Sociale contacten zijn bedoeld voor
uitwisseling.
Uitwisseling van onze zo broodnodige
levensenergie.
Ooit gerealiseerd of er zo naar
gekeken?
Je kunt contacten hebben die je volop
energie weten te geven.
Je krijgt en geeft aandacht en aandacht
is energie gevend …
alhoewel …. dat hangt er van af … !
Aandacht kan op veel manieren gegeven
worden.
Of het energie weet blijven te geven
hangt van vele factoren af!
Het is belangrijk om te beseffen dat we
enorm verrijkend naar elkaar kunnen zijn, mits we op de juiste manier
en met de juiste intentie aandacht geven.
De meest energie gevende manier van
aandacht is de oprechte interesse en aandacht voor de persoon van de ander.
Oprechte interesse in de andere persoon en vooral interesse in om in
wat er in de ander omgaat.
Interesse zegt alles over ons eigen
vermogen van aandacht geven en geïnteresseerd zijn, niet zozeer over
het feit of de ander wel interessant is!
Een ander kan razend interessant zijn
zonder dat wij oprecht of intens geïnteresseerd zijn, dat laatste
heeft namelijk voornamelijk te maken met ons eigen vermogen van
oprechte interesse en of we dat al of niet bereid zijn in te
zetten als mede-mens.
Soms is dat moeilijk herkenbaar. Vaak
geven mensen ook aandacht met een doel om er zelf vooral wat aan over
te houden, dat is dus geen echte aandacht voor de ander, maar meer
een strategie om iets voor zichzelf gedaan te krijgen.
Nou is het leven uitwisseling, eigenlijk is een strategie om iets te krijgen een wat egocentrische
manier van benaderen. Heel zonde, want veel gezond denkende mensen
zijn vaak enorm bereid om te geven, gewoon vanuit hun bereidheid er
voor anderen te willen zijn, ze ZIJN er gewoon voor hun omgeving,
simpelweg omdat ze zich bewust zijn van wie ze zijn en wie ze willen
zijn.
Bij een egocentrische benadering is
iemand meer bezig met zijn behoefte, onvervuld verlangen of “wens te ontvangen”
(op zich niets mis mee, mits het geen doel op zich is!) dan met
“bereidheid gevend te zijn.” Iemand die egocentrisch reageert is
zich daardoor ook vaak zelf nauwelijks bewust van de enorm
waardevolle gift die hij als gevende persoon zou kunnen betekenen,
is zich vaak niet bewust van zijn eigen waarde voor anderen en mist daarmee de
kans van waardevolle uitwisseling van energie, doet zichzelf als
persoon daarmee enorm te kort zelfs!
Hij of zij komt dan ook zelf weer in een tekort
door dit gedrag, doordat hij zich in wezen ongewild zelf geïsoleerd
heeft van een werkelijk gevende omgeving!
Hooguit gedijt hij (beter gezegd lijkt te gedijen) in een omgeving die
ook uit is op het stukje eigen gewin en ook niet werkelijk bezig is en weet te geven wat de
ander behoeft, uiteindelijk zal hij zelf “uitgebuit worden” en
ook in de kou staan met zijn behoeften waaraan niet aan wordt
voldaan. omdat er ook niet aan zijn behoeften zal worden voldaan.
Energie is het meest wezenlijke wat er
tussen mensen aan uitwisseling mogelijk is.
Eigenlijk is alles liefdes-energie,
alle energie is in wezen liefde (of nog een gebrekkige uiting ervan indien er
nog geen werkelijke evenwichtige uitwisseling plaats vindt). Uitwisseling is gedrag, geen uitwisseling is (dat klinkt misschien raar) eveneens gedrag. Zowel wat je doet als wat je nalaat zijn in wezen uitingen van gedrag.
Nu is er niets mis met ontvangen, niets mis met
geven, alleen als er een structurele onevenwichtigheid ontstaat in
het geven en ontvangen dan gaat het het hoe dan ook energie kosten.
In de Nederlandse taal wordt er gesproken over geven en nemen, ik zie het graag omschreven als "geven en ontvangen." Er hoeft in evenwichtige uitwisseling geen sprake te zijn van "nemen", maar van kunnen geven en ontvangen.
In de Nederlandse taal wordt er gesproken over geven en nemen, ik zie het graag omschreven als "geven en ontvangen." Er hoeft in evenwichtige uitwisseling geen sprake te zijn van "nemen", maar van kunnen geven en ontvangen.
Degene die niet geeft en aandacht gaf
in de veronderstelling te kunnen ontvangen, komt zelf uiteindelijk in de kou te
staan omdat door de houding van egocentrisch zijn hij/zij onwetend of
onbedoeld de ander in de kou zet, waardoor de ander af zal moet haken
om zelf gezond overeind te kunnen blijven, een natuurlijk mechanisme dat dan
in werking treedt, althans het meest gezonde, doordat het
systeem/patroon-doorbrekend is.
Zou de ander dat niet doen, en dit niet bewust maken, dan zou er onbedoeld parasitair gedrag in de hand gewerkt worden (want pas als men bewust
wordt wat de effecten zijn, pas dan kan er wezenlijk gezonde
verandering ontstaan. Relaties zijn om die reden ook erg van belang. Bewustwording kan juist binnen goede relaties van groot belang blijken, als men open staat van elkaar te leren en te luisteren wat de effecten op elkaars leven zijn!) Onevenwichtige uitwisseling haalt niet alleen het eigen energie -systeem overhoop (vaak in de vorm van schuldgevoel) maar ook dat van de ander,
doordat de ander uitgeput raakt wat zeer ongezond is. Egocentrisch gedrag van de één is
dus voor beiden altijd heel ongezond gedrag en haalt de
energiesystemen van beiden overhoop! Vaak is het ook een bewustwordingsproces voor beiden en open communicatie is daarin van wezenlijk belang!
Relaties is welke vorm dan ook zijn geweldige kansen tot bewustwording en van zelfreflectie. (zelfreflectie kan vaak ontstaan doordat de ander je bewust kan laten worden van de effecten die gedrag teweeg brengt.
Het meeste leren we door openhartig communiceren over gevoelens en gedrag, zonder de ander als persoon af te keuren, juist het inzicht verkrijgen wat er gebeurt in relatie tot anderen.
Kinderen zijn nog heerlijk onbevangen en kunnen vaak heel oprecht hun pijn weergeven in relaties. Volwassenen vinden dit al vaak veel moeilijker, we denken de ander of onszelf te "sparen" door niets te zeggen, "durven vaak onze kwetsbare gevoelens niet te uiten", we hebben afgeleerd onszelf kwetsbaar en openhartig op te stellen.
Het meest kunnen we echter leren van echte vrienden. "Echte" vrienden zijn bereid om de ander een spiegel voor te houden in wat gedrag naar elkaar doet.
Ooit (het kostte me best moeite) vertelde ik een vriendin dat bepaald gedrag van haar tov mij erg onhandig aanvoelde. Ik werd als het ware ingezet als haar verkering uit was, (en het was een behoorlijke knipperlicht relatie) en de afspraken die door ons samen reeds gemaakt waren konden soms ineens geannuleerd worden als het haar verkering beliefde weer om de hoek te komen. Ik gaf haar aan dat ik soms dingen niet had door laten gaan als ik een keuze had uit twee dingen, de afspraak met haar kon dan ineens door haar afgezegd worden, waardoor ik ineens met eten bleef zitten wat ingekocht was of ik zonder afspraak zat terwijl ik iets anders niet door had laten gaan. Op zulke momenten is het van belang elkaar te vertellen wat die dingen met je doen. Hoe de ander daarmee omgaat bewijst dan vaak of het werkelijk een goede vriendschapsrelatie is ( en dat was het!)
Het frappante was dat mijn vriendin zich pas realiseerde wat het effect was toen ik het haar vertelde en zij werd zich ineens gewaar dat zij dit gedrag al jaren vertoonde zonder zich bewust te zijn van de effecten. (het bleek dat ze al best heel wat contacten en vrienden had verloren op deze manier zonder het ooit beseft te hebben)
Ondanks dat ze er van schrok omdat het haar confronteerde was ze heel blij dat ik het haar vertelde en het haar inzicht verschafte, waardoor ze onmiddellijk haar gedrag wist te veranderen waardoor ze betere contacten kon blijven onderhouden.
