Hoop doet leven

Hoop.

Kortgeleden las ik ergens de vraag: “Kan je ook te veel hoop hebben?”

Vaak is de achtergrond van deze opmerking een geweldige angst om (mogelijk opnieuw) heftig teleurgesteld te worden. De angst voor teleurstelling overheerst dan en angst is de slechtste raadgever.

Angst verlaagt ons trillinggetal, verlaagt ons in energie en volgens de natuur wetmatigheden zijn we dan in staat overeenkomstige energie aan te trekken.
Hoop en vertrouwen bieden ons een heel wat nuttig energie met overeenkomstig nuttiger uitkomsten!

Vaak wordt bij angst “verstandelijk” ingevuld, dat je dan maar beter wat minder hoop zou kunnen hebben, omdat de kans om teleurgesteld te worden dan minder "zou zijn".

In wezen loop je jezelf te bedotten.
Diep van binnen hebben we die volle 100% hoop, het enige wat we doen is “die hoop” temperen in ons idee, terwijl die hoop er gewoon is en mag zijn. Die hoop is er niet minder op geworden, de angst voor teleurstelling heeft alleen de overhand gekregen in ons gevoel.

Gevoelens kunnen we niet onderstoppen, die zijn er gewoon! We kunnen proberen ze te negeren, te verdringen, maar ze laten zich niet verdringen en zullen beslist op ieder ongewenst moment de kop op steken. Dat gaat je letterlijk opbreken! Durf je gevoelens aan, onderken dat ze er zijn, ze zijn als een richtingaanwijzer voor je, je tonen waar je staat in het leven en hoe je omgaat met jezelf en je omstandigheden.

Hoop is een levenselixer!
Zonder hoop zijn we nergens!

Kunnen we teveel hoop hebben?
Ik denk het niet.

Gá voor de hoop, en dan bedoel ik niet alleen het passief “hopen” zonder actie.
Hoop voor de volle 100% en ga er voor en doe daarbij alle actie die nodig is !!!!

Hoop zonder actie is als hopen op de hoofdprijs zonder een lot te kopen!

Hopen op een wonder schiet alleen op als je bereid bent het wonder te creëren en mensen zijn tot wonderen in staat, als je ziet wat mensen in moeilijke situaties soms weten te volbrengen!

Kunnen we teleurgesteld worden?
Wel zeker te weten, maar is dat een reden om de hoop op te geven?

Belangrijker nog dan hoop is vertrouwen!
Vertrouwen op een goede afloop, vertrouwen of gezondheid, vertrouwen op .. doet er niet toe!
Vertrouwen is veel meer dan hopen, vertrouwen is bijna een zeker weten nog voordat de realiteit zich daaraan heeft kunnen aanpassen.

Het leven creëert zich aan de hand van de beelden van onze verwachtingen.

Hoopte je of verwachtte je een 6 op school, dan kwam er een 8 of 9 er zeker niet in.
Hoopte je op een 8 of 9 dan was de inzet naargelang, en dat laatste is wat het mogelijk maakt om dingen echt tot realisatie te brengen.

Ik denk dat we een enorm potentieel aan invloed hebben, simpelweg door hoe we ons focussen.
Onze focus wordt mede bepaald door onze hoop (inclusief bijbehorende actie).
Wil je onmogelijke dingen bereiken, waarvan denkt dat ze onbereikbaar zijn?
Durf te vertrouwen geloven dat we één groot intelligent systeem zijn, we zijn dat namelijk, onze handicap is vaak onze eigen mind.

Vandaag hoorde ik iemand zeggen, al die kinderen die gehandicapt zijn, ik zie er vaak zoveel vreugde. We hebben vaak van die verwachtingen over hoe het leven zou dienen te lopen.

Soms denk ik wel eens, dat we met zijn allen ooit hebben besloten welke ervaringen we in dit leven aan "wensten" te gaan. Al wat we mee maken zijn ervaringen. Zijn die goed of slecht?

Ik denk liever in “ze zijn er” en ze voelen soms aangenaam en soms heel ongemakkelijk, en soms afschuwelijk en oneerlijk.

Niemand die ons antwoord geeft over hoe het leven had dienen te lopen, het leven is soms héél oneerlijk verdeeld, gruwelijk oneerlijk zelfs.

We kunnen dan boos of gefrustreerd reageren, we kunnen de hoop opgeven, we kunnen vloeken en tieren, we kunnen alles doen wat in ons opkomt.

Belangrijk in het geheel is, waar we “wijzer” van worden.

Verzetten tegen de werkelijkheid, hoe graag we ook zouden willen, helpt ons alleen nog maar verder van huis.

Op de vraag:”Waarom overkwam mij (of ons) dit”, daar heeft nog niemand rechtstreeks antwoord op gekregen en de vraag blijkt ook nog nimmer tot een gewenst resultaat te hebben geleid en mensen kunnen soms ernstig in die vraag blijven hangen.

De vraag: “Wat kan ik vanuit de huidige bestaande situatie ondernemen” geeft in ieder geval een positieve actie en hoop, waardoor we het juiste gewenste plaatje kunnen aanbieden en een gewenst plaatje heeft altijd vreugde in zich,dat is niet een klinisch plaatje, dat is een duidelijk emotioneel plaatje waarin vreugde een grote rol speelt. Vreugde houdt altijd acceptatie van een situatie in, zelfs als je nog meer zou wensen!

Mensen zijn enorm sterk, zelfs onmetelijk als er ernst aan de man is.
Kinderen zijn daarin vaak een voorbeeld voor ons, zij zijn vaak veel veerkrachtiger dan wij vermoeden, hun hoop, geloof en vertrouwen is vaak onmetelijker dan dat van ons als volwassenen.

Wij lijken ons meer af te willen schermen voor teleurstelling.

Soms lijkt het leven een hink-stap-sprong, en soms twee stapjes terug en 1 vooruit.

Maar hoop geeft de richting en de bijbehorende actie de kracht!

Als we ons in de quantumfysica verdiepen, dan ligt er een onmetelijk potentieel in ons.
Dan blijkt dat hoop doet leven!

Voor wie meer belangstelling heeft voor bovengenoemd thema, kan ik het boek aanraden van Gregg Braden “De Goddelijke matrix – de grenzeloze kracht van het bewustzijn.”

© Yvonne Mooijman