Bultrug -Eco-maaruh - Hoe eco zijn we!

Maarruh hoe eco zijn we nou?

Het zal maar over je (bult)-rug gaan!

Hoe ecologsich was het nou de bedoeling, dat we in het leven staan?

Ecologsich, Eco-nomie, Eco-nomisch , Eco-logie, Eco-(hoe)logisch ???

Hoe Eco-logisch staan we (nu/nog/al?) in het leven.

Hoe logisch en ecologisch kunnen we nog in het leven staan?

Om een probleem werkelijk op te kunnen lossen, zullen we inzicht en overzicht dienen te verkrijgen vanuit een dieper/hoger level van denken, zullen we dus moeten afdalen/opklimmen naar een overkoepelender inzicht, we zullen naar het systeem moeten kijken in plaats van naar allelei losse onderdelen!

Ik heb menige mening voorbij horen komen, waarbij mij voornamelijk opviel dat er vele meningen gebaseerd waren ieder vanuit één eigen specifieke hoek, je was vóór of tegen en dat er meerdere invalshoeken waren maakte dat veel mensen weer tegen een ander waren.

Ja degenen die vanuit eenzelfde invalshoek dachten voelden zich dan gezamenlijk één, maar die waren dan weer net zo tegen heel de rest die vanuit een andere gezichtshoek tot een besluit kwam.

Er was niet één invalshoek, er waren honderden invalshoeken, maar van iedere van die honderd werd er regelmatig van uitgegaan dat het de enige juiste was en daar gaan we nou net weer onze eigen mist mee in!

Mensen zijn vóór het één en dus tegen het andere, was iemand het niet met de ander eens dan werden zelfs doodsbedreigingen niet geschuwd.

Het leven lijkt onoverzichtelijk en moeilijk, en tegelijkertijd is de natuur en onze werkelijke natuur simpel en eenvoud.

Het zal je maar gebeuren als bult-rug, dat er over je rug heen beslist wordt.

Het is net als de politiek, ook al zoiets waar we in opgevoed zijn dat het de enige mogelijkheid is om je vooral in partijen op te splitsen met ieder zijn eigen persoonlijk partij-belang in plaats van ons eens boven ons eigen belang uit te tillen en het belang van "onze wereld" als geheel te verwezenlijken!

Het zal je maar gebeuren, bult-rug of niet ….

Je spoelt ergens aan, op de wadden of in een ziekenhuis, het zou je worst moeten wezen!

Jouw puf is er bijna uit,je was de draad kwijt, je kompas qas zoek,  maar je leven is je lief en je gaat hoe moeizaam ook gewoon door met ademhalen en heel je omgeving is al làng bezig met hun eigen belang en niet met het jouwe!

Tja … soms blijk je voor sommige mensen of groeperingen eco-nomisch aantrekkelijker als je dood bent, en het zal je dan maar gebeuren dat diegenen die voordeel bij je dood hebben ook nog eens zouden mogen beslissen hoe ze eventueel je leven zouden kunnen redden, het zou toch te slordig voor woorden zijn ….. toch??????

Ik ga er dan ook geen woorden aan vuil maken, ik kijk liever hoe we dit makro-ecologisch naar onszelf duidelijk kunnen krijgen.

Micro en macro-ecologisch ….. het woord zou het niet durven vermoeden … dat eco is niet zo logisch, dat brengt geen centen in het laatje, bij niemand niet, zou je denken … vreemd genoeg zijn we als mensen dan wel weer zo kort van memorie dat we in een mum van tijd in de rij staan om te kijken, kassa! Tja...

Onze wereld willen we hem kunnen begrijpen zit als een holo-gram in elkaar.

Ieder probleem op wereldgebied kunnen we ervaren op ons persoonlijk gebied, we dienen daar alleen de bereidheid voor op te brengen er op die manier tegenaan te durven kijken.

Hebben de heren/ dames (ik weet het niet) medemensen van eco maaruh nog de moed om in de toekomst orgaandonor te zijn? Het zal je toch maar gebeuren dat dan de belangen van de “ontvangend” chirurgen boven jouw belang om te overleven uit zouden kunnen stijgen? Ik noem maar een dwarsstraat ! Het zou zomaar kunnen zijn toch in een maatschappij als de onze, … toch??

Eco-nomisch, eco-logisch, hoe eco denken we nog in deze / onze maatschappij?

We zijn verworden (en/of hebben ons laten verworden) tot marktwaarde ... tja.. een logisch gevolg in een economisch systeem wat een ecologsich systeem op zij heeft trachten te drukken!

Zijn we inmiddels niet helemaal vergeven van het eco-nomisch model?

Waar is integriteit? Waar is ecologie?

Maar goed dat de bult-rug geen mug was, we hadden hem gewoon over het hoofd hebben kunnen zien.

We hadden gewoon een stevig beest nodig om ons eens goed wakker te maken!

ECHT wakker bedoel ik dan!

Beseffend dat we één groot eco-logisch geheel vormen, waarin het belang van het groter geheel voor iedereen, niemand uitgezonderd (onafhankelijk van economische motieven) voorop diende te staan. Niet één facet belangrijker dan een ander facet maken omdat het eco-nomischer zou zijn.

Ik heb geen pasklare oplossingen, ik heb gewoon mijn eigen vragen … en ik hoop dat andere mensen ook veel vragen hebben gekregen en we door middel van nog meer vragen (vooral bij onszelf) we eens zicht en inzicht gaan krijgen in ons groter eco-logsich geheel wat heel wat meer gevoelig en gevoelsmatig ligt (zonder economische waarde-oordelen).

