zaterdag 27 februari 2010

Nieuwsbrief

Mocht je belangstelling hebben in persoonlijke ontwikkeling, dan kan je je kosteloos aanmelden voor mijn nieuwsbrief op deze weblog.
Rechts in de zijbalk onder het item "aan te raden boeken" staat de mogelijkheid hiervoor om je in te schrijven.
Je wordt dan via de nieuwsbrief op de hoogte gehouden van nieuwe ontwikkelingen.

Voor hen die zich zouden willen aansluiten bij mijn hyvesgroep:
http://ontwikkelingsproces.hyves.nl/
Wees welkom ....

Graag wil ook connecten op LinkedIn, u vindt mij daar op http://nl.linkedin.com/in/yvonnemooijman

Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

maandag 22 februari 2010

Omgaan met kritiek

Ontvangen ...

Kritiek kunnen ontvangen
Feedback kunnen ontvangen

Een van de belangrijkste dingen die van belang zijn om goed te kunnen blijven communiceren is het in ontvangst kunnen nemen en verwerken van kritiek of feedback.
Een belangrijk onderdeel van persoonlijke ontwikkeling.

Kan je dat namelijk onvoldoende dan staat je persoon (fundament) als het ware gebouwd op drijfzand en dat is hoogst onplezierig, zowel voor jezelf als de ander die je tracht te ondersteunen.

Ondersteunen ... met kritiek?
Ja ... Ondersteunen met kritiek, ... of .... uhhh ... had je ingevuld dat dat een heel andere bedoeling zou hebben?

Ik hoor het je denken ... althans de enkeling die grote moeite heeft met omgaan met kritiek.

Kritiek is toch bedoeld om me af te breken?
Kritiek is toch bedoeld om me te vertellen dat ik het hartstikke fout heb gedaan?
Me onderuit te halen?
Me tegen te houden?
Me dingen te laten doen die ik helemaal niet wil?
Me te stoppen, remmen?
Kritiek is toch altijd gebaseerd op emotioneel gedoe?
Dat kan je toch niet serieus nemen?
...
...

Weet je, ik ben ontzaglijk blij met de jarenlange ervaring die ik inmiddels heb opgebouwd met schrijven in diverse fora wereldwijd en de diverse email kringen waar altijd het nodige aan ervaring wordt uitgewisseld. Het heeft me een schat aan ervaring opgeleverd in soms langdurige en vaak pijnlijke processen waar het ging over kritiek of feedback kunnen ontvangen. Het genot van het mee kunnen helpen oplossen van soms werkelijk heel penibele situaties doet toch ook weer heel erg goed!

Het liefst zie ik dan ook dingen geschreven worden, raar zal je denken, want juist het geschreven woord kan zo pijnlijk duidelijk zijn. Het gaat me dan ook om de duidelijkheid !

Haha ... Nou hou ik niet van pijn of pijnlijk hoor!

Ik zit redelijk gezond in elkaar, ik hou van harmonie, ik hou van lief voor elkaar zijn ik hou van openheid, transparantie en vooral van elkaar ondersteunend bezig zijn.
Vooral aan dat laatste daar hecht ik grote waarde aan.

Ik zei ... het liefst zie ik dat dingen geschreven worden, waarom dan?
Weet je, vanuit mijn professie is het van belang de grote lijnen te kunnen gaan herkennen, om zodoende degene waar het om gaat te kunnen ondersteunen in zijn proces.

Niet dat de mensen die moeilijk feedback kunnen ontvangen nou de makkelijkste mensen zijn om mee te werken hoor, geenszins want juist zij zijn vaak genieën in het storten van kritiek, zelfs zonder dat ze dat als kritiek geven ervaren naar een ander. Welnee joh, ik ben gewoon transparant, wordt er dan gezegd, ik zie het toch zo gebeuren! Het is gewoon de waarheid wat ik vertel!
Hoe meer er geschreven wordt, pijnlijk soms ja, hoe duidelijker het beeld wordt en hoe minder je er omheen kan op den duur.

Het gevolg is dan, je zou het zo kunnen raden, dat alles wat ik zal zeggen ook opgepakt zou kunnen worden als “de waarheid” (kritiek werd vaak als waarheid geïnterpreteerd) terwijl het altijd slechts een mening is van iemand persoonlijk, die zelfs helemaal niet van toepassing zou hoeven zijn.
Ik heb het wel eens over me heen gekregen: “Heb jij altijd gelijk?”, “jij maakt zeker nooit fouten, kom op vertel je fouten!” Je snapt het al, graag wordt het hele verhaal die richting op gestuurd, maar dat gaat gegarandeerd de oplossing niet opleveren.

Doorgaan daarop geeft alleen nog maar meer verwarring. Stoppen daarmee vaak idem, dus je zal iets moeten! Toch?

Van belang, doe wat je goeddunkt.

Ja mooie ben jij, hoor ik je denken, zo komen we er toch nooit uit?

Ik neem mensen altijd erg serieus, ook in hun onbalans.

Ik heb wel eens opmerkingen gehoord ... die persoon kan je toch niet serieus meer nemen met wat hij roept ...!

Dat is nou net het lastige, als je het niet meer serieus neemt en het laat gebeuren zonder het serieus te nemen, dan zal het pijnlijke met name nooit opgelost worden, de essentie zal blijven doorgaan. De ander zal je zwijgen gemakshalve invullen als :”Wie zwijgt stemt toe”.
Je raadt het al, het kan zomaar gewoon door blijven gaan en je wil tenslotte een oplossing toch?

Lastig!

Vertel me ... Wat doet kritiek met je ... en wat doe jij met kritiek?

Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

zondag 21 februari 2010

Afleren .....

Ik heb geweldig leuk werk …
Ik leer mensen niets, hooguit af!

Hoezo hooguit af?

Nou weet je .. in oorsprong zijn we Liefde, het alom volledig potentieel.
We zijn het veld van alle mogelijkheden, zoals Deepak Chopra dat beschrijft.

Soms komen mensen in mijn praktijk, meestal met een probleem.
In eerste instantie dichten ze dat probleem graag aan een ander toe.
Als die ander nou maar anders is of doet, is er met mij niets aan de hand, wordt er dan voorzichtig gesuggereerd.

Hoe onmachtig moet je je dan voelen!
En dat blijkt ook vaak aan de boosheid, woede en frustratie die meestal breed uitgemeten ter tafel verschijnt. Want als je het gevoel hebt dat die ander dient te veranderen dan moet je je wel erg onmachtig voelen, want een ander hebben we geheel niet in de hand, onszelf zelfs soms nauwelijks!

Ik heb een klein tafeltje, ik laat alles wat gezegd wordt op dat tafeltje terecht komen en neem er alleen zorgvuldig vanaf waar ik iets mee kan. Wat niet persoonlijk voor mij is bedoeld laat ik er sowieso al op liggen, van de rest neem ik alleen af wat ondersteunt.

Maar goed, velen komen bij mij zonder dat ze deze mogelijkheid van waarnemen kenden, ze lieten alles als ware het een kouwe douche bij hen binnen komen wat gezegd werd door anderen, dus logisch dat je woedend, kwaad gefrustreerd en teleurgesteld kan worden.

Zoals ik al zei:”We zijn het volledig potentieel van alle mogelijkheden, onbegrensde mogelijkheden dus!”
Het enige wat ons tegenhoudt dat ten toon te spreiden zijn onze eigen beperkingen waarin we geloven, onze eigen belemmerende overtuigingen.

Onze kern van alle mogelijkheden hebben we met al die belemmerende overtuigingen als het ware helemaal omwikkeld..
Het belangrijkste wat ons te doen staat is dus af-wikkelen, loslaten dus.


Zoals ik al zei: “Ik leer mensen niets, hooguit af!”
Afleren dus, afwikkelen dus in het proces van persoonlijke ontwikkeling!

Aanleren hoef ik niets, want binnen in die kern zit gewoon al onze onvoorwaardelijke Liefde.
Die hebben we niet te leren …. Die hoeven we niet te leren, die hadden we altijd reeds tot onze beschikking, we konden er gewoon nog even niet helemaal bij. Die eigen belemmerende overtuigingen van ons, die hoeven we alleen maar van onze liefdevolle kern AF te wikkelen. Loslaten dus!

Afleren is lastig ... omdat ... het lijkt en je nog reageert alsof je niet meer weet wat er binnen in je verborgen zit.
We her-inneren het ons als het ware niet meer!
Herinnneren ofwel her-inneren, het opnieuw bij onszelf naar binnen gaan met onze aandacht, kan ons pas echt weer doen herinneren wie we echt zijn, LIEFDE dus!

Als we echt alles losgelaten hebben blijven wij als liefdevolle mens over die volstrekt vertrouwen heeft in zichzelf en alle anderen.

Mensen realiseren zich nog erg weinig dat je met loslaten heel veel te winnen hebt, voor jezelf en voor een aangenamer wereld!

Yvonne Mooijman


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

vrijdag 19 februari 2010

Soms word je getest ...

...

Soms word je getest ...

Puur voor ons zelf, door onszelf, nog even kijken, even kijken hoe we er nu in staan, als onderdeel van onze persoonlijke ontwikkeling.

Raak ik nog steeds van slag, of minder, of nog minder, heel even nog, of kom ik tot de ontdekking dat ik "deze" nu wel zo ongeveer gehad had ...

Het leven test je soms, om even te beseffen, dat we mensen zijn, die groeien ....

©Yvonne Mooijman


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

zaterdag 13 februari 2010

Blijdschap is de weg van succes

Succes is de weg.
Succes is geen doel!

Succesvol worden?
Wat is dat!

We zijn toch al succesvol? Of niet?

Of voelt dat niet zo?
Of NOG niet zo?

Wat is succesvol?

Een dik salaris?
Een fikse auto voor de deur?
Een glanzende carrière?
Vier vakanties op een jaar?
Een TOP positie in een bedrijf?
Bedrijfs eigenaar zijn?
De baas zijn over vele werknemers?
Macht hebben?
Een positie hebben waarin je anderen gaat vertellen wat ze voor je moeten doen?

Stel er wat mij betreft één vraagje achter ….
Maakt dit mij blij?
Nee... ECHT blij … bedoel ik …

En stel je gerust daarna ook de vraag … heb ik anderen oprecht blij weten te maken op de manier waarop ik succesvol ben geworden, heb ik hen weten te betrekken zodat ik ook hen succesvol en gelukkig kon laten zijn …..

Voel je je helemaal OK met wat je bereikt hebt en vooral op de manier waarop je dat bereikt hebt.

Voel je je oprecht gelukkig met wie je bent en wat je uitstraalt …

Zo ja … besef …. je bent al succesvol …

Het doet me vaak aan filmbeelden van mensen in Afrika denken, maar ik vrouwen en mannen en kinderen in “verhoudingsgewijs financiële armoede” succesvol zie zijn.

Vaak wens ik vele “zogenaamde succesvolle mensen” die blijdschap toe die daar van de gezichten zie afstralen.

Blijdschap, innerlijke blijdschap …............ dat is werkelijk succesvol zijn!

© Yvonne Mooijman


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

zaterdag 6 februari 2010

Ik zie je ploeteren ......

Ik zie je ploeteren door het leven
Met even geen vertrouwen in anderen
Wanhopen over wat je nog niet bereikte.
Duwen sleuren en trekken
Klagen en mopperen
Niet zien wat je al hebt.

Je hebt al zo veel
En tegelijkertijd zo weinig voor je gevoel
Ik zou willen dat ik je dankbaarheid kon geven,
Ik heb het geprobeerd en dat geven is me gelukt
Ik zou je ook graag nog geven
Dat je al het aan jou "gegevene" ook nog zal kunnen ontvangen.

Ik weet
En vertrouw
Dat eens die tijd komt
Dat je de weg daarin naar jezelf opent
Of je wel of niet achteraf herkent wat je kreeg
Is voor mij niet zo van belang

Ik gaf je slechts een bevestiging
Van wat je reeds in je zelf al aanwezig had,
Maar nog niet zien kon, of ervaren,
Uiteindelijk ben je zelf
Diegene,
Die
Het jezelf weer geeft en ontvangt

In liefde de poging ondernomen,

©Yvonne Mooijman


Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

woensdag 3 februari 2010