Dank je wel,
Dank je wel geleende schouder,
dat ik even leunen mocht,
dat ik even klein mocht wezen,
dat een hand de mijne zocht.
Dank je wel, geleende oren
open voor mijn jammerklacht,
open voor mijn diepste wanhoop,
luisterend de halve dag.
Dank je wel dat toen
ik woedend vroeg:
"Heb ik dit nou verdiend?!"
Jij alleen mijn haren streelde.
dank je wel,
je bent een
Vriend.
Persoonlijk geschreven tekst op een Kerstkaart aan mij in 1997, schrijfster bij mij bekend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten