Lieve “Onbekende”,
In tranen om je word ik wakker,
De wereld stond met een schok stil,
Het bericht sloeg in als een bom,
Zowel respect als luid protest,
Ik “omarmde” je,
Zonder dat je er “was”,
Ik staar naar je foto,
En vraag me af ….
Hoe maak je “ons” duidelijk,
Wat er in je omging,
Ik ben deel van jou, de maatschappij,
Je bent mijn liefdevol “deel”,
Wat …. klopt er niet in mij ….
In memoriam A. 15-11-2008
Yvonne Mooijman
Terug naar weblog persoonlijke ontwikkeling
2 opmerkingen:
Yvonne,
Het gedicht spreekt me erg aan.
De maatschappij. Dat zijn wij met elkaar. Hoe komt het dat jonge mensen niet meer willen leven in een wereld die van ons allen is. Het is schrijnend!
Vandaag is het drie jaar geleden dat ik een bericht kreeg, die net zo insloeg. In herinnering aan Willem heb ik je gedicht gekopieerd en uitgeprint. Dank!
Almere, 22 november 2008
Nelleke
Lieve Nelleke,
Ik ben in gedachten vandaag bij je.
Ik wens je sterkte en kracht.
Liefs,
Yvonne
Een reactie posten