Pas op het moment dat we bewust worden wat het effect bij de ander is, kunnen we er rekening mee houden en wordt ook pas duidelijk of de ander sowieso oprecht rekening met je wenst te houden en het ongewenste gedrag aanpast.
Het mooie is dat door het elkaar te vertellen, we elkaar krachtiger maken in relaties.
Relaties is welke vorm dan ook zijn geweldige kansen tot bewustwording en van zelfreflectie. (zelfreflectie kan vaak ontstaan doordat de ander je bewust kan laten worden van de effecten die gedrag teweeg brengt.
Het meeste leren we door openhartig communiceren over gevoelens en gedrag, zonder de ander als persoon af te keuren, juist het inzicht verkrijgen wat er gebeurt in relatie tot anderen.
Kinderen zijn nog heerlijk onbevangen en kunnen vaak heel oprecht hun pijn weergeven in relaties. Volwassenen vinden dit al vaak veel moeilijker, we denken de ander of onszelf te "sparen" door niets te zeggen, "durven vaak onze kwetsbare gevoelens niet te uiten", we hebben afgeleerd onszelf kwetsbaar en openhartig op te stellen.
Het meest kunnen we echter leren van echte vrienden. "Echte" vrienden zijn bereid om de ander een spiegel voor te houden in wat gedrag naar elkaar doet.
Ooit (het kostte me best moeite) vertelde ik een vriendin dat bepaald gedrag van haar tov mij erg onhandig aanvoelde. Ik werd als het ware ingezet als haar verkering uit was, (en het was een behoorlijke knipperlicht relatie) en de afspraken die door ons samen reeds gemaakt waren konden soms ineens geannuleerd worden als het haar verkering beliefde weer om de hoek te komen. Ik gaf haar aan dat ik soms dingen niet had door laten gaan als ik een keuze had uit twee dingen, de afspraak met haar kon dan ineens door haar afgezegd worden, waardoor ik ineens met eten bleef zitten wat ingekocht was of ik zonder afspraak zat terwijl ik iets anders niet door had laten gaan. Op zulke momenten is het van belang elkaar te vertellen wat die dingen met je doen. Hoe de ander daarmee omgaat bewijst dan vaak of het werkelijk een goede vriendschapsrelatie is ( en dat was het!)
Het frappante was dat mijn vriendin zich pas realiseerde wat het effect was toen ik het haar vertelde en zij werd zich ineens gewaar dat zij dit gedrag al jaren vertoonde zonder zich bewust te zijn van de effecten. (het bleek dat ze al best heel wat contacten en vrienden had verloren op deze manier zonder het ooit beseft te hebben)
Ondanks dat ze er van schrok omdat het haar confronteerde was ze heel blij dat ik het haar vertelde en het haar inzicht verschafte, waardoor ze onmiddellijk haar gedrag wist te veranderen waardoor ze betere contacten kon blijven onderhouden.
Pas op het moment dat we bewust worden wat het effect bij de ander is, kunnen we er rekening mee houden en wordt ook pas duidelijk of de ander sowieso oprecht rekening met je wenst te houden en het ongewenste gedrag aanpast.
Het mooie is dat door het elkaar te vertellen, we elkaar krachtiger maken in relaties.
Het typische is dat juist het “gevende
gedrag” ook gevend blijkt voor de gever en niet alleen voor de
ontvanger. Een gever is over het algemeen een gezonde
persoonlijkheid, geven maakt oprecht blij, mits er harmonie in
uitwisseling ontstaat.
Net zoals egocentrisch gedrag
uiteindelijk onttrekkende energie is voor zowel de één als de
ander.
Energie en gedrag is een natuurlijke
uitwisseling, die alleen maar energie gevend is als beide personen
zich bewust zijn dat geven gevend is en ontrekken onttrekkend is.
Ik wens ieder veel energie-gevende
energie en energie-gevende vrienden!
Verras de ander met werkelijk
liefdevolle en energie-gevende aandacht!
Wees je bewust hoe energie-gevend je werkelijk bent voor anderen, iedereen is het volop waard en je zult er veel voor terugkrijgen!
Word je bewust in relatie tot jezelf
hoe gevend je was of al bent en kunt en wilt zijn.
Vandaag is de eerste dag van de rest
van je leven, gun jezelf en je omgeving gewoon een volgende kans!
©
Yvonne Mooijman.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten