woensdag 19 mei 2010

Geraakt worden en ons onderbewuste

Soms worden we geraakt en weten we niet eens waardoor of door wie of door wat.

Ons onbewuste is voortdurend in verbinding met alles, ook met dàt wat voor ons nog niet bewust is.

Verdriet van anderen kan bij ons resoneren en ons daarmee raken, zelfs zonder dat we weten waar het mee te maken heeft.

In de trein (ik zit alleen nooit in de trein) kan je naast iemand zitten en op onbewust niveau geraakt worden door verdriet van een ander, die in je nabijheid zit.
Het hoeft niet eens in de directe nabijheid te zijn, je kan resoneren op iets wat ver van je af lijkt te staan maar het in wezen emotioneel niet ver van je af staat.

Ooit pikte ik zelfs onbewust op dat een goede vriend van me zeer ernstig ziek was, zonder dat ik hiervan op de hoogte was. Ik was ineens voortdurend met mijn gedachte bij hem. Pas achteraf besefte ik wat er gebeurd was.

Ooit reed ik op de fiets en ging mijn blik een bepaalde kant op en wist ik dat daar belangrijke dingen voor mij in het verschiet lagen, ik wist alleen nog niet wat.
Niet lang erna bleek ik vriendschap te sluiten met iemand die daar woonde. Pas veel later heb ik beseft wat er gebeurd was.

In wezen raken dingen ons omdat wij "in verbinding staan", "open staan" en herkennen wij diep in ons wat bij ons leeft.

We worden ook niet door iedereen geraakt, we worden geraakt met die thema's en mensen die als het ware bij onze golflengte passen. Het gebeurt ook niet voor niets.
Het is heel helend, want ons onderbewust-zijn maakt ons bewust van wat belangrijk voor ons is.

We kunnen geraakt worden door het verdriet bij anderen, eigenlijk we raken ook ons eigen gevoel aan. Het is heel helend om juist met die mensen die ons raken, in contact te gaan en ons gevoel te delen.
Dat delen van het gevoel is helend voor beiden, zelfs als we denken dat we die anderen daar helemaal niet mee helpen of zelfs het idee hebben dat we anderen maar zouden opzadelen met ons verdriet. Zeker mannen wordt geleerd even "flink" te zijn en alles zelf op te moeten lossen, terwijl het vaak flink kan zijn om in contact te gaan!. Ook voor mannen is het delen van groot belang. Het feit dat mensen elkaar raken, geeft de gelegenheid juist om samen dingen op te lossen die vaak in je eentje een te zware dobber zijn. Bovendien, we zijn niet voor niets met ons allen en niet in ons eentje op deze wereld gezet? Persoonlijke ontwikkeling en verbondenheid hebben veel met elkaar te maken.

We kunnen elkaar zo ontzettend makkelijk behulpzaam zijn, door met elkaar die dingen te delen die gedeeld kunnen worden. Gedeelde smart is inderdaad halve smart.
Niet dat daarmee het verlies gehalveerd wordt, maar het wordt draaglijker en je opent je weer voor het leven. Het leven gaat door ... blijft je kansen bieden (zelfs las je je daar nog voor afsluit!)... omarm ze ... en deel je verdriet, je staat niet alleen in verdriet ....

Yvonne Mooijman

Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

Geen opmerkingen: