maandag 24 mei 2010

Geven en wederkerigheid

Alsjeblieft dank je wel ...

Ooit in een grijs verleden, overkwam het mij,
Niet zo maar 1 keer, 2 keer, 3 keer, nee het was een gewoonte geworden.

Ik ben een “gever”, ik geef graag, ik deel graag.
Dat deed ik dus,
Dat deed ik dus toen
En dat doe ik nog steeds.

Alleen in mijn omstandigheden is een wijziging gekomen … een kwestie van persoonlijke ontwikkeling.

Eerst gaf ik, en gaf ik en gaf ik ... en ...
Bij sommige mensen was dat heerlijk, die zag je blij zijn, die gaf ik graag.
Niet dat ze van mij blij werden, ze waren het al en bleven het, die deden al iets waardoor ze in staat waren bij te zijn, wederkerigheid, uitwisseling .....

Bij allen kreeg ik regelmatig iets terug, een blij gezicht, een glimlach een dank je wel ...
Niet dat ik om die reden iets gaf, want dat hoefde niet, ik was toch al een gever.

Bij sommige mensen kon ik geven wat ik wou,
Ze waren al niet blij, ze werden niet blij en ze gaven niets terug …
Ze vonden het vanzelfsprekend dat ik gaf.
Natuurlijk is het vanzelfsprekend dat ik gaf, want ik was een gever
.. en ik ben nog steeds een gever …

Alleen ...
Die vanzelfsprekendheid ...
Die is fnuikend, ik heb er menig relatie op zien stranden, menig huwelijk staat daardoor op scherp, menig bedrijf wordt er inwendig mee om zeep geholpen.
.... die vanzelfsprekendheid ……

Niet dat ik er aan onderdoor ga hoor ... ik heb er mee om te gaan, en dat is best lastig soms.
Mijn weg gaat door .... ik geef toch wel ...
Maar niet vanzelfsprekend maar aan mensen die van alles vanzelfsprekend vinden ...

Water naar de zee dragen ...
Dat is toch verleden tijd…..?

© Yvonne Mooijman

Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling

2 opmerkingen:

hilde zei

passend geven ... hoe doe je dit ... ?

voor mij nog een zoektocht

Yvonne Mooijman zei

Dag Hilde,

Passend geven, ja ik denk dat van belang is dat je doet wat je voor jezelf goed acht.
Geven doe ik in eerste instantie niet met de bedoeling om terug te krijgen. Toch is een juiste uitwisseling in relatie met wie dan ook wel van belang.
Hierbij vind ik persoonlijk dat er moeilijk een algemeen antwoord op te geven.
Soms zijn mensen in omstandigheden waardoor terug geven op eenzelfde manier niet haalbaar is. Intentie is dan van belang.
Heb ik te maken met iemand die chronisch ontevreden is, dan ga ik dat niet voeden met geven. Een keer duidelijk maken dat er van onevenwichtigheid sprake is kan dan van groot belang zijn. Mijn eigen grens bepalen met wat ik wens te doen is dan ook van belang.
Een patroon doorbreken kan soms verhelderd werken, zowel voor jezelf als voor een ander.
Uiteindelijk zal je eigen gevoel je mogelijk een antwoord geven.
Opluchting kan zo'n gevoel zijn, als je besluit dat het genoeg geweest is, waarbij je systeem als het ware aangeeft dat het genoeg geweest is. Dank je hartelijk voor je reactie.