn te krijgen ...

Onbegrip en afstand tot jezelf en anderen ontstaat door gevoelens van afgescheidenheid van waaruit mensen denken te moeten strijden om wat ze behoeven.


Voel je vrij dit door te geven ... en echte liefde bij jezelf naar binnen te laten.

Je voelt je pas echt vrij als je beseft dat je altijd al vrij was ... maar het mogelijk nog onvoldoende besefte.

Vrij zijn zit in je geest....  zoals  jeugd in je geest zit, er zijn  "oude mensen van 40"  waar geen beweging meer in zit en die voor hun gevoel al aan het aftellen zijn en je hebt "jeugdigen van 85+" met een open mind en sprankeling.

Je bent zelfs niet je omstandigheden, je kan je ondanks beperkende omstandigheden dus toch vrij en sprankelend voelen, 

Niets ligt vast ... zolang er leven is.
Het komt pas "vast" te liggen als we onze beweging er uit halen ...

Vrijheid is een verzamelnaam van je eigen gevoelens over "wensen bij te dragen aan het groter geheel, te geven" en niet denken te moeten "ontnemen" of "bang zijn dat vrijheid ontnomen kan worden" ...niemand kan ons namelijk ontnemen wat in onze natuur zit .... we kunnen hooguit in de illusie leven van niet "vrij voelen" doordat we onze echte vrijheid nog niet herkenden.

Wees je bewust en voel je vrij ... je  straalt vanzelf ... en dat geef je automatisch weer door ......
Ik geniet en groei mede door de levensvreugde van de ander ... 
We geven elkaar in wezen  ruimte ....


© Yvonne Mooijman


zaterdag 5 mei 2012

Relaties.

In de coaching krijg ik regelmatig vragen over relaties.

In relatie-therapie werk ik vaak met partners individueel, juist om het eigen aandeel te leren herkennen.

Wat bepaalt nu of een relatie goed is?
Hoe hou je een relatie goed?

Belangrijkste in het geheel is dat voornamelijk de relatie met jezelf van belang is en dat is nog wel eens een probleem.

Nemen we de verantwoording voor ons eigen systeem of maken we ons afhankelijk van anderen voor ons eigen geluk?
Iemand die goed voor zichzelf kan zorgen voor zijn eigen geluk zit in overvloed en kan makkelijker vanuit die overvloed geven.

Er zijn relaties in vele vormen. Ouder-kind relatie, volwassen relaties, werk-relaties, partner-relaties.

Iedere vorm vervult een bepaald levens gebied en ook daar is het van belang dat bijvoorbeeld de ene relatie de andere niet overheerst of compenseert, zoals een werkrelatie van een workaholic een huwelijksrelatie kansloos kan maken en bepaalde relaties met zichzelf zoals egocentrische relaties huwelijks en partnerrelaties en ouder-kind relaties aardig kunnen schaden.

Binnen  ieder levensgebied is het van belang de aandacht te geven aan dat gebied, zodat we als evenwichtige mensen uitgroeien. Geen enkel gebied kan een ander vervangen.

Het dient nooit een keuze van of-of maar van en-en te zijn, dus en een gezonde werkrelatie, en een gezonde ouder-kind relatie en gezonde volwassen relaties.

Zo kan iemand die overmatig sport of werkt of zich overmatig afsluit voor anderen, diverse levensgebieden onthouden van de benodigde energie.

Een relatie is bekrachtigend als we vanuit onze eigen kracht dat aan onszelf en anderen kunnen bieden wat zowel wijzelf als een ander nodig heeft.

Het is geen kwestie van geven en nemen, maar geven en kunnen ontvangen ... kortom van er durven zijn in aanwezigheid ....

Kunnen we geven, zijn we al wel gewend om te geven, zijn we bijvoorbeeld voldoende in staat te herkennen wat voor de ander van belang is binnen de huidige omstandigheden en op dit moment, in welke behoeften van anderen kan en wil je voorzien ...? Kennen we de natuurlijke behoefte "er voor een ander te willen zijn?"

Ben je in staat om wezenlijk "aandacht" te "zijn".

Sterker nog .... zijn we ook in staat om te ontvangen ...?
Kennen we onze eigen verlangens en zijn we in staat die neutraal aan te geven, zodat de ander kan aanvullen indien hij dat wenst?

In wezen is een relatie niet zoals vroeger gedacht werd een belofte aan een ander voor onbepaalde tijd, maar een aaneenschakeling van eigen en gezamenlijke momenten waarbinnen we wensen te geven en te ontvangen. Zijn we in staat liefde te "zijn"

Uit onderzoek is gebleken dat geven, gelukkiger blijkt te maken dan iets te krijgen, terwijl "oprechte aandacht" zowel in de vorm van geven als krijgen weer enorm helend is.

Krijgen is niet altijd in materie bedoeld, de belangrijkste dingen die we kunnen geven kosten zelfs niets, aandacht geven is zo vervullend voor iedereen, door eigen uitstraling geef je vaak al heel veel, door oprechte belangstelling te hebben geef je enorm. Alles is uitwisseling en met name evenwichtige uitwisseling is de sleutel binnen goede relaties.
Een goede relatie is niet iets wat je hebt, maar wat je "bent".
Je bent dus een goed relatie ...

Heb je je al eens afgevraagd wat jou nou net maakt tot de goede relatie?
Wat zijn je eigenschappen die je tot een goede relatie maken?

Een goede relatie is sprankelend, bruist, daar zit aandacht, energie en leven in die naar buiten geuit wordt, daar gebeurt van alles.
In een goede relatie investeert men, stopt men energie, en leeft men via/vanuit het hart over en weer richting de ander.

Vrijheid is in deze de vrijheid om juist die keuzes te maken waarin we wensen te geven en te ontvangen.
Vroeger werd er gesproken in termen van ge-bondenheid, persoonlijk geloof ik meer in verbondenheid met de ander ervaren, hetgeen alleen mogelijk is via de volledige verbinding met ons eigen volwassen deel binnen onszelf.

Ieder heeft de eerste verantwoordelijkheid voor het eigen energiesysteem en als we dat goed aangaan kunnen we als sociale wezens elkaar als mensen prachtig aanvullen.

We kennen de uitspraak: "niemand is geboren om alleen te zijn", waarmee aangegeven wordt hoe belangrijk sociale contacten voor ons zijn.

Binnen een relatie is het van belang te herkennen wat je verlangens en behoeften zijn en het vermogen dat kenbaar te maken. Afhankelijk in hoeverre de ander in staat is zich open te stellen en tegemoet te komen in de uitwisseling en wij in staat zijn dat voor de ander te willen betekenen, ontstaat een relatie in een vorm die mogelijk vervullend voor beiden is.

Is de relatie niet voor beiden vervullend dan ontstaat stagnatie, communicatie is van wezenlijk belang, en binnen die communicatie is ook de non-verbale communicatie van belang, met name het wezenlijke gevoel naar elkaar over weten te brengen dat de ander belangrijk voor je is, vanzelfsprekendheid in de vorm van "dat weet hij/zij toch wel" is funest in relaties.

Het zeggen is van belang, wat ook in de vorm van schijven kan zijn, of voelen aanraken. tederheid is bijvoorbeeld een belangrijke manier van tonen, van respectvolle aandacht, het gaat om het werkelijk overbrengen van gerichte aandacht.

Wat zijn je valkuilen?
Vaak komen we patronen tegen binnen relaties, de rode draad die nog wel eens terug wil komen als blijkt dat we een oud patroon nog niet opgelost hebben.
We komen dan vaak die mensen tegen die ons in staat stellen dat stuk te overwinnen.

Stel, je bent geneigd je eigen belang ondergeschikt te maken aan het belang van de ander, dan zal je dat stuk in jezelf aan dienen te gaan. Leer open te zijn in wat je behoeften zijn en dat is vaak afhankelijk van je persoonlijke omstandigheden, dat wisselt in tijd en plaats.
Uiteraard heeft een relatie twee componenten, jij en je partner.

We kunnen wel wijzen, "als hij of zij nou verandert dan gaat het mij beter" en uiteraard is er evenwichtige uitwisseling nodig wil een relatie kans van slagen hebben.

Van belang is dat je bij jezelf herkent wat je "wensen" zijn binnen een relatie. Een partner kan vaak op meerder vlakke een aanvulling geven, en dat hoeft zeker niet op ieder vlak.
Vandaar dat relaties zulke verschillende vormen kunnen hebben.

Indien een relatie onevenwichtig is opgebouwd is het van belang het eigen stuk aan te gaan. Afhankelijk van de ander zal nadien blijken of die ander gezond in de relatie wil staan en als een van de partners niet genegen is zich voor een gezonde ondersteunende relatie in te zetten dan is er eigenlijk al geen sprake meer van een goede relatie en zal het van belang zijn de juiste eigen keuzes te maken en dat kan afhaken zijn.
Zoals ik pas een spreuk las: "Waar geen wil is ben ik weg", hetgeen een gezonde conclusie kan zijn bij ongezonde onevenwichtige relaties.

Een gezonde liefdevolle echte relatie is een aanvulling op een goede relatie met jezelf.
Het biedt meerwaarde, de aanvulling op en niet de invulling voor eigen geluk.

Een relatie heeft kans van slagen als beide partners goed voor zichzelf zorgen, hun eigen wensen en verlangens kennen en vooral het besef hebben dat geven en kunnen ontvangen van belang zijn.

Als mensen sowieso een relatie aangaan in welke vorm dan ook, dan geeft dat al aan dat er componenten aanwezig zijn die elkaar aantrekken, dat er herkenning in elkaar is, op welk vlak dan ook.

Kortom, ik wens ieder een sprankelende persoonlijkheid in zichzelf en in de ander te herkennen ...

Yvonne Mooijman


Hoe bewust zijn we van ons eigen onbewuste aanbod.....

..
Hoe bewust zijn we van ons eigen onbewuste aanbod..... en nemen we werkelijk onze kansen  waar ........ nemen we onze kansen waar in de vorm van het waarnemen van mogelijkheden die ons door ons eigen onbewuste aangeboden worden aan onszelf? 

Vaak denken we dat we bewust kiezen in het leven, maar het leven kiest voor ons ... en stroomt met een gerust hart door ons heen ... vaak zonder het te beseffen ....

Lastig soms, als je denkt  "de zaak net lekker in de hand te hebben" en het leven je soms ineens iets  "aanreikt" wat zomaar buiten je verwachtingen lag. Zelfs heel positieve mogelijkheden kunnen we als ongewenst verklaren, omdat ze de dagelijkse gang van zaken wel eens zouden kunnen doorbreken, gewoontedieren als we soms zijn ....

Je zat er zomaar niet op te wachten ..... en toch ... bleek je er onbewust hoe dan ook "even" voor open gestaan te hebben, anders kon het zich niet op je pad openbaren  ....

We proberen het leven vaak voor onszelf  "pasklaar en inpasbaar" te maken, lijkend alsof we het dan weer zelf in de hand hebben, maar het leven is simpelweg "doorstroming aan energie" en op onbewust niveau blijken we op momenten dat we "daar weer aan toe zijn om het aan te kunnen gaan", ineens "open te hebben gestaan" voor "het leven zoals het zich soms onverwacht aan ons aandient."
Eén ding is zeker, we zijn aan de verandering toe en we kunnen de verandering aan, anders reikte ons onderbewuste het ons niet aan. Aan ons om het aanbod aan te gaan ....

Ons onbewuste (die tot belangrijkste taak heeft ons onvoorwaardelijk te bieden wat we nodig hebben voor gezonde groei) "weet" en "biedt aan" ... in soms volkomen onverwachte vormen.
Op een onbewaakt moment glipt het leven ineens bij ons naar binnen en zijn we als van de een op de andere seconde ineens een "ander mens" dan er voor!

Zoals ineens een "onverwachte blik" of "aanwezigheid van iemand" je plotseling een volkomen ander mens kan doen voelen...
Liefde op het eerste gezicht doet hetzelfde ... ineens ben je als het ware niet meer dezelfde dan wie je was voor die onverwachte ont-moet-ing  (het "moest" kennelijk zo zijn), het diende op je pad te verschijnen en je kon er als het ware niet om heen  ... het veranderde je ogenblikkelijk, zonder keuze ... je werd door jezelf als het ware gekozen en verkozen het te beleven, letterlijk te be-"leven" ....
Nou zijn deze laatste fenomenen behoorlijk zeldzaam in zijn soort.en daardoor tevens zo herkenbaar.

Vaker voltrekt het zich op subtieler niveau.

Soms is ons leven redelijk comfortabel en hebben we het gevoel dat als het zo nog 100 jaar door zou lopen we het toch maar mooi "gemaakt" hebben, we hebben het gewoon fijn voor elkaar, alles lijkt voorspelbaar, afgepast, inclusief beperkingen die we op de koop toe nemen .... want het is zo lekker "betrouwbaar" en "afgepast", en "op maat" (wel onze oude kleding-maat waar we inmiddels uit blijken te zijn  gegroeid, maar ach ...  het voelde tenslotte zo vertrouwd, die oude versleten jas!) ... lekker ingepakt en  overzichtelijk enzo, je weet gewoon precies wat je te wachten staat .... je kan de klok er bijna op gelijk zetten .....

En dan opeens "gebeurt er iets." ( ... een nieuwe jas!)

Prijs je heel gelukkig als het dingen zijn die je overkomen die je "goed zouden kunnen doen", het zouden even zo goed dingen kunnen zijn die je leven "behoorlijk negatief op zijn kop zouden kunnen zetten."

Feit is dat het leven "kruispunten" creëert, kruispunten waarop we kunnen aarzelen, de weg terug kunnen willen gaan bewandelen die zo vertrouwd leek, maar waar we tenslotte ook voordien doorgewandeld hadden in onze nog oude jas, waar het leven door ging, en eigenlijk is er geen weg terug, we ontwikkelen en zijn nooit meer dezelfde als voorheen. We groeien en hebben in onze groei nieuwe omgevingen, nieuwe jassen, nieuwe omstandigheden, nieuwe mensen  nodig om te kunnen ontplooien wie we in diepste wezen zijn ... en kort gezegd .. we zijn gewoon liefde ... die vorm wil krijgen, die  uiting wil geven .....die zich wil verwezenlijken ....

Liefde zonder vorm is als werkelijk verlangen zonder uiting  ....

Het leven dient zich bij ons aan. En nooit voor niets ....
Het is ons ontwikkelingsproces ....

Vaak juist op momenten dat alles "zijn gebruikelijke gangetje gaat", ontplooien er zich ineens nieuwe mogelijkheden.

Het doet me ineens denken aan een van de belangrijkste momenten in mijn leven.
Ik had mijn leven dik op orde (dacht ik), de paden leken gebaand, ik had er lekker grip op en dat voelt altijd wel lekker en het leek heel handzaam, gestroomlijnd, vaststaand, veilig en comfortabel .... en natuurlijk had ik me dingen onthouden ... maar die redeneerde ik gewoon weg of had ze voor mijn eigen gevoel gewoon even afgesloten, ik leek te leven maar leefde simpelweg eigenlijk al lang niet meer mijn werkelijke verlangens ... die had ik "voor het gemak" even weggestopt voor mijn gevoel ... daar had ik de stroming gewoon even stopgezet, anders zou ik het gevoeld kunnen hebben en dat had kunnen "verstoren", niet handig dus. We zijn tot veel in staat ...!

Het leven leek zich zelfs in een zekere "vast vorm" gegoten te hebben waarbinnen ik functioneerde, vastigheid (terwijl werkelijk leven en ontplooien doorstroming betekent ..........het was dus overleven en geen leven meer ondanks dat ik zeker geloofde te leven, we kunnen onszelf aardig bedotten als we ons dat toestaan ....... en dus ineens .... gebeurt er iets ..... wat de doorstroming een kans gaat geven ... want leven dient te stromen ... en niet vast te zitten in oude niet meer ont-wikkel-ende patronen.

Oude patronen dienden zich letterlijk te ont-wikkelen, los te wikkelen dus, zodat we weer uitkomen bij onze liefdevolle eigen kern .... ons werkelijk verlangen te leven ... onze diepste kern te leven .....liefde zijn ... liefde geven en dus liefde Leven en be-Leven....

In mijn geval was dat jaren geleden dat ik "mezelf ineens in volle hevigheid tegen kwam"  via een simpele "toevallige ontmoeting,"  Heel simpel in zijn eenvoud via een vriendschappelijke omhelzing, heel onschuldig, een begroeting zoals ik ze dagelijks kreeg, maar met een voor mij volkomen onverwachte menselijke "lading" die me ter plekke van mijn stuk bracht .... alsof er een tsunami van onbewuste herkenning door me heen ging en het "kon niet anders" dan dat ik me bewust werd,  .... in een "split second" bewust van iets wat ik voorheen kennelijk niet bewust was en voilá  ...... ineens is alles anders ..... Wat stil stond stoomde ineens ... zonder waarschuwing vooraf ... het was alsof ineens een weg geopend was, een sluisdeur die gewoon ineens open bleek te staan die ik toch stevig gesloten leek te hebben voorheen, zonder te weten!

Ineens was er een stroming op gang gekomen die blijkbaar ooit tot stilstand was gekomen ..... een stroming die eenmaal in gang gezet een zo'n natuurlijke kracht had dat die met de beste wil van de wereld niet meer terug te draaien viel, al zou ik willen ...!
Mijn onbewuste had het even van mij overgenomen om me weer terug op mijn pad te zetten, mijn pad wat ik te bewandelen had, maar waarvan ik kennelijk tijdelijk een te vertrouwd zijpad had verkozen.

Ik had er niet om gevraagd ... ik kreeg het gewoon "op mijn dak" en al mijn gebruikelijke overlevingsmechanismen bleken ter plekke niet meer te werken, een vreemde gewaarwording!

Ik...... die  voorheen leek het,  "alles in de hand" had en ineens daar stond ik dan ... met het leven dat weer door mij heen wenste te stromen waar het het voorheen even niet meer had gedaan. De deurtjes die ik onbewust voor mezelf gesloten bleek te hebben,  die ik ineens met geen mogelijkheid meer dicht kon houden ... het licht stroomde ineens weer naar binnen en waar licht is is lucht en waar lucht is wordt weer geleefd ... (en wat voor een weerstand kan dat in ons verstand oproepen! En gelukkig maar dat ons onbewuste zo veel meer "weet" dan onze beperkte mind, onze mind die ons vaak slechts in de herhaalmodus zet van oude versleten banen paden en patronen)

Er voltrok zich een transformatie .... leuk?
Nou, ik kan je zeggen dat binnen een transformatie het blijkt dat alle gebruikelijke "zekerheden" zelfs nooit geen zekerheden  bleken te zijn geweest, alle houvast leek even als sneeuw voor de zon gesmolten, het was alsof een ijsmuur die ik ooit om me heen had gebouwd als smeltwater was verdwenen.
Het voelde warm dat wel ... dat zeker ... en heel bekend warm ... alsof het een herinneren was van wat "ooit was"  en "weer mocht zijn." Het bood me dus heel wat meer dan ik tot dan toe had ... en gelijktijdig voelde het nog onwennig en oncomfortabel! Het had even tijd nodig om te wennen en toe te laten maar het heeft me alles gebracht wat ik nodig had om weer bij mijzelf uit te komen ...

Deze gebeurtenis heeft me nooit meer losgelaten en was de eerste in een serie van momenten van bewustwording. Bewustwording dat het leven mij mijn mogelijkheden  "aanreikt", bewust maakt van wat mogelijk is, ons meenemend naar plekken waar we voor even onze "gesloten deuren" niet anders dan wijd open kunnen hebben staan, om ons ons uitzicht te geven op "wat mogelijk is."

Aan ons ...  om te doen wat ons te doen staat ...
Durven we het aan ... de "onzekerheid"  van al onze mogelijkheden ... (we hebben maar 1 zekerheid en dat is dat we dood gaan, en dat is de uiteindelijke werkelijke ultieme stilstand in ons leven. Wie weet gaan we wel dood juist als we het leven onvoldoende door ons heen laten gaan!)

Misschien kiezen we wel voor ons beperkte "veiligheid", onze zo bekende comfort-zone, waarin we ons veilig wanen in onze stoel met te hoge leuningen ..... en stevenen we zo af op een leven waarin we ons meer dood dan "levendig" voortbewegen ....

Persoonlijk kies ik voor levendig, sprankelend, het champagnegevoel van bruisend mogen zijn ... passie, blij  zijn, onvoorspelbaar te zijn zelfs voor mezelf! Ik hou ook van mensen om me heen die hun proces aan durven gaan, die open staan zich bewust te worden van hun verlangens en daardoor sprankelend blijven en het leven willen mee beleven in ont-wikkeling en waardoor oude belemmerende patronen doorbroken kunnen worden.

Kortom ... te gaan voor het leven en alles en ieder die ik daarin tegenkom een leven wat me biedt om weer bij mezelf te mogen uitkomen ...bij wat ik mezelf en mijn omgeving te bieden heb .... gewoon liefde zijn dus ... en dat vrijelijk te mogen laten stromen .... er te mogen zijn ... in volle omvang .... zoals ik ben ...

Durven we het aan werkelijk voor ons potentieel te gaan, onszelf te zijn in heel onze omvang, liefde te zijn en te delen, onderdeel van het groter geheel te durven zijn ipv ons vertrouwde verleden te herhalen  en te blijven waarin we zaten, gelijktijdig onze werkelijke verlangens op te offeren en op een spaarpitje te zetten.

Ook dat kan ... alles kan ..... koffie kan .... thee kan .....

en dan ineens ... is er die transformatie ..... ook dat kan ....

... zei de vlinder ... die nooit geen rups meer is .... niet meer kan zijn zelfs ...  en gelukkig maar .... ze heeft zich niet verzet en heeft zich overgegeven aan de stroom van het leven ....

.... kan dus zomaar zijn, dat het leven verandert ... en je bewust wordt .... omarm het en ga het liefdevol aan .....

voel .... en beweeg je vrijelijk mee met de stroom .... want .....

stilstand....  blijkt niet te bestaan in de natuur ...

Worden we door "ons" leven door onszelf onbewust verkozen binnen de aangereikte omstandigheden ... met de mogelijkheid mee te gaan in het leven en/of ons ook bewust te kunnen verzetten ....  kiezen we voor stagnatie van onze levensstroom ... of leven we werkelijk onze mogelijkheden ....?

Aan ons .... wat we er mee doen ... 

Yvonne Mooijman



vrijdag 4 mei 2012

Out of the box denken

Out-of-the box denken.

Zoeken en strijden, doe je in de duisternis daar zal je de oplossing niet vinden.
Vinden, liefde en vertrouwen vind je in het licht en liefde en mede-menselijkheid is licht.

Al jaren hou ik mij bezig met "individuele mensen en hun overtuigingen"" en “onze maatschappij.”
Ik zie er van alles gebeuren en al jaren zie ik mensen strijden om te vinden wat ze zoeken.
En wat hopen ze te vinden? Die alom vertrouwde arm om hen heen, die aanraking in liefde, geborgenheid, je "samen" te weten en dat ten volle te mogen ervaren en voelen.

Velen zijn zoekend, dolend in het donker.
Zich afzettend tegen wat "is", en wat "is" dat "is" (althans tot zo ver!).

Dat “is” is vaak geweldig voor verbetering vatbaar, dus ik begrijp hun “zoeken.”

Het probleem dat ik daar vaak tegen kom is dat het zoeken is in “het oude denken”, het denken in gescheidenheid, het gefragmentariseerd denken, het ik/jij, wij/zij, ik/en de maatschappij, dat levert alleen nog maar meer afgescheidenheid op. Het is als het zoeken in de duisternis, je kan beter in het licht zoeken, dat zal dan geen zoeken meer zijn, maar juist vinden gaan worden.

De felheid waarmee gestreden wordt kan ik volkomen begrijpen, het levert echter extra stress op terwijl het vaak mensen zijn die door hun omstandigheden al meer dan genoeg stress te verwerken hebben.

Zo heel blij word ik dan als ik zie dat spontaan, andere mensen gaan helpen vanuit hun verbondenheid, zelfs al kennen zij de ander niet, ze gaan elkaar helpen in het "vinden".
Mensen die nog geloven in eenheid, die nog geloven in menselijkheid, zelfs al zijn de bewijzen daarvoor soms “met een lantaarntje te zoeken”, maar hun innerlijk weten lijkt nog verbonden met "wat mogelijk zou kunnen zijn."

Het frappante is dat deze twee groepen mensen elkaar aanvullen, en elkaar versterken, positief versterkten.

Waar gisteren nog een "geloof" en wanhoop was over een onmenselijke maatschappij die van macht in elkaar stak, waar bureaucratische beslissingen menselijk welzijn danig in de weg kon staan, kon "het geloof het weten" dat er maar enkele “menselijke mensen” in dat bureaucratische systeem nodig zijn om weer tot menselijke beslissingen te komen, dat mede-menselijk handelen weer mogelijk maken.

Dat is dus wat ik noem het licht in de duisternis!
De oplossing kan zich pas ontvouwen als je er eerst een plaatje van hebt gemaakt, een positief plaatje, een plaatje van vertrouwen, het vertrouwen in "het allerdiepste aanwezige" in de mens, wat in onze maatschappij helaas nog zo sporadisch zich laat zien. Maar het IS er, en DAT geloof zal mogelijk maken dat het zich weer kan ontvouwen.

Als je hier niet meer in gelooft, dan wordt het strijden, durf je vertrouwen toe te laten (zonder zelfs één enkele aanwijzing dat het zou kunnen lukken) dan ontvouwt zich de opening.
Juist die mensen die op deze manier out-of-the-box durven denken, (terwijl het eigenlijk innerlijk weten, innerlijk her-inneren is!!!!) zich niet laten bevriezen door bureaucratie of onmenselijk gedrag, die nog durven geloven in dat wat soms “diep in de mens verscholen blijkt”. Zij zijn in staat behulpzaam te zijn om de benodigde vrije energie mee te geven aan hen die zich uit onmacht nog vaak in de strijd voelen en het daarom in hun eentje niet makkelijk zullen kunnen redden.

Strijd roept strijd op, verwachting van mede-menselijkheid roept mede-menselijkheid op, blijdschap roept blijdschap op.

Ik schreef hier eerder over in een andere vorm in mijn weblog artikel het eikeltje en het eikenbos.

Het echte "out-of-the-box denken" is dus eigenlijk van je Hoofd naar je HART gaan en van daaruit DOEN wat je hart je ingeeft. Betekent wel dat je dat druk... druk .. druk... even zal moeten laten "vieren", dan zegeviert uiteindelijk de Liefde en mede-menselijkheid in ons weer!

Dat we alle dagen met een glimlach op gisteren mogen terugkijken, wens ik iedereen toe...!

© Yvonne Mooijman

We leven NU .... (1)

Een oude tekst van me uit 2010:

..
Ik zat even te mijmeren met mijn gedachten bij enkele bekenden.

Bekenden die een leven achter zich hebben ... en hopelijk ook nog een lang leven vóór zich hebben.

Dit schrijven sluit een beetje aan bij één van mijn vorige schrijfsels, "Wacht niet tot op mijn begrafenis"

Soms kom ik mensen tegen die kennelijk voortdurend dachten dat "hun tijd samen nog wel zou voortduren."
Ik heb het persoonlijk aan den lijve ervaren, één van mijn grote liefdes was er van de één op de andere dag in één klap niet meer toen ik 24 was.
Dat heeft me opmerkzaam gemaakt, sindsdien ben ik me bewust dat het leven "eindig" is, althans ons aardse bestaan en dat vanzelfsprekendheid zo "vanzelfsprekend" niet is.

Dat heeft me doen inzien dat het leven vooral en bovenal zich NU afspeelt, en dat, als je de dingen nu niet doet die nu gewenst zijn, dit tot grote frustratie kan leiden (of beter gezegd lijden met een lange "ij"), en het leven is iets wat typisch niet terug te draaien valt, hoe graag we dat ook soms zouden willen!.

Dit zijn belangrijke facetten geweest in mijn persoonlijke ontwikkeling.

Soms zie ik huwelijken die "hun tijd uitzitten."
"Tijd uitzitten?"
Hoezo tijd?
Welke tijd?
Hebben we de tijd?

Het leven is te waardevol om je tijd uit te zitten en te waardevol om dingen uit te stellen!

Besef toch vooral of je zit waar je wil zitten en zo niet wat je dan wel wil.

Soms zie ik huwelijken en relaties die de indruk hebben, ... straks, als wij met pensioen zijn .... dan gaan we dingen samen doen, en dan komt de klap ... en blijkt er samen geen pensioen, en is het samenzijn dan geen samenzijn meer, doordat één van de partners voortijdig ("vóór""-tijdig in onze gedachtegang!) komt te overlijden.

Droevig om te zien, en nog droeviger om mee te maken.
Ik heb mensen verschrikkelijk boos zien zijn en ik kan er zo goed inkomen!
Het leven bleek volgens hun zeggen "niet eerlijk!"

Het leven IS.... zoals het is ... en we zullen dienen te leren daar uit te halen wat er in zit!

Het leven is NU ...
Ik wens je succes!

Heb je verlangens?
Realiseer ze NU.

Liefs en veel succes,

Yvonne Mooijman

Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

Samen ......


Een oude tekst van me die ik tegen kwam van december  2008:

..
We hebben twee deuren naar elkaar in het contact,
Jouw deur en mijn deur!

Je hebt het recht me buiten te houden,
Echter, ik ga jouw deur niet beheren,
Het is jouw deur, jouw verantwoordelijkheid.

Ik kies er vaak voor mijn deur open te laten voor je,
mensen boeien mij, jij boeit mij,
Mijn deur zal nimmer op slot zal zijn, hooguit tijdelijk gesloten,
om op adem te komen als het leven me energie ontnam in plaats van gaf,
doch ik wens mijn deur nimmer voor eeuwig gesloten te houden.

Je mag me toelaten in jouw leven
En ik wil daartoe zeker niet bij je moeten aandringen
Het is simpelweg jouw keuze, we kunnen elkaar verrijken door verbondenheid.

Ander, je boeit me, in elke vorm,
De moeilijkste vorm voor mij, is als de ander zich rücksichtslos afzondert.
En contact niet aan gaat, om welke reden dan ook,
Zelfs als ik aanvoel en in voel wat hiervan de diepere intentie is.

Soms is een keus moeilijk voor me,
Jouw deur gesloten , de mijne open of dicht,
Soms is het moeilijk dan om jouw medemens te zijn
En dan toch gelijktijdig volledig mezelf te zijn.
..

© Yvonne Mooijman

Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

We leven nu .... (2)

Soms mijmer ik wel eens,
Over nu,
over wat dat inhoudt ...
Rust, er zijn, genieten, me afvragen, oke zijn,
soms alleen zijn, soms samenzijn, vrienden zijn,
laten ontstaan wat ontstaat,
laten zijn wat is,
het leven vindt zijn weg
niets laat zich forceren
een bloem doet geen moeite om in bloei te komen
ineens blijkt hij gewoon te bloeien.
het leven is ...
en dat voelt oke.

In dankbaarheid voor wat is.

© Yvonne Mooijman

woensdag 2 mei 2012

Contact gegevens

Take Care - Counseling en Coaching
Yvonne Mooijman
Anton Wachterstraat 24
4906EJ Oosterhout nb

T. 0162 43.82.48
M. 06 53.52.72.73

E. welcome@take-care-oosterhout.nl
http://www.yvonnemooijman.nl/weblog
http://www.take-care-oosterhout.nl



Meer lezen in weblog persoonlijke ontwikkeling

Website Yvonne Mooijman

Ik heb mijn persoonlijke website waarop ik mijn schilderijen,  fotografie en  beroepsmatige artikelen heb staan.

Op deze weblog schrijf ik regelmatig mijn nieuwste teksten.

Wees welkom.

Yvonne Mooijman