Smeekbede
van een kind in de kerker van zijn hechtingsstoornis
- laat mij je niet voor de gek houden
- laat je niet door mijn gezicht in de luren leggen
- want ik draag een masker
- een masker, dat ik niet durf af te zetten
- “doen alsof” is een kunst en mijn tweede natuur
- maar laat je alsjeblieft niet voor de gek houden
- ik geef je de indruk dat ik zelfverzekerd ben
- dat alles zonnig is, zowel binnen in mij als buiten
- dat Vertrouwen mijn naam is en ik echt “cool” ben
- dat ik niemand nodig heb
- maar alsjeblieft geloof me niet . . . . . !
mijn uiterlijk lijkt onberispelijk- maar daaronder borrelt de verwarring, de angst
- de eenzaamheid, de pijn
- maar dat verberg ik, want ik wil dat niemand dat weet
- mijn zwakte veroorzaakt paniek in mij
- bang dat ze mijn angst en pijn kunnen zien
- en daarom heb ik een masker
- help me . . . . !
- ik heb hulp en zorg van mensen nodig
- die genoeg van mij houden om te blijven helpen
- dat is het enige wat me kan redden uit mijzelf
- hulp en zorg is het enige wat mij bewijst, dat ik er werkelijk toe doe . . . . .
- maar dat vertel ik je niet, want dat durf ik niet, mijn angst blokkeert
- ik ben bang dat jij me minder waard zult vinden en om me zult lachen
- en je lachen doet me zo zeer
- ik ben heel bang dat ik niets ben
- dat ik slecht ben
- en dat jij dat zult zien en me zult afwijzen
- net als toen . . . . . . . .
- dus speel ik mijn spel, mijn wanhopige spel
- ik houd niet van verstoppen, echt niet . . .
- ik houd niet van die oppervlakkigheid, dat stomme spel
- ik wil liever gewoon zijn .. . . en blij . . . . . en mezelf
- maar jij moet me daarbij helpen, ik kan dat niet alleen
- jij moet je hand naar me uitsteken, ook al lijkt dat het laatste wat ik wil
- jij alleen kunt mijn leegte en mijn pijn wegnemen, de pijn die ik niet wil voelen
- je helpt me elke keer als je lief en bemoedigend naar me bent
- elke keer als je probeert me te begrijpen, omdat je echt om me geeft
- dan begint mijn hart vleugels te krijgen
- hele kleine vleugels, maar toch, vleugels . . . .
- met je aandacht en je begrip, kun je leven in mij blazen
- ik wil dat je dat weet, dat is heel belangrijk voor mij
- hoe jij een mens in mij kunt scheppen, als je daarvoor kiest
- en, alsjeblieft, kies voor mij . . . .
- jij bent de enige die de muren om mij heen kan afbreken
- de muren waarachter ik angstig trillend woon
- jij bent de enige die mijn masker kan afnemen
- en me kan redden uit de schaduwwereld van onzekerheid en paniek
- ga alsjeblieft niet aan mij voorbij, alsjeblieft, loop niet door
- ik zal niet gemakkelijk voor je zijn
- een lang gevoel van waardeloosheid bouwt nou eenmaal sterke muren
- en hoe dichter je bijkomt, hoe meer ik blindelings naar je zal slaan
- dat is irrationeel . . . , maar soms ben ik gewoon irrationeel
- ik vecht precies tegen datgene waar ik naar uitschreeuw
- liefde en vriendelijkheid zijn sterker dan de sterkste muren
- daarin ligt mijn hoop, mijn enige hoop . . . .
- alsjeblieft, breek die muren af met je sterke handen
- met je zachte handen . . . .
- want het kind in mij is beschadigd en heel gevoelig
- heb mij lief . . . . .
- blijf je liefde geven, tegen de stroom in, al is het vaak heel zwaar
- laat mij niet vallen . . . .
- ook niet als anderen jou laten vallen, gewoon om wie jij bent voor mij
- laat het kind in mij niet verdrinken in verdriet en eenzaamheid en angst
- help die muren af te breken, zodat we elkaar mogen ontmoeten
- in rust en vertrouwen, eenheid en liefde, gewoon zoals we zijn
- zonder angst voor verlies en wéér die pijn
- eens heb ik geleerd dat liefde alleen maar pijn kan zijn
- leer jij mij alsjeblieft dat liefde fijn mag zijn
- Mama . . . . . . help . . . !
- En voor alle anderen: Help Mama . . . . !
- Uit het engels, naar Charles C. Finn, vertaald en uitgebreid door Kees de Vries. Verspreiden is toegestaan. © 2008 Kees de Vries
Geen opmerkingen:
Een reactie posten