..
Graag geef ik een verwijzing naar een ander schrijven van mij over persoonlijke ontwikkeling op:
artikel : niet lekker in je vel zitten
Ik wens je een plezierige dag toe!
Yvonne
Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling
zaterdag 30 oktober 2010
vrijdag 29 oktober 2010
Zowel mijn balans als mijn onbalans kan de jouwe veroorzaken.
..
We zijn allemaal eerst-verantwoordelijken voor ons eigen systeem dat gevoed wordt door ons mentaal en emotionele welzijn, waaruit oa. ons fysieke welzijn voortvloeit.
Uiteindelijk zijn we zelf verantwoordelijk voor ons eigen denken, ons eigen gevoel, ons eigen handelen.
Zit ik goed “in mijn vel”, dan ben ik vaak ook in staat te beseffen dat ik onderdeel ben van het groter geheel waar we met zijn allen deel van uitmaken.
En alles wat ik doe, heeft invloed op mijn omgeving, zowel positief als negatief.
Zit ik slecht in mijn vel, heb ik een kort lontje, ben ik snel geïrriteerd, overhaast, verdrietig gestrest of boos, mijn omgeving krijgt hier onlosmakelijk mee te maken.
Het zou zelfs zo kunnen zijn dan mijn omgeving zich beter van mij zou kunnen afzonderen, als mijn houding een “patroon” zou zijn. Sommige mensen kunnen behoorlijk blijvend in een ongezond patroon vertoeven, en je omgeving, die ook eerst-verantwoordelijk is voor het eigen systeem kan er wel eens verstandig aan doen om afstand te behouden tot personen die energie onttrekken.
Er zijn veel mensen die erg sterk op hun eigen leven gericht zijn, en zich niet erg bezig houden met het welzijn van hun omgeving.
Er zijn ook veel mensen die zich bewust zijn dat we met zijn allen onderdeel zijn van onze leefgemeeschap en die daar erg bevorderlijk voor anderen in bezig zijn.
Soms zitten mensen in een tijdelijk dip, ze hebben een moeilijke tijd achter de rug of zitten daar nog midden in, ik denk aan scheiding, overlijden van een vriend, partner, ouder, kind of vriend.
Verlies van gezondheid, baan, collega's fijne sociale contacten, een nieuwe woonomgeving, veel dingen kunnen van invloed zijn op de geestelijke gesteldheid van mensen.
Pas geleden trof het mij nog dat ik iets hoorde zeggen (wat met de beste intentie was gezegd door iemand die diep in een rouwverwerkingsperiode zat).
Ik hoorde haar letterlijk tegen een vriendin zeggen dat ze de opmerking: “Je mag me altijd bellen” het meest haatte en het meest hypocriet vond.
Haar motivatie was dat ze toch niet zou bellen laat op de avond of 's nachts, en dat die opmerking dus nooit goedbedoeld kon zijn en dus hypocriet en onoprecht was.
Ik schrok geweldig van deze opmerking en de diepe onmacht die ik er in hoorde.
Ze sprak echter wel een beoordeling uit over de intentie van degene die haar persoonlijk iets onbaatzuchtig aanbood.
Ik heb overigens alle begrip dat zij in een zeer verdrietige tijd, zich niet kan verplaatsen in een ander die dit zegt en aanbiedt.
Ik herinnerde mij dat een vriendin van mij wel eens om 1.00 uur 's nachts intens verdrietig opbelde en haar onmacht en verdriet bij me kwijt kon.
Wat ben ik blij dat ik deze zin: “je kan me altijd bellen” , “zeg me als ik iets voor je kan doen”, “de deur staat altijd voor je open, weet dat je welkom bent op welk moment dan ook”, in alle oprechtheid meen en zeg en ondanks onbegrip blijf aanbieden omdat ik het gewoon meen als ik dat zeg.
En ja, dat hij soms verkeerd begrepen of ingevuld wordt, zeker weten, dat is inherent aan het moment waarop ik dat aanbiedt.
Dit zeg ik ook allen op momenten dat het werkelijk zinvol is, en aan de ander om daar al of niet gebruik van te maken, dat is vooraf nooit in te schatten.
De reden waarom ik dit schrijf?
In perioden van rouw en verlies-verwerking ben je niet in harmonie met jezelf, en is het heel gebruikelijk dat je intenties van anderen niet op waarde in zal kunnen schatten.
Besef echter wel dat je te maken kan hebben met mensen die die intentie die ze uitspreken ook werkelijk voor 100% bedoelen. Scheer hen bij voorkeur niet over één kam met inderdaad loze kreten die soms ook geuit worden. Mijn ervaring is echter dat zeker tijdens rouw, je omgeving ook in de onmacht zit, vaak mag je al heel blij zijn dat mensen sowieso het contact nog aangaan.
Ik heb bij chronisch zieken vaak gezien dat omgeving vaak wegblijft, dus prijs je gelukkig dat mensen opmerkingen maken waar je nog niets mee kan, zij voelen zich net zo onmachtig en willen echt oprecht dàt inbrengen wat in hun vermogen ligt en aan jou hier al of niets mee te kunnen.
Het zou heel zonde zijn als je juist hen, die oprecht in staat er voor je te willen zijn, geen recht zou doen door boos op hen te reageren, of door hen af te wijzen vanwege een opmerking die jij niet juist wist in te schatten.
Soms voelen mensen zich “ongemakkelijk” als mensen dingen aanbieden die ze nog niet op waarde weten in te schatten, laat het gebeuren, en prijs je gelukkig met ieder positief aanbod in de goede richting (die je nog niet kan ervaren). En wees gerust, die tijd breekt ook nog aan.
In mijn praktijk kom ik veel mensen tegen die van nature “gevers” en sociaal gevoelige mensen zijn.
Het onbegrip en vaak niet positief weten te waarderen van hun oprecht gemeende intenties, raken ook hen emotioneel en in mijn praktijk kost het vaak weer veel moeite om het onrecht wat hen vaak wordt aangedaan weer recht te breien. Ook zij komen het proces van persoonlijke ontwikkeling tegen, het letterlijk ont-(los) wikkelen van negatieve effecten die inherent zijn aan ieder gedrag.
Zoals in ieder situatie geldt, “ieder doet het beste wat hij op dat moment in zijn vermogen heeft”, het heeft geen zin om te spreken in termen van schuld, omdat de situatie soms in zich heeft dat mensen even niet in staat zijn zich werkelijk in te leven in de gevolgen voor anderen, zeker niet als je zelf in die moeilijke situatie zit.
Van het grootste belang is echter op momenten dat men weer wel beter in zijn vel komt te zitten, waar mogelijk aangerichte schade weer te herstellen die men onbedoeld heeft aan gericht.
We kunnen zoveel milder voor onze omgeving zijn, indien we beseffen dat ieders onbalans weer onbedoeld onbalans bij onze omgeving kon veroorzaken, en evengoed onze balans ook weer meer balans bij anderen kan veroorzaken en het helpt vaak enorm om nadien oprecht terug te komen op onbedoelde “mis-verstanden”. Het betreft vaak mis-understanding, mis-verstaan
van wat de ander oprecht bedoelde.
Verrijk je eigen systeem en dat van je omgeving, door open te staan om mis-understanding weer recht te trekken en mensen uit je omgeving die het beste met je voorhadden, alsnog oprecht positief te benaderen en te waarderen.
Positieve bevestiging doet deze mensen weer de broodnodige energie verkrijgen die ook zij nodig hebben ook overeind te blijven in deze wereld.
Verhoudingsgewijs is de groep mensen die oprecht voor je klaar staat in onze maatschappij al behoorlijk dun gezaaid.
Wees zuinig op hen en koester hen.
Een pluim voor al die kanjers die ondanks veel mis-understanding er toch voor blijven kiezen liever verkeerd verstaan te worden, dan hun hulpvaardige houding op te geven.
Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling
We zijn allemaal eerst-verantwoordelijken voor ons eigen systeem dat gevoed wordt door ons mentaal en emotionele welzijn, waaruit oa. ons fysieke welzijn voortvloeit.
Uiteindelijk zijn we zelf verantwoordelijk voor ons eigen denken, ons eigen gevoel, ons eigen handelen.
Zit ik goed “in mijn vel”, dan ben ik vaak ook in staat te beseffen dat ik onderdeel ben van het groter geheel waar we met zijn allen deel van uitmaken.
En alles wat ik doe, heeft invloed op mijn omgeving, zowel positief als negatief.
Zit ik slecht in mijn vel, heb ik een kort lontje, ben ik snel geïrriteerd, overhaast, verdrietig gestrest of boos, mijn omgeving krijgt hier onlosmakelijk mee te maken.
Het zou zelfs zo kunnen zijn dan mijn omgeving zich beter van mij zou kunnen afzonderen, als mijn houding een “patroon” zou zijn. Sommige mensen kunnen behoorlijk blijvend in een ongezond patroon vertoeven, en je omgeving, die ook eerst-verantwoordelijk is voor het eigen systeem kan er wel eens verstandig aan doen om afstand te behouden tot personen die energie onttrekken.
Er zijn veel mensen die erg sterk op hun eigen leven gericht zijn, en zich niet erg bezig houden met het welzijn van hun omgeving.
Er zijn ook veel mensen die zich bewust zijn dat we met zijn allen onderdeel zijn van onze leefgemeeschap en die daar erg bevorderlijk voor anderen in bezig zijn.
Soms zitten mensen in een tijdelijk dip, ze hebben een moeilijke tijd achter de rug of zitten daar nog midden in, ik denk aan scheiding, overlijden van een vriend, partner, ouder, kind of vriend.
Verlies van gezondheid, baan, collega's fijne sociale contacten, een nieuwe woonomgeving, veel dingen kunnen van invloed zijn op de geestelijke gesteldheid van mensen.
Pas geleden trof het mij nog dat ik iets hoorde zeggen (wat met de beste intentie was gezegd door iemand die diep in een rouwverwerkingsperiode zat).
Ik hoorde haar letterlijk tegen een vriendin zeggen dat ze de opmerking: “Je mag me altijd bellen” het meest haatte en het meest hypocriet vond.
Haar motivatie was dat ze toch niet zou bellen laat op de avond of 's nachts, en dat die opmerking dus nooit goedbedoeld kon zijn en dus hypocriet en onoprecht was.
Ik schrok geweldig van deze opmerking en de diepe onmacht die ik er in hoorde.
Ze sprak echter wel een beoordeling uit over de intentie van degene die haar persoonlijk iets onbaatzuchtig aanbood.
Ik heb overigens alle begrip dat zij in een zeer verdrietige tijd, zich niet kan verplaatsen in een ander die dit zegt en aanbiedt.
Ik herinnerde mij dat een vriendin van mij wel eens om 1.00 uur 's nachts intens verdrietig opbelde en haar onmacht en verdriet bij me kwijt kon.
Wat ben ik blij dat ik deze zin: “je kan me altijd bellen” , “zeg me als ik iets voor je kan doen”, “de deur staat altijd voor je open, weet dat je welkom bent op welk moment dan ook”, in alle oprechtheid meen en zeg en ondanks onbegrip blijf aanbieden omdat ik het gewoon meen als ik dat zeg.
En ja, dat hij soms verkeerd begrepen of ingevuld wordt, zeker weten, dat is inherent aan het moment waarop ik dat aanbiedt.
Dit zeg ik ook allen op momenten dat het werkelijk zinvol is, en aan de ander om daar al of niet gebruik van te maken, dat is vooraf nooit in te schatten.
De reden waarom ik dit schrijf?
In perioden van rouw en verlies-verwerking ben je niet in harmonie met jezelf, en is het heel gebruikelijk dat je intenties van anderen niet op waarde in zal kunnen schatten.
Besef echter wel dat je te maken kan hebben met mensen die die intentie die ze uitspreken ook werkelijk voor 100% bedoelen. Scheer hen bij voorkeur niet over één kam met inderdaad loze kreten die soms ook geuit worden. Mijn ervaring is echter dat zeker tijdens rouw, je omgeving ook in de onmacht zit, vaak mag je al heel blij zijn dat mensen sowieso het contact nog aangaan.
Ik heb bij chronisch zieken vaak gezien dat omgeving vaak wegblijft, dus prijs je gelukkig dat mensen opmerkingen maken waar je nog niets mee kan, zij voelen zich net zo onmachtig en willen echt oprecht dàt inbrengen wat in hun vermogen ligt en aan jou hier al of niets mee te kunnen.
Het zou heel zonde zijn als je juist hen, die oprecht in staat er voor je te willen zijn, geen recht zou doen door boos op hen te reageren, of door hen af te wijzen vanwege een opmerking die jij niet juist wist in te schatten.
Soms voelen mensen zich “ongemakkelijk” als mensen dingen aanbieden die ze nog niet op waarde weten in te schatten, laat het gebeuren, en prijs je gelukkig met ieder positief aanbod in de goede richting (die je nog niet kan ervaren). En wees gerust, die tijd breekt ook nog aan.
In mijn praktijk kom ik veel mensen tegen die van nature “gevers” en sociaal gevoelige mensen zijn.
Het onbegrip en vaak niet positief weten te waarderen van hun oprecht gemeende intenties, raken ook hen emotioneel en in mijn praktijk kost het vaak weer veel moeite om het onrecht wat hen vaak wordt aangedaan weer recht te breien. Ook zij komen het proces van persoonlijke ontwikkeling tegen, het letterlijk ont-(los) wikkelen van negatieve effecten die inherent zijn aan ieder gedrag.
Zoals in ieder situatie geldt, “ieder doet het beste wat hij op dat moment in zijn vermogen heeft”, het heeft geen zin om te spreken in termen van schuld, omdat de situatie soms in zich heeft dat mensen even niet in staat zijn zich werkelijk in te leven in de gevolgen voor anderen, zeker niet als je zelf in die moeilijke situatie zit.
Van het grootste belang is echter op momenten dat men weer wel beter in zijn vel komt te zitten, waar mogelijk aangerichte schade weer te herstellen die men onbedoeld heeft aan gericht.
We kunnen zoveel milder voor onze omgeving zijn, indien we beseffen dat ieders onbalans weer onbedoeld onbalans bij onze omgeving kon veroorzaken, en evengoed onze balans ook weer meer balans bij anderen kan veroorzaken en het helpt vaak enorm om nadien oprecht terug te komen op onbedoelde “mis-verstanden”. Het betreft vaak mis-understanding, mis-verstaan
van wat de ander oprecht bedoelde.
Verrijk je eigen systeem en dat van je omgeving, door open te staan om mis-understanding weer recht te trekken en mensen uit je omgeving die het beste met je voorhadden, alsnog oprecht positief te benaderen en te waarderen.
Positieve bevestiging doet deze mensen weer de broodnodige energie verkrijgen die ook zij nodig hebben ook overeind te blijven in deze wereld.
Verhoudingsgewijs is de groep mensen die oprecht voor je klaar staat in onze maatschappij al behoorlijk dun gezaaid.
Wees zuinig op hen en koester hen.
Een pluim voor al die kanjers die ondanks veel mis-understanding er toch voor blijven kiezen liever verkeerd verstaan te worden, dan hun hulpvaardige houding op te geven.
Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling
aardig zijn, we kunnen het bevorderen
Besef dat ze werkelijk bestaan.
Niet ieder doet iets om hetzelfde terug te krijgen, je doet iets omdat het weergeeft wie je bent, dat heeft te maken met je persoonlijke ontwikkeling.
En natuurlijk, aardig terug doen kan zeker het gedrag van andere aardige mensen blijven stimuleren, maar vooral .... het bevordert jouw positief gevoel over jezelf als je aardig terug doet, dus gewoon aardig bent!
Aardig zijn verrijkt je eigen positief gevoel over jezelf.
Aardige mensen weten dat onbewust, ze hebben dat zelfs bewust ervaren.
Kom op ... blijf aardig meedoen!
Glimlach eens spontaan naar mensen die je nog niet kent.
Wees eens aardig voor aardige mensen. Laat je angst vanwege jouw verwachting iets terug te moeten doen niet overheersen.
Aardig zijn .... stimuleer het in jezelf, geef positief aandacht, we hebben genoeg!
Een fijne dag toegewenst,
Yvonne
Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling
Hoe gaan we er mee om, aardige mensen
Hoe gaan we er mee om, aardige mensen, .... stimuleer ook hen.
Goed voor zowel je eigen als de gezonde persoonlijke ontwikkeling van anderen.
Bij twijfel: ... gebruik de knop gebruiksaanwijzing!
http://www.pasopaardig.nl/
Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling
Goed voor zowel je eigen als de gezonde persoonlijke ontwikkeling van anderen.
Bij twijfel: ... gebruik de knop gebruiksaanwijzing!
http://www.pasopaardig.nl/
Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling
Een prijzenswaardige overtuiging.
Afgelopen week hoorde ik een interview met Simon Akkaya bij het TV programma Koffietijd.
Hij sleepte op 23 oktober 2010 met "de Goedzak" de aanmoedigingsprijs van € 5.000 in de wacht. Deze goedzak is een opvallende vuilniszak met een groot doorkijkvenster. Wie spullen van waarde aan de straat wil zetten gebruikt de Goedzak, zodat elke passant daaruit iets naar zijn of haar gading kan meenemen. De Goedzak was een afstudeeropdracht van Simon.
Materiaalprijs
De Materiaalprijs is een initiatief van het Materiaalfonds voor Beeldende Kunst en Vormgeving en Stichting DOEN. Beide organisaties zien voor kunstenaars en vormgevers een belangrijke rol weggelegd bij het creëren van een duurzame samenleving! Simon was te gast bij koffietijd en vertelde meer over deze bijzondere prijs en het idee achter de Goedzak.
Wat mij persoonlijk het meeste aansprak tijdens zijn interview, was de overtuiging, die Simon uitsprak, die achter zijn ontwerp zat. Namelijk de overtuiging dat ieder van ons de neiging heeft een ander te willen helpen.
Hij sprak dit met een enorme openhartige natuurlijke en warme overgave en overtuiging uit.
Het deed me enorm goed te horen dat dit idee, deze overtuiging dus nog zo ongecompliceerd bij mensen blijkt te leven en dat vanuit deze overtuiging dit ontwerp werd vormgegeven. Het is een prachtige uiting van persoonlijke ontwikkeling, waaruit verbondenheid spreekt met anderen.
Hij bevestigt mijn gevoel dat vele mensen werkelijk onbaatzuchtig bereid zijn anderen te helpen.
Ik wens hem alle succes met het verder tot uitvoer brengen van zijn idee.
Veel succes Simon in het uitdragen van altruïsme, het bevorderen van het onbaatzuchtig helpen van anderen.
Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling
vrijdag 22 oktober 2010
Ooit kruisen onze wegen
Ergens ver van hier ben jij
onwetend van wat er is
nog ver van al wat mogelijk is
Weet dat alles mogelijk is
we onze weg weten te vinden
in al onze vrijheid en blijheid
Onze harten zijn reeds verbonden
nog voor we daarvan wisten
in liefde volgen we onze weg
Ooit kruisen onze wegen
in liefde openbaring en blij
onze ziel wist … en weet de weg.
© Yvonne Mooijman
onwetend van wat er is
nog ver van al wat mogelijk is
Weet dat alles mogelijk is
we onze weg weten te vinden
in al onze vrijheid en blijheid
Onze harten zijn reeds verbonden
nog voor we daarvan wisten
in liefde volgen we onze weg
Ooit kruisen onze wegen
in liefde openbaring en blij
onze ziel wist … en weet de weg.
© Yvonne Mooijman
maandag 18 oktober 2010
Gratis inschrijven en op de hoogte blijven.
Op de hoogte blijven van nieuws over persoonlijke ontwikkeling via mijn nieuwsbrieven
Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling
Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling
Abonneren op:
Posts (Atom)