"Mijn lachspieren zoeken jouw lachspieren om na een schaterlach in een glimlach te belanden".
Ik zit nog wat te mijmeren... over een partnerprofiel.....
Ik liep gisteren samen met mijn nichtje en mijn oudere zus te winkelen.
Mijn nichtje was ongemerkt aan het oefenen voor haar nieuwe "baan".
Je wil je niet weten wat........!!!!
We hebben echt gillend door de stad gelopen van de lach, tranen met tuiten gelachen.
Ze was heel belangstellend naar me....
Dat was ze altijd al hoor, het is een schat.
Ze zat te genieten. Een ouder echtpaar zat achter ons aan de tafel. Hij en zij.... minstens 80 en lieeeeeeeeeeeeefffffff...
Als ze 40 waren zou ik zeker weten dat ze een date hadden samen.... en vreemd genoeg..... kreeg ik sterk de indruk dat ze op dit moment het bejaardenhuis ontvlucht waren ..... en helemaal smoor op elkaar zijn... het straalde er vanaf .......!
Dit was pure liefde die we voor onze ogen afgespiegeld zagen... geweldig.... ze konden niet van elkaar afblijven... ik durf te wedden dat ze elkaars fotootje nog in de portemonnee hadden zitten.
Ik zag mijn nichtje kijken, genietend... zo van.... als ik dit nou eens had kunnen sturen.... richting geven.... koppelen... noem het wat je wilt....
Haar blik ging van hen naar mij.... en ze besloot......juist...... haar werk te doen......
Ze richtte haar aandacht op mij en het gesprek ging over ... hoe ik dit nou vond....
Nou heerlijk toch..... liefde pur sang... zo recht voor je ogen.... ze zag dat ik dat wist te waarderen.
Ondertussen was ze druk met haar nieuwe baan in gedachten..... maar dat kon je niet merken.... althans als andere mensen met hun aandacht naar hun werk afdwaalden, dan was het effect meestal volstrekt anders, dan verdween je uit de aandacht!.
Ik bleef juist in haar aandacht betrokken!
We besloten na de thee met appelgebak weer terug naar het verzorgingstehuis te gaan met mijn zus.
Mijn zus had intussen heerlijk genoten van haar appelgebak met slagroom, heeft heerlijk zitten peuzelen. (Ze was door de dementie "vergeten" dat ze dacht daar allergisch voor te zijn, en ze eet sindsdien alles wat los en vast zit, na jaren geselecteerd te hebben waarvan ze dacht dat dat wel eens niet goed voor haar kon zijn).
Gods wegen zijn ondoorgrondelijk!
Mijn zus had het hele "verhaal" van het verliefde echtpaar "gemist", maar daar zat ze niet in het minst mee. Ze genoot volop mee... heerlijk, met je familie om je heen en een goed gevoel met appelgebak!
Goh zei mijn nichtje.... dat zie ik u nou ook nog eens doen... een leuke man... waar moet hij voor u aan voldoen?
Mijn zus verzuchtte.... och jeee meisje... echt niet meer!
We vroegen ons nog heel even af of ze nog met haar gedachten bij het appelgebak zat, maar ze bleek zich inmiddels aangesloten te hebben bij ons onderwerp.
Mijn nichtje zegt nog, och moedertje... als ik toch aan het werk ben... als je wilt... ik vind vast nog wel een man voor u hoor.
Maar mijn zus, al vol van de appeltaart... besloot het er het liefst bij te laten.
Mijn nichtje voelde ineens de passie voor haar werk oplaaien!!!
Midden in de stad besloot ze er voor te gaan!
Wat voor een kleur haar, waar moet hij aan voldoen....?
Welke leeftijd?
Na eerst een korte analyse van haar kant besloot ze er voor te gaan.
Ze rekende af in het restaurant, waarop de ober haar geen prettige dag, maar een "tot morgen" wenste.
Schaterend van de lach kwam ze terug met haar portemonnee.
Stikkend van de lach mompelde ze.....sprankelende ogen ... een stralende lach...... humor.... nou tante Yvonne .. zeg die ober maar eens goeiedag straks ... want ik kan morgen niet....!
Nou, als ik 20 jaar jonger was geweest, ....haha... die meid had smaak!
Buitengekomen bleek ze pas echt op dreef te komen.
Zo nu en dan keek ze me met en stralende blik aan, nadat ze haar omgeving "gescand" had en ze "een match" voor me leek gevonden te hebben, en vinkte onmiddellijk daarna in gedachten mijn reactie af. (ik denk dat haar oorspronkelijke vragenlijst nu inmiddels behoorlijk gereset is, en er een hoop voorkeuren aan toegevoegd zijn geworden)
Wil ik ooit in "haar bestand passen", dan denk ik mijn geboortedatum aardig naar beneden moet gaan vervalsen in mijn rijbewijs.
Maar ... zij ziet het wel zitten...
En wie weet... ga ik wel weer voor EN de appelgebak EN de liefde..
Maar goed ... ze had me aan het denken gezet.... en een paar leuke berichtjes hier en daar deden nog een schepje bovenop mijn plezier....
Daarnet mijmerde ik dus gewoon even over een partnerprofiel:
Er zou zo maar in kunnen staan:
"Ik ben redelijk gevoelig voor twinkelende ogen!
Ik ben behoorlijk sportief, want enkele gelaatsspiertjes zijn redelijk goed ontwikkeld geworden!
Mijn lachspieren zoeken jouw lachspieren om na een schaterlach in een glimlach te belanden......"
Yvonne Mooijman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten