Trouw zijn aan jezelf

..

Ik schreef in een van mijn vorige teksten de zin: "Trouw zijn aan jezelf."

Hoe merk je of je trouw bent aan jezelf .....

Laat ik starten met op te merken hoe je merkt aan jezelf als je niet trouw bent aan jezelf (zelfs als je denkt dat nou net helemaal wel te zijn)

Een duidelijk kenmerk is ... frustratie en energieverlies!

Tegen je eigen natuur ingaan vreet namelijk vreselijk veel energie en roept tevens frustraties op doordat je je onderbewustzijn niet voor de gek kunt houden en dat onderbewustzijn van je weet heel goed wat je inmiddels mist en reeds ingeleverd hebt door jezelf en je eigen verlangens niet gerealiseerd te hebben!

Iedereen zit in zijn eigen levens-ontwikkelingsproces .

Het doel daarvan is: Oprecht trouw leren zijn aan jezelf en van jezelf te blijven houden, dat wil zeggen ... doen wat jij nodig hebt voor jezelf om het beste in JOU naar boven te halen.

Dus trouw te zijn aan eigen diepgaande verlangens en behoeften en om trouw te zijn om je beste versie van zichzelf neer te gaan zetten, waarin je ook niet jezelf afwijst zolang je je verlangens en gevoel uit angst nog niet hebt gerealiseerd.

Het betekent NIET dat, als je er mee aan de gang gaat, je rucksichlos plotseling tegen iedereen plotseling NEE dient te zeggen waar je voorheen JA zei, of andersom, dat is een vaak gemaakt beginnersfout.

Soms wordt gedacht dat je eerst egoïstisch moet zijn en geen JA meer mag zeggen op een verlangen van een ander.

Van jezelf houden heeft namelijk NIETS met egoïstisch te maken (in de vorm waarin we opgevoed zijn het woord te gebruiken), vorm van egoïsme betekende namelijk "geen rekening houden met anderen".

Het gaat er om dat je jezelf als "centrum" aanhoudt, het heeft dus meer te maken met ego-centrisme in de vorm van die betekenis!

Bij "van jezelf houden" leer je EERST herkennen wat je bij jezelf aan positief karakter kunt ontwikkelen, waarna je vanuit de overvloed aan eigen energie behulpzaam kan zijn, echter ditmaal vanuit JOUW keuze en vanuit JOU als persoon als referentiepunt en dus niet vanuit claimgedrag of verwachtingen van anderen waaraan we ons mogelijk eerder onderworpen!

Om dat te realiseren is moed nodig die ontwikkeld kan worden,  waarbij je je liefdevol ontwikkelt richting jezelf, waarna je pas werkelijk en oprecht liefdevol kunt gaan zijn richting anderen.

Neem je op die weg jezelf niets kwalijk, het is een ontwikkelingsproces!

Niemand heeft ooit zijn tweede beste keus gemaakt, dus wat je tot op heden deed, was je best keus tot op dat moment, maar ga de uitdaging aan jezelf verder te ontwikkelen!

Leven is het meervoud van lef (Loesje!)

Waarbij het de bedoeling is tevens de verantwoording te nemen in gedrag voor jezelf en daarmee ook verantwoording te nemen voor ook het welzijn van de anderen om je heen, door je liefdevolle uiting te zijn geworden van jezelf.

Het is de bedoeling te doen wat vanuit jouw hart aangegeven wordt, dat is dus beslist niet hetzelfde, als aan de verwachtingen van anderen te moeten voldoen.

Het is een lastig begrip: eigenlijk hebben we het dus over jouw "authenticiteit."

Als je echt authentiek bent, dan ervaar je geen angst, geen schroom en ligt je referentie punt in je eigen wezen.

Deepak Chopra noemt dit "zelf-verwijzing".
Dit, in tegenstelling tot "objectverwijzing", waarbij een referentiepunt buiten jezelf ligt.

Je referentiepunt bij objectverwijzing is vaak om zo'n gunstig mogelijke reactie te krijgen van de omgeving, je richt je dan dus op te verwachtingen reacties of meningen van anderen.

Je levert bij objectverwijzing dus je eigen beoordelingsvermogen  in en gaat vooral tactisch te werk, .... maar het is de omgeving die uiteindelijk bepaalt, niet jij, en dan is het ook nog vaak een omgeving die  jou als persoon onvoldoende blijkt te respecteren om jouw mening en je met hun (te verwachten) reactie een bepaalde richting in zal duwen.

Veel relaties die hun einde al ver voorbij zijn, worden op die gronden soms nog jaren in stand gehouden.
"Angst de ander te kwetsen" wordt er vaak als reden geopperd, terwijl het in werkelijkheid vaak de angst is om eerlijk en open en authentiek naar de ander te zijn.

Om dat te kunnen zijn zullen we wel eerst onze eigen authenticiteit opgebouwd moeten hebben voor onszelf: Eerlijk en open naar ons eigen hart leren luisteren dus, onze verlangens herkennen en die harts-verlangens durven nastreven en dus in liefdevolle actie om gaan zetten!

Onze eigen authenticiteit is iets wat we zelf aan kunnen gaan en waarvan het ook de bedoeling van ons leven is om die juist aan te gaan en die te ontwikkelen!

Vanuit authenticiteit leef je vanuit je eigen kern, je leeft vanuit mogelijkheden.

Zo niet dan leef je (vaak zonder dat je je daar bewust van bent) vanuit angst en beperkingen, vanuit een referentiepunt dus wat buiten je ligt. Je leeft in dat geval dus vanuit verwachtingen van anderen of vanuit jij verwacht wat anderen zullen denken of doen, eigenlijk laat je dan ongemerkt manipulatie van anderen toe, je bent mensen aan het pleasen, naar de wensen van anderen aan het leven (en als je niet naar hun wensen leeft ben je bang dat zij jou dingen zullen onthouden).

Liefde doet ons nooit te kort, liefde zal ons nooit iets onthouden, liefde geeft juist ruimte voor ontwikkeling.
Liefde zal ons nooit "met de mond meepraten", maar echte liefde zal ons zelfs weten te confronteren als we tijdelijk van ons pad afraken en we ons beste zelf even niet meer weten aanspreken, zoals echte goede vrienden elkaar "de waarheid" zullen vertellen indien dit nodig is, zelfs als dat even pijn doet!
Het is in staat ons door de chaos te loodsen die we zelf vaak creëerden, waardoor helderheid zal ontstaan die we nodig hebben de processen op te lossen die op te lossen vallen!
Liefde is ondoorgrondelijk in de vorm dat je verstand er vaak niet bij kan waartoe echte liefde in staat is.
Echte vriendschap zou wel eens de hoogste vorm van liefde kunnen zijn, en is voor iedere goede relatie dan ook onmisbaar!

Je doet er daarom ook goed aan voor jezelf je beste vriend te zijn, trouw aan jezelf te zijn!
Dit in tegenstelling tot trouw "denken te moeten zijn" aan anderen of aan regels (dat kan je pas zijn als je trouw aan je eigen denkbeelden bent en de ander in dat plaatje blijkt te passen!)

Een oprecht goed relatie met een ander kan alleen gestoeld zijn op een onvoorwaardelijke eerlijkheid en oprechtheid naar zichzelf.
Helaas zijn (nog) te veel relaties gestoeld op patronen die ontstaan zijn waarna uit angst voor patroondoorbreking  "relaties" als sleur voortgezet worden.
Een jammerlijk gemis aan eerlijkheid ten opzichte van onszelf en anderen.

Vanuit authenticiteit ervaar je wat je voor jezelf en je welzijn nodig hebt en je gaat van daaruit die ruimte (jouw verantwoording voor jezelf) innemen en neemt de consequenties die je niet van anderen laat afhangen. Je bent dus niet de een aan het pleasen (die dus eigenlijk eisend is, anders hoef je namelijk niet te pleasen!) terwijl je daar een ander mogelijk ernstig mee tekort doet, door niet helemaal jezelf te ("kunnen") zijn. Dat "kunnen zijn" is dus ons ontwikkelingsproces wat ieder van ons heeft aan te gaan.

Je verwerkelijkt eigenlijk je meest verantwoordelijke en liefdevolle vorm van jezelf.

Je leeft authentiek als je vanuit je eigen hart, (je authentieke kern) leeft, vanuit je diepste liefdevolle gevoelens leeft,.
Dan  voelt je dat het leven vrij door je heen stroomt.
Zet je er je eigen gedachten tussen (die vaak op angst en vermijding van actie gestoeld zijn waardoor ze vaak een veel lagere frequentie hebben en dus langzamer stromen en dus energie zullen blokkeren) dan ontstaat er weerstand tegen welke actie dan ook en je energiestroom zal afnemen. Uitputting kan daar een gevolg van zijn!

Indien je te weinig energie ervaart in je lijf, bekijk dan eens in alle rust in hoeverre je je verlangens kent en werkelijk in actie omzet.
Vaak wordt de redenering ingezet dat actie niet wordt ondernomen vanuit gemis aan energie, de werkelijkheid ligt andersom. Gemis aan actie levert ernstig energieverlies op !!

Authentiek zijn is gevoel vanuit je eigen hart toelaten en de juiste actie daarop ondernemen om dat gevoel vanuit je hart liefdevol te volgen en in daden om te zetten!

Dat is jezelf liefdevol manifesteren!!

Je laat vanuit authenticiteit niet je mind leiden vanuit welke strategie dan ook, hetgeen vaak vanuit het verstand er toch stiekem in kan sluipen doordat we in onze Westerse wereld behoorlijk zijn opgevoed om ons vooral aan te passen en te richten op verlangens en verwachtingen van onze directe omgeving en met name te richten we op hen die de neiging hebben het "lastigst" te worden, die ons zullen laten vallen als we niet doen wat zij in hun hoofd hebben.

Echte liefde, echte vrienden laten ons vrij authentiek te zijn! Zij zullen hun mening vrijuit bloot geven en zullen je niet laten vallen als jij jouw authentieke weg bewandelt, omdat jouw authenticiteit bereiken ook hun doel is!

Manipulatoren echter willen jouw authenticiteit nou juist niet, ze willen dat jij juist aan hun regels voordoet. Ze zullen boos worden of zullen je gaan afkeuren en tegenwerken.

Herken je angst om patronen te doorbreken, een relatievorm te doorbreken?

Iemand die authentiek is is voor geen enkele afkeuring of afwijzing bang!

Mentale energie (controle willen houden) is veel zwaardere enrgie dan liefdes-energie die vanuit ons hart ontspruit!
Mentale energie zorgt voor stagnatie als die tegen harts-energie wordt ingezet!

Leef dus niet meer alleen vanuit je verstand maar vanuit je Hart, de liefdevolle verbinding met jezelf, waar jij en alleen jij tenslotte eindverantwoordelijke voor bent.

De echte "lieve vrede" vinden we altijd en alleen maar in onszelf.

Ken je het gevoel waarbij je eindelijk eens voor jezelf opkwam?

Je je niet ging aanpassen aan de manipulatoren of dwingelands die je onbewust of bewust een schuldgevoel wisten aan te praten of op te leggen als je je niet aan hun onuitgesproken wensen conformeerde.

Als we gewoon kunnen doen en zeggen wat voor ons van belang is, zonder dat ons dat kwalijk wordt genomen, dan zijn we authentiek en vrij!
Simpelweg gewoon onze mening van onszelf mogen en kunnen geven over wat we ervaren, onze grenzen helder weten aan te geven.

Vaak houden we onze mond vanwege de zogenaamde lieve vrede, ( er wordt dan bedoeld dat we onze mond houden, we zorgen dat er geen herrie boven tafel komt, maar de herrie en onrust in ons binnenste woekert voort!!!)

In wezen leveren we onze authenticiteit daarmee in!!!!!

Onze sprankelende persoonlijkheid zal niet meer sprankelend "kunnen" zijn, we hebben namelijk onze energie vertraagd omdat we voortdurend aan het denken zijn of we wel de juiste strategie hanteren om anderen te plezieren.

En laten we eerlijk zijn, als je beseft dat er altijd wel iemand is die het niet met een keuze van je eens zal zijn, dus wat let je nog je eigen keuze te leven!!!!

Verstandelijke besluiten zijn besluiten die niet vanuit het hart genomen worden (ons hoogst liefdevolle deel met de meest mogelijke creatieve uitings-mogelijkheden, het is heel ijle energie).

Ons verstand regeert en reageert vanuit een veel dichtere energie die meer verkrampt en gesloten is en het werkt bovendien alleen maar vanuit bestaande kennis waarbij het die kennis herordent om grip op het leven te krijgen (niets mis mee, maar je verstand gebruiken is echt verstandiger op andere momenten, waarbij je informatie moet ordenen en overzicht wil.

Authenticiteit is vanuit de harts-verbondenheid van jezelf, de harts-verbindingen met je omgeving aangaan.

Het vraagt de meeste openheid die er is, dus die verdichting van verstandelijke besluiten kunnen we helemaal niet gebruiken, dat snoeit als het ware de hele energie dicht!

Als je dus niet trouw bent aan jezelf, merk je dat aan een verminderde energie, een tragere energie, overpeinzingen, denkend tot oplossingen willen komen, je gaat dan meer denken dan voelen.

Onder voelen versta ik in dit geval helder voelen zonder oordeel. Bij denkend oplossen wordt dan vaak "trouw aan een oud idee", "trouw aan verwachtingen van anderen" en beiden is loslaten van het "trouw zijn aan jezelf" .....

Bij trouw zijn aan jezelf ga je je ontwikkelingsproces aan en dat vraagt om "moed" en het grappige is dat als we merken dat we die benodigde openheid ingaan, we ervaren dat we trots zijn onszelf eindelijk overwonnen te hebben en we ervaren daarna bij op onszelf opluchting en een verbeterde energie.

Ken je het gevoel van opluchting bijvoorbeeld op een moment dat je echt deed wat bij je ontwikkelingsproces hoorde, waarbij je je angsten overwon en je deed wat echt bij je hoorde, op momenten dat je de "lieve vrede in jezelf vond"toen je eindelijk jouw juiste en liefdevolle beslissingen voor je zelf durfde nemen? (ook als dat tegen de verwachtingen of verlangens van een ander indruiste?), maar je toch de moed vond om jouw proces aan te gaan?

Bij niet trouw zijn aan jezelf kom je al sneller in emoties uit (emoties ontstaan namelijk vanuit het denken, doordat het denken vaak verbonden is met oordelen waardoor gevoelens in emoties omgezet worden)

Je kunt gaan piekeren hoe ergens tot oplossing te komen waarbij we liefst ieder gunstig gestemd wil houden (in ieder geval de meest lastige!).
Je neemt vaak een actie die nadien blijkt een rode draad te zijn.

Je neemt als het ware besluit een, dat heeft consequenties, je krijgt als het ware spijt van je eerste actie) waarna je mogelijk actie twee onderneemt die tot je verbazing een gelijksoortige consequentie heeft.

..... en wij maar hopen dat we er via "denken" uit gaan komen ... want het was zo'n verstandig besluit (vonden we heel even!)

ECHT trouw zijn aan jezelf, is durven voelen, en aan durven gaan wat op je pad komt!
Moeten we dan overal ja op antwoorden wat op ins pad komt?

Nee hoor, soms is nee de weg, maar dat zullen we eerst moeten waarnemen en voelen.

En het leven is duidelijk genoeg ...  het bied je veel nieuw situaties om juist dat gevoel te leren ontwikkelen.

Leer voelen als je authentiek bent ... je sprankelt ... je staat rechtstreeks in verbinding met geluk, je sprankelt, je ogen twinkelen, je bent onbevangen, je kent geen angst ... je voelt je vrij ...
Je voelt het aan je energie .....

Volg je hart ....

Liefs
Yvonne