We zijn als wereld, als natuur één eco-logsich geheel.

We hebben “alleen” zo vreselijk afgeleerd om werkelijk eco-logisch te reageren.

Ja logica (logisch – verstandelijk) daar kunnen we een puntje aan zuigen, we slaan elkaar dood met logica, maar eco-logica hoe ver zijn we daarin gevorderd?

Laten we ons niet voorstaan op ecologie zolang we persoonlijk doodsbedreigingen wensen aan mensen die het niet met ons eens zijn, die simpelweg ook nog geen idee hadden hoe ze economisch verweven bleken te zijn.

Laten we wel onszelf afvragen hoe onze maatschappij op dit moment hoofdzakelijk in elkaar steekt en in hoeverre wij als individuele persoon en als maatschappij vertegenwoordiger zijn van het groter geheel. Het groter ge-heel, heel worden, weer één zijn en vanuit dat eenheidsgevoel de juiste ecologische besluiten kunnen nemen, zonder ons eigen kleiner belang voorop te zetten.

Het is zo gemakkelijk in onze huidige maatschappij … binnen een paar dagen heb je het justitiële apparaat met je mee of tegen, ja dat heb je als je "in kanten denkt” in plaats van een groot geheel.

De politiek van hetzelfde laken een pak, maandag voor, dinsdag gewoon even tegen als het uitkomt, gewoon ruilhandel in persoonlijke belangen, integriteit? Wa's dah!?

Laten we onszelf en onze maatschappij, die we met ons allen vormen eens rustig onder de loep nemen nu die bult-rug dood is, en laten we ons eens afvragen waarom die bult-rug zo huilde toen hij er bij stond, zoals die meneer van Eco-mare hoogstpersoonlijk had waargenomen!

Laten we eens op ons gemak naar onszelf en onze maatschappij kijken. We pesten elkaar en de natuur soms regelrecht en regelmatig het leven uit. Ieder denkt zo ongeveer dat een ander weggepest moet worden om zelf de ruimte te krijgen, slordig, uiterst slordig!!!

Wordt het niet eens even tijd dat we ons over onze eigen rug (dikke bult – eigen schuld?) eens met ONSzelf als onderdeel van het geheel gaan bezig houden?

Gewoon ZELF-reflectie, zonder per onmiddellijk een ander aan te wijzen als schuldige?

Ja natuurlijk, we zien het allemaal meteen helder in de ander, we komen voor het één op en schoffelen tegelijkertijd daarom maar tegelijkertijd even een ander met het grootste gemak onder, omdat die een andere mening heeft.

Wees het vooral met veel oneens, prima, wordt je bewust, maar ga eens eerst even bij jezelf te rade!

Als we de wereld willen verbeteren, zullen we dan met zijn allen eens bij onszelf beginnen? Al zou de helft of 20% dit doen, dan hebben we al positieve massa genoeg om het verder op dreef te helpen!

De wereld gaan verbeteren, zonder een ander, of het nou mensen waren die meer eco-nomisch dan eco-logisch dachten, in eerste instantie, per onmiddellijk af te schieten.

Laten we eens in onszelf in het klein herkennen waar we zelf over de rug van een ander oplossingen trachten te forceren. Natuurlijk is het daarbij handig te beseffen dat alles met alles te maken heeft en dat wat de ander doet invloed heeft op ons en dat wat wij doen invloed heeft op anderen.

De oplossing ligt in het in verbinding met elkaar weer durven gaan, het weer voelen met ons hart, de verbinding in te gaan met het groter geheel waar wij deel van uit maken.

Dat economische denken dat heeft ons gebracht waar we nu zitten, een systeem wat bestaat uit macht en onmacht. Een macht-onmacht maatschappij, terwijl als we ons bewust worden, zoveel Kracht in ons hebben die we kunnen bundelen via onze verbindingen met elkaar, die we dienen te leren herkennen.

We hoeven niet tegen de macht te strijden, we dienen aan onze eigen onmacht-gevoelens die we onszelf hebben toegestaan en aangedaan te gaan werken. Als ieder voor zich dat zou doen en de verbinding weer zou gaan herkennen met al die andere “eenlingen” dan zouden we weer weten dat eendracht maakt Kracht.

Vanuit ons hart kunnen wij pas de verbinding ingaan en hadden wij mogelijk kunnen begrijpen dat niet de degene die belang heeft bij een wezen zijn dood, ook nog eens verantwoordelijk zou worden gesteld voor het redden van zijn leven. Dat zou zomaar niet hebben kunnen werken!!

Er zijn maar weinigen nog die zo'n sterke bult-rug hebben!!!

Maar neem eens rustig de tijd voor jezelf, ervaar dat er velen met jou zijn, strijd niet tegen, bouw bij jezelf op wat je hebt op te bouwen aan zelf-beeld. Ondersteun waar mogelijk je omgeving en wordt je gaandeweg meer en meer bewust … we komen er wel met ons allen!!!

Ik heb er al/nog het volste vertrouwen in … want samen zijn we in oorsprong één!

Neem die bult-rug als symbool!

Hadden we het anders kunnen oplossen? Hoe economisch hebben wij ons afhankelijk gemaakt en laten maken?

Hoe was de spreuk ook al weer, wiens brood met eet ... diens woord met spreekt?

Dat is nou een typisch voorbeeld van ons “oude” economisch denken, waarmee we ons tijdens dat eten van dat brood hevig blijken te kunnen verslikken in onze integriteit, die we vaak als ons eigen beleg hebben gebruikt!

We zijn één groot systeem, hoe klein ook je begint, invloed zul je uitoefenen!

© Yvonne Mooijman