Sinds enige tijd gaat mijn belangstelling uit naar een aantal specifieke boeken die te maken hebben met succes.
Nu even niet succes waar het gaat over “gelukkig zijn”, maar op de één of andere manier krijg ik momenteel boeken in mijn gezichtsveld die te maken hebben met “financieel succes”.
Boeiend .....en herkenning, veel herkenning .....
Stuk voor stuk boeken namelijk die hetzelfde beschrijven als wat ik voorheen las in diverse andere boeken over persoonlijke ontwikkeling.
Wat ik nu lees, zijn stuk voor stuk boeken die te maken hebben met een onderbouwing die absoluut ook hartstikke spiritueel blijkt te zijn. Nou durf ik te wedden dat ik ook een bepaalde groep specifieke boeken lees, zeker niet de agressieve verkoop boeken, die boeien mij niet.
Wel boeiend hoor....
Wat me sterkt opvalt, maar dat is een gemaakte verwarring die me al eerder opviel ook in spirituele boeken, is dat er twee termen regelmatig voor elkaar ingewisseld worden, terwijl ik er toch van overtuigd ben voor mezelf dat de twee echt een volstrekt andere oorsprong en inhoud hebben.
Welke twee woorden worden dan verward?
Ik kom regelmatig verwarring tegen in het gebruik van het woord:
WETMATIGHEDEN en WETTEN.
Wat is voor mij het verschil tussen deze woorden?
Wetmatigheden hebben voor mij te maken met een natuurlijke processen. Beschrijvingen van herkenningspunten dat de natuur volgend natuurlijke wetmatigheden verloopt, als het ware een menselijke herkenning van wat er zich voortdurend in de natuur afspeelt, noem het een historie beschrijving van ervaringen. Deze wetmatigheden zaten dus al in de natuur ingebakken, wij mensen hebben hier niets mee van doen gehad. We hebben ze hooguit opgemerkt, beschreven, maar daar hield onze invloed dan ook op, we hebben ze zeker niet zelf gemaakt!
Wetten, zo kom ik meer en meer tot de conclusie, zijn regels die door mensen ingesteld werden en worden, maar pas als ze de wetmatigheden van de natuur onvoldoende kennen en onderkennen, waardoor uit "angst" , "onvoldoende vertrouwen van zichzelf en daardoor onvoldoende vertrouwen in anderen" regels (wetten) "in het leven geroepen worden", om maar grip te kunnen blijven houden op de "werkelijkheid", op de omgeving.
Zo kan je vanuit Liefde, vertrouwen hebben, vertrouwen in jezelf en vertrouwen dat de ander voor zichzelf kan denken en bepalen, en dat ieder zijn eigen oplossingen heeft zonder dat ze daarmee minder zouden zijn.
Vanuit onze natuur hoeft de één een ander niet "te bepalen", niemand "weet beter of minder beter", hooguit zal de weg waarlangs "anders zijn", we zijn allen één uit dezelfde bron met dezelfde kennisbron, namelijk oprecht Liefde.
Vanuit liefde hoef je geen wetten "in het leven te roepen", vanuit Liefde durf je vertrouwen.
Ik heb het volste vertrouwen dat "in verbinding blijven" met de diepste bron in jezelf en die van de ander, (wat één en dezelfde bron blijkt als we daar zijn) ons in verbinding met elkaars liefde brengt.
Voorbij de mis-verstand-en, voorbij het ego, voorbij wetten, voorbij de angst, zullen we elkaar pas kunnen vinden in Liefde, onze enige echte natuurlijke Bron ... Liefde.
Voor mij is angst een nog niet volledig omvatte Liefde.
Yvonne Mooijman
Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling
Geen opmerkingen:
Een reactie posten