Tijd – prioriteit – en de rode draad in je leven
Ik kom tijd te kort. Ik kom er niet aan toe.
Vaak wordt een stuk eigen onbehagen uitgesproken als iemand dat zegt.
Ik kom tijd te kort, het betekent dat je systeem het gevoel heeft dat het bepaalde dingen beslist had willen doen, maar vaak “uit aangeleerde gewoonte” laten we andere dingen voorgaan.
Op onbewust niveau komt het bijvoorbeeld nog wel eens voor, dat als je voelt dat je iets echt wil in je leven, maar je vindt het nog wat lastig, nieuw of misschien wat onwennig, je moet wat uit je comfort-zone komen als het ware (persoonlijk ontwikkelen is soms even door je comfort-zone heen breken!), dat je daardoor allerlei andere dingen er voor in de plaats gaat doen. Haha het is me wel eens overkomen dat ik dacht: ”waar ben ik nu toch mee bezig, ik wist dat ik gewoon tijd zit te verspillen met allerlei minder belangrijke dingen (minder wezenlijke dingen) om maar uit te stellen!”
Mensen zijn allerminst gek, veelal voelen we terdege als we niet in evenwicht bezig zijn.
Ik raad niet voor niets aan aan mijn cliënten: “Voel, voel, voel, je bent zelf de weg! Je bent ook zelf de richtingaanwijzer. Je bent zelf de oplossing! Als je echt durft te voelen, voel je precies wat goed voor je zou zijn, niemand uitgezonderd”
Op onbewust niveau weet je die dingen vaak best, je wordt ze zelfs behoorlijk bewust, en die fase van “behoorlijk bewustzijn” is het gevoel dat ik net benoemde , dat je aangeeft dat “je er geen tijd voor had”, het excuus wat je benoemde. Het enige wat nog nodig is is het juiste bewustzijn!
Het is de onvrede, het gevoel dat je eigenlijk beter voor jezelf zou kunnen zorgen dat zegt: “ ja maar, ik had er geen tijd voor.”
Tijd, …. het heeft alles te maken met priori-tijd!
Prioriteiten stellen, weten wat werkelijk nu het belangrijkste is.
Ik ben wel eens een work-aholic tegen gekomen die het oeverloos druk had met werken, druk-druk-druk was het altijd.
Ja, maar het is gewoon belangrijk, was dan ook altijd wat hij ging verklaren.
Als je in evenwicht bent met je privé en werk, valt er niets te verklaren, dan is er gewoon evenwicht. Een excuus zal je in dat geval dan ook nooit horen, want dat is gewoon niet im frage.
Ken je de rode draad in je leven?
Hoe is je balans?
Stel je werkelijk het allerbelangrijkste op de eerste plaats?
Wat wil je bereiken in je leven?
Bouw je echte vriendschappen op, bouw je intense relaties op? Investeer je in met name “warme gevoelsbanden” in plaats van een strakke band met het bedrijfleven?
Ooit bij iemand bij zijn grafrede horen vertellen: “Pa, wat was ik blij dat je altijd op je werk en weg was, nooit geen tijd voor ons had, wat was je een geweldig werker …..?”
Wat prijs ik mij gelukkig met mijn pa indertijd, een man van weinig woorden, maar hij stelde duidelijk prioriteiten, binnen al zijn verplichtingen, en hij wist te tijd te maken een gevoelsband te smeden!
Hij nam tijd, hij had duidelijk prioriteiten. Ik heb genoten van de tijd dat we samen hadden in dit leven, zelfs al was dit maar heel even!
Hij smeedde in die tijd een band waar ik mijn leven lang mee toe kan!
Tijd prioriteit, neem je de tijd om de banden te smeden (al is het maar heel kort, je weet tenslotte niet echt hoeveel tijd je bij iemand krijgt?) waar mensen hun leven lang mee voort kunnen.
Werkelijk fysiek contact, bij elkaar zijn, tijd voor elkaar hebben, dingen samen doen, het wordt soms zo in de vergetelheid gebracht.
Tijd prioriteit …. je krijgt ofwel excuses ofwel resultaten. Zorg dat je resultaten krijgt!
Ik heb geen tijd, is slechts een excuus!
O, wat heerlijk om de tijd samen met je te door te brengen, is het genot van de juiste prioriteit.
Het blije gevoeld wat het oplevert, omdat je zelf (of samen) de prioritijd voor elkaar neemt.
Zoals mijn dochter met genoegen een afspraak kan maken om samen met haar zoontje de leuke momenten uit te zoeken waarin ze samen (met oma) specifieke leuke dingen gaat doen, tijd voor elkaar maken! Tijd investeren in elkaar is zo wezenlijk van belang.
Het herstelt ook de innerlijke balans. Heb je geen innerlijke balans, dan “breekt het leven je op”, zoals dat genoemd wordt. Kan een tijdje duren voor je het gaat beseffen, want dat is een regelrechte sluipmoordenaar (maar hij dient zich wel aan in gevoel, dus wees alsjeblieft alert!)
Prioriteit, tijd voor elkaar maken, ... voel wat het met je doet.
Voel als je “gemis aan dat specifieke gevoel van voldoening hebt”.
Wees je bewust waaraan je ECHT behoefte hebt, wat je ECHT nodig hebt om in evenwicht te zijn!
Even-wicht, niet ge-wichtig willen zijn door teveel gewerkt te hebben!
Op je 80 ste moet het NIET je werk-gever zijn die zich met genoegen in zijn handen wrijft omdat je er altijd was, ook niet als je je eigen werkgever was.
Je kinderen en je kleinkinderen willen zich je herinneren, hoe je er zowel fysiek als emotioneel voor hen was!
Neem alle rollen in de leven even serieus, vader, moeder, opa, oma, zoon, dochter, kleinkind, het zijn net zoals evenwichtig werk, serieuze onderdelen van het leven, met een bedoeling!
Helaas wordt vaak werken bij ons in het westen zo over gewaardeerd! Wat hebben we nog veel af-te-leren!
Ik wens je de juiste priori-tijd en een heel goed gevoel over je leven en je relaties!
Investeer vooral in priori-TIJD.
© Yvonne Mooijman